Ο Κώστας, αφού έπαιξε μπάσκετ σε όλα τα τμήματα υποδομής του Ηλυσιακού και τέλειωσε το Γυμνάσιο και το Λύκειο στο 1ο Πειραματικό της Αθήνας, πέρασε στη Νομική Θεσσαλονίκης όπου έμαθε από καλό γύρο και μπουγάτσα με κρέμα. Η μοίρα τον έστειλε για μεταπτυχιακό στις Βρυξέλλες, τα μεταπτυχιακά έγιναν δύο, στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο και το Δίκαιο του Διαδικτύου, με υποτροφίες από το Ίδρυμα Αλέξανδρος Ωνάσης και την Εκκλησία της Ελλάδας, και τελικά ξέμεινε στην πρωτεύουσα της Ευρωπαϊκής Ένωσης χωρίς να το πάρει χαμπάρι 15 ολόκληρα χρόνια. Έκανε πρακτικές στην Κομισιόν, εργάσθηκε στην Ευρωβουλή για μια δεκαετία στο πλάι του Αντιπροέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Καθηγητή Γιώργου Παπαστάμκου, κάνοντας όμως ενδιάμεσα και ένα ευχάριστο break στην Ελλάδα, καθώς τον πήρανε φαντάρο. Την πρώτη φορά που προσπάθησε να γυρίσει στην Ελλάδα μόνιμα, συμβούλευσε δύο υπουργούς Ανάπτυξης της ελληνικής κυβέρνησης για ευρωπαϊκά θέματα, κόλλησε τα ένσημά του και στον ιδιωτικό τομέα, βγήκε και στους δρόμους πρώτη φόρα στη ζωή του για να διαδηλώσει υπέρ του ΝΑΙ στο δημοψήφισμα του 2015. Ξαναγύρισε, αν και δεν πολυήθελε, στις Βρυξέλλες για να γίνει συνολικά για 2,5 χρόνια μέλος του Cabinet του Έλληνα Επιτρόπου, βουτώντας στα βαθιά νερά του μεταναστευτικού. Η έλευση όμως του γιου του Ιωάννη τον Απρίλιο του 2019 τον έκανε να επαναπατριστεί μόνιμα (never say never) στην Ελλάδα. Στην Αθήνα πλέον παριστάνει τον νομικό σύμβουλο σε εγχώρια, ευρωπαϊκά και διεθνή projects. Έχει διατελέσει επί σειρά ετών δισκοαναβάτης, ραδιοφωνικός παραγωγός, αρθρογράφος σε εφημερίδες και portals, είναι συνιδρυτής της ομάδας «Τρέχουμε για τον Διαβήτη» με την φανέλα της οποίας τερματίζει, πάντα συγκινημένος, σε μαραθωνίους και ημιμαραθωνίους, και παραμένει αθεράπευτος Παναθηναϊκός.
