Δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι που φτάνουν στη θεραπεία συναισθηματικά εξουθενωμένοι, έως και διαλυμένοι από τη σχέση τους.
Δεν έχει τόσο σημασία η διάρκεια αυτής, όσο ο βαθμός στον οποίον επενδύει κάποιος συναισθηματικά, δίνοντας όλο του το είναι. Η βασική διαφορά μεταξύ μιας ολιγόμηνης σχέσης με μια μακροχρόνια σχέση, είναι ότι σε ένα μικρό διάστημα το κύριο συναίσθημα είναι η στεναχώρια, ενώ σε μια μακροχρόνια σχέση, είναι η στεναχώρια μαζί με την ψυχική και συναισθηματική εξουθένωση του ατόμου.
Γιατί κάποιοι από εμάς παρασυρόμαστε σχετικά εύκολα και γρήγορα και επενδύουμε έντονα και χωρίς όρια τα συναισθήματα μας;
Ο καθένας μας συναντά κάποιον που τον θεωρεί εξαιρετικά ελκυστικό και γοητευτικό, ενώ παράλληλα μας κερδίζει και η προσωπικότητα του. Γιατί όμως κάποιοι σπεύδουμε να χαρίσουμε γη και ύδωρ στον σημαντικό “άλλο”, ενώ κάποιοι άλλοι κρατάμε το κουτί των συναισθημάτων μας κλειστό, ανοίγοντάς το σιγά, σιγά;
Κάποιοι από εμάς μπορεί να μη πληγώθηκαν ποτέ στο παρελθόν. Άλλοι πάλι έμαθαν από την οικογένειά τους να παίρνουν και να δίνουν αγάπη άνευ όρων και δεν μάθανε από παθήματα της ενήλικης ζωής τους. Άλλοι έχουν τόσο μεγάλη ανάγκη να λάβουν συναίσθημα ή/και επιβεβαίωση, που δίνουν και επενδύουν, περιμένοντας φυσικά να ανταμειφτούν συναισθηματικά γι’ αυτό, πριν καν η άλλη πλευρά προλάβει να μπει στη σχέση, προτρέχοντας έτσι σε μία συναισθηματική επένδυση στην οποία ακόμα κι αν υπάρξει ανταπόκριση πάντα θα νιώθουν ότι έχουν επενδύσει περισσότερο.
Όπως σε όλα τα πράγματα στη ζωή, έτσι κι εδώ χρειάζεται μέτρο. Ξέρω, ξέρω, τον έρωτα δε μπορείς να τον δαμάσεις, θα μου πείτε, αλλά όταν ο έρωτας σας έχει πληγώσει ουκ ολίγες φορές, ο πόνος, η απογοήτευση και η έλλειψη αυτοεκτίμησης χτυπούν την πόρτα σας, ενώ συγχρόνως εσείς νιώθετε ότι θέλετε να κλειστείτε στο σπίτι και να μη γνωρίσετε κανέναν και να μην ερωτευτείτε ποτέ ξανά.
Επειδή, όμως το να μη ξαναβγείτε από το σπίτι δεν είναι δυνατό και νομίζω ότι για τους περισσότερους από εσάς το να μην νιώσετε ξανά έλξη για κάποιον είναι το ίδιο ανέφικτο, ας δούμε πώς πρέπει να διαχειριστείτε την συναισθηματική σας επένδυση.
Όταν αγοράζετε ένα νέο προϊόν που σας φαίνεται καλό, αγοράζετε 10 συσκευασίες ή μία για τη δοκιμή, κι αν σας αρέσει θα πάρετε μεγαλύτερη ποσότητα την επόμενη φορά; Φαντάζομαι οι περισσότεροι θα απαντήσατε “μία συσκευασία”, κι αυτό γιατί δεν θέλετε να επενδύσετε χρήματα σε ένα προϊόν που μπορεί να μη σας ικανοποιήσει.
Γιατί λοιπόν στις σχέσεις σας “αγοράζετε 10 συσκευασίες” και θέτετε από την πρώτη κιόλας μέρα υψηλές προσδοκίες, μέσα από τη συναισθηματική σας επένδυση, ότι το “προϊόν”, δηλαδή ο άνθρωπος αυτός, θα είναι ο ιδανικός σύντροφος, δίνοντάς του τα πάντα;
Στη συναισθηματική επένδυση πρέπει να κάνετε ένα βήμα τη φορά, και κάθε τόσο να επενδύετε λίγο παραπάνω, εάν και η άλλη πλευρά ανταποκρίνεται εξίσου με εσάς. Διαφορετικά, θα νιώθετε πάντα αυτή τη συναισθηματική ανισότητα που εσείς οι ίδιοι θα έχετε καλλιεργήσει στο μυαλό σας και σας οδηγεί στην απογοήτευση. Μη θέτετε υψηλές προσδοκίες που δεν αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα. Παραμείνετε προσγειωμένοι.
Πολλοί άνθρωποι κάνουν το λάθος να πιστεύουν ότι ο τρόπος που λειτουργούν μέσα στη σχέση και η ένταση/συχνότητα που εκφράζουν τα συναισθήματα τους είναι ίδια με του άλλου. Όχι. Ο κάθε άνθρωπος έχει τους δικούς του ρυθμούς και οφείλετε να του δώσετε χρόνο να εκφραστεί αν θέλετε να τον έχετε στη ζωή σας.
Ο σύντροφός σας και η συμπεριφορά του πρέπει να λειτουργεί για εσάς ως καθρέφτης, ως μονάδα μέτρησης, για το αν και με τι ρυθμό θα συνεχίσετε να επενδύετε συναισθηματικά. Μη “βουτάτε” ανεξέλεγκτα στο συναίσθημά σας από την πρώτη στιγμή και μη πιστεύετε τόσο στα λόγια κάποιου, όσο στις πράξεις του.
