Από τους δαιδαλώδεις δρόμους της Τεχεράνης στις απρόβλεπτες διαδρομές των Ασιατών μεταναστών στις ΗΠΑ κινείται το κινηματογραφικό ενδιαφέρον της εβδομάδας, καθώς από τις 23 Σεπτεμβρίου προβάλλονται, μεταξύ άλλων, οι ταινίες “Μια Τετάρτη του Μαΐου” και “Μπλε Βάλτος”.
Μια Τετάρτη του Μαΐου (Chaharshanbeh, 19 Ordibehesht) | του Vahid Jalilvan | Ιράν
Κάτω από το γραφείο του χειρουργού Jalal Ashtiyani (Amir Aghaee) επικρατεί συνωστισμός. Ο γιατρός, ένας μεσήλικας άντρας που τυραννιέται από τις τύψεις του, παρότι δεν είναι πλούσιος, έχει δημοσιεύσει μια γαλαντόμα αγγελία: θα δωρίσει μερικά εκατομμύρια ιρανικά ριάλια, τα οποία αντιστοιχούν σε περίπου 25.000 δολάρια, σε κάποιον που τα χρειάζεται. Τα κριτήρια της επιλογής του τυχερού τα ξέρει μόνο ο δωρητής. Τουλάχιστον έτσι νομίζει.
Αυτό το μικρό διαμάντι του Vahid Jalilvan, ο οποίος συνυπογράφει (με τους Hossein Mahkam και Ali Zarnegar) και το σενάριο, ξεφλουδίζει καρέ καρέ την απελπισία και τον παραλογισμό του λαού και της χώρας του.
Οι διεκδικητές της πολυπόθητης επιταγής είναι πολλοί. Γυναίκες, κατά κύριο λόγο. Γυναίκες που προσπαθούν να φροντίσουν τη μοίρα τους ή να ξεφύγουν από αυτήν. Όπως η Setareh (Sahar Ahmadpour), που κινδυνεύει να μείνει στους πέντε δρόμους μ΄ένα μωρό στην κοιλιά, επειδή τόλμησε να παντρευτεί τον άντρα που δεν ενέκρινε η οικογένεια της.
Αυτό το μικρό διαμάντι του Vahid Jalilvan, ο οποίος συνυπογράφει (με τους Hossein Mahkam και Ali Zarnegar) και το σενάριο, ξεφλουδίζει καρέ καρέ την απελπισία και τον παραλογισμό του λαού και της χώρας του. Αναδεικνύει τα σφιγμένα πρόσωπα των πρωταγωνιστών του που θέλουν να ουρλιάξουν, αλλά σωπαίνουν.
Ξετυλίγει με μαεστρία την ιστορία ενός απεγνωσμένου πατέρα που έχασε το γιο του μέσα από τα ίδια τα χειρουργικά του χέρια, μιας γυναίκας που πασχίζει να σώσει τον άρρωστο άντρα της και μιας νεαρής εγκύου που αγωνίζεται για τη ζωή και τις επιλογές της.
Ο Vahid Jalilvan, από αυτήν την πρώτη του ταινία (ακολούθησε η “Περίπτωση Συνείδησης”) δίνει σαφή δείγματα ενός ικανού σκηνοθέτη και κυρίως ενός σεναριογράφου που διεισδύει με διαύγεια και σαφήνεια στην πολύπλοκη ψυχοσύνθεση των ηρώων και του λαού του.
Με όχημα το εύρημα της ιδιότυπης αγγελίας και της δράσης που εκτυλίσσεται γύρω από αυτό, κινηματογραφεί τους δρόμους και τους ανθρώπους της Τεχεράνης για να εκφράσει την αφόρητη αγάπη για τον τόπο που σκοτώνει τα παιδιά του.
Το “Μια Τετάρτη του Μαΐου” έχει αποσπάσει το βραβείο της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου στο Φεστιβάλ της Βενετίας του 2015 και προβάλλεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα.
Μπλε Βάλτος (Blue Bayou) | του Justin Chon | ΗΠΑ
Credit: Focus Features
Ο άκρως συγκινητικός αλλά ανεξήγητα φωτεινός “Μπλε Βάλτος” του Justin Chon (ο οποίος, εκτός από τη σκηνοθεσία, έχει γράψει και το σενάριο, ενώ υποδύεται και τον πρωταγωνιστικό ρόλο) αφηγείται την ιστορία του Αντόνιο. Ενός Αμερικανοκορεάτη tatoo artist, ο οποίος παρότι ζει στις ΗΠΑ από τα τρία του χρόνια (όταν υιοθετήθηκε από ζευγάρι Αμερικανών) και έχει πλέον κάνει και τη δική του οικογένεια στη Νέα Ορλεάνη, βρίσκεται αντιμέτωπος με την απέλασή του από τη χώρα.
Μια ταινία για τη μετανάστευση, την απέλαση, την αστυνομική βία και την πολιτιστική ταυτότητα που, όμως, εξαντλεί τις αρετές της στις ερμηνείες και στην υπέροχη φωτογραφία, καθώς μετατρέπεται σε σπαρακτικό οικογενειακό δράμα.
Credit: Ante Cheng and Matthew Chuang / Focus Features
Μια ταινία με πολύ καλές ερμηνείες. Τόσο του Justin Chon, όσο και της βραβευμένης με Όσκαρ δεύτερου γυναικείου ρόλου για το “Κορίτσι από τη Δανία” Alicia Vikander στον ρόλο της συζύγου του Άντονιο, Κάθι, αλλά και της μικρούλας Sydney Kowalske στο ρόλο της Τζέσι. Μια ταινία για τη μετανάστευση, την απέλαση, την αστυνομική βία και την πολιτιστική ταυτότητα που, όμως, εξαντλεί τις αρετές της στις ερμηνείες και στην υπέροχη φωτογραφία, καθώς μετατρέπεται σε σπαρακτικό οικογενειακό δράμα.
Διαβάστε ακόμη στην αθηΝΕΑ:
Διάλεξε το Χάπι Σου: Matrix No4
