4η χρονιά για τα Church Sessions του Pepper. Στο εξωτερικό, για διάφορους λόγους, οι εκκλησίες φιλοξενούσαν μουσικές εκδηλώσεις εδώ και χρόνια. Πώς προέκυψε η ιδέα να γίνει κάτι ανάλογο στην Ελλάδα; Ποια ήταν η αντίδραση των ανθρώπων της Αγγλικανικής Εκκλησίας όταν τους το προτείνατε;
Η Αγγλικανική Εκκλησιά του Αγίου Παύλου φιλοξενούσε ήδη αρκετές εκδηλώσεις, κυρίως όμως είτε εκκλησιαστικής μουσικής είτε κοσμικής μουσικής (φωνητικά σύνολα, κουαρτέτα εγχόρδων, σχήματα τζαζ κ.λπ.)… Μια Κυριακή τυχαία έπεσε το μάτι μου σε μια σελίδα των πολιτιστικών της Καθημερινής με το πλήρες πρόγραμμα των εκδηλώσεων που φιλοξενούσε η εκκλησία του Αγίου Παύλου το μήνα Δεκέμβριο, ένα πρόγραμμα πολύ πυκνό και γεμάτο για εκκλησία. Μια πολύ καλή φίλη μου μου θύμισε ότι είχε δουλέψει παλιότερα για τη θρυλική παρουσίαση του άλμπουμ των Raining Pleasure, Reflections -το περίφημο Reflections του Μάνου Χατζιδάκι- ένα live που είχε αφήσει εποχή για τη “θρησκευτική” του προσήλωση!
Οι άνθρωποι της Αγγλικανικής Εκκλησίας ήταν από την αρχή θετικοί, ανοιχτοί στην ιδέα να μπουν και να ακουστούν στην εκκλησία και μουσικές πιο νεανικές γιατί, όπως μου είχαν πει, “ο Θεός χαίρεται όταν χαίρονται και τα δημιουργήματά του, ο Θεός γιορτάζει την ευτυχία των ανθρώπων”!
Συνήθως η πρώτη φορά είναι η πιο έντονη και αυτή που δεν ξεχνάς ποτέ! Το πρώτο Church Session του Pepper 96.6, με καλεσμένους τους υπέροχους Gadjo Dilo σε μια κυριολεκτικά ακουστική εμφάνιση, όπου το μόνο ηλεκτρικό όργανο ήταν το μικρόφωνο της Ηλιάννας Τσαπατσάρη και όλα τα όργανα φυσικά ακουστικά ήταν μοναδική! Μου έχει μείνει επίσης η μαγική βραδιά του Παύλου Παυλίδη με τα κεριά, τα τρία μόλις όργανα και τις φωνές της χορωδίας της Μαρίνας Σάττι, η bluesy εμφάνιση της Κατερίνας Ντούσκα, το δουλεμένο σύνολο του Leon Of Athens, η ακουστική βραδιά της Ειρήνης Σκυλακάκη με τσέλο, βιολί και ηλεκτρική κιθάρα, η εμφάνιση του Theodore σόλο πιάνο και ηλεκτρονικές λούπες!
Είναι εφικτό και είναι μέσα στο σχεδιασμό μας να κυκλοφορήσουμε ένα CD με τις πιο χαρακτηριστικές στιγμές των Pepper Church Sessions @ St Paul’s.
Νομίζω πως είναι τα Black Spider, Cheap Smell και Its the weekend αυτά που μου άρεσαν περισσότερο, αν και στην περίπτωση της Kovacs αυτό που σε μαγεύει είναι η φωνή της, μια φωνή που φέρνει στο νου παλιές μεγάλες τραγουδίστριες, όπως η Shirley Bassey και η Etta James.
Αδιαπραγμάτευτα τη Florence Welch που σαν αναγεννησιακή φιγούρα είναι και ιδανική εικαστικά για εκκλησίες, μουσεία – θα μπορούσε να είναι το μοντέλο στο νέο βιτρό που σχεδίασε ο David Hockney για το Westminster. Όπως φυσικά τον λατρεμένο Michael Kiwanuka… Αν ο άνθρωπος δεν μπορεί να ονειρεύεται το αδύνατο δεν μπορεί και να δημιουργεί!