Σπάνια εντυπωσιάζομαι με τις δημιουργίες σύγχρονης τέχνης Ελλήνων εικαστικών. Την Τετάρτη όμως έμεινα άφωνη από τη μοναδική ενέργεια που εκπέμπουν τα έργα σε χαρτί του Στέφανου Ρόκου, όταν βρέθηκα στα εγκαίνια της έκθεσης “Stefanos Rokos: Nick Cave & The Bad Seeds’ No More Shall We Part, 14 paintings 17 years later”, στο Μουσείο Μπενάκη.
Τα έργα που ξεχώρισα είναι τα “Darker with the Day”, “No More Shall We Part”, “A Grief Came Riding” και “As I Sat, Sadly by her Side”. Η μαγεία στη νέα δουλειά του Ρόκου είναι πως ενώ διατηρεί τη χαρακτηριστική του γραφή, καταφέρνει να δημιουργήσει αυτοτελή έργα, χωρίς να επαναλαμβάνεται και χωρίς να ακολουθεί μία μονότονη λογική. Η αστείρευτη έκφραση του καλλιτέχνη καλεί το κοινό να σταθεί μπροστά στο κάθε έργο και να περιεργαστεί τις λεπτομέρειες που αναδύονται μέσα από τα ζωγραφικά υλικά και την επιμονή του δημιουργού να αφιερώσει την ψυχή του στο χαρτί, έχοντας ως πηγή έμπνευσης τα 14 τραγούδια του άλμπουμ “No More Shall We Part” των Nick Cave & The Bad Seeds.
“Το πρότζεκτ αυτό αποτελεί και την κατάθεση της προσωπικής μου πρότασης για τη διαλεκτική σχέση που είναι δυνατόν να αναπτυχθεί ανάμεσα σε δύο μορφές τέχνης.”
Οι στίχοι του κάθε μουσικού κομματιού προβάλλονται στους 14 τοίχους που στήθηκαν απέναντι από τα ζωγραφικά έργα, υποβάλλοντας τους επισκέπτες σε μία εμπειρία που διεγείρει τις αισθήσεις, καθώς μέσα από το άκουσμα της μουσικής, την ανάγνωση των στίχων και την παρατήρηση των έργων μεταφέρονται σε ένα φαντασιακό περιβάλλον, μπαίνουν σε ένα όνειρο όπου κυριαρχούν θλίψη, ψυχικός πόνος, ελπίδα, έρωτας, θρησκεία, απόκρυφες σκέψεις, θάνατος και ζωή.
Ο Στέφανος Ρόκος εξομολογείται για την ιδέα του να αποδώσει ζωγραφικά τις εικόνες που δημιουργήθηκαν στο μυαλό του, αφότου άκουσε το δίσκο που αποτέλεσε για αυτόν πηγή έμπνευσης: “Πολύ καιρό μετά την πρώτη ακρόαση του ‘No More Shall We Part’, οι εικόνες που είχαν διαμορφωθεί μέσα μου όταν πρωτοάκουσα τα τραγούδια του δίσκου ήξερα ότι με ακολουθούν ακόμη.
Έτσι, το 2015, ωριμότερος πλέον καλλιτεχνικά, αποφάσισα ότι, για όσο καιρό χρειαζόταν, θα αφιερωνόμουν εξ ολοκλήρου στην υλοποίηση μιας ιδέας την οποία επεξεργαζόμουν επί χρόνια: στόχος μου ήταν να επιχειρήσω μια απολύτως προσωπική εικαστική προσέγγιση του άλμπουμ ‘No More Shall We Part’, δημιουργώντας δεκατέσσερα ζωγραφικά έργα εμπνευσμένα από τα ισάριθμα κομμάτια του δίσκου – τα δώδεκα τραγούδια του και τα δύο b-sides που κυκλοφόρησαν με τη limited edition του άλμπουμ.
Στη συνέχεια, τα έργα αυτά θα τα μετέφερα πολύ προσεκτικά σε ένα καλλιτεχνικό βιβλίο, το οποίο θα εξέδιδα με δική μου επιμέλεια. Το πρότζεκτ αυτό αποτελεί και την κατάθεση της προσωπικής μου πρότασης για τη διαλεκτική σχέση που είναι δυνατόν να αναπτυχθεί ανάμεσα σε δύο μορφές τέχνης, οι οποίες ανέκαθεν συγκροτούν τον σκληρό πυρήνα της καλλιτεχνικής μου έκφρασης και δημιουργίας.”
Ο Nick Cave εκθειάζει τη δουλειά του Στέφανου Ρόκου σημειώνοντας: “Ήταν συναρπαστικό να στέκομαι στο εργαστήριό σου και να βλέπω μπροστά μου τα έργα – το μεγαλείο τους, με όλες αυτές τις συνωθούμενες λεπτομέρειες και τους τρομακτικούς κενούς χώρους. Νιώθω συνδεδεμένος με την ουσία τους. Νιώθω ότι προσεγγίζουν πολύ τον τρόπο με τον οποίο γράφω στίχους -έντονα ξεσπάσματα της μνήμης, εκστατικές λεπτομέρειες, αιφνίδιος ερωτισμός, μυστικιστική εικονογραφία· η σφυρηλάτηση παγωμένων αφηγημάτων που ίπτανται σαν όνειρα- στοιχειωμένα και παράξενα και αισιόδοξα.”
Η έκθεση αυτή εντάσσει σε κεντρικό σημείο το χειροποίητο κέντημα “And No More Shall We Part”, το οποίο δημιουργήθηκε από την Αντιόπη Πανταζή, βασιζόμενη στο ομώνυμο έργο του Στέφανου Ρόκου, ενώ, το εικαστικό διήγημα ολοκληρώνεται με τη συλλεκτική έκδοση ενός καλλιτεχνικού βιβλίου που επιμελείται ο ίδιος και περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, φωτογραφίες των έργων, στίχους των τραγουδιών, εισαγωγικό σημείωμα του Nick Cave και κείμενο του Jim Sclavunos.
Περισσότερα για το πρότζεκτ αυτό μπορείτε να δείτε εδώ , ενώ το teaser της έκθεσης μπορείτε να το δείτε παρακάτω:
Διάρκεια έκθεσης: 4 Απριλίου έως 15 Μαΐου 2019. #MustSee
