Μετρώντας αντίστροφα για έντεκα ακόμη ημέρες, ο νους ταξιδεύει στους απολογισμούς, προσωπικούς και μη. Τι κατάφερα και τι όχι, πόσο προσπάθησα για να πετύχω τους στόχους μου, πώς διαφοροποίησα τον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισα τις αντιξοότητες που πάντα η ζωή φέρνει. Οι προσωπικοί απολογισμοί βεβαίως είναι… προσωπική υπόθεση και μόνο ο καθένας ξεχωριστά μπορεί ίσως να δώσει απαντήσεις κοιτώντας το είδωλό του στον καθρέφτη.
Οι απολογισμοί όμως είναι αγαπημένο θέμα και των δημοσιογράφων, οι οποίοι καταγράφουν, άλλοτε με εξαντλητική λεπτομέρεια και ανά τομέα και άλλοτε συνοπτικά και συνολικά, τι συνέβη στον κόσμο τη χρονιά που πέρασε.
Το focus σε κάθε απολογισμό είναι ένα συνονθύλευμα γεγονότων που απασχόλησαν θετικά ή αρνητικά όλον τον κόσμο και γεγονότων που αποτιμώνται ως αξιομνημόνευτα, που είναι σαφώς σημαντικά, αλλά απασχολούν μικρότερη μερίδα του κόσμου. Θέλετε ένα παράδειγμα; Όλοι ασχοληθήκαμε με την αποχώρηση του Joe Biden από την προεδρική κούρσα, πολύ λιγότεροι όμως επικεντρωθήκαμε στη νέα ανησυχητική επιδημία γρίπης των πτηνών. Κι ακόμη ένα; Οι περισσότεροι διαβάσαμε για την άνοδο της ακροδεξιάς στην Ευρώπη, λιγότεροι ασχοληθήκαμε με τα αυτοκινούμενα οχήματα που διεκδικούν τη θέση τους στον κόσμο.
Στις 19 Δεκεμβρίου 2024
Ο Dominique Pelicot καταδικάστηκε σε 20 χρόνια κάθειρξη, καθώς κρίθηκε ένοχος για τον κατά συρροή βιασμό υπό νάρκωση της συζύγου του Gisèle Pelicot επί σχεδόν μια δεκαετία. Στους 51 συγκατηγορουμένους επιβλήθηκαν ποινές από 3 έως 15 χρόνια. Η Gisèle Pelicot, η γυναίκα με το απαράμιλλο σθένος, η οποία έγινε σύμβολο με την απόφασή της να μη δεχτεί να γίνει η πολύκροτη δίκη κεκλεισμένων των θυρών, μετά την ανακοίνωση του δικαστηρίου δήλωσε: «Ήθελα να ανοίξω τις πόρτες αυτής της δίκης τον περασμένο Σεπτέμβριο ώστε η κοινωνία να δει τι συμβαίνει. Δεν θα μετανιώσω ποτέ για αυτήν την απόφαση. Έχω εμπιστοσύνη στην ικανότητά μας, συλλογικά, να βρούμε ένα καλύτερο μέλλον, στο οποίο άνδρες και γυναίκες μπορούν να ζήσουν μαζί χωρίς να κινδυνεύουν και με αμοιβαίο σεβασμό».
Στις 8 Δεκεμβρίου 2024
Κατέρρευσε το καθεστώς του Bashar al-Assad στη Συρία, όταν με συντονισμένη στρατιωτική επιχείρηση της ισλαμιστικής οργάνωσης Hayat Tahrir al-Sham (HTS) του Abu Hassan al-Hamwi και υποστηριζόμενες από την Τουρκία αντάρτικες ομάδες κατέλαβαν τη Δαμασκό. Την ίδια ημέρα, ο Assad εγκατέλειψε τη χώρα. Οι πρώτες εικόνες από τη νέα κατάσταση πραγμάτων στη Συρία εξέφραζαν ανάμεικτες χαρά, ελπίδα και φρίκη, καθώς οι Σύριοι πολίτες πανηγύριζαν για την πτώση του Assad και παράλληλα, αναζητώντας τους εξαφανισμένους για χρόνια συγγενείς τους, γίνονταν μάρτυρες της κόλασης που ζούσαν στις φυλακές μέχρι να τους εξοντώσουν. Το ερώτημα αν η Συρία, μια εθνοτικά και θρησκευτικά κατακερματισμένη χώρα, με τέσσερις βασικές ομάδες με αντικρουόμενες πολιτικές ατζέντες, μπορεί να χαράξει μια διαφορετική, ενωτική πορεία, παραμένει ανοιχτό. Όπως και το πώς θα επηρεάσει το μεταναστευτικό πρόβλημα της Ευρώπης αυτή η εξέλιξη.
Στις 2 Δεκεμβρίου 2024
Ανακοινώθηκε από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης η λέξη της χρονιάς – η φράση της χρονιάς για την ακρίβεια. Πρόκειται για το «brain rot» – ή η «σήψη του εγκεφάλου» ή πώς τα social media επηρεάζουν τη σκέψη μας ή πώς το ατελείωτο scrolling «καίει» τον εγκέφαλό μας. Το λεξικό ορίζει το brain rot ως την «επιδείνωση της ψυχικής ή διανοητικής κατάστασης ενός ατόμου, ιδίως ως αποτέλεσμα της υπερκατανάλωσης υλικού (κυρίως διαδικτυακού περιεχομένου) που θεωρείται ασήμαντο ή μη προκλητικό». Όπως γράψαμε στην αθηΝΕΑ, καταγεγραμμένη η φράση απαντάται για πρώτη φορά το 1854, στο βιβλίο «Walden» του Henry David Thoreau. Στο βιβλίο, ο Thoreau επικρίνει την τάση της κοινωνίας να υποτιμά τις σύνθετες ιδέες ή εκείνες που μπορούν να ερμηνευτούν με πολλαπλούς τρόπους, προκρίνοντας τις απλές, τάση που χαρακτηρίζει ως γενικευμένη πτώση στη διανοητική και πνευματική προσπάθεια: «Ενώ η Αγγλία προσπαθεί να θεραπεύσει τη σήψη της πατάτας, δεν θα προσπαθήσει κανείς να θεραπεύσει τη σήψη του εγκεφάλου – που επικρατεί πολύ ευρύτερα και μοιραία;».
Στις 22 Νοεμβρίου 2024
Το ΠΑΣΟΚ –μετά την αποχώρηση από τον ΣΥΡΙΖΑ και την ανεξαρτητοποίηση των βουλευτών Θεοδώρας Τζάκρη και Γιώτας Πούλου– κατέστη με τους 31 βουλευτές του το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η σημερινή σύνθεση της Βουλής έχει ως εξής: ΝΔ – 155 βουλευτές, ΠΑΣΟΚ – 31, ΣΥΡΙΖΑ – 26, ΚΚΕ – 21, Ελληνική Λύση – 11, Νέα Αριστερά – 11, ΝΙΚΗ – 10, Πλεύση Ελευθερίας – 6, Σπαρτιάτες – 5, Ανεξάρτητοι – 24.
Στις 5 Νοεμβρίου 2024
77.275.579 ψηφοφόροι οδήγησαν –για δεύτερη φορά– τον Donald Trump στον Λευκό Οίκο. Ο άνθρωπος που καταδικάστηκε και για τις 34 κατηγορίες σε ποινική δίκη στη Νέα Υόρκη, σχετικά με κρυφές πληρωμές χρημάτων στην πορνοστάρ Stormy Daniels, ενώ σε όλη τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας παρέμεινε πιστός στη ρητορική μίσους, στόχευσε, μεταξύ άλλων, στην εθνική δυσαρέσκεια για την οικονομία και τη μετανάστευση και κατάφερε να πείσει πως είναι ο καταλληλότερος για να γίνει ο 47ος πρόεδρος των ΗΠΑ. Η πολιτική που θα εφαρμόσει προκαλεί ανησυχία παγκοσμίως. Το TIME, πάντως, τον επέλεξε ως «πρόσωπο της χρονιάς», μιλώντας για πολιτική αναγέννηση, «απαράμιλλη» στην αμερικανική ιστορία.
Όπως οι προσωπικοί απολογισμοί είναι προσωπική υπόθεση, έτσι και μια λίστα με τα 10 σημαντικότερα γεγονότα της χρονιάς είναι ένα κείμενο με πολύ προσωπική essence.
Στις 9 Οκτωβρίου 2024
Ανακοινώθηκε το Νόμπελ Χημείας, το οποίο δόθηκε στους David Baker, Demis Hassabis και John Jumper για την εργασία τους σχετικά με τη δομή των πρωτεϊνών. Πιο συγκεκριμένα, ο David Baker δημιούργησε νέα είδη πρωτεϊνών, ενώ οι Demis Hassabis και John Jumper ανέπτυξαν ένα μοντέλο AI που ονομάζεται AlphaFold2 και με τη βοήθειά του μπόρεσαν να προβλέψουν τη δομή σχεδόν και των 200 εκατομμυρίων πρωτεϊνών.
Στις 4 Οκτωβρίου 2024
Ο τυφώνας Helene χτυπά τις ΗΠΑ αφήνοντας πίσω του περισσότερους από 200 νεκρούς. Τόσο οι τυφώνες όσο και οι καύσωνες έπληξαν ολόκληρο τον πλανήτη προκαλώντας τον θάνατο εκατοντάδων ανθρώπων, εκτοπίζοντας χιλιάδες άλλους από τα σπίτια τους, προκαλώντας οικολογική καταστροφή, αλλά και έντονο φόβο για το αβέβαιο μέλλον. Ο κατάλογος με τις φυσικές καταστροφές που σημάδεψαν τη χρονιά, δυστυχώς, είναι μακρύς. Σημειώνουμε τον εφιαλτικό σεισμό που έπληξε την κεντρική Ιαπωνία τον Ιανουάριο και στοίχισε τη ζωή σε περισσότερους από 200 ανθρώπους, τη σφοδρή βροχόπτωση που έπληξε στα μέσα Απριλίου τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και τις γύρω χώρες και χαρακτηρίστηκε από τους ειδικούς ιστορικό καιρικό φαινόμενο, την «Park Fire», τη μεγάλη δασική πυρκαγιά στη βόρεια Καλιφόρνια στα τέλη Ιουλίου, μια από τις μεγαλύτερες που έχουν καταγραφεί ποτέ στην πολιτεία, με σχεδόν 1,4 εκατομμύρια στρέμματα να γίνονται στάχτη και 4.000 ανθρώπους να φεύγουν από τα σπίτια τους, την πυρκαγιά που ξέσπασε στη χώρα μας το μεσημέρι στις 11ης Αυγούστου στη βορειοανατολική Αττική, που κόστισε τη ζωή 1 ανθρώπου και κατέκαψε περίπου 85.000 στρέμματα, και τις πλημμύρες του Οκτωβρίου στην Ισπανία, με τη Βαλένθια να είναι η περιοχή που επλήγη περισσότερο και τους 230 νεκρούς της να σηματοδοτούν τον θλιβερό απολογισμό.
Στις 26 Ιουλίου 2024
Πραγματοποιήθηκε η τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι, όπου 128 χρόνια μετά την αναβίωσή τους ο αριθμός αθλητών και αθλητριών ήταν για πρώτη φορά ίσος. Συγκεκριμένα, τόσο στην Πόλη του Φωτός όσο και στις υπόλοιπες 16 πόλεις που φιλοξένησαν τα 32 αθλήματα της 33ης διοργάνωσης έλαβαν μέρος 10.500 αθλητές και αθλήτριες, με αναλογία 50-50. Τα περισσότερα μετάλλια κατέκτησαν οι ΗΠΑ (126), ενώ η Ελλάδα επέστρεψε με 8 μετάλλια. Στους Παραολυμπιακούς Αγώνες, την πρωτιά κέρδισε η Κίνα με 220 μετάλλια. Η Ελλάδα κέρδισε 13.
Στις 31 Ιουλίου 2024
Η Χαμάς ανακοινώνει ότι ο πολιτικός της ηγέτης Ismail Haniyeh δολοφονήθηκε σε ισραηλινή αεροπορική επιδρομή στην Τεχεράνη. Η Χαμάς έχει αποδεκατιστεί, καθώς, εκτός από τον Haniyeh, έχουν εξοντωθεί και άλλα υψηλόβαθμα στελέχη της οργάνωσης, όπως ο Yahya Sinwar, ο Παλαιστίνιος ηγέτης που ανέλαβε τα καθήκοντα του Haniyeh. Η εκεχειρία ανάμεσα στο Ισραήλ και τη Χαμάς, ωστόσο, δεν έχει ακόμη επιτευχθεί.
Στις 16 Φεβρουαρίου 2024
Πεθαίνει σε ηλικία 47 ετών, ενώ βρισκόταν στη φυλακή ως πολιτικός κρατούμενος, ο Ρώσος ακτιβιστής και πολιτικός Alexei Navalny, ο οποίος πέτυχε διεθνή αναγνώριση ως ένας από τους πιο εξέχοντες επικριτές του προέδρου Vladimir Putin. Η ημερομηνία θανάτου –ή εξόντωσής του– δεν ήταν τυχαία. Στις 17 Μαρτίου θα διεξάγονταν προεδρικές εκλογές στη Ρωσία και ο Navalny συμβόλιζε τον άνθρωπο που αρνείτο πεισματικά να υποταχθεί και να υποκύψει στον περιρρέοντα φόβο που καλλιεργούσε –και εξακολουθεί να καλλιεργεί– ο Putin.
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
