Για έναν Θεσσαλονικιό αποτελεί προέκταση της καθημερινότητάς του. Είναι τα καλοκαίρια του. Οι αποδράσεις του τις ζεστές και ηλιόλουστες μέρες καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς. Είναι όλα αυτά που δε μπορείς να τα περιγράψεις αν δεν τα ζήσεις. Η Χαλκιδική είναι όμως το τέλειο μέρος και εκτός σεζόν. Φυσικά, ελάχιστοι έχουν την πολυτέλεια να το ζήσουν, αλλά σας προτείνω ανεπιφύλακτα να έρθετε να τη δοκιμάσετε. Γιατί σαν τη Χαλκιδική δεν έχει. Πιστέψτε με! Έχει και βουνό η χερσόνησος με τα τρία πόδια. Από εκεί θα ξεκινήσετε, από τον Χολομώντα. Και τι βουνό! Πλούσιο σε βλάστηση, σε μονοπάτια, σε εικόνες μαγικές, μόνο μισή ώρα μακριά από τη θάλασσα. Μια θάλασσα με γαλαζοπράσινα νερά που σκάνε στις ρίζες των πεύκων.
Δεν είναι ακριβό για να το ζήσεις. Είναι ακριβό να το επιλέξεις και να αποφασίσεις ότι αυτό θέλεις.
Ανάλογα με την εποχή, κατεβείτε στην Κασσάνδρα, στο πρώτο πόδι, και κατευθυνθείτε στο Ποσίδι. Εκεί θα περπατήσετε και θα φτάσετε στη “μύτη” – μια λωρίδα άμμου που μπαίνει στη θάλασσα. Θα νιώσετε ότι έχετε προσγειωθεί στις Μαλδίβες, ίσως και στις Σεϋχέλλες, ποιος ξέρει; Ίσως σε κάποια χρόνια, οι τουρίστες να λένε ότι οι Μαλδίβες μοιάζουν με τη Χαλκιδική. Αξίζει να κάνετε κάποια χιλιόμετρα και να φτάσετε στην Αγία Παρασκευή, όπου η θέα είναι μαγευτική από ψηλά, και να κάνετε μια στάση στην επιστροφή στην Άθυτο ή Άφυτο.
Το δεύτερο πόδι έχει επίσης πολλά πράγματα να κάνετε. Όσο πιο μακριά πάτε, τόσο καλύτερα – κατά προτίμηση εκτός σεζόν. Το “βαθύ” καλοκαίρι πηγαίνεις στο δεύτερο πόδι μόνο αν έχεις σπίτι και δεν μετακινείσαι. Στη Σιθωνία, όπως λέγεται το δεύτερο πόδι, αναζητήστε τις παραλίες του Αϊ-Γιάννη, το Καλαμίτσι, τις Καβουρότρυπες, το Ethnik και τα κολπάκια του Καρρά. Εκεί όπου ο Γιάννης Καρράς δημιούργησε ένα τουριστικό και γαστρονομικό θαύμα -τα κρασιά του ονομαστά-, αλλά δε βρέθηκε κανείς για να το συνεχίσει.
Στα λιμανάκια θα βρείτε κάτι μοναδικό. Υπάρχει μία απίστευτη διαδρομή για τρέξιμο και ποδήλατο, ενώ σου χαρίζουν και την πολυτέλεια να βουτάς και να νομίζεις ότι είσαι στην ιδιωτική σου πισίνα. Δεν είναι ακριβό για να το ζήσεις. Είναι ακριβό να το επιλέξεις και να αποφασίσεις ότι αυτό θέλεις.
Λίγα χιλιόμετρα παρακάτω, υπάρχει ένας κρυφός παράδεισος. Θα μου επιτρέψετε να σας ιντριγκάρω, αλλά να μη σας τον αποκαλύψω. Είναι εκεί πολλά χρόνια και τον ζουν κάποιοι λίγοι, εραστές της ζωής και της φύσης.
Επίσης στο δεύτερο πόδι βρίσκεται ο Παρθενώνας, το μοναδικό χωριό που έχει διασωθεί από τη λαίλαπα της ανοικοδόμησης. Είναι πετρόκτιστο, πάνω από το Μαρμαρά και τον Ιούλιο πραγματοποιείται εκεί ένα Φεστιβάλ Κινηματογράφου από τα αδέλφια Πολίτη, που φέρνουν ταινίες ποιότητας σε ένα χωριό που παλεύει να προσφέρει και πολιτισμό εκτός από γαστρονομία.
Η Χαλκιδική έχει βέβαια και το τρίτο πόδι. Οι άντρες επιβάλλεται να τον επισκεφτούν έστω μία φορά στη ζωή τους. Οι γυναίκες θα μείνουν στην Ουρανούπολη, θα κάνουν διακοπές στην Αμμουλιανή -το νησί της Χαλκιδικής, μαζί με το μικρότερο Διάπορο- και θα ξεκαλοκαιριάσουν στην Ολυμπιάδα και στην Ιερισσό.
Για φαγητό υπάρχουν πολλές επιλογές. Στη Νικήτη θα φάτε στον Αρσανά. Αφήστε τον Μιχάλη Δεληθανάση να σας προτείνει τι καλό έχει φτιάξει. Τη θάλασσα τη γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα. Έχει άλλωστε κάνει κολυμπώντας τον διάπλου του Τορωναίου πολλές φορές και ζει με τη θάλασσα. Επίσης, προσπαθεί να ενισχύσει μαζί με άλλους επιχειρηματίες και το πάνω χωριό, όπως όμως είναι φυσικό τους δημιουργούν πρόβλημα κάποιοι λίγοι. Θεωρώ ότι μόνο με την υγιή προσπάθεια σωστών επαγγελματιών μπορεί ο χάρτης του τοπικού τουρισμού να γίνει διεθνής.
Ακόμη κι αν δεν έχετε ώρα για όλη αυτή την περιήγηση, η Χαλκιδική προσφέρεται ακόμα και για μια ημερήσια απόδραση. Θα φύγετε από τη Θεσσαλονίκη και σε 50 λεπτά θα είστε στην παραλία του Αγίου Μάμαντα προς Ποτίδαια και θα βουτάτε στα υπέροχα νερά.
Τόσο κοντά και τόσο μαγικά. Όπως όλα τα απλά και σημαντικά πράγματα σ’ αυτή τη ζωή.
