Αγγέλα Αριστείδου-Ρίτερ: Πολλές Φορές Μου Είπαν Ότι Αυτό Που Θέλω να Πετύχω Δεν Γίνεται

Η Αγγέλα γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κύπρο στο χωριό Πισσούρι​, οι γονείς της ήταν δάσκαλοι, που της εμφύσησαν το μικρόβιο της διδασκαλίας. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών. Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου με ειδίκευση​ ​στην τεχνολογία και την καινοτομία από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ​, κάτοχος διδακτορικού τίτλου από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ με ειδίκευση στην καινοτομία ​στην παροχή υπηρεσιών στο χώρο της υγείας​ και κάτοχος μεταδιδακτορικού τίτλου (postdoc​)​​ από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.​

Μεταξύ άλλων έχει εργαστεί ως Βοηθός Έρευνας (​Research Assistant​)​ για ένα πρόγραμμα της NASA ​που είχε ως στόχο να σχεδιάσει Virtual Simulation για ​την εκπαίδευση ​των αστροναυτών, και στη συνέχεια στο ​MIT Center for Medical Simulation​. Τα τελευταία χρόνια είναι Βοηθός Καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Warwick Business School. ​

Πριν λίγους μήνες κέρδισε μια πολύ σημαντική υποτροφία από το UK Research Innovation UKR​Ι ύψους, ενώ, ως μία εκ των 60 ​Future Leaders, θα κάνει έρευνα στο κομμάτι της καινοτομίας  ​στην υγεία, με έμφαση στη συνεργασία δημοσίου τομέα ​και φιλανθρωπικ​ών​ οργανισμ​ών​​.

Λατρεύει την επινοητικότητα των Ελλήνων, δε δέχεται το όχι και θα γύρναγε στην Ελλάδα αν ένιωθε ότι θα μπορούσε η χώρα μας να της προσφέρει την ίδια επαγγελματική ασφάλεια και προοπτική.

​ ​3 πράγματα που σου αρέσουν περισσότερο στ​ην Οξφόρδη​;

​Το​ πράσινο, η ποιότητα του κόσμου και το διεθνές περιβάλλον – ​οι συμμαθητές των παιδιών μου ​στο σχολείο ​που πάνε ​μιλάνε ​άπταιστα όλοι τουλάχιστον 2 γλώσσες​.

Η δουλειά σου: πάθος ή τρόπος για να εξασφαλίζεις τα προς το ζην;

Πάθος, αν ήθελα χρήματα δε θα ήμουν στον ακαδημαϊκό χώρο​ (γέλια). ​​Ε​ίναι ο μόνος χώρος που ξέρω, στον οποίο ενθαρρύνεσαι να κάνεις ερωτήσεις.

Τι σε κάνει να σηκώνεσαι από το κρεβάτι κάθε πρωί;

Το 3 χρονών παιδάκι μου που ανοίγει την πόρτα και μου λέει “μαμά είναι μέρα”.

Πού θες να βρίσκεσαι σε 10 χρόνια;

Να είμαι σε ένα κορυφαίο Πανεπιστήμιο ​και να έχω διεπιστημονική θέση σαν ​Chair Professor ​μεταξύ ​Β​usiness ​School​ και School of Health.

Πες μας κάτι για τον εαυτό σου που δεν μπορούμε να καταλάβουμε εκ πρώτης όψεως…

Τρέχω για φιλανθρωπικούς οργανισμούς. Έτρεξα πριν μερικές εβδομάδες ​5 χιλοόμετρα σε λάσπη για το Cancer UK​ και τον Οκτώβρη θα τρέξω​ 10 χιλιόμετρα για το British Heart Foundation​.​

Ποιο θα ήταν (αν υπήρχε) αυτό που θα έπαιρνες πίσω στην Ελλάδα μαζί σου από την Οξφόρδη και γιατί;

Τη γνώση μου, το πάθος για ό,τι κάνω​.​

Ήλιος, θάλασσα, ζεστασιά… 3 χαρακτηριστικά της χώρας μας. Πώς μπορεί αυτό το κενό να αναπληρωθεί όταν ζεις μακριά της;

​Δεν αναπληρώνεται. ​Προσπαθώ να πηγαίνω στην Ελλάδα μια φορά το χρόνο, ​αγαπάμε την Ελλάδα με τον σύζυγό μου (γερμανικής καταγωγής μεγαλωμένος στην Ιταλία)​, ​ο οποίος μαθαίνει ελληνικά​.​

Αν μπορούσες να εξάγεις κάτι από την Ελλάδα στο μέρος όπου ζεις ποιο θα ήταν αυτό;

​Η ​ε​πιχειρηματικότητα​ και η​ επινοητικότητα​ του Έλληνα. Είμαστε πολυμήχανος λαός και όσους Έλληνες έχω γνωρίσει στο εξωτερικό βρίσκουν τρόπο να κάνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα, δημιουργούν τις συνθήκες. Είναι σαν να έχει μάθει κάποιος να τρέχει στην άμμο στην Ελλάδα και ξαφνικά να τον φέρνεις σε έναν τέλειο στίβο με τις πιο κατάλληλες συνθήκες. Ε τότε θα “πετάξει”… ​

Βeauty is in the eye of the beholder λένε – κάτι πολύ αληθινό για τους Έλληνες όταν αναφέρονται στη χώρα τους. Είναι όντως η Ελλάδα το ομορφότερο μέρος του κόσμου;

Για μένα είναι​! Όταν έρχομαι Ελλάδα νιώθω ότι μπορώ και αναπνέω πάλι, δεν μπορώ να το περιγράψω, είναι ο συνδυασμός του ήλιου, του πολιτισμού και το​υ​ φαγητού​ ​και η θαλπωρή της ελληνικής οικογένειας​.​

Τελικά, οι Έλληνες θέλουμε να πεθάνει η κατσίκα του γείτονα;

Όχι περισσότερο από τους άλλους​ λαούς​, απλά ​μερικές κουλτούρες ίσως να το κρύβουν καλύτερα​.​

Οι άνθρωποι έχουν την τάση να αλλάζουν συμπεριφορά όταν βρίσκονται σε ένα νέο περιβάλλον. Πες μας, υπάρχει ένας τομέας στον οποίο είδες τη δική σου συμπεριφορά να αλλάζει όταν βρέθηκες να ζεις στο εξωτερικό;

Στην Ελλάδα είμαι πιο διαχυτική, πιο εξωστρεφής πιο πρόθυμη για κοινωνικές συναναστροφές, ​ενώ εδώ είμαι ​πιο μαζεμένη, πιο προσεκτική​. Ακόμη και τα παιδιά μου ​στην Ελλάδα φωνάζουν, τσακ​ώ​νονται​, τρέχουν, νιώθουν πιο ελεύθερα.​

Στην Ελλάδα γίνεται πολύς λόγος για το λεγόμενο brain drain και για το πώς μπορούμε να κρατήσουμε τα νέα παιδιά στη χώρα μας, εσένα τι θα σε έκανε να γυρίσεις πίσω;

​Μια αντίστοιχη θέση σε ένα​ δημόσιο πανεπιστήμιο​ που ​θα μπορούσε να μου εγγυηθεί μια ασφαλή​ ζωή για μένα και την οικογένειά μου. Δε θέλει πολλά για να γυρίσει ο κόσμος​ πίσω στην Ελλάδα​, μόνο επαγγελματική ασφάλεια​. Όλα τα άλλα τα έχει η χώρα.​

Μια συμβουλή​ που θα έδινες σε νέα παιδιά που θέλουν να ακολουθήσουν ακαδημαϊκή καριέρα;​

Κανείς δεν ξέρει τις αποτυχίες. Το μόνο ​που μπαίνει ​στο βιογραφικό σου είναι οι επιτυχίες σου, ​όμως όλοι έχουμε αποτυχίες. Σημαντικό είναι να συνεχίζεις και να μη δέχεσαι το όχι. Πολλές φορές μου είπαν ότι αυτό που θέλω να πετύχω δε γίνεται. “Ε και τι έχω να χάσω;” είπα και τελικά έγινε… ​