Τρέχω! Λένε ότι οι άνθρωποι και τα σκυλιά τρέχουν και για ευχαρίστηση, όχι μόνο για να αποφύγουν κάποιο κίνδυνο. Τρέχω μέσα στην πόλη, αλλά και στα βουνά της – μια ενασχόληση που ισοδυναμεί με ολοκληρωμένη εμπειρία ζωής.
Με βοηθάει να ηρεμήσω, εκτονώνω την ενέργεια που συσσωρεύεται, γνωρίζω και συναναστρέφομαι ανθρώπους που ίσως δεν θα γνώριζα ποτέ. Το κυριότερο ίσως: ανακαλύπτω ή μάλλον επαναπροσδιορίζω τη σχέση μου με την Αθήνα.
Γιατί ξέρετε τι; Είμαστε η γενιά που άρχισε να αγαπά την πόλη με τα καλά και τα στραβά της γιατί γεννηθήκαμε εδώ, μεγαλώσαμε στους δρόμους της και παράλληλα μάθαμε πιο πολύ από τους προηγούμενους να σεβόμαστε τη φύση και να αναγνωρίζουμε τα καλά της επαρχίας.
Το Ζάππειο και ο Εθνικός Κήπος είναι το αποκούμπι μου μετά τη δουλειά, ο Φλοίσβος είναι η παραθαλάσσια διαδρομή μου. Τα διάφορα γήπεδα και πάρκα της Αθήνας με βοηθάνε στις εξειδικευμένες προπονήσεις μου. Το Άλσος της Νέας Σμύρνης, το Νταμάρι του Χολαργού, το γήπεδο της Παλλήνης και της Ηλιούπολης. Και να που η πόλη αλλάζει και έχω πια το Νιάρχο για να βρεθώ “αλλού” έστω για 1 ώρα.
Υπάρχει και η κρυμμένη ομορφιά των βουνών, της Πάρνηθας, του Υμηττού και της Πεντέλης. Δεν είναι μόνο οι ώρες που περνάς εκεί ανεβαίνοντας υψομετρικές σε μονοπάτια με θέα την Αθήνα, είναι αυτή η αίσθηση της ζωντάνιας και της μοναδικότητας της στιγμής. Είναι οι παρέες που έχουν γεννηθεί μέσα στην πόλη και τη ζωντανεύουν, καμιά φορά κλείνοντας τους δρόμους της (φίλοι οδηγοί έχετε τα δίκια σας), άλλες φορές πηγαίνοντας σε αγώνες βουνού στην επαρχία ή απλώς συζητώντας σε κάποια μπυραρία της πόλης για τον εξοπλισμό τους ή τους χρόνους τους. Για τα βουνά θα τα πούμε σε επόμενο άρθρο μας.
Ας δούμε λοιπόν λίγο πιο αναλυτικά μερικά ωραία σημεία για τρέξιμο στην Αθήνα.
1) Ζάππειο & Εθνικός Κήπος
Αν και είναι δύο διαφορετικοί κόσμοι, λόγω εγγύτητας, αλλά και επειδή συνδυάζονται τα βάλαμε παρέα. Το τσιμέντο φυσικά είναι πιο σκληρό για τα πόδια, μπορείς όμως να προσομοιώσεις την αίσθηση των αγώνων δρόμου. Από την καφετέρια που βρίσκεται στην Αμαλίας κατεβαίνω το φαρδύ πέρασμα με τις γιακαράντες που όταν ανθίζουν είναι ένα όνειρο και μπορείς να φτάσεις στην Ηρώδου Αττικού, γυρνώ πίσω από τη διαδρομή πίσω από το Ζάππειο μέχρι την καφετέρια έχεις κάνει ένα χιλιόμετρο.
Εναλλακτικά, πηγαίνω από το Φωκιανό όπου υπάρχουν γηπεδάκια μπάσκετ, εγκατάσταση crossfit, ένα γήπεδο 5×5 και καφετέρια. Περνάω από το άγαλμα του Βύρωνα και τα αρχαία επί της Αμαλίας. Μπορείς επίσης να ανέβεις προς το Μαξίμου, να περάσεις από την Προεδρική Φρουρά και να κάνεις τον κύκλο περνώντας από τη Βουλή.
Στο Ζάππειο θα βρεις 2 βρύσες με νερό, διάφορους γραφικούς τύπους, ακίνδυνα αδέσποτα και θα χαζέψεις τον κόσμο που πάει στις εκδηλώσεις του Ζαππείου. Διάφορες ομάδες κάνουν ανοιχτές προπονήσεις, ειδικά πριν τους μεγάλους αγώνες της Αθήνας. Το βράδυ συνίσταται για σκληροπυρηνικούς. Φυσικά, βολεύει αν έχεις μηχανή με μπαγκαζιέρα, ώστε να αφήσεις κάπου τα πράγματά σου, γιατί για να παρκάρεις αυτοκίνητο ούτε λόγος.
Ο Εθνικός Κήπος έχει φυσικά χωμάτινες διαδρομές και μπορείς να αυτοσχεδιάσεις στα δεκάδες μονοπάτια του ή να βρεις τις μεγάλες κυκλικές διαδρομές. Τα πράγματα σου θα τα αφήσεις στα μικρά κιόσκια που υπάρχουν σε αρκετά σημεία, φυσικά χωρίς τιμαλφή μέσα στην τσάντα σου. Βρύσες υπάρχουν παντού, είναι δροσερά και θα βρεις πλήθος από δρομείς. Και εδώ αρκετές ομάδες και παρέες συναντιούνται για προπονήσεις.
Πλέον η σχεδόν πεζοδρομημένη Βασιλίσσης Όλγας αποτελεί το πιο ωραίο σημείο για τρέξιμο, καθώς η κόκκινη διαδρομή είναι περίπου 1 χλμ και έχει αρκετό χώρο για όλους.
Tip: Οι παπαγάλοι που το έχουν σκάσει από τα κλουβιά του Κήπου έχουν αρχίσει να συναγωνίζονται τα περιστέρια. Τροπικές καταστάσεις.
2) Φλοίσβος
Στο Φλοίσβο έχω κλείσει προετοιμασία Μαραθωνίου με μπουρίνι, αστραπές και φοβερή βροχή. Παρκάρω έξω από την είσοδο, μηχανόβιος γαρ. Ξεκινάω από την είσοδο, περνάω από τις καφετέριες και πάω αριστερά είτε από τις παιδικές χαρές, είτε από τη θάλασσα. Αν φτάσω μέχρι τη στάση Εδεμ και το Ρέμα της Πικροδάφνης και γυρίσω είναι 5 χιλιόμετρα.
Η διαδρομή έχει τα καλά της: Νιώθεις ότι είσαι αλλού – φοίνικες, θάλασσα, πεζόδρομος. Εκπληκτικοί οι ηλικιωμένοι που κάνουν το μπάνιο τους όλο το χρόνο, αλλά και ο ψαράς που πουλάει δίπλα στη θάλασσα την πραμάτεια. Όλα αυτά όμως αν πας τη σωστή ώρα.
Έχει και τα άσχημα όμως. Τις ώρες αιχμής όπως τα Σαββατοκύριακα ή γενικά το καλοκαίρι πρέπει να προσέχεις τους πεζούς, τα ποδήλατα και τα σκυλιά, οπότε είσαι συνεχώς δεξιά-αριστερά. Νερό θα πρέπει να έχεις μαζί σου ή να ζητήσεις στις καφετέριες του Φλοίσβου.
Tip: Στο Outrun εντός της Μαρίνας θα βρεις ισοτονικά, μπάρες για επιτόπια κατανάλωση και οτιδήποτε αφορά αθλητικά είδη.
Extra tip: Υπάρχουν υπαίθρια όργανα γυμναστικής κάτω απ’ τις παιδικές χαρές.
3) Γήπεδο Χολαργού “Τσακός” ή “Νταμάρι”
Πρώην σκληρό γήπεδο. Είχε πατημένο χώμα με 400αρι στίβο και γήπεδο ποδοσφαίρου στη μέση. Πλέον τοποθετήθηκε ταρτάν. Παραμένει ανοιχτό πολλές ώρες της μέρας, εκτός αν έχει αγώνα κάποιο ποδοσφαιρικό τμήμα. Αν έχει βρέξει απλώς δεν πας. Κι όμως, σε αυτό το γήπεδο θα βρεις πολύ κόσμο που κατεβαίνει σε μαραθωνίους και άλλους αγώνες ανά την Ελλάδα.
Πολύ κοντά υπάρχουν γήπεδα μπάσκετ και 5×5, καθώς και καφετέρια με σουβλάκια και μπύρα. Οπότε πάνε στράφι τα χιλιόμετρα, αν είσαι επιρρεπής.
Tip: Υπάρχουν βρύσες νερού και υπαίθρια όργανα γυμναστικής.
Extra tip: Μπορείς να πας με αυτοκίνητο, έχει θέσεις.
4) Γήπεδο Παλλήνης
Ένα διαμαντάκι πολύ κοντά στην Αττική Οδό, στην αρχή της Λεωφόρου Ανθούσας και Παλλήνης, στο 28ο χιλιόμετρο της Μαραθώνιας διαδρομής. Υπάρχει σχετική ευκολία στο παρκάρισμα και μένει ανοιχτό περίπου μέχρι τις 21:30-22:00 το καλοκαίρι.
Αν και έχει ταρτάν, ο στίβος είναι περίπου 350 μέτρα, κάτι που δεν είναι πολύ βολικό, αν κάνεις διαλλειματικές ασκήσεις. Στη μέση υπάρχει γήπεδο ποδοσφαίρου. Τα απογεύματα έχει πολλά τμήματα στίβου και ανεξάρτητους δρομείς, οπότε πρέπει να είσαι φιλικός προς τους ανθρώπους. Και εδώ υπάρχουν βρύσες για νερό.
Tip: Και εδώ θα βρούμε υπαίθρια όργανα γυμναστικής, ελαφρώς παρατημένα.
Extra tip: Για σκληροπυρηνικές ασκήσεις, υπάρχουν κερκίδες με σκαλιά όπου μπορείς να γυμναστείς.
5) Γήπεδο Ηλιούπολης ή “Χαλικάκι”
Πολύ κοντά στην Πλατεία Ανεξαρτησίας, ένα κανονικό γήπεδο με 400αρι στίβο με ταρτάν. Το μειονέκτημά του είναι ότι ανοίγει για το κοινό συγκεκριμένες ώρες. Πρωί, νωρίς μεσημέρι και αργά το απόγευμα.
Με θέα στο Σαρωνικό και τον Υμηττό, ανοίγει λίγο η καρδιά μου όταν τρέχω εκεί. Ειδικά στις ώρες κοινού, από την άνοιξη και μετά, περπατάνε εκατοντάδες κόσμου, δεν ενοχλούν όμως, καθώς είναι στους εξωτερικούς διαδρόμους, ενώ οι πιο έμπειροι δρομείς ακολουθούν το πρόγραμμά τους. Δεν θα βρεις νερό, θα βρεις όμως θέση για το αυτοκίνητο στα γύρω στενά.
Tip: Φυσικά και εδώ υπάρχουν υπαίθρια όργανα, μαζί με παιδική χαρά και ειδικό χώρο για σκυλιά, όλα αυτά στην πίσω μεριά του γηπέδου.
Extra tip: Αν πετύχεις ηλιοβασίλεμα δεν θες να σταματήσεις.
6) Άλσος Νέας Σμύρνης
Όαση μέσα στα τσιμέντα. 800 μέτρα περίπου ο γύρος, με έντονη ανηφόρα και κατηφόρα. Πολλοί περιπατητές, αλλά και πολλοί δρομείς. Χωμάτινη διαδρομή, ενώ εναλλακτικά για λιγότερες κλίσεις θα κάνετε τη μικρή εσωτερική διαδρομή που δεν ζορίζει τις καταστάσεις. Υπάρχουν όργανα, σε καλή κατάσταση, όπως και βρύση για νερό, τουαλέτα και καντίνα. Καλός ο φωτισμός το βράδυ και ευχάριστή η όλη ατμόσφαιρα με κόσμο που αθλείται με όποιο τρόπο μπορεί.
Μετά, πετάγεστε και στα πέριξ της πλατείας για παγωτό, καφέ, ψώνια κλπ.
Tip: Πολλά και για την ώρα διατηρημένα όργανα για χτίσιμο κορμού.
7) Κέντρο Πολιτισμού Σταύρος Νιάρχος
Όμορφη flat διαδρομή. Ξεκίνησα να πάω για τους παιδότοπους και βρέθηκα μπροστά σ’ ένα προπονητικό όνειρο. Στη δυτική μεριά υπάρχουν couloir στίβου με πολλά όργανα γυμναστικής, καθώς κι ένας περιμετρικός διάδρομος για κάποια long ή tempo runs. Ήδη διάφορες μικρές ομάδες προπονούνται εκεί, ενώ αν βαρεθείς μπορείς να τρέξεις προς τις άλλες εγκαταστάσεις. Ευρωπαϊκές καταστάσεις στην πολύπαθη πόλη μας με υπερβολικούς, όμως, security.
Tip: Εύκολη πρόσβαση σε νερό και τουαλέτες.
Extra tip: Μπορεί να ενωθεί δρομικά με το Φλοίσβο, για όσους τρέχουν μεγαλύτερες διαδρομές.
Φωτογραφία: Μαρίνα Φλοίσβου, Lamda Development.
