Η έκθεση «Peloponnese Wine Festival», που πραγματοποιήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2023, υπήρξε μαζική, από πλευράς επισκεψιμότητας, αλλά και ιδιαίτερα απαιτητική για όσους αποτολμούσαν να δοκιμάσουν το σύνολο των κρασιών από τα 47 οινοποιεία που συμμετείχαν.
Είθισται ύστερα από τέτοιες εκθέσεις να γίνεται αναφορά στα κρασιά που ξεχώρισαν οι επισκέπτες, η οποία ωστόσο δεν υπηρετεί μια συνολική εικόνα, καθότι τα κρασιά μοιάζουν σαν κουκκίδες ασύντακτα ζωγραφισμένες στον χάρτη της έκθεσης. Τι συμπεράσματα θα αποκομίζαμε, όμως, αν όλα τα κρασιά της έκθεσης αποτελούσαν σημεία σε έναν χάρτη και από αυτά θα έπρεπε να προκύψει μια γραμμή που να τα διαπερνά σαν διάνυσμα;
Κρασί και… Εφαρμοσμένα Μαθηματικά
Σε αυτό το σημείο απαιτείται να γίνει μια μικρή μαθηματική ανάλυση, έτσι ώστε να εξηγηθεί η επιλογή της έννοιας «διάνυσμα». Διάνυσμα καλείται η ευθεία γραμμή που ενώνει δύο σημεία, το αρχικό και το τελικό. Σε ένα σύστημα συντεταγμένων είναι αναμενόμενο το διάνυσμα να ενώνει την αρχική θέση με την τελική, χωρίς να επηρεάζεται από τις ενδιάμεσες συντεταγμένες. Σε πιο απλά ελληνικά, το διάνυσμα ενώνει τα ακραία σημεία. Το ερώτημα που πιθανόν γεννάται στους περισσότερους είναι «ποιος ο λόγος να βρεθεί το διάνυσμα των κρασιών της Πελοποννήσου και όχι ο μέσος όρος τους;».
Πραγματικά, ο μέσος όρος θα μπορούσε να αποτυπώσει τη συνολική εικόνα –ή, ακόμα καλύτερα, τη συνολική γευστική αποτύπωση– των κρασιών της έκθεσης. Πράγμα που θα ήταν αρκούντως βολικό για όλους, καθώς η ποιότητα των κρασιών της Πελοποννήσου είναι σε υψηλό επίπεδο. Η συνθήκη αυτή όμως είναι προβληματική, ακόμα και για τους ίδιους τους οινοποιούς – και σίγουρα αντιπαραγωγική. Δρα καθησυχαστικά, επιτρέποντάς τους να ανακυκλώνουν το στιλ των κρασιών τους, αντιγράφοντας απλώς ο ένας τον άλλο – και διατηρώντας έτσι τον μέσο όρο σε υψηλά επίπεδα αλλά και τη γεύση των κρασιών σφιχτά δεμένη σε αυτόν.
Το διάνυσμα, από την άλλη, δίνει την προοπτική του πελοποννησιακού αμπελώνα, εκκινώντας από την αρχική του θέση, που είναι οι ποικιλίες που καλλιεργούνται, και εκτεινόμενο μέχρι τις πιο ακραίες στιλιστικά εκφράσεις τους. Με τις τελευταίες να είναι και οι πιο διαφωτιστικές. Γιατί αποτελούν την έμπρακτη γευστική αποτύπωση αυτού που υπερβαίνει τα όρια –και τον μέσο όρο λοιπόν–, που τόσο περιμένει το οινόφιλο κοινό από τον μεγαλύτερο και έναν από τους παλαιότερους αμπελώνες της χώρας μας.
Στην Ουσία
Τα κρασιά που θα αναφερθούν στη συνέχεια αποτελούν μια καταγραφή, όχι απαραίτητα των καλύτερων κρασιών της έκθεσης, αλλά μάλλον των πιο ακραίων και αυτών που παρουσιάζουν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον.
● Sauvignon Gris 2020, Κτήμα Γκιούλη: Το άσημο ξαδερφάκι της γνωστής διεθνούς ποικιλίας καλλιεργείται σε ένα από τα υψηλότερα σημεία της Πελοποννήσου, ωριμάζει σε δρύινο βαρέλι και αποδίδει τα χαρακτηριστικά αρώματα της οικογένειας με κρυστάλλινο τρόπο.
● Riesling 2020, Οινοποιείο Ρούβαλη: Ίσως μια από τις πιο δυσπροσάρμοστες ποικιλίες στη χώρα μας καλλιεργείται σε έναν από τους πιο χαρισματικούς αμπελώνες της Ελλάδας. Στα χέρια νέων ηλικιακά –αλλά όχι άπειρων– οινολόγων λοξοκοιτάζει στο στιλ των αντιπόδων συγγενών του, με πρόδηλη ορυκτότητα αλλά και πιπεράτη υφή.
● ΜaMa 2022, Κτήμα Ράπτη: Η θηλυκή πλευρά της Νεμέας παρουσιάζει μια διαφορετική εκδοχή της Μαλαγουζιάς, συνδυάζοντάς τη με τη Malvasia Aromatica. Το φρουτώδες άρωμα της πρώτης συμπλέκεται με τα ανθικά και ελαφρά φυτικά χαρακτηριστικά της δεύτερης, δημιουργώντας ένα λευκό κρασί έξω από την πεπατημένη.
● 10³ Μαλαγουζιά 2022, Οινοποιείο Κανακάρης: Ένα κρασί που αποδεικνύει ότι, όταν οι αμπελώνες της πολυαγαπημένης ποικιλίας των Ελλήνων «σκαρφαλώνουν» στα βουνά, τότε τα λευκά κρασιά της, εκτός από φρουτώδη και έντονα δροσιστικά, αποκτούν και μια ευχάριστη έκφραση φρέσκων βοτάνων.
● Ταμπούρι 2020 Cabernet Franc, Στροφιλιά: Ένα κόκκινο κρασί που αποδεικνύει ότι η υψηλότερη ζώνη του ΠΟΠ Νεμέα, ο Ασπρόκαμπος, μπορεί να δώσει κόκκινα κρασιά από διεθνείς ποικιλίες που ξεχωρίζουν για την τυπικότητα αλλά και τη φινέτσα τους.
● 815 Cabernet Sauvignon-Petit Verdot 2010, Κτήμα Πυργάκη: Ένα κόκκινο που αποδεικνύει ότι ο Ασπρόκαμπος είναι ικανός να δώσει και κόκκινα κρασιά από διεθνείς ποικιλίες πλούσια σε συμπύκνωση και με μακρά διάρκεια, αν ο αμπελουργός ρισκάρει να κινηθεί στα αλκοολικά άκρα.
● Προνόμιο 2018 Αγιωργίτικο – Μαυροδάφνη – Μαυρούδια, Οινοποιία Παρπαρούση: Αναμφισβήτητα το πιο επίμονα «φρουτοβαρές» (fruit forward για όσους δεν ομιλούν την… ελληνική) κόκκινο κρασί της έκθεσης. Μια από τις πιο αριστοτεχνικές δουλειές της οικογένειας, που αποδεικνύει ότι ένα από τα παλαιότερα κτήματα στην Ελλάδα μπορεί να παρουσιάζει ένα από τα πιο μοντέρνα κόκκινα κρασιά.
● Άθλος 2018 Αγιωργίτικο, Κτήμα Μπαραφάκας: Αυτό το κρασί ωρίμασε τόσο σε δρύινα βαρέλια όσο και σε αμφορείς –από άμμο και όχι πήλινους–, με αποτέλεσμα να ξεχωρίζει ανάμεσα στα υπόλοιπα Αγιωργίτικα για την αίσθηση των τανινών του στο στόμα. Αλλά και για το γεγονός ότι, οινοποιητικά, φαίνεται ότι ακολουθεί τις πιο μοντέρνες τεχνικές του Bordeaux.
● Ευδαίμων 2020 Βερτζαμί, Οινοποιία Μαρκόγιαννη: Είναι πάντα όμορφο να συναντάει κανείς ποικιλίες που στο παρελθόν είχαν «καταδικαστεί» σε ρόλο κομπάρσου να διεκδικούν τον πρώτο ρόλο στη μεγάλη οινική σκηνή. Πυκνό, εκφραστικό και στιβαρό, δικαιώνει τη δουλειά αλλά και την πίστη του οινοποιείου σε αυτό.
● Εκατό 2021 Μοσχοφίλερο, Οινοποιείο Τρουπής: Η αποθέωση της διαδικασίας της εκχύλισης με τα σταφύλια της γκρι ποικιλίας του Μοσχοφίλερου. Το κρασί αποτελεί την πιο ακραία έκφραση της ποικιλίας, ξεχωρίζοντας τόσο για το χρώμα του όσο και για το αρωματικό και γευστικό του προφίλ. Δεν θα ήταν υπερβολή να ειπωθεί ότι όλα του είναι… εξωγήινα.
● Roditis Fox Skin Contact 2021, Αχαιών Οινοποιητική: Ο Ροδίτης αναβαπτίζεται στιλιστικά και γευστικά μέσα από την παραμονή του γλεύκους με τα στέμφυλα, παρουσιάζοντας ένα πρόσωπο που δύναται να του εξασφαλίσει μια δεύτερη νέα καριέρα, χάρη στον συνδυασμό των ώριμων εσπεριδοειδών με τα ξηροκαρπάτα αρώματα.
Στα Άκρα
Εν κατακλείδι, η επιμονή στην αναζήτηση του διανύσματος των κρασιών της έκθεσης δεν είναι αποτέλεσμα κάποιας προσωπικής παραξενιάς ή ιδιάζουσας μαθηματικής προσέγγισης. Στηρίζεται ίσως περισσότερο στη λογική του ανώνυμου ρητού «οι ακραίες πιθανότητες είναι και οι πιο διαφωτιστικές. Γιατί, έχοντας ως πρώτο σημείο του διανύσματος την «πελοποννησιακή τυπικότητα» της έκφρασης των ποικιλιών, τότε μπορούμε να δούμε την κατεύθυνση που δύνανται να αποκτήσουν τα κρασιά αυτά, μελετώντας απλώς τις πιο ακραίες εκφράσεις τους.
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
«Νάουσα, η Πόλη του Οίνου» | Μέρος Α′
«Νάουσα, η Πόλη του Οίνου» | Μέρος B’
Ο «Διεθνής Διαγωνισμός Οίνου & Αποσταγμάτων Θεσσαλονίκης», μια Κορυφαία Διοργάνωση
