«Αν δεν είμαι χαρούμενος εδώ, τότε δεν θα είμαι χαρούμενος πουθενά στο εξωτερικό», μου λέει ένας φίλος που αποφάσισε να επιστρέψει στην Ελλάδα έπειτα από τέσσερα χρόνια ξενιτιάς. Βρίσκομαι στην τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Γαλλίας, της νούμερο ένα χώρας σε αριθμό τουριστών παγκοσμίως, οι περισσότεροι από τους οποίους όμως ελκύονται από την πρωτεύουσα και τα μεσογειακά της παράλια.
Μια Αρχαία Πόλη
Στο ραντάρ των τουριστών, η Λυών παρουσιάζεται σαν μια αυθεντική γαλλική πόλη που ανήκει στους κατοίκους της, ενίοτε και στους περιοδεύοντες φοιτητές του μεγάλου πανεπιστημίου της. Οι τελευταίοι αποτελούν την παλλόμενη καρδιά της, κατακλύζοντας τα χίπστερ μαγαζιά της περιοχής Croix-Rousse και μετατρέποντας τα παλιά μικρά δωμάτια της περιοχής σε ζεστές φωλιές γεμάτες όνειρα και γαλλική φινέτσα.
Αν και η περιοχή αυτή είναι απομακρυσμένη από το κέντρο και χρειάζεται κάποιος να ανέβει τον λόφο, η θέα τον αποζημιώνει, θυμίζοντας ίσως σε κάποιους το vibe από την περιοχή της Άνω Πόλης στη Θεσσαλονίκη.
Την πιο χαρακτηριστική θέα όμως προσφέρει η Νοτρ Νταμ, η εκκλησία που χτίστηκε προς τιμήν της Παναγίας στον λόφο Fourvière. Σε αντίθεση με τις περισσότερες καθολικές εκκλησίες, η συγκεκριμένη είναι ζωγραφισμένη και στολισμένη σε κάθε τετραγωνικό εκατοστό της, επιβεβαιώνοντας τη δύναμη που μπορεί να ασκήσει μια θρησκεία στις καρδιές ενός λαού. Παραδίπλα, ένα αρχαίο ρωμαϊκό θέατρο, προστατευόμενο από την UNESCO, θυμίζει ότι η πόλη αυτή είναι αρχαία, που άντεξε σε πολέμους και καταστροφές. Εξάλλου, ο λόφος πήρε το όνομά του από το λατινικό «forum».
Η «παλιά Λυών», μια γειτονιά με παλιά σπίτια και στενά σοκάκια που καλύπτει τον λόφο, πλέον έχει μετατραπεί σε γαστρονομικό επίκεντρο της περιοχής, με πολύ μεγάλη πυκνότητα από αστέρια Michelin. Για τους πιο λαϊκούς, υπάρχουν πάντα και οι bouchon, κάτι αντίστοιχο με τις ελληνικές ταβέρνες, που έχουν ένα τυπικό «λυωνέζικο» μενού (υπάρχουν στην πόλη 20 πιστοποιημένες bouchon).
Λίγοι ίσως ξέρουν ότι στη Λυών φτιάχτηκε η πρώτη μηχανή κινηματογράφου από τους αδερφούς Lumiere, τo 1920.
Κρυφά Περάσματα και Μουσειακές Συλλογές για Μυημένους
Ανάμεσα στα γεμάτα κόσμο στενά, οι πιο υποψιασμένοι θα δουν κάποιους να βγαίνουν από κρυφά περάσματα. Οι ιδιαίτερες traboules (ένα «λυωνέζικος» όρος που δεν μεταφράζεται ούτε καν στα Γαλλικά) χτίστηκαν την περίοδο του μεταξιού και επέτρεπαν στους εμπόρους να κατεβαίνουν πιο γρήγορα στο ποτάμι διασχίζοντας το εσωτερικό των πολυκατοικιών. Όταν αργότερα η παγκοσμιοποίηση μείωσε τη ζήτηση για τοπικό ακριβό μετάξι, οι δαιμόνιοι έμποροι μετέτρεψαν τις φάρμες μεταξοσκώληκων σε αμπέλια για την παραγωγή κρασιού. Παρατηρώντας την ιστορία της Λυών παρατηρούμε ίσως σε μικρογραφία και την ιστορία της Γαλλίας.
Πιο κάτω, ένα παλιό κτίριο έχει μετατραπεί σε Μουσείο Μινιατούρας και Σινεμά. Στο μουσείο μπορεί κάποιος να δει αυθεντικά αντικείμενα από ταινίες, από το ραβδί του Χάρι Πότερ και το γάντι του Ψαλιδοχέρη μέχρι τα ρούχα του Tom Hanks στο «Forrest Gump» και ένα από τα Γκρέμλιν. Λίγοι ίσως ξέρουν ότι στη Λυών φτιάχτηκε η πρώτη μηχανή κινηματογράφου από τους αδερφούς Lumiere, τo 1920. Στο Ινστιτούτο Lumière θα διαβάσετε για την ιστορία των αδερφών Auguste και Louis που αφιέρωσαν τη ζωή τους στον κινηματογράφο και θα δείτε σπάνια εκθέματα που σχετίζονται με τις πρώτες κινηματογραφικές προβολές.
Για όσους αναζητούν κάτι πιο ακαδημαϊκό, λίγο έξω από την πόλη μπορούν να επισκεφτούν το Μουσείο Confluences, το οποίο σημαίνει «συμβολή», μια και βρίσκεται στη συμβολή των δύο ποταμών που διασχίζουν τη Λυών. Πέρα από την ιδιαίτερη, μοντέρνα αρχιτεκτονική του –και το μεγάλο κόστος κατασκευής (300 εκατομμύρια ευρώ)–, το μουσείο έχει πολλές ενδιαφέρουσες εκθέσεις, από πολύτιμα ορυκτά και τηλεσκόπια μέχρι αληθινά οστά από δεινόσαυρους και μούμιες. Η έκθεσή του με τον ιδιαίτερο τίτλο «Το αμφιθέατρο των ανθρώπων» περιλαμβάνει μια συλλογή από φαινομενικά τυχαία αντικείμενα και συσκευές που χρησιμοποίησε ο άνθρωπος στην πορεία των χρόνων, τα οποία χαρακτηρίζουν τις δυνατότητες αλλά και τους περιορισμούς της ανθρωπότητας σε κάθε χρονική στιγμή.
Με την Αύρα του Παρισιού
Περπατώ στο μοντέρνο κέντρο της πόλης και, κοιτώντας γύρω μου, νιώθω ότι υπάρχει κάτι γνώριμο. Στις αρχές του περασμένου αιώνα, μεγάλες λεωφόροι και ψηλά κτίρια αντικατέστησαν τα παλιά σπίτια και τα στενά δρομάκια. Η αύρα του Παρισιού είναι αρκετά έντονη σε αυτή την κατά πολύ μικρότερη πόλη, κάνοντάς τη να φαίνεται ίσως λίγο άδεια αλλά ταυτόχρονα πιο περιποιημένη. Αν και άμεσα δεν προσπαθεί να αντιπαρατεθεί με την πανίσχυρη πρωτεύουσα, η Λυών παραμένει μια από τις πρώτες πόλεις που φωταγωγήθηκαν παγκοσμίως, ενώ τα κτίριά της και το σχετικό ετήσιο φεστιβάλ, που γίνεται στο πρώτο δεκαήμερο του Δεκεμβρίου, θυμίζει ότι ο όρος «Πόλη του Φωτός» δεν χαρακτηρίζει μόνο το Παρίσι.
Με Αστέρια Michelin
Η γαστρονομία της Λυών έχει πολλά να προσφέρει. Στη Rue du Bœuf υπάρχουν τρία εστιατόρια με αστέρια Michelin, σε σχετικά λογικές τιμές. Για κάτι πιο χιπ, υπάρχει το Food Traboule, ένα μίνι food court με 12 καταξιωμένους chefs που προσφέρουν φαγητό σε ένα casual setting. Για περισσότερες επιλογές, στην άλλη πλευρά της πόλης υπάρχει το Les Halles, ένα αρκετά μεγάλο food court το οποίο, σε αντίθεση με αντίστοιχα γνωστών ευρωπαϊκών μεγαλουπόλεων, παρέχει κάπως πιο εκλεπτυσμένες επιλογές. Για όσους βρίσκονται στο κέντρο της πόλης, η καλύτερη bouchon είναι ίσως η Tupin, ενώ αγαπημένη επιλογή πίτσας για ξένους και ντόπιους είναι το πολύ όμορφα διακοσμημένο Carmelo (στη φωτογραφία επάνω). Τέλος, για όσους θέλουν cocktail σε έναν χώρο που θυμίζει άλλες εποχές, υπάρχει το Phantom of the Opera.
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
Το Μιλάνο της Μόδας, της Αρχιτεκτονικής, της Μουσικής
