Ίσως δεν υπάρχει πιο παραπλανητικός τίτλος από αυτόν που έχει αποδοθεί στις επιχειρήσεις αβρότητας επί 50 συναπτά έτη μεταξύ της Δανίας και του Καναδά. Αν αποπειραθούμε να τον χαρακτηρίσουμε πραγματικό πόλεμο, τότε άνετα κατακτά τον τίτλο του πιο αστείου πολέμου παγκοσμίως.
Ο πόλεμος «διεξήχθη» με επίδικο την κυριότητα της νησίδας Hans, η οποία βρίσκεται ανάμεσα στα σύνορα του Καναδά και της –αυτόνομης, αλλά προστατευόμενης από τη Δανία– Γροιλανδίας. Από ό,τι φαίνεται, στα μέσα του Ιουνίου οι «αντιμαχόμενες» πλευρές έβαλαν επιτέλους φαρδιές πλατιές τις υπογραφές τους σε μια Σύμβαση Ειρήνης.
Η Aφορμή
Κάθε πόλεμος χρειάζεται μια αφορμή για να ξεκινήσει, η οποία στηρίζεται σε κάποια αιτία. Σε αυτόν τον πόλεμο, η αιτία ήταν το γεγονός ότι η νησίδα Hans ισαπέχει από τα βόρεια (πάρα πολύ βόρεια) σύνορα του Καναδά και από τη βόρεια ακτή της Γροιλανδίας, στα στενά του Nares. Η διεκδίκηση της νησίδας και από τις δύο πλευρές άρχισε από το 1971.
Νήσος Hans. Πηγή: panoramio.com
Η αφορμή όμως δόθηκε το 1984, όταν μια ομάδα Καναδών στρατιωτών επισκέφθηκαν το νησί και ύψωσαν πάνω σε αυτό τη σημαία τους (σας θυμίζει κάτι;). Το αστείο και πρωτότυπο στην όλη υπόθεση ήταν ότι, δίπλα από τη σημαία τους, οι στρατιώτες άφησαν και ένα μπουκάλι καναδικού whiskey για κέρασμα σε όποιον τύχει να περάσει από το νησί. Δεν είναι τυχαία γνωστοί για την ευγένειά τους οι Καναδοί!
Η άλλη πλευρά δεν άργησε να απαντήσει και, μερικούς μήνες αργότερα, ο υπουργός Άμυνας της Δανίας προσγειώθηκε στο νησί και αντικατέστησε την καναδική σημαία με αυτή της χώρας του. Το ακόμα πιο ιλαρό στην όλη υπόθεση είναι ότι, δίπλα στη σημαία της Δανίας, άφησε ένα μπουκάλι snaps από την Κοπεγχάγη. Δεν θα μπορούσαν, άλλωστε, να υστερήσουν και αυτοί σε αβρότητα.
Έπειτα από 50 χρόνια «αντεγκλήσεων» είναι συγκλονιστικό το πώς μια εδαφική διαμάχη κατάφερε να επιλυθεί χωρίς να πέσει ούτε μια ντουφεκιά.
Μέχρι τη Λήξη του Πολέμου…
Εν συντομία, ο πόλεμος του whiskey συνεχίστηκε με συνεχόμενες αντεγκλήσεις μεταξύ των δύο κρατών, οι οποίες ξεκινούσαν και τελείωναν με την αλλαγή των σημαιών στη νησίδα και την ανταλλαγή αποσταγμάτων μεταξύ των στρατιωτών. Υπήρξαν και κάποια μποϊκοτάζ, αλλά χωρίς να σηκωθούν ποτέ πολύ οι τόνοι της αντιπαράθεσης.
Η λήξη του πολέμου κηρύχθηκε πριν από λίγες ημέρες, με την οριστική υπογραφή μεταξύ Καναδά και Δανίας που, υπό τον φόβο της ρωσικής επεκτατικότητας (και στον Βόρειο Πόλο), αποφάσισαν να μοιράσουν το νησί στη μέση. Σε κάθε περίπτωση, έπειτα από 50 χρόνια «αντεγκλήσεων» είναι συγκλονιστικό το πώς μια εδαφική διαμάχη κατάφερε να επιλυθεί χωρίς να πέσει ούτε μια ντουφεκιά. Σε αντίθεση με κάτι ενοχλητικούς γείτονες που σε ζαλίζουν κάθε καλοκαίρι.
Καναδικό Whiskey και Snaps από τη Δανία;
Νήσος Hans. Πηγή: CBC News
Πολλοί αναγνώστες μέχρι και αυτό το σημείο αναρωτιούνται, πιθανότατα, για τη γεύση των αποσταγμάτων που αντάλλασσαν οι δύο πλευρές στις κρύες εσχατιές της αμερικανικής ηπείρου. Ήταν τελικά η «προσφορά» ενός μπουκαλιού καναδικού whiskey αρκετή για να πυροδοτήσει έναν πόλεμο; Ακόμα και αν αυτός περιορίστηκε στην ανταλλαγή αποσταγμάτων ανάμεσα στις φώκιες και τις πολικές αρκούδες;
Το ερώτημα, δηλαδή, είναι κατά πόσο μια φιάλη καναδικού whiskey θα μπορούσε να συμβάλλει στην ένταση μεταξύ των δύο πλευρών, μαζί και με την κίνηση των Καναδών να υψώσουν τη σημαία τους στη νήσο Hans. Η αλήθεια είναι ότι το καναδικό whiskey δεν έχει καταφέρει μέχρι σήμερα να κατακτήσει το υψηλό κύρος που κατέχει, λόγου χάρη, το σκωτσέζικο, αλλά το κέρασμα στον «αντίπαλο» δεν συνιστά από μόνο του πολεμική πράξη.
Συζητώντας κανείς με τον Αλέξανδρο Σουρμπάτη, ιδρυτικό μέλος του Greek Whiskey Association, μπορεί να μάθει για το καναδικό whiskey πολλά. Αρχικά θα συνειδητοποιήσει ότι η κύρια πρώτη ύλη του δεν είναι η σίκαλη, αλλά το καλαμπόκι. Μια διάχυτη παρεξήγηση που συντροφεύει το καναδικό απόσταγμα που, εν τέλει, δεν διαφέρει και τόσο από το γειτονικό του αμερικανικό.
Το καναδικό whiskey έχει καταφέρει να κατοχυρώσει για τον εαυτό του την εικόνα του πιο «μαλακού» στην παγκόσμια κατηγορία του whiskey.
Μια ακόμα πιο ενδιαφέρουσα πληροφορία που μπορεί να μάθει κάποιος σε μια τέτοια συζήτηση είναι το μαγικό 8,08% του όγκου του καναδικού whiskey. Το ποσοστό αυτό, για πολλά χρόνια, επιτρεπόταν να αποτελείται από οποιοδήποτε ποτό έκρινε κάθε αποσταγματοποιός ως κατάλληλο. Αυτό θα μπορούσε να είναι κάποιο άλλο whiskey ή, ακόμα πιο απρόσμενα, κάποιο γλυκό κρασί ή sherry.
Σήμερα αυτές οι εκπλήξεις (τύπου 8,08%) αποτελούν μακρινή ανάμνηση, αλλά το καναδικό whiskey έχει καταφέρει να κατοχυρώσει για τον εαυτό του την εικόνα του πιο «μαλακού» στην παγκόσμια κατηγορία του whiskey.
Όσο για το δανέζικο snaps (schnapps στα γερμανικά), είναι το προϊόν μια μακράς και ιδιαίτερης παράδοσης των σκανδιναβικών χωρών. Είναι απόσταγμα σιτηρών και πολύ σπανιότερα πατάτας, το οποίο στη συνέχεια αρωματίζεται (όπως το gin και το ούζο) με κύμινο και άνηθο. Ενδιαφέρον είναι το γεγονός –όπως επισημαίνει ο Αλεξανδρος Σουρμπάτης– ότι το κύμινο που προστίθεται δεν είναι το ίδιο με αυτό που έχουμε συνηθίσει στη χώρα μας, καθώς τείνει γευστικά να προσομοιάζει περισσότερο στον μάραθο.
Στη Δανία, η παράδοση θέλει το snaps να καταναλώνεται κυρίως στις γιορτές των Χριστουγέννων και του Πάσχα, ενώ στη Σουηδία και στη γιορτή του Midsummer. Το έθιμο θέλει το snaps να καταναλώνεται πάντα στο τραπέζι σαν σφηνάκι αντί για aperitif. Στη Δανία, συνήθως εμφιαλώνονται χωρίς να έχουν περάσει κάποιο στάδιο ωρίμανσης, εν αντιθέσει με τη Νορβηγία όπου συχνά ωριμάζουν σε δρύινα βαρέλια.
Στα Καθ’ Ημάς
Με βάση την ελληνική εμπειρία, είναι δύσκολο να μην αναφερθεί κάποιος στους «Δανοκαναδούς» με υποτιμητική διάθεση για τον τρόπο με τον οποίο διάλεξαν να διεκδικήσουν τη νησίδα Hans. Ούτε καν ένα Casus Belli! Γιαλαντζί πόλεμος.
Πάντως, το ισοδύναμο του πολέμου του whisky στο Αιγαίο θα ήταν να ανταλλάσσουν οι ελληνικές και οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις πάνω στις βραχονησίδες μπουκάλια τσίπουρο και raki. Με την εγχώρια πολιτική κόντρα, μάλιστα, να ξετυλίγεται γύρω από το δίλημμα αν το τσίπουρο θα έπρεπε να είναι χύμα ή εμφιαλωμένο. Για να μην αναφερθεί το προαιώνιο δίλημμα της φυλής μας: τσίπουρο με ή χωρίς γλυκάνισο;
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
«Arcadia 1900»: Από την Οινική Σκοπιά
