Σαββατοκύριακο Τελικών
Με άλλον ένα μαραθώνιο τελικό ολοκληρώθηκε και το φετινό Wimbledon. Ο χθεσινός αγώνας μεταξύ Roger Federer και Novak Djokovic θα μείνει στην ιστορία, αν μη τι άλλο γιατί έσπασε το ρεκόρ του πιο μακρόχρονου τελικού στην ιστορία του τουρνουά. Για 4 ώρες και 57 λεπτά, ο Σέρβος πρωταθλητής πάλεψε και τελικά κέρδισε το όγδοο κύπελλό του στο γρασίδι. Ήταν, όμως, ο παίκτης με την καλύτερη επίδοση; Τα ακριβή δεδομένα δείχνουν μια διαφορετική εικόνα: αν είχατε μόνο τα ακόλουθα στοιχεία, ποιος θα πιστεύατε πως ήταν ο νικητής;
Ο Roger Federer υπερτερούσε σχεδόν σε κάθε κατηγορία του αγώνα. Οι άσοι του ήταν 25, ενάντια στους 10 του Djokovic, ενώ έκανε τρία λιγότερα double faults από τον αντίπαλό του. Το ποσοστό πόντων που κέρδισε τόσο στον πρώτο του, όσο και στο δεύτερό του σερβίς ήταν μεγαλύτερο από αυτό του Djokovic. Τα 94 winners του Federer ήταν σχεδόν διπλάσια από τα 52 του Djokovic – για την ακρίβεια ο Federer κέρδισε 14 περισσότερους πόντους συνολικά στο ματς από τον φετινό πρωταθλητή! Το παράδοξο του τένις φανερώθηκε για άλλη μια φορά σ’ αυτόν τον τελικό, αφού το μόνο στοιχείο στο οποίο υπερτέρησε ο Djokovic ήταν τα unforced errors, οπού έκανε 10 λιγότερα από τον Ελβετό.
Αυτή είναι κι η ειδικότητα του Σέρβου, αλλά κι ο λόγος που οι περισσότεροι άνθρωποι βαριούνται αρκετά το παιχνίδι του, παρόλο που είναι ο νούμερο ένα παίκτης στον κόσμο: η όλη ουσία του παιχνιδιού του βρίσκεται στο μάντρα “η μπάλα θα μπαίνει πάντα μέσα”. Είτε το κάνει αμυντικά, είτε επιθετικά, είναι απόλυτα ακριβής στην επιτυχία του, χωρίς πολλά ρίσκα και απρόσμενες αλλαγές. Χθες τον είδαμε να ανεβαίνει στο φιλέ οικειοθελώς ελάχιστες φορές, μιας και ο σκοπός του ήταν απλώς να επιστρέφει τη μπάλα με ακρίβεια. Φυσικά, δεν υπάρχει τίποτα το λάθος σε αυτή τη στρατηγική – το αντίθετο, έχει βοηθήσει τον Djokovic στο να φτάσει και να διατηρήσει την πρώτη θέση της κατάταξης στον κόσμο.
Είναι όμως και κάτι άλλο που έκρινε το αποτέλεσμα αυτού του ματς, κάτι που φάνηκε στην κρίσιμη στιγμή που ο Roger Federer έφτασε στα δύο Championship Points στο δικό του σερβίς, και τα έχασε απανωτά. Λίγες φορές είχαμε δει τον Federer να λυγίζει στο κρίσιμο σημείο, να του δίνεται η ευκαιρία και να μη βρίσκει τον τρόπο να την εκμεταλλευτεί. Ίσως, λοιπόν, σε αυτό να υστέρησε χθες: παρόλο που έπαιξε καλύτερα από τον Djokovic, στις κρίσιμες στιγμές κατά τις οποίες “όλα πληρώνονται” φάνηκε να λείπει αυτό το απροσδιόριστο “κάτι” που άλλες φορές ήταν σαν να του καθοδηγούσε τη ρακέτα προς τη νίκη. Ψυχραιμία, επιθυμία, πάθος, όρεξη, ή πίστη; Ό,τι κι αν ήταν, ελπίζω να το ξαναβρεί πριν το τέλος της απίστευτης καριέρας του.
Σε αντίστοιχη θέση φάνηκε να ήταν κι η πρωταθλήτρια Serena Williams στον τελικό γυναικών του Σαββάτου. Αν και δεν έφτασε τόσο κοντά στην πηγή όσο ο Federer, η νίκη της Simona Halep εξέπληξε πολλούς. Στη συνέντευξη τύπου μετά το ματς, η Serena αναρωτήθηκε δυνατά αν αυτό που έλειπε από το παιχνίδι της το Σάββατο ήταν περισσότερες πρόσφατες εμπειρίες σε διάφορους τελικούς. Χρειαζόταν, δηλαδή, όχι τόσο εξάσκηση στο άθλημα, όσο στο συναίσθημα και τις ψυχικές υπερβάσεις ενός τελικού. Η Halep, αντίθετα, δεν φάνηκε να χρειαζόταν τίποτα. Κέρδισε το πρώτο της Wimbledon και δεύτερό της Grand Slam, και σαν συγκινημένο κοριτσάκι που ζει στο όνειρο του παραμυθιού της χωρίς να χρειάζεται να ξυπνήσει, σήκωσε το τρόπαιό της στο μπαλκόνι των πρωταθλητών, προς τεράστια απόλαυση των θεατών.
Κάπως έτσι τελείωσε και η μικρή αλλά σημαντική σεζόν του γρασιδιού, κι άρχισε το μικρό καλοκαιρινό διάλειμμα του τένις. Ραντεβού τον Αύγουστο και την αρχή της σεζόν των σκληρών γηπέδων τον Αύγουστο!
Μέρα 11η
Η στιγμή που όλοι περιμέναμε ήρθε κι έφυγε. Έντεκα χρόνια μετά την τελευταία τους αναμέτρηση στο γρασίδι, ο Roger Federer και ο Rafa Nadal ήρθαν ξανά αντιμέτωποι στον χθεσινό πολυαναμενόμενο ημιτελικό. Ο αγώνας, παρά τα σκαμπανεβάσματά του, σε καμία περίπτωση δεν άγγιζε τη μαγεία του 2008. Οι διαφορές ήταν φανερές, όπως η ηλικία των παικτών, οι τραυματισμοί και οι αλλαγές στον τρόπο προσέγγισης του παιχνιδιού κι από τους δύο. Υπήρχε όμως και μια πιο ανεπαίσθητη, μα συγχρόνως παρούσα ένταση στην ατμόσφαιρα του Center Court, που διέφερε από τις τελευταίες τους, πρωταρχικές κόντρες.
Δύο από τους διασημότερους τενίστες, αν όχι αθλητές όλων των εποχών, πάλευαν για μια θέση στον τελικό, αλλά συγχρόνως πάλευαν να αποδείξουν και πολλά άλλα, τόσο στο κοινό όσο και στους εαυτούς τους: πως ακόμα μπορούν, πως ακόμα “το΄χουν”, πως η θρυλική τους κόντρα δεν έχει ξεθυμάνει, πως δεν έχουν γίνει εκατομμυριούχοι αθλητές πολυτελείας, αλλά αντίθετα έχουν ακόμα μέσα τους την ορμή και το απελπισμένο πάθος που τους ωθούσε στην αρχή της καριέρας τους, τον ξεκάθαρο, ουτοπικό στόχο του να είναι απλά… οι καλύτεροι.
Υπήρχαν στιγμές που το ταλέντο και των δύο έλαμπε με τέτοιο κρυστάλλινο, αδιαμφισβήτητο τρόπο, που δεν έμοιαζε να έχει ιδιαίτερη σημασία το ότι πλέον βρισκόμαστε στο 2019 και όχι στο 2008. Από την άλλη, ένα μεγάλο κομμάτι του αγώνα χαρακτηριζόταν εύκολα κι ως business as usual, όχι επειδή οι παίκτες δεν τα έδωσαν όλα για όλα, αλλά επειδή… τους έχουμε πια συνηθίσει!
Οι αναμετρήσεις Fedal τα τελευταία χρόνια θυμίζουν ενήλικες επισκέψεις σε τόπους παιδικών ονείρων: αναζητούμε όλοι την πηγαία απόλαυση που νιώσαμε αντικρίζοντας την αθωότητα του ταλέντου τους πριν μια δεκαετία, αλλά όταν βρισκόμαστε ξανά ενώπιόν τους συνειδητοποιούμε πως τίποτα δεν φέρνει πίσω το παρελθόν. Στην καλύτερη περίπτωση, τουλάχιστον, γνωρίζουμε ότι θα απολαύσουμε μια ικανοποιητική επίδειξη του σπορ που αγαπάμε, όπως και έγινε στον χθεσινό ημιτελικό. Τώρα μένει να δούμε αν την Κυριακή ο Roger Federer, αντιμέτωπος με την τελειότητα στο πρόσωπο του Djokovic, θα υπερβεί παρελθόν και παρόν και θα γράψει, ξανά, ιστορία.
Μέρα 10η
Από τα ρεκόρ των ανδρών και τον Roger Federer, περάσαμε χθες στα ρεκόρ των γυναικών και τη Serena Williams. Κέρδισε το πρώτο της Grand Slam πριν 20 χρόνια και, αν τα καταφέρει, το Σάββατο η Αμερικανίδα θα φτάσει το ρεκόρ των 24 συνολικών Grand Slam, το οποίο κατέχει προς το παρόν η Margaret Court.
Αντίπαλός της θα είναι η Simona Halep, η οποία πέρασε για πρώτη φορά στον τελικό του τουρνουά μετά την εύκολη νίκη της ενάντια στη Svitolina. Μένει να δούμε ποια θα υπερισχύσει αύριο: η 37χρονη πρωταθλήτρια, που πριν ένα μήνα δεν μπορούσε καλά καλά να περπατήσει λόγω του τραυματισμένου της γόνατου, ή η Ρουμάνα αουτσάιντερ, η οποία παρά το ιστορικό της ως μια από τις καλύτερες παίκτριες του κόσμου κατάφερε να κερδίσει το πρώτο της Grand Slam στο περσινό Roland-Garros στην “προχωρημένη” ηλικία των 26 ετών;
Για τώρα, ας μείνουμε στη σημερινή γιορτή του τένις με τους ημιτελικούς ανδρών. Σας αφήνω με τις καλύτερες στιγμές του τελικού του 2008, γνωστού και ως “ο καλύτερος αγώνας τένις όλων των εποχών”. Ανυπομονώ να δω τον νικητή του σημερινού επεισοδίου καθώς η ιστορική άμιλλα των δύο θρυλικών παικτών αποκτά μια διάσταση ακόμα.
Μέρα 9η
Δεκαοκτώ χρόνια μετά την πρώτη του νίκη στο Wimbledon, ο Roger Federer έσπασε άλλο ένα ρεκόρ κι έγινε ο πρώτος παίκτης στην ιστορία του τουρνουά που κατάφερε να κερδίσει 100 ματς κατά τη διάρκεια της καριέρας του. Μετά από ένα διστακτικό πρώτο σετ, που με έκανε να αναρωτηθώ αν έπεσα έξω με τις LostGen προβλέψεις μου χθες, το μεγαλείο ονόματι Roger Federer εμφανίστηκε ξανά. Παρακολουθώντας το ματς στη γιγαντοοθόνη ενός κατάμεστου Henman Hill, μπορούσα να υπολογίσω το σκορ με τα μάτια μου κλειστά, ακούγοντας μόνο τον βρυχηθμό του πλήθους κάθε φορά που ο G.O.A.T. κέρδιζε άλλον έναν πόντο.
Αντίθετα, η άνετη νίκη του παγκοσμίου νούμερο 1 Novak Djokovic δεν φάνηκε να συγκίνησε πολλούς, αφού ήταν τόσο προβλέψιμη που το ματς έμοιαζε σχεδόν ρομποτικό για τα τελευταία δύο σετ. Την Παρασκευή, όλα τα βλέμματα θα είναι στραμμένα στο ματς Fedal. Οι δύο θρυλικοί παίκτες έχουν να βρεθούν αντιμέτωποι στο Wimbledon από τον τελικό του 2008. Λυπάμαι ήδη τον Djokovic, ο οποίος σχεδόν σίγουρα θα περάσει στον τελικό με τις κλασικές, τέλεια ρυθμισμένες ρομποτικές του μανούβρες: με όποιον κι αν βρεθεί αντιμέτωπος την Κυριακή, ο τελικός του θα μοιάζει με ένα υστερόγραφο του ημιτελικού που όλοι περιμένουν εδώ και μια δεκαετία.
Η βασική ερώτηση των σημερινών, γυναικείων ημιτελικών: ποια θα είναι η τυχερή αθλήτρια που θα βρεθεί αντιμέτωπη με το θεαματικό σερβίς της Serena Williams το Σάββατο; Η Simona Halep έχει να ξαναβρεθεί στους ημιτελικούς του τουρνουά από το 2014, ενώ η Svitolina βρίσκεται για πρώτη φορά στην καριέρα της σε τόσο προχωρημένο στάδιο οποιουδήποτε Grand Slam. Η σημερινή νίκη της Serena είναι σχεδόν σίγουρη, αν και η Αμερικανίδα δεν είναι απόλυτα ξεκούραστη, αφού χτες έπαιξε το τελευταίο ματς της μαζί με τον Andy Murray.
Τι κι αν το αχτύπητο δίδυμο Murrena δεν προκρίθηκε στον επόμενο γύρο; Η άψογη συνεργασία των δύο πρωταθλητών κατάφερε, τουλάχιστον, να επιφέρει μια προσωρινή ανάπαυλα στις διπλωματικές σχέσεις Αμερικής και Ηνωμένου Βασιλείου, που δεν περνούν την καλύτερη φάση τους εκτός τένις. Τώρα μένει να δούμε τι μπορεί να καταφέρει η παρουσία της Meghan Markle, που υποστηρίζει τη φίλη της Serena από τις κερκίδες του αγγλικού τουρνουά.
Σας αφήνω με το σημερινό Wimbledon fun fact: 38 τόνοι φράουλας σερβίρονται σε θεατές και αθλητές κατά τη διάρκεια του τουρνουά. Strawberries and cream, anyone?
Μέρα 8η
Την περασμένη Παρασκευή, καθώς παρακολουθούσα το ματς Svitolina-Σάκκαρη και εντυπωσιαζόμουν από την ικανότητα της Ουκρανής να κερδίζει πόντους με φαινομενικά λιγότερη προσπάθεια από την αντίπαλό της, αναρωτιόμουν πόσο μακριά θα μπορούσε να φτάσει η Elina Svitolina στο τουρνουά;
Δεδομένου του πρόσφατου τραυματισμού της, και γνωρίζοντας ότι στο παρελθόν δεν είχε καταφέρει να περάσει πέρα από τον τέταρτο γύρο του Wimbledon, οι προσδοκίες μου δεν ήταν μεγάλες. Κι όμως, χθες, η Svitolina διέψευσε τους πάντες και πέρασε άνετα στους ημιτελικούς. Μαζί της η Simona Halep, η Serena Williams, και η 33χρονη Barbora Strycova, η οποία εκτόπισε τη Βρετανή Johanna Konta για να φτάσει στον πρώτο της ημιτελικό, θα αγωνιστούν αύριο για μια θέση στον τελικό του Σαββάτου.
Στο μεταξύ, στο τουρνουά των ανδρών, ο Roger Federer ετοιμάζεται για άλλη μια φορά να γράψει ιστορία, αφού αν κερδίσει τον σημερινό του προημιτελικό ενάντια στον Ιάπωνα Kei Nishikori θα φτάσει τις εκατό συνολικές νίκες στο Wimbledon, και φυσικά θα είναι ο μοναδικός κάτοχος αυτού του ρεκόρ. Παρόλο που ο θρυλικός πρωταθλητής ισχυρίζεται πως τα ρεκόρ δεν τον ενδιαφέρουν, δύσκολα θα αφήσει την ευκαιρία 100 νικών να περάσει ανεκμετάλλευτη.
Πέρα από τον προημιτελικό του Federer, το φετινό ανδρικό τουρνουά είναι σχετικά προβλέψιμο και… βαρετό. Μετά τις ήττες Τσιτσιπά, Zverev, και Κύργιου, τα βλέμματα στράφηκαν σε συνήθεις υπόπτους όπως ο Kevin Anderson, ο Dominic Thiem, ή ο Milos Raonic, ως πιθανούς διεκδικητές που ίσως προκαλούσαν τους Μεγάλους Τρεις σε δύσκολες μάχες.
Αφού εκτοπίστηκε και αυτή η “δεύτερη κατηγορία” παικτών, απέμειναν οι αουτσάιντερ ή οι παίκτες της λεγόμενης “χαμένης γενιάς” του τένις. Ακούγεται ίσως μελοδραματικός σαν όρος, αλλά έτσι χαρακτηρίζονται οι παίκτες όπως ο Kei Nishikori. Μικρότεροι ηλικιακά από τους τοπ τρεις και μεγαλύτεροι από τους NextGen, όμως με ελάχιστες νίκες Grand Slam στο ιστορικό τους, οι LostGen έχουν μια ακόμα ευκαιρία να προκριθούν στους ημιτελικούς του Wimbledon. Τι θα φέρει η σημερινή μέρα για τους τρεις αουτσάιντερ; Εξιλέωση ή επαλήθευση της παράδοξα άδοξης θέσης τους στην ιστορία του τένις;
Μέρα 7η
Απότομα έληξε χτες η παραμυθένια πορεία της 15χρονης Coco Gauff στο Wimbledon. Η ήττα της στα χέρια της Simona Halep σε 75 μόλις λεπτά έμοιαζε άδοξη μετά την ονειρεμένη περασμένη εβδομάδα. Μέχρι και χθες το μεσημέρι, το όνομα της Coco ήταν το μόνο που ακουγόταν στο πρωτάθλημα των γυναικών.
Στο μεταξύ, σε κάθε ματς στο φετινό τουρνουά φαίνεται να εκτοπίζεται και ένα φαβορί, και άρα η επόμενη νικήτρια του Wimbledon θα κριθεί ανάμεσα σε 8 outsider. Το λεγόμενο Manic Monday, που περιλάμβανε όλα τα ματς του τέταρτου γύρου τόσο των γυναικών όσο και των ανδρών, δεν επιφύλασσε καμία έκπληξη για τους συνήθεις υπόπτους, με τον Novak Djokovic και τον Roger Federer να συνεχίζουν να είναι τα φαβορί για τον τελικό.
Κανείς δεν κατάφερε, μέχρι στιγμής, να αποτελέσει σοβαρή απειλή για τους “βετεράνους” του σπορ, και σχεδόν όλο το περίφημο NextGen του τένις εξαφανίστηκε από το τουρνουά πριν καλά καλά τελειώσει η πρώτη εβδομάδα. Σήμερα, τα βλέμματα στρέφονται κυρίως στις γυναίκες με τους τέσσερις προημιτελικούς, αλλά και στο δεύτερο πολυαναμενόμενο ματς μικτών διπλών του Andy Murray και της Serena Williams, οι οποίοι προσπαθούν ακόμα να διαλέξουν όνομα για το Dream Team τους: SerAndy ή MurRena; #WimbledonProblems
Μέρα 6η
Για το τελευταίο dispatch της εβδομάδας, σας αφήνω με τις εντυπώσεις μου από την χθεσινή μέρα, που σηματοδοτήθηκε, για εμάς τουλάχιστον, από την τελευταία ελληνική εμφάνιση στο Wimbledon για φέτος.
Είχα την τύχη να παρακολουθήσω το ματς της Μαρίας Σάκκαρη από κοντά. Μετά από πρωινό ξύπνημα στις 4 το πρωί και 5 ώρες στην πιο οργανωμένη ουρά του κόσμου, καταφέραμε να είμαστε από τους πρώτους που μπήκαν στο All England Lawn Tennis and Croquet Club. Οι εθελοντές μας βοήθησαν να διαλέξουμε τις τέλειες θέσεις για το Court 3, και λίγο πριν τις 11 καθόμασταν στην πρώτη σειρά, διαγώνια πίσω από τις καρέκλες των παικτών και τον επόπτη.
Προς το τέλος του τρίτου σετ, ακούσαμε την Μαρία να λέει σιγανά προς την ομάδα της “μα δεν μπαίνει τίποτα!” και νιώσαμε τον πανικό που την είχε καταβάλει: παρόλο που εκείνη κι η Svitolina είχαν κερδίσει σχεδόν ίσο αριθμό συνολικών πόντων, και παρόλο που τα winners της Σάκκαρη ήταν υπερδιπλάσια της Svitolina, ήταν ένα game μακριά από το να χάσει το ματς.
Στην αρχή του ματς η ατμόσφαιρα ήταν σουρεαλιστικά οικεία: στα αριστερά μας βλέπαμε τους γονείς και την ομάδα της Σάκκαρη, καθισμένοι δίπλα δίπλα με την ομάδα της Elina Svitolina και τον φίλο της Gael Monfils, ο οποίος αποκλείστηκε από τον πρώτο γύρο φέτος. Καθώς γέμιζε το γήπεδο με θεατές, παρατηρούσαμε πως οι περισσότεροι ήταν Άγγλοι ή ξένοι – κι όμως, σχεδόν από την αρχή του ματς άκουγες διαρκώς “πάμε Μαρία!” από παντού.
Η Σάκκαρη ξεκίνησε πάρα πολύ δυνατά, και πίεσε την Ουκρανή καθ’ όλη τη διάρκεια του ματς. Στο δεύτερο σετ, έδειξε την ψυχραιμία και τη συγκέντρωση του υψηλού της επιπέδου και επανήλθε δυνατά για να πάρει το σετ σε ένα εξολοθρευτικό tie break, που με κάθε πόντο που κέρδιζε η Σάκκαρη συγκέντρωνε όλο και περισσότερο τη μαχητική ενέργεια των θεατών με το μέρος της.
Δυστυχώς, όσο η Σάκκαρη ρίσκαρε και προσπαθούσε να αλλάξει τακτικές για να πιέσει περισσότερο την αντίπαλό της, τόσο η Svitolina απαντούσε με άρτια τεχνική και απόλυτη ασφάλεια. Προς το τέλος του τρίτου σετ, ακούσαμε την Μαρία να λέει σιγανά προς την ομάδα της “μα δεν μπαίνει τίποτα!” και νιώσαμε τον πανικό που την είχε καταβάλει: παρόλο που εκείνη κι η Svitolina είχαν κερδίσει σχεδόν ίσο αριθμό συνολικών πόντων, και παρόλο που τα winners της Σάκκαρη ήταν υπερδιπλάσια της Svitolina, ήταν ένα game μακριά από το να χάσει το ματς.
Τι κι αν η ομάδα της προσπάθησε να την ηρεμήσει, προτρέποντάς την να χαλαρώσει (υπάρχει, άραγε, κάτι χειρότερο που μπορεί να σου πει κανείς όταν από μέσα σου σκέφτεσαι “παίζω με όλη μου τη δύναμη και είμαι στο τσακ από το να προκριθώ στον τέταρτο γύρο του Wimbledon, και δεν. μου. μπαίνουν. οι. μπάλες!!” από το “χαλάρωσε…”;!). Σε μια στιγμή το ματς τελείωσε και η Σάκκαρη, φανερά απογοητευμένη, έσφιγγε το χέρι της αντιπάλου της.
Λίγο αργότερα, στη συνέντευξη τύπου της, επιβεβαίωσε την απογοήτευσή της, αλλά εξέφρασε και την αισιοδοξία της πως για πρώτη φορά ένιωσε ότι ανήκει στις καλύτερες παίκτριες του κόσμου, και πως είχε κερδίσει με το σπαθί της το δικαίωμα να αγωνίζεται στις μεγαλύτερες πίστες του σπορ. Σε λίγους μήνες, με την έναρξη της σεζόν των σκληρών γηπέδων, θα έχει τη δυνατότητα να πιστέψει λίγο περισσότερο στις ικανότητές της.
Εμείς, πάλι, ως απλοί θεατές του σπορ, χρειαστήκαμε το καθιερωμένο Pimm’s Cup για να συνέλθουμε από τη συναισθηματική ένταση του ματς. Στον ηλιόλουστο λόφο Henman Hill, απολαύσαμε το ποτό μας παρακολουθώντας το ματς του Centre Court στη γιγαντοοθόνη. Περίπου 9.000 επισκέπτες περιμένουν στην ουρά κάθε μέρα την πρώτη εβδομάδα του τουρνουά για να δουν ματς στα εξωτερικά γήπεδα, οπού με 25 λίρες μπορεί να δει κανείς ακόμα και παίκτες στο τοπ 10 του κόσμου από απόσταση αναπνοής.
Για εμάς, η συνέχεια της ημέρας περιλάμβανε ένα ματς-μαραθώνιο μεταξύ του Βέλγου David Goffin και του Ρώσου Daniil Medvedev, με άλλη μια ανατροπή στην ήττα του Ρώσου. Η μέρα μας τελείωσε με την πιο διασκεδαστική ώρα, παρακολουθώντας μικτό διπλό με τον Νικ Κύργιο. Όσο άβολα μας έκαναν να νιώθουμε τα κόλπα του όταν έπαιζε στο μεγαλειώδες Centre Court ενάντια στον Rafael Nadal, τόσο γελάσαμε με την ψυχή μας στο πολύ μικρότερο, οικείο γήπεδο 18, με 200 θεατές, οπού ακούγαμε τα αστειάκια που έκανε στην συμπαίκτη του, Desirae Krawczyk.
Καθώς ο ήλιος έδυε μετά από 10 ώρες συνεχόμενου τένις, περπατούσαμε προς την έξοδο μαζί με χιλιάδες άλλους ηλιοκαμένους, κουρασμένους, και πλήρως ικανοποιημένους θεατές. Για κάποιους μια επίσκεψη στο Wimbledon είναι όνειρο ζωής, και για άλλους είναι μια ετήσια παράδοση τόσο δεδομένη όσο είναι για τους Έλληνες τα καλοκαιρινά μπάνια στη θάλασσα. Aκούγοντας τις κραυγές του πλήθους να αντηχούν στη γειτονιά με κάθε πόντο που κέρδιζε η 15χρονη Coco Gauff, όλοι μας σκεφτόμασταν: “τα πάντα είναι πιθανά στο Wimbledon”.
Μέρα 5η
Τι μέρα κι αυτή – γεμάτη τόσο με συγκινήσεις όσο και με προβλέψιμες αλλά εξίσου ικανοποιητικές επιτυχίες μεγάλων παικτών. Ας ξεκινήσουμε από τους “δικούς μας”. Η Μαρία Σάκκαρη όχι μόνο πέρασε στον τρίτο γύρο, αλλά κέρδισε χθες και το ματς της στο διπλό γυναικών. Μια επιτυχημένη πρώτη εβδομάδα συνεχίζεται!
Ο Μάρκος Παγδατής, αντίθετα, δεν κατάφερε να προκριθεί στον τρίτο γύρο και έχασε σε τρία σετ από τον Matteo Berrettini, παίζοντας έτσι το τελευταίο ματς της εντυπωσιακής καριέρας του. Φανερά συγκινημένος, τόσο αυτός όσο και ο αντίπαλός του, η οικογένειά του, κι οι οπαδοί του στο γήπεδο τον καταχειροκρότησαν, κι αφού μοίρασε τις ρακέτες του και τις πετσέτες του στους θεατές, συνέχισε με το να δίνει ως αναμνηστικά τα παπούτσια του καθώς και κάποια λευκά ρούχα από την τσάντα του που έμοιαζαν ανησυχητικά πολύ με… εσώρουχα!
Το ματς της ημέρας, φυσικά, δεν ήταν άλλο από την πολυαναμενόμενη αναμέτρηση Nadal-Κύργιου. Με διάρκεια πάνω από τρεις ώρες μέσα στο ζεστό και ηλιόλουστο απόγευμα, οι δύο παίκτες μονομάχησαν σε έναν απαιτητικό αγώνα, με τον Nadal να επικρατεί με 3-1. Η ένταση μεταξύ των δύο ήταν αισθητή από την πρώτη στιγμή, και κορυφώθηκε σε σημεία που το πλήθος στο κατάμεστο Centre Court υποστήριζε σχεδόν εξ ολοκλήρου τον Ισπανό. Δείτε μερικά από τα κορυφαία στιγμιότυπα, εδώ.
Ο Κύργιος, ειδικά κατά τη διάρκεια των δύο πρώτων σετ, δυσκολευόταν να ελέγξει τα συναισθηματικά σκαμπανεβάσματα των πόντων και ξεσπούσε, ως συνήθως, στον επόπτη, είτε με προσβλητικές εκφράσεις, είτε με μια γενικότερη γκρίνια και μια βίαιη μουρμούρα που ενέτεινε την αντιπάθεια των θεατών. Το παράξενο με τον Κύργιο είναι πως η ένταση αυτή φαίνεται συνήθως να τον βοηθάει, προσδίδοντας μια εκρηκτική ενέργεια στον τρόπο που παίζει.
Όταν πια, μετά από μερικά σετ, ηρεμεί και φαίνεται να προσαρμόζεται στις εκάστοτε “αδικίες” που προηγουμένως τον εκνεύριζαν, πέφτει κι η απόδοσή του και παύει να παλεύει με την ίδια ένταση για κάθε μπαλιά. Παρ’ όλα αυτά, το ταλέντο και η επιβλητική δύναμη του Κύργιου είναι αδιαμφισβήτητα, και φαντάζεται κανείς την προοπτική του ως παίκτη αν ποτέ καταφέρει να δαμάσει τη συναισθηματική του φόρτιση προς όφελός του.
Κατά τ’ άλλα, Federer, Serena Williams και Murray στο διπλό ανδρών προκρίθηκαν στην επόμενη φάση, ενώ η περσινή πρωταθλήτρια Angelique Kerber εκτοπίστηκε αναπάντεχα από την παίκτρια νούμερο 95 στον κόσμο, την Αμερικανίδα Lauren Davis.
Τέλος, θυμάστε τους κατασκηνωτές του πάρκου που σας περιέγραφα τη Δευτέρα; Μια από εκείνους θα γίνω κι εγώ σε μερικές ώρες, αφού θα πάρω τη θέση μου στο ξακουστό Queue, την απόλυτα Αγγλική παράδοση της υπομονετικής αναμονής στην ουρά για εισιτήρια στο γήπεδο της επιλογής μου. Οι επιλογές μου από το το σημερινό πρόγραμμα ξεκινούν με τη Μαρία Σάκκαρη και συνεχίζονται με το διπλό του Κύργιου, κι ίσως, αν είμαι τυχερή, η μέρα μου να τελειώσει με μικτό διπλό Murray/Serena. Η συνέχεια, αύριο!
Μέρα 4η
Μπήκαμε για τα καλά στο δεύτερο γύρο του Wimbledon και το αγωνιστικό τοπίο ξεκαθαρίζει σταδιακά.
Ας ξεκινήσουμε από τη Μαρία Σάκκαρη. Η 23χρονη κατάφερε με σταθερή απόδοση να περάσει στον τρίτο γύρο επικρατώντας με 2-0 σετ της Τσέχας Radka Buzkova. Αύριο, αντίπαλός της θα είναι η Ουκρανή Elina Svitolina, νούμερο 8 στον κόσμο αυτή τη στιγμή. Η 24χρονη Svitolina, η οποία επανήλθε στο τουρ τον Μάιο μετά από τραυματισμό στο γόνατο, πέρασε στον τρίτο γύρο όταν η αντίπαλός της αναγκάστηκε να αποσυρθεί από το ματς λόγω τραυματισμού. Αν η Margarita Gasparyan δεν είχε αυτή την επώδυνη ατυχία, είναι πολύ πιθανό να κέρδιζε τον αγώνα, αφού είχε πάρει το πρώτο σετ από την Svitolina κι είχε φτάσει πολύ κοντά στο να πάρει και το δεύτερο.
Σήμερα ο Nadal ίσως αντικρίσει μια σοβαρή δυσκολία ενάντια στον Κύργιο, όπως είχε συμβεί πριν 5 χρόνια. Βέβαια, όλοι ξέρουμε πως η ποιότητα του ματς κι η πιθανότητα του Nadal να χάσει εξαρτώνται από το ποιο πλευρό θα ξυπνήσει ο Κύργιος κι απ’ το αν χθες ξενύχτησε παίζοντας FIFA.
Η Σάκκαρη, λοιπόν, θα μπει αύριο στο γήπεδο ως το φαβορί για τη νίκη, και ίσως, αν η Svitolina δεν βρει τη φόρμα της στις επόμενες 24 ώρες, να καταφέρει να προκριθεί στους 16 του Wimbledon για πρώτη φορά στην καριέρα της. Αξίζει να σημειώσουμε ότι παράλληλα η Σάκκαρη συμμετέχει και στο διπλό γυναικών σήμερα, παρέα με την Ajla Tomljanovic, ενώ στο διπλό των ανδρών θα κάνει αργότερα και την πρώτη του εμφάνιση ο Andy Murray.
Καθώς περνούν οι μέρες αναρωτιέμαι ποιος θα είναι ο παίκτης-πρόκληση για τους μεγάλους, “παλιούς” πρωταθλητές. Σήμερα ο Rafael Nadal ίσως αντικρίσει μια σοβαρή δυσκολία ενάντια στον Νικ Κύργιο, όπως είχε συμβεί πριν 5 χρόνια. Βέβαια, όλοι ξέρουμε πως η ποιότητα του ματς κι η πιθανότητα του Nadal να χάσει εξαρτώνται από το ποιο πλευρό θα ξυπνήσει ο Κύργιος κι απ’ το αν χθες ξενύχτησε παίζοντας FIFA. Προς το παρόν, και οι δύο παίκτες έχουν πάρει τρία ματς ο καθένας από τον άλλον στις συνολικές συναντήσεις τους. Ο Nadal είναι σε φόρμα, αλλά αν ο Κύργιος μπει στο γήπεδο αποφασισμένος, όλα είναι δυνατά.
Σε περίπτωση που ο Nadal περάσει στον τρίτο γύρο, το ξεσκαρτάρισμα θα συνεχιστεί μέχρι την πιθανότητα ενός ακόμα ημιτελικού Fedal. Η ερώτηση είναι αν άλλη μια απολαυστική αναμέτρηση μεταξύ των δύο θρύλων είναι στο άμεσο μέλλον μας, ή αν κάποιος outsider (ή όχι και τόσο, στην περίπτωση του Kei Nishikori) καταφέρει να σταθεί ανάμεσά τους. Προς το παρόν, τα σημάδια δείχνουν πως οι ενεργοί βετεράνοι των grand slams δεν θα νιώσουν την επικείμενη πίεση των λεγόμενων NextGen παικτών όπως πολλοί ήθελαν – ή τουλάχιστον όχι σε αυτό το Wimbledon.
Μέρα 3η
Μπορείτε να φανταστείτε να βγαίνετε στη “σύνταξη” στα 34 σας; Η απόσυρση από τον επαγγελματικό αθλητισμό πριν τα 40 θεωρείται όχι μόνο φυσιολογική, αλλά και αναμενόμενη για τα περισσότερα αθλήματα. Έτσι, κανένας δεν εξεπλάγη όταν ο Κύπριος τενίστας Μάρκος Παγδατής ανακοίνωσε πως το φετινό Wimbledon θα είναι και το τελευταίο τουρνουά της καριέρας του, αφού σκοπεύει να αποσυρθεί από το επαγγελματικό τένις λόγω των επίπονων σωματικών απαιτήσεων του αθλήματος. Φαίνεται, όμως, πως το σώμα του αντέχει λίγο ακόμα, αφού χτες κέρδισε το ματς του στον πρώτο γύρο και αύριο θα βρεθεί αντιμέτωπος με τον Ιταλό Matteo Berrettini, το 17ο seed του τουρνουά.
Σήμερα η μέρα είναι κρίσιμη και για την “δικιά μας” Μαρία Σάκκαρη. Θα καταφέρει, άραγε, να ξαναφτάσει στον τρίτο γύρο του Wimbledon, όπως είχε φτάσει και το 2017;
Κοιτάζοντας τη λίστα των παικτών που θα αγωνίζονται στα γύρω γήπεδα, θα νόμιζε κανείς ότι βρισκόμαστε στο 2006. Federer, Nadal, Murray, ο καθένας τους συγκέντρωσε αρκετούς τραυματισμούς τα περασμένα 13 χρόνια, αλλά την Πέμπτη θα είναι όλοι εκεί. Ο Nadal πέρασε άνετα στον δεύτερο γύρο, και το αυριανό του ματς με τον ταλαντούχο αλλά δύστροπο Νικ Κύργιο είναι ένα από τα πολυαναμενόμενα του φετινού τουρνουά. Ο Federer, μετά την αρχική τρομάρα που πήρε χάνοντας το πρώτο σετ ενάντια στο Νοτιοαφρικάνο αντίπαλό του χθες, τον εξολόθρευσε με συνοπτικές διαδικασίες αλά G.O.A.T., όπως συνηθίζει, χωρίς να φανεί να κουράζεται ιδιαίτερα.
Ο πολυαγαπημένος των Βρετανών Andy Murray, μετά την πρόσφατη επέμβασή του για τον τραυματισμό στο ισχίο που έφτασε κοντά στο να τελειώσει πρόωρα την καριέρα του, επιστρέφει δυναμικά στο Wimbledon ενάντια στις προβλέψεις όλων. Χθες, παράλληλα με τη συμμετοχή του στο διπλό ανδρών, ανακοινώθηκε και η συμμετοχή του στο μικτό διπλό με τη θρυλική Serena Williams!
Σήμερα η μέρα είναι κρίσιμη και για τη “δικιά μας” Μαρία Σάκκαρη. Θα καταφέρει, άραγε, να ξαναφτάσει στον τρίτο γύρο του Wimbledon, όπως είχε φτάσει και το 2017; Σίγουρα είναι μέσα στις δυνατότητές της, κι η τύχη είναι με το μέρος της, αφού η αντίπαλός της, Marie Bouzkova χρειάστηκε να κερδίσει τρία προκριματικά ματς την περασμένη εβδομάδα κι άρα φτάνει λιγότερο «φρέσκια» στον δεύτερο γύρο. May the best woman win!
Μέρα 2η
Ο Στέφανος Τσιτσιπάς μας έχει κακομάθει. Σχεδόν έφηβος ακόμα, εκτοξεύτηκε στον χώρο του επαγγελματικού τένις σε μια έκρηξη ταλέντου, στιλ, και χάρης. Η «αγία τριάδα» Federer-Nadal-Djokovic υπέφερε στα χέρια του πριν καλά καλά ο ίδιος προλάβει να κερδίσει το πρώτο του πρωτάθλημα και να εδραιωθεί ψηλά στις κατατάξεις – και τώρα συνηθίσαμε να περιμένουμε το τέλειο από εκείνον. Ο Τσιτσιπάς γνωρίζει καλά τις υψηλές προσδοκίες των πολυάριθμων θαυμαστών του, που πλέον προέρχονται απ’ όλο τον κόσμο και όχι μόνο από την πατρίδα του.
Μετά τη χθεσινή απροσδόκητη ήττα του στον πρώτο γύρο του Wimbledon, δήλωσε απογοητευμένος. “Όταν λαμβάνεις τόση υποστήριξη, τόση ενέργεια, τόση θετικότητα από όλους, και μετά τα διαλύεις όλα μόνος σου, είναι καταστροφικό. Θα έπρεπε να ήμουν εγώ αυτός που δημιουργεί. Θα έπρεπε να ήμουν εγω αυτός που απλά παίζει το παιχνίδι του. Δεν μπορώ να βρω τον τρόπο να το κάνω.”
Οι αναλυτές, σοκαρισμένοι, έψαξαν για τις αιτίες της ήττας του. Το γρασίδι φέτος στο Wimbledon παραείναι αργό, ο Fabbiano ήθελε να πάρει εκδίκηση για τη συντριπτική ήττα που υπέστη στα χέρια του Τσίτσι το 2018, και το γήπεδο Νο 2, γνωστό κι ως το Νεκροταφείο των Πρωταθλητών, θεωρείται γρουσούζικο, μιας κι έχει αποτελέσει το σκηνικό πολλών απρόσμενων ηττών μεγάλων παικτών. Δυστυχώς, η αλήθεια του τένις, αυτού του μοναχικού και ψυχοφθόρου αθλήματος, είναι πως τη μια στιγμή σε ανυψώνει και την άλλη σε καταρρακώνει.
Αυτή, όμως, είναι κι η μαγεία του. Το γεγονός ότι, παρά μια σχετικά απογοητευτική σεζόν στο γρασίδι για τον Τσιτσιπά, γνωρίζουμε, όπως γνωρίζει κατά βάθος κι αυτός, ότι οι ήττες είναι εξίσου σημαντικές με τις νίκες, γιατί προσφέρουν πολύτιμα μαθήματα επιμονής και ανάκαμψης. Onwards and upwards στον 20χρονο πρωταθλητή μας, λοιπόν.
Δυστυχώς, η αλήθεια του τένις, αυτού του μοναχικού και ψυχοφθόρου αθλήματος, είναι πως τη μια στιγμή σε ανυψώνει και την άλλη σε καταρρακώνει.
Στο μεταξύ, η Μαρία Σάκκαρη προχώρησε σχετικά άνετα στο δεύτερο γύρο, ξεπερνώντας ήδη την περσινή της επίδοση. Την Τετάρτη θα αγωνιστεί για μια θέση στον τρίτο γύρο ενάντια στην Τσέχα συνονόματή της Marie Bouzkova. Οι πιθανότητες είναι με το μέρος της Μαρίας, αν και, όπως διαπιστώσαμε σήμερα, κάποιες φορές οι πιθανότητες χάνουν τη σημασία τους!
Χθες όμως υπέφεραν κι άλλα φαβορί εκτός του Τσιτσιπά που εκτοπίστηκαν άδοξα από το Wimbledon από τον πρώτο γύρο. Ο Alexander Zverev, η Naomi Osaka, αλλά και η Venus Williams, η οποία είδε το μέλλον τού τένις να την κοιτάζει κατάματα από την απέναντι όχθη του φιλέ, στο πρόσωπο της 15χρονης Coco Gauff.
Μετά από μια πρώτη μέρα ανάποδη για πολλούς, ετοιμαζόμαστε για την δεύτερη μέρα του πρώτου γύρου και τις εκπλήξεις που επιφυλάσσει το ξακουστό γρασίδι για Federer, Nadal, και Serena Williams.
Μέρα 1η
Σας γράφω ξημερώματα 1ης Ιουλίου από ένα ασυνήθιστα ζεστό Λονδίνο. Περίπου πεντακόσια μέτρα από την είσοδο του σπιτιού μου κοιμούνται 1.200 κατασκηνωτές στο πάρκο της γειτονιάς μας. Κάποιοι από αυτούς είναι ντόπιοι, με σπίτια κι οικογένειες στην περιοχή μας. Άλλοι έχουν ταξιδέψει ως εδώ από τις πιο μακρινές γωνιές του κόσμου, και πολλές φορές περιμένουν χρόνια γι’ αυτή την κατασκήνωση. Η γειτονιά μας δεν διαφέρει και πολύ από οποιαδήποτε άλλη οικογενειακή γειτονία ευρωπαϊκής πόλης, πέρα από δυο βδομάδες κάθε καλοκαίρι.
Τότε, το άλλοτε ταπεινό Southfields μεταμορφώνεται στην καλύτερη εκδοχή του εαυτού του (σκεφτείτε Αθήνα το καλοκαίρι του 2004): τα πάντα καθαρίζουν, οι περαστικοί καλημερίζουν ο ένας τον άλλον, πράσινες γλάστρες με μωβ και λευκά λουλούδια εμφανίζονται παντού, και νιώθει κανείς πως όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο… Wimbledon!
Κάπως έτσι η μικρή μας γειτονιά μεταμορφώνεται στη Disneyland τού τένις.
Βλέπετε, οι 1.200 κατασκηνωτές έχουν στήσει τον εξοπλισμό τους σε μια αυστηρά τηρούμενη σειρά, γνωστή και ως “The Queue”. Στα τετράγωνα που περιτριγυρίζουν το Wimbledon Park και τη διάσημη σειρά του, σε μικρά σπίτια και διαμερίσματα, ξεκουράζονται παιδιά κι έφηβοι απ’ όλο τον κόσμο – παίκτες juniors που σε λίγες ώρες θα αντικρίσουν, σε ένα γήπεδο γρασιδιού, το παρελθόν του τένις και το μέλλον της καριέρας τους. Λίγο πιο πέρα, σε πολύ μεγαλύτερα και πιο πολυτελή σπίτια, κάποιοι από τους διασημότερους αθλητές της εποχής μας απολαμβάνουν την ηρεμία του σπάνιου Λονδρέζικου καλοκαιριού: Serena Williams, Roger Federer, Rafa Nadal, Novak Djokovic, όλοι γείτονες για τις επόμενες δύο εβδομάδες. Βλέπετε, το νότιο Λονδίνο δεν φημίζεται για τα ξενοδοχεία του, κι οι παίκτες προτιμούν να νοικιάζουν σπίτια της γειτονιάς για εκείνους, τις ομάδες, και τις οικογένειές τους, κοντά στα γήπεδα του τουρνουά.
Κάπως έτσι η μικρή μας γειτονιά μεταμορφώνεται στη Disneyland τού τένις. Για ακόμη μια συνεχόμενη χρονιά τα τρία μεγάλα ονόματα του σπορ που έχουν σχεδόν μονοπωλήσει τα τρόπαια grand slam θα παίξουν ως τα φαβορί του κυπέλλου: Djokovic, Federer, Nadal. Λόγω της ιδιαιτερότητας των seeds του Wimbledon, σε αντίθεση με τα υπόλοιπα grand slams, ο Federer κι ο Nadal είναι στην ίδια μεριά της κλήρωσης, που σημαίνει πως μόνο ένας από τους δύο τους μπορεί να φτάσει μέχρι τον τελικό.
Η άλλη μεριά της κλήρωσης, όμως, δηλαδή των μονών ημερών ξεκινώντας με την πρώτη μέρα του τουρνουά, ενδιαφέρει τη χώρα μας. Ο Στέφανος Τσιτσιπάς, που θεωρείται 7ος στη σειρά των υποψηφίων νικητών του Wimbledon, θα παίξει αύριο για την πρόκριση στο δεύτερο γύρο. Αντίπαλός του o 30χρονος Ιταλός Thomas Fabbiano, νούμερο 102 στον κόσμο. Οι δύο παίκτες έχουν βρεθεί αντιμέτωποι δύο ακόμα φορές στο παρελθόν, με τον Τσιτσιπά να βγαίνει πάντοτε νικητής. Την ίδια μέρα, η Μαρία Σάκκαρη θα παίξει εναντίον της Αμερικανίδας Bernanda Pera. Θα είναι η πρώτη φορά που η Σάκκαρη θα ανταγωνιστεί με το νούμερο 92 του κόσμου.
Το ιστορικό και παλαιότερο grand slam μας επιφυλάσσει για άλλη μια χρονιά δύο εβδομάδες γεμάτες εκπλήξεις και συγκινήσεις, και πάω στοίχημα πως φέτος οι Έλληνες θα σπάσουν τα εγχώρια ρεκόρ ακροαματικότητας. Μαζί σας κι εγώ για τις επόμενες δύο εβδομάδες, απευθείας από το Wimbledon!
