Τις περισσότερες φορές που έχω “βάρδια” ανάγνωσης παραμυθιών, βρίσκω τον εαυτό μου να ελπίζει (χαζωδώς) ότι το μικρό χεράκι θα τραβήξει από τη βιβλιοθήκη ένα βιβλίο άνευ ηρώων από κάποιο αγαπημένο κινούμενο σχέδιο… Τις περισσότερες βέβαια φορές, το χεράκι επιλέγει ακριβώς το αντίθετο: Πέππα στον Οδοντογιατρό, η εγκυκλοπαίδεια των Paw Patrol, Charlie and Lola σε νέες περιπέτειες…
Υπάρχουν όμως και οι “τυχερές” βραδιές. Για παράδειγμα, βραδιές που κλείνουν με οτιδήποτε φέρει την υπογραφή του Oliver Jeffers (τα έργα του κυκλοφορούν στα ελληνικά από τις εκδόσεις Ίκαρος). Δεν είμαι καλή ηθοποιός, αυτά τα βιβλία έχουν όμως τέτοιο ρυθμό, τέτοιο συναίσθημα, που ακούω τη φωνή μου να ηρεμεί και εκπλήσσομαι με τον εαυτό μου και τον τρόπο που αφηγούμαι το παραμύθι.
Δοκιμάστε το, ηρεμούν και οι ακροατές. Ακροατές που σύντομα πρέπει να πάνε να κοιμηθούν. Ακροατές που θα σας εκπλήσσουν κι εσάς με το γούστο τους, αρκεί να τους προσφέρετε την επιλογή, κι ας μη την εκμεταλλεύονται πάντα, κι ας έρχονται τα παραμύθια των Oliver Jeffers ή Chris Haughton σε δεύτερη μοίρα μετά την Πέππα. Κάποια στιγμή κι αυτή θα απομυθοποιηθεί!
Εικόνα από το ‘Πριν Μετά’ των Matthias Aregui και Anne-Margot Ramstein.
Το καλοκαίρι έκαναν δώρο στον τετράχρονο γιο μου ένα πανέμορφο βιβλίο χωρίς λόγια, το Πριν Μετά των Matthias Aregui και Anne-Margot Ramstein, από τις εκδόσεις Κόκκινο, τις οποίες αξίζει να τις ανακαλύψετε, καθώς έχουν “φέρει” στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό τα βιβλία Αγάπη Μου, Θέλω Πίσω το Καπέλο Μου και Μισέλ, Το Πρόβατο Που Δεν Είχε Καθόλου Τύχη.
Κάθε δισέλιδο του Πριν Μετά αποτελεί ένα ξεχωριστό έργο τέχνης: αριστερά το μπουμπούκι, δεξιά το ανθισμένο λουλούδι, αριστερά ένα δάσος να φλέγεται και δεξιά το δάσος να αναγεννιέται μέσα από τις στάχτες, αριστερά ένας δίσκος με φαντασμαγορική τούρτα, δεξιά ο δίσκος με ένα μοναχικό κομμάτι και ψίχουλα…
Εικόνα από το ‘Πριν Μετά’ των Matthias Aregui και Anne-Margot Ramstein.
Το θαυμαστό είναι ότι ο τετράχρονος αναγνώστης, όχι μόνο το διαβάζει μόνος του, αλλά τον έχω χρονομετρήσει να ξεφυλλίζει αυτό το αριστουργηματικό βιβλίο για πάνω από είκοσι συνεχόμενα λεπτά! Σκέφτεται δικές του ιστορίες για το πώς άλλαξαν οι καταστάσεις από τη μια σελίδα στην άλλη. Αλλάζουν κι οι δικές του ερμηνείες από τη μία μέρα στην άλλη. Και στο τέλος φυσικά, επανέρχεται στην Πέππα και τους ήρωες του Paw Patrol…
Κάπου όμως ενδιάμεσα έχει σκεφτεί το πριν και το μετά και έχει φανταστεί και εκφραστεί, και ξαναφανταστεί και ξαναεκφραστεί…
