Ημιμαραθώνιος της Αθήνας: Μια Μικρή, Δρομική Disneyland

Παρασκευή βράδυ, έξω από το Ωδείο Αθηνών έχει αυτή τη γλυκιά ψύχρα του Μαρτίου. Πήρα το νούμερο μου για τον 7ο Ημιμαραθώνιο της Αθήνας, είδα γνωστούς και φίλους, πέρασα μια βόλτα από την έκθεση με τα αθλητικά προϊόντα και τα διάφορα παρελκόμενα. Έχετε παρατηρήσει κι εσείς ότι σε όλες τις εκθέσεις πουλάνε καραμελωμένους ξηρούς καρπούς;

Ήδη, μπροστά από τη Βουλή, αρχίζουν να στήνουν τις σκαλωσιές για τη διοργάνωση του ημιμαραθωνίου. Η εκκίνηση είναι προγραμματισμένη για τις 9:00 το πρωί της Κυριακής ενώ το 5άρι θα εκκινήσει στις 11:45. Ενδιάμεσα γίνονται δύο αγώνες, ο ένας 3 χιλιομέτρων και ο άλλος 1 χιλιομέτρου για παιδιά και ΑΜΕΑ. Πρόκειται για τον μεγαλύτερο αγώνα δρόμου που γίνεται μέσα στα όρια του Δήμου και συγκεντρώνει πλήθος κόσμου, με αξιοσημείωτο το πολύ μεγάλο ποσοστό γυναικείων συμμετοχών στο 5άρι.

Τουλάχιστον στο τρέξιμο, στο δρόμο ή στο βουνό, δεν κινδυνεύω από τους άλλους και έχω δει αρκετές σκηνές ευγενούς άμιλλας γιατί, ακριβώς, πολλοί αθλητές βρέθηκαν εκεί για να μη χάσουν τη λογική τους, με όσα συνέβαιναν και συμβαίνουν στη χώρα μας.

Οι δρομείς θα έχουν δικό τους όλο το κέντρο της πόλης. Σκέφτομαι καμιά φορά πόση υγεία “βγάζει” όλο αυτό. Οι διοργανωτές, οι εθελοντές, οι αγωνιζόμενοι και οι δικοί τους άνθρωποι στην Αθήνα, που κάθε μέρα μας δυσκολεύει, μας κάνει να αγανακτούμε, μας ταλαιπωρεί. Αγαπώ πολύ και το ποδόσφαιρο, αλλά όσα συμβαίνουν, στην επαγγελματική μορφή του, αμαυρώνουν κατά κάποιο τρόπο και το άθλημα, το μετατρέπουν σε αρένα.

Μια διαπίστωση που είχα κάνει όταν έπαιζα, τελείως ερασιτεχνικά, ποδόσφαιρό 5×5, ήταν ότι όσο η οικονομική κρίση έμπαινε στις ζωές μας, οι αγώνες μας γίνονταν όλο και πιο βίαιοι. Παρατηρούσα τους συναθλητές μου να μετατρέπονται σε μικρά τερατάκια μέσα στο γήπεδο, στο οποίο θεωρητικά ήμασταν εκεί για να κάνουμε την πλάκα μας. Τουλάχιστον στο τρέξιμο, στο δρόμο ή στο βουνό, δεν κινδυνεύω από τους άλλους και έχω δει αρκετές σκηνές ευγενούς άμιλλας τα τελευταία 5 χρόνια γιατί, ακριβώς, πολλοί αθλητές βρέθηκαν εκεί για να μη χάσουν τη λογική τους, με όσα συνέβαιναν και συμβαίνουν στη χώρα μας. Είχαν την απαίτηση να συνεχίσουν τη ζωή τους.

Με έπιασε το κοινωνιολογικό και να με συγχωρέσετε! Ο ημιμαραθώνιος μ’ αρέσει. Είναι μια μικρή, δρομική Disneyland, καθώς κατεβαίνουν επαγγελματίες αθλητές, παρέες, εταιρικές ομάδες, τυπάκια της πόλης που απλά θέλουν να είναι εκεί, μια υπάλληλος του Παντείου, ένας δικηγόρος, ένας ντελιβεράς, μια άνεργη. Μπορείς να βρεις γνωστούς και διάσημους, αλλά και 60άρηδες που σε κατατροπώνουν στην ανηφόρα.Αν δεν τρέχετε, κατεβείτε μέχρι το κέντρο. Τα μαγαζιά θα είναι γεμάτα, αυτοκίνητα δεν θα έχει. Αν έχετε πιτσιρικάκια θα το ευχαριστηθούν και ίσως είναι ευκαιρία να δείτε φίλους με τους οποίους όλο λέτε ότι “θα κανονίσετε”. Ακόμα κι αν βρέξει, η Αθήνα θα είναι για κάποιες ώρες πιο γιορτινή, πιο ανθρώπινη, κι αυτό είναι ένα κέρδος από τον ημιμαραθώνιό της. Προσωπικά, θα τον τρέξω, έχω όμως στείλει και κατασκόπους στο 5άρι, οπότε θα επανέλθω με πλήρες ρεπορτάζ.

Καλό αγώνα, καλό Σαββατοκύριακο!

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΣ
EX LIBRIS
EX LIBRIS

Ο Άρης Γαβριελάτος είναι κοινωνιολόγος με μεταπτυχιακές σπουδες στον Κοινωνικό Αποκλεισμό και το Φύλο. Αρθρογραφεί για βιβλία, θέατρο και μουσική, ενώ αγαπημένο του hobby είναι το ορεινό τρέξιμο.

ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ

Τα σημαντικότερα νέα της ημέρας, στο inbox σου κάθε μεσημέρι!

ΕΓΓPΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER

+