Όνομα: Έλλη Ανδρουλάκη
Ηλικία: 37
Επάγγελμα: Distinguished Research Staff Member, Manager – Blockchain Security & Applications, IBM Research – Europe
Τόπος Κατοικίας: Ζυρίχη
Η Έλλη κατέχει μια κορυφαία θέση στο χώρο του Βlockchain παγκοσμίως, αυτήν της επίβλεψης του στρατηγικού σχεδιασμού, μαζί με έναν ακόμη συνάδελφο, για την έρευνα της IBM Research στο συγκεκριμένο τομέα, στην οποία εργάζεται από το 2013. Πρόσφατα, της απονεμήθηκε ο τιμητικός τίτλος Distinguished Researcher, κάτι που μόνο ένας ακόμη ερευνητής κατέχει στα γραφεία της IBM Research της Ζυρίχης. Και είναι μόλις 37 ετών!
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα, απέκτησε το πτυχίο της από τη Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου με διάκριση και στη συνέχεια έλαβε το διδακτορικό της από το Πανεπιστήμιο Columbia της Νέας Υόρκης. Γύρισε στην Ελλάδα το 2010 για ένα σύντομο χρονικό διάστημα και δυσκολεύτηκε να βρει εργασία στο αντικείμενό της. Η απογοήτευσή της τότε την οδήγησε να κοιτάξει εκτός ελληνικών συνόρων και να πραγματοποιήσει το μεταδιδακτορικό της στο κορυφαίο ερευνητικό πανεπιστήμιο ΕΤΗ της Ζυρίχη. Η μεταδιδακτορική της διατριβή αποτέλεσε την πρώτη έρευνα παγκοσμίως που αποκάλυψε τις αδυναμίες του μηχανισμού του Bitcoin, του γνωστού ψηφιακού νομίσματος και της πρώτης εφαρμογής της τεχνολογίας του Βlockchain.
Η έρευνά της ώθησε τότε τις εταιρείες που δραστηριοποιούνταν στο χώρο να προβούν στις διορθώσεις που η ίδια πρότεινε, τοποθετώντας την Έλλη στους κορυφαίους ερευνητές στον κόσμο στο χώρο του Blockchain. Χαμηλών τόνων, θεωρεί τη μεγαλύτερη επιτυχία στη ζωή της, την κόρη της και το γάμο της. Πιστεύει ότι το Blockchain είναι μια τεχνολογία που θα μπορούσε να βοηθήσει πολύ στην πρόληψη και αντιμετώπιση μιας πανδημίας. Της λείπει η Ελλάδα – κυρίως η θάλασσα, το φαγητό και η οικογένειά της.
Ποιο ήταν το όνειρο σου από παιδί;
Μαθηματικός ήθελα να γίνω, επειδή συμπαθούσα τη δασκάλα που μας έκανε μαθηματικά [σ.σ. γέλια]. Ήθελα να κάνω κάτι για να μεταδώσω γνώση σε άλλους κι αυτό με βοήθησε γιατί στη δουλειά μου σήμερα είναι σημαντικό να μπορείς να εξηγήσεις αυτό που κάνεις με απλά λόγια.
Γιατί αποφάσισες να ασχοληθείς με το computer science;
Βασικά δεν είχα καμία επαφή με υπολογιστές. Αυτό που μου άρεσε πάρα πολύ ήταν οι θετικές επιστήμες και ήξερα ότι ήθελα να πάω σε μια σχολή που θα είχε πολύ καλή επαγγελματική αποκατάσταση. Από συμβουλές ατόμων που εμπιστευόμουν, καθώς τα μαθήματα επαγγελματικού προσανατολισμού δεν ήταν πολύ κατατοπιστικά, κατέληξα ότι η σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών ήταν η κατάλληλη για μένα.
Υπάρχει hype γύρω από το Blockchain;
Νομίζω έχει γίνει, πλέον, κατανοητό ότι το Blockchain σαν τεχνολογία προσφέρεται για να λύσει συγκεκριμένου τύπου προβλήματα. Πιο συγκεκριμένα, είναι χρήσιμο στο να προσφέρει διαφάνεια κατά τη ζωή ενός προϊόντος, αφαιρώντας την ανάγκη για ακριβούς μεσάζοντες. Για παράδειγμα, στην παρασκευή αυτοκινήτων μπορείς να δεις από πού έχουν προέλθει όλα τα μέρη του αυτοκινήτου σου και να υπάρχει πλήρης διαφάνεια ως προς την προέλευσή τους. Το ίδιο και με τα πορτοκάλια, μπορείς να ξέρεις αν είναι όντως οργανικά και να βλέπεις την πορεία της παραγωγής τους.
Μπορεί το Blockchain ως τεχνολογία να βοηθήσει στην καταπολέμηση η πρόληψη μιας πανδημίας όπως αυτής που ζούμε;
Το Blockchain θα μπορούσε να αποτελέσει βάση για την αξιόπιστη συλλογή δεδομένων από διάφορες πηγές, των οποίων η ανάλυση θα βοηθούσε στην καλύτερη κατανόηση του ιού ή ίσως και στην αντιμετώπισή του. Η αξιοπιστία έγκειται στο ότι η προσθήκη δεδομένων θα γίνεται με διαφάνεια, ενώ η διαστρέβλωση των δεδομένων είναι πρακτικά αδύνατη.
Λόγω της διαφάνειας που προσφέρει σαν σύστημα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για την αξιόπιστη καταχώρηση προόδου ή αποτελεσμάτων που διάφορα ερευνητικά ινστιτούτα που πραγματοποιούν στην έρευνα για τον ιό, ενημερώνοντας άμεσα άλλους φορείς και ερευνητικά κέντρα για τυχόν δεδομένα που θα ήταν περαιτέρω χρήσιμα σε άλλες ερευνητικές προσπάθειες. Στο ίδιο πνεύμα, η ΙΒΜ έχει ήδη συμμετέχει σε μια προσπάθεια ανάπτυξης συστήματος για την αποθήκευση και επεξεργασία δεδομένων σχετικά με τον κορωνοϊό στο πρότζεκτ MiPasa.
Για την καταπολέμηση του κορωνοϊού, άλλες σχετικές εφαρμογές του Blockchain αφορούν στην αξιόπιστη παρακολούθηση και τον έλεγχο διαθεσιμότητας και αγοράς περιζήτητου υγειονομικού εξοπλισμού, παραδείγματος χάριν μασκών, που έχουν γίνει αντικείμενο μαύρης αγοράς. Η ΙΒΜ έχει ξεκινήσει προσπάθεια για την καταπολέμηση τέτοιων παράνομων κινήσεων με το Project Rapid Supplier Connect, που έχει ως στόχο να συγκεντρώνει προμηθευτές υγειονομικού υλικού, προσφέροντας διαφάνεια ως προς την αξιοπιστία τους και ενώνοντάς τους με τους αγοραστές σε όλο τον κόσμο.
Πώς έχει αλλάξει η πανδημία τη ζωή σου; Τι σε φοβίζει από όλο αυτό που βιώνουμε;
Ο κορωνοϊός και η εξάπλωσή του επιβεβαιώνουν ότι ο άνθρωπος και οι ανακαλύψεις του είναι πολύ μικροί μπροστά στη φύση. Πολλές φορές αναρωτιέμαι μήπως αυτή είναι η απάντηση της φύσης στην περιβαλλοντική καταστροφή που έχουμε προκαλέσει. Με φοβίζει το άγνωστο του τι έπεται (συμπεριλαμβανομένης και της οικονομικής κρίσης) και η αναγνώριση του πόσο αδύναμοι είμαστε τελικά οι άνθρωποι. Αυτό όμως που μου δίνει θάρρος είναι η συσπείρωση που έχει επιδείξει η ανθρωπότητα τους τελευταίους μήνες. Για παράδειγμα, έχουμε δει συνεργασίες εταιρειών με αντικρουόμενα ή κοινά συμφέροντα, πανεπιστημίων και κρατών, έχοντας σαν κοινό στόχο την καταπολέμηση του νέου ιού, κάτι που μου δίνει ελπίδα για το μέλλον.
Πάντα κοίταζα να δω ποιο είναι το ανταγωνιστικό μου πλεονέκτημα και τι μπορώ να προσφέρω στην εκάστοτε ομάδα ή συνεργασία. Δεν ασχολήθηκα ποτέ με το γεγονός ότι είμαι γυναίκα σε έναν χώρο ανδροκρατούμενο.
Φιλοδοξία ή ταλέντο: τι μετράει πιο πολύ για να πετύχει κάποιος;
Χρειάζεται λίγο και από τα δύο. Πολύ σημαντικό ρόλο παίζει το περιβάλλον στο οποίο βρίσκεται κάποιος. Είναι σημαντικό να έχει ανθρώπους που να αναγνωρίζουν το ταλέντο του -χρειάζεται φυσικά να έχουν και οι ίδιοι ταλέντο για να μη νιώθουν απειλή- και να τον βοηθούν να εξελιχθεί και να αναδειχθεί. Ένας τρίτος παράγοντας είναι και η τύχη. Το ότι ασχολήθηκα με το Blockchain αρκετά νωρίς ήταν θέμα τύχης, καθώς τότε δεν υπήρχε πολύς κόσμος να ασχολείται με τη συγκεκριμένη τεχνολογία. Προφανώς, δούλεψα πάρα πολύ και δεν έδινα σημασία στα “politics”.
Ποια είναι η μεγαλύτερη αποτυχία που έχεις βιώσει μέχρι σήμερα και πώς τη διαχειρίστηκες;
Η πρώτη μεγάλη δυσκολία ήταν όταν πρωτοπήγα στην Αμερική για να σπουδάσω. Μέχρι τότε δεν είχα ζήσει εκτός Ελλάδας, δεν ήξερα κόσμο στην ηλικία μου στη Νέα Υόρκη. Επίσης, τα μαθήματα στην Αμερική εστιάζουν πιο πολύ στις πρακτικές εφαρμογές και λιγότερο στις θεωρίες. Στην Ελλάδα γίνεται ακριβώς το αντίθετο και αυτό μου δημιούργησε αρχικά δυσκολίες. Επίσης, η Νέα Υόρκη είναι μια πολύ μεγάλη και αχανής πόλη. Αν δεν έχεις μεγαλώσει εκεί είναι δύσκολο να προσαρμοστείς.
Για ποιο πράγμα είσαι πιο υπερήφανη;
Για την κόρη μου που είναι 1,5 ετών και για το γάμο μου. Σε επαγγελματικό επίπεδο θα έλεγα ότι μου αρέσει που έχω φτάσει σε επίπεδο τα αποτελέσματα της έρευνάς μου να έχουν πρακτική εφαρμογή σε ευρεία κλίμακα.
Πιστεύεις ότι σαν γυναίκα αντιμετώπισες περισσότερες δυσκολίες στο χώρο και στην εξέλιξή σου;
Δε θέλω να πω ότι επειδή είμαι γυναίκα βρήκα δυσκολίες. Ο άνθρωπος έχει την τάση να εμπιστεύεται άτομα που έχουν κοινά χαρακτηριστικά μαζί του, όποια κι αν είναι αυτά – το φύλο, οι πεποιθήσεις, η γλώσσα, η κουλτούρα. Πάντα κοίταζα να δω ποιο είναι το ανταγωνιστικό μου πλεονέκτημα και τι μπορώ να προσφέρω στην εκάστοτε ομάδα ή συνεργασία. Δεν ασχολήθηκα ποτέ με το γεγονός ότι είμαι γυναίκα σ’ ένα χώρο ανδροκρατούμενο.
Ποια συμβουλή θα έδινες σε νέα παιδιά που θέλουν να ακολουθήσουν παρόμοια πορεία;
Να βάζουν στόχος, να τους συζητάνε μόνο με άτομα που εμπιστεύονται και να προχωρούν στην επίτευξή τους χωρίς να τους απασχολούν τα λόγια άλλων.
Γιατί έφυγες από την Ελλάδα;
Ειναι η δεύτερη αποτυχία μου [σ.σ. γέλια]. Μετά την Αμερική επέστρεψα το 2010 στην Ελλάδα και έψαξα για δουλειά στον ακαδημαϊκό χώρο, αλλά δεν έβρισκα κάτι. Μου είχαν ζητήσει να δουλέψω, χωρίς αποδοχές, αρκετές φορές, ενώ ταυτόχρονα συνειδητοποίησα ότι το επίπεδο της δουλειάς μου δε θα ήταν το ίδιο με τον αν έφευγα εκτός Ελλάδος. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ένα απόγευμα – είχα μια ακόμη πρόταση από έναν καθηγητή που μου είπε “έλα να δουλέψεις λίγο μαζί μας (χωρίς αμοιβή), να σε γνωρίσουμε και μετά βλέπουμε”. Ίσως επειδή ένιωσα ότι ήμουν πολύ μικρή για να συμβιβαστώ, αποφάσισα να φύγω από τη χώρα.
Τι σου λείπει πιο πολύ από την Ελλάδα;
Οι γονείς μου και ο αδερφός μου, η θάλασσα και το φαγητό.
Η συνέντευξη αυτή ανήκει στην εβδομαδιαία στήλη “Hellenic Stories” της αθηΝΕΑς, που παρουσιάζει αυθεντικές, ανθρώπινες, ελληνικές ιστορίες από όλον τον κόσμο.
Ο πρώτος θεματικός κύκλος των Hellenic Stories, με αντικείμενο συνεντεύξεις Ελλήνων του εξωτερικού που δραστηριοποιούνται στον κλάδο της τεχνολογίας, είναι μια ευγενική χορηγία της βιομηχανίας υψηλής τεχνολογίας Raycap.
