Τραγούδια ξεχασμένα, μια γυναίκα εκπεσούσα, μόνη σε μια κάμαρα. Φωνή διαλυμένη από το τσιγάρο, το ποτό και τη ζωή της νύχτας. Μια ζωή που φεύγει από καρκίνο. Κυρίες και κύριοι, η Σεβάς Χανούμ βρίσκεται στο Θέατρο Σημείο για να μας εξιστορήσει την πολυτάραχη ζωή της.
Η Κωνσταντίνα Μιχαήλ γίνεται η θρυλική τραγουδίστρια, ενώ ο Ιάσονας Χρόνης, ως μουσικός επί σκηνής, έχει τον ρόλο του δημοσιογράφου που με το κασετοφωνάκι του θα καταγράψει ένα πολύτιμο τεκμήριο. Ο Κωνσταντίνος Ρήγος πήρε τη συνέντευξη του Γιώργου Χρονά από το μακρινό 1983 και τη μετέφερε με μοναδικό τρόπο στη σκηνή.
Ένα λιτό σαλονάκι για σκηνικό, ατμόσφαιρα σε τόνους μαύρου και γκρι, όπως τα ρούχα της και τα μαλλιά της. Η Σεβάς Χανούμ, κατά κόσμον Σεβαστή Παπαδοπούλου, από τη Σαμψούντα και τα Κοκκινόγεια Δράμας, εξομολογείται πικραμένη, συνοδεία ενός επίμονου βήχα, όλα όσα έζησε. Και αρχίζει να λάμπει. Από τα 13 της στο «πάλκο», τρώγοντας ξύλο από τους γονείς γιατί δεν την ήθελαν τραγουδίστρια μα καλοπαντρεμένη, απέκτησε παρατσούκλια πολλά, από τα οποία κράτησε το «Αμαζόνα».
Η «κακιά αρρώστια» είναι ήδη μέσα της και την τρώει. Εξομολογείται τόσο τις πίκρες όσο και τις πολλές χαρές. Τα βράδια με τα μαγαζιά γεμάτα, με τις λίρες και τα μεροκάματα, με τις επευφημίες του πλήθους. Μιλάει για τους έρωτες και τον ερχομό της στην Αθήνα, άγνωστη μεταξύ αγνώστων.
Ο Ιάσονας Χρόνης αρχίζει να καταγράφει με μια κιμωλία στο πάτωμα και στους τοίχους τους σταθμούς της. Από το ξενοδοχείο Άστρα στην Ομόνοια, στου Τζίμη του Χοντρού, στην καρδιά του Καζαντζίδη, στον καβγά με τη Μαρίκα Νίνου. Το κείμενο μας ταξιδεύει στις συνεργασίες με τον Παπαϊωάννου, τον Τσιτσάνη, τον Μπάτη και πολλούς άλλους, τον ύπνο ακόμα και στα βράχια, το άδειο πορτοφόλι, τα λουλούδια από τους θαυμαστές, τον επιχειρηματία που έβγαλε όπλο για να την πάρει στο μαγαζί του.
Ένα ιδιαίτερο κεφάλαιο του έργου είναι ο Καζαντζίδης, τον οποίο η Σεβάς Χανούμ ερωτεύτηκε και με τον οποίο έφτασαν μια ανάσα από τον γάμο. Η μητέρα του, όμως, η Γεσθημανή, στάθηκε εμπόδιο και ό,τι απέμεινε ήταν μια ερωτική θύελλα που κράτησε ενάμιση χρόνο. Να το πούμε αυτό και ως σχόλιο: οι γονείς έχουν ένα θεματάκι για το ποιον ή ποια θα ερωτευτούν τα παιδιά τους. Βλέπουμε, λοιπόν, και τα ήθη της εποχής μέσα από τον μονόλογο.
Η Κωνσταντίνα Μιχαήλ είναι απολαυστική σε έναν πικρό και συναισθηματικά βαρύ ρόλο. Κρατάω τη σπαρταριστή περιγραφή του καβγά της Σεβάς Χανούμ με τη Μαρίκα Νίνου, η οποία παραγκώνισε τη Χανούμ, οδηγώντας την σε πρόσκαιρη ανεργία. Είναι επίσης έξοχη στις μεταπτώσεις της, καθώς θυμάται μια τις τρομερές δόξες, μια τη μοναξιά της μικρής κάμαρας μόλις στην ηλικία των 52 χρόνων.
Είναι οι μικρές λεπτομέρειες που έχει δουλέψει με τον σκηνοθέτη, οι λεπτές κινήσεις, η συγκίνηση, ο σεβασμός που έδειξε στον ρόλο, το ταλέντο της. Μαζί της, με το απαλό του φέρσιμο και το ωραίο κλείσιμο, σαν απολογισμό, ο Ιάσονας Χρόνης.
Επτά χρόνια μετά, το 1990 και ενώ προσπαθεί να ξαναγυρίσει στο τραγούδι, η Σεβαστή Παπαδοπούλου θα πέσει στον δρόμο και θα χτυπήσει θανάσιμα. Στην τελευταία της κατοικία θα τη συνοδεύσει μόνο η γειτονιά.
Το έργο είναι αξιόλογο και δένει άψογα, σαν ένας ακόμη κρίκος, στην αλυσίδα των γυναικών που τα τελευταία χρόνια επανασυστήνονται μέσα από το θέατρο.
Συντελεστές
Κείμενο: Γιώργος Χρονάς | Σκηνοθεσία-Διασκευή: Κωνσταντίνος Ρήγος | Φωτισμοί: Χρήστος Τσιόγκας | Φωτογραφίες: Κωνσταντίνος Ρήγος | Αφίσα: Κωνσταντίνος Γεωργαντάς | Γραφείο Τύπου-Προβολή: Μαρία Τσολάκη | Social Media -Διαφήμιση: Renegade Media/Βασίλης Ζαρκαδούλας | Παραγωγή: ΤΕΧΝΗΧΩΡΟΣ
Ερμηνεύει η Κωνσταντίνα Μιχαήλ | Στον ρόλο του δημοσιογράφου ο Ιάσονας Χρόνης.
Πληροφορίες
Σάββατο και Δευτέρα στις 21:00 [για ακόμη 4 παραστάσεις] | Θέατρο Σημείο: Χαριλάου Τρικούπη 4, Καλλιθέα | Τηλ.: 210 9229579 | Προπώληση εισιτηρίων: εδώ.
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
Είδαμε την «Τούνδρα» στο Rabbithole
Είδαμε τη «Γέρμα» στο Θέατρο Πόρτα
Είδαμε το «Η Λέξη Πρόοδος στο Στόμα της Μητέρας μου Ηχούσε Πολύ Φάλτσα»
