Πέντε γυναίκες με πάθη και επιθυμίες μετατρέπονται σε λύκαινες με κοινό σκοπό την επιβίωση σε έναν κόσμο με μεγαλύτερες αγέλες λύκων που περιμένουν να τις κατασπαράξουν. Η επιλογή του ζώου ως τίτλος αλλά και ως δραματουργική παρομοίωση έγκειται στο ότι ο λύκος διακρίνεται, πέρα από τα μορφολογικά στοιχεία, και για τα ιδιαίτερα ηθικολογικά, κυρίως στον τρόπο οργάνωσης, σύνδεσης και επικοινωνίας μεταξύ των μελών της ίδιας αγέλης, με κυρίαρχο στοιχείο το ουρλιαχτό και την οσφρητική επικοινωνία.
Η ιστορία που γράφει ο Βαγγέλης Χατζηγιαννίδης είναι σύγχρονη, σχοινοβατεί μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας, έχοντας στη ραχοκοκαλιά του τις ορατές και κυρίως τις αόρατες συνδέσεις που διαπερνούν τις ανθρώπινες σχέσεις και τις ορίζουν.
Πέντε γυναίκες, με διαφoρετικό attitude η καθεμία, με αφορμή την αγοραπωλησία ενός διαμερίσματος, συναντιούνται για να αναμετρηθούν με τον εαυτό τους. Γνωρίζονται, συγκρούονται και κατανοούν η μια την άλλη ούσες στην ίδια «αγέλη».
Διασταυρώσεις
Καθεμιά τους, από τη νεαρότερη μέχρι τη γηραιότερη, έχει τις δικές της αντιλήψεις για τον κόσμο, το δικό της αξιακό σύστημα και ηθικό κώδικα, έχει προσωπικούς σκοπούς και κυνηγά τα δικά της φαντάσματα. Ετερόκλητες γυναικείες προσωπικότητες ενταγμένες στο κοινωνικό σύνολο, αλλά παράλληλα και ανένταχτες, συναντιούνται σε ένα πεδίο όπου η λογική, το αίσθημα της επιβίωσης και η μεταφυσική και μεταθανάτια διάσταση συνυπάρχουν: μια ηλικιωμένη παλαίμαχος χορογράφος/δασκάλα μπαλέτου με ιδιορρυθμίες (Ράνια Οικονομίδου), μια γυναίκα που έχει μεγαλώσει υπό τη σκιά της μητέρας της (Βίκυ Βολιώτη), μια που έχει αλλάξει φύλο και έχει δεξιότητα ενόρασης (Αγλαΐα Παππά), μια γυναίκα χωρισμένη που προσπαθεί να επαναπροσδιορίσει τη ζωή της (Νικολέττα Καρρά) και ένα κορίτσι στην εφηβεία με υπαρξιακές αναζητήσεις, καταπιεσμένα συναισθήματα και τάσεις φυγής.
Οι πρωταγωνίστριες, των οποίων οι δρόμοι διασταυρώνονται, αλληλεπιδρούν και συνυπάρχουν σε μια κοινή ιστορία, στην οποία τις δένει ως κοινός τόπος το αστικό διαμέρισμα ενός ήσυχου και ερημικού μέρους, ζωσμένο από δέντρα και φυλλωσιές, που προσελκύουν αλλόκοτες σκιές ζώων και άλλων όντων.
Γλυκόπικρη Γεύση
Οι «Λύκαινες» του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη, παρότι ευτυχούν σε συντελέστες, με τη Νικαίτη Κοντούρη στη σκηνοθεσία, στα φώτα τη Μελίνα Μάσχα και με σκηνικά-κοστούμια του Κωνσταντίνου Ζαμάνη, καθώς και ένα καστ ηθοποιών πολύπειρων, η αίσθηση που αφήνουν είναι γλυκόπικρη, είναι αυτή του ανολοκλήρωτου, ενώ έχουν «πυρήνα» δεν επικοινωνείται με σαφήνεια και δεν γίνεται ορατή η εμβάθυνση στους χαρακτήρες του έργου, τους οποίους διέπει μια εσωτερικότητα λόγω της δραματουργικής φόρμας. Η εξέλιξη της ιστορίας είναι βραδυφλεγής, με στιγμές ανατροπής και κορύφωσης μεμονωμένες, που στοιχίζουν την ενεργητικότητα της θεατρικής δράσης.
Ως έργο θεωρείται ακατάτακτο και ιδιαίτερο και οι ανθρώπινες κατά βάση οικογενειακές σχέσεις στις οποίες εστιάζει κινούνται σε γκρίζες ζώνες. Ράνια Οικονομίδου, Βίκυ Βολιώτη, Αγλαΐα Παππά, Νικολέττα Καρρά και Ισιδώρα Δωροπούλου συντάσσονται στις σκηνοθετικές επιταγές, βυθισμένες στο «εγώ» των ρόλων τους, με την κραυγή τους υπόκωφη ως «λύκαινες».
- Οι «Λύκαινες» του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη παρουσιάζονται έως τις 25 Φεβρουαρίου στο θέατρο Εμπορικόν.
Συντελεστές
Συγγραφέας: Βαγγέλης Χατζηγιαννίδης | Σκηνοθεσία: Νικαίτη Κοντούρη | Σκηνικά-Κοστούμια: Κωνσταντίνος Ζαμάνης | Μουσική: Αλεξάνδρα Κατερινοπούλου | Σχεδιασμός φωτισμών: Μελίνα Μάσχα | Κινησιολογία: Παναγιώτα Καλλιμάνη | Βοηθός σκηνοθέτη: Δανάη Παπακωνσταντίνου | Βοηθός σκηνογράφου-ενδυματολόγου: Ζωή Κελέση | Φωτογραφίες παράστασης: Γιώργος Καλφαμανώλης | Διεύθυνση επικοινωνίας: Ελίνα Λαζαρίδου | Τμήμα Επικοινωνίας: Ειρήνη Τσίκα | Social media: Μαργαρίτα Μαρμαρά | Παραγωγή: Αθηναϊκά Θέατρα
Πρωταγωνιστούν: Ράνια Οικονομίδου, Αγλαΐα Παππά, Βίκυ Βολιώτη, Νικολέττα Καρρά, Ισιδώρα Δωροπούλου.
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
Μήπως να Μην Πυροβολείτε την Karla Sofía Gascón;
