Με ένα ποδήλατο η ζωή γίνεται πιο χαρούμενη. Αυτό κατάλαβαν πολλοί συμπολίτες μας, όλες αυτές τις εβδομάδες του εγκλεισμού. Στην αρχή το επέλεξαν για να ακολουθούν τα παιδιά τους. Μες τη χαρά εκείνα, θέλανε κι άλλο και πιο μακριά. Κάπως έτσι η ώρα του πεντάλ άρχισε να μετατρέπεται από χρόνος νταντέματος, σε πολύτιμη ξεγνοιασιά. Η επόμενη κίνηση ήταν να αρχίσουν να βγαίνουν μόνοι τους. Ζευγάρια που ζουν στιγμές ξαφνικού έρωτα, αλλά και φίλοι, δίνοντας ραντεβού και απολαμβάνοντας τις γειτονιές τους, που δε φαντάζονταν ότι είχαν τέτοιο ενδιαφέρον.
Πάντα με το ποδήλατο για βόλτα και μορφή ήπιας άσκησης. Κάποιοι το επέλεξαν και το κράτησαν ως μέσο μετακίνησης για τη δουλειά και για τις αγορές που έπρεπε να κάνουν σε κοντινά σημεία. Θα αυξηθούν σίγουρα όσοι το έχουν επιλέξει για να πηγαίνουν στη δουλειά τους, τώρα που επιστρέφουμε σε μία ομαλότητα. Γιατί τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς καλά είναι, αλλά υπάρχει πολύς συνωστισμός. Ενώ πάνω στο ποδήλατο κυριαρχούν η ελευθερία, ο φρέσκος αέρας, η άνεση και το εύκολο πάρκινγκ.
Θέλει βέβαια λίγο παραπάνω αστυνόμευση, γιατί οι κλέφτες ποδηλάτων είναι πολλοί και έμπειροι. Και μέχρι τώρα δεν ήταν σημαντικό για την αστυνομία ένα κλεμμένο ποδήλατο, μπροστά στα όσα γίνονταν. Αλλά πλέον, με την αύξηση όσων το χρησιμοποιούν και μειώνουν την κίνηση και το συνωστισμό, παραπέμπει σε σωτήρια ενέργεια να συνεχίσουν να το προτιμούν. Χρειάζεται κεντρική ενημέρωση και μια προσπάθεια ελέγχου των σπειρών που κλέβουν ποδήλατα.
Γιατί τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς καλά είναι, αλλά υπάρχει πολύς συνωστισμός. Ενώ πάνω στο ποδήλατο κυριαρχούν η ελευθερία, ο φρέσκος αέρας, η άνεση και το εύκολο πάρκινγκ.
Η αστική μετακίνηση με ποδήλατο θέλει φυσικά προσοχή, ειδικά οι ποδηλάτες μεταξύ τους. Δεν είναι εύκολο με τόσα ποδήλατα ξαφνικά και δεν υπάρχει από πολλούς εξοικείωση. Αλλά και αυτό θα το βρούμε. Αν καταφέρουμε να κρατήσουμε τα παιδιά, τους έφηβους και τους φοιτητές στη συνήθεια της μετακίνησης με ποδήλατο, θα έχουμε βάλει τα θεμέλια για την επόμενη πενταετία, ώστε να γίνουν σταδιακά επενδύσεις σε υποδομές από την πολιτεία και την τοπική αυτοδιοίκηση.
Μέχρι τότε, χρειάζεται να συνυπάρχουν τα ποδήλατα με τα αυτοκίνητα, να ελέγχεται η υπερβολική ταχύτητα, να προσέχουν λίγο παραπάνω τα μηχανάκια που πηγαίνουν λίγο ανεξέλεγκτα και όλοι θα βρουν το δρόμο τους. Η επιλογή ποδηλάτου πρέπει να γίνει από κατάστημα που σέβεται τον εαυτό του και τους αναβάτες, που σημαίνει ότι δε θα αφήσει κάποιον να πάρει ποδήλατο που δε θα είναι για τα κιλά ή το μέγεθός του. Δεν είναι προϊόν του σούπερ μάρκετ το ποδήλατο. Σε δύο μήνες, από τη βενζίνη και τα εισιτήρια, θα έχετε βγάλει το κόστος του. Για όσους το χρησιμοποιούν για προπόνηση, έχει άλλες προδιαγραφές. Αλλά εκείνοι ξέρουν.
Το σημαντικό είναι να αρχίσουμε να το προτιμάμε για την αστική μετακίνηση (για αποστάσεις έως πέντε ή έξι χιλιομέτρων) και φυσικά για ψυχαγωγία. Γιατί, μπορεί η ομαλότητα να έρχεται, όμως αυτό δε σημαίνει ότι κάποιες σωστές συνήθειες της καραντίνας που μας πρόσφεραν χαρά και φρεσκάδα πρέπει να διακοπούν. Με πρωθυπουργό κάποιον που αγαπάει το ποδήλατο και με Δημάρχους στην Αθήνα και στους όμορους Δήμους που αναζητούν ευκαιρίες για να κάνουν την πόλη περισσότερο βιώσιμη, χωρίς μεγάλης κλίμακας αλλαγές, είναι ένα δώρο εξ ουρανού.
Στην ελληνική επαρχία είχε ήδη μπει στις ζωές των ανθρώπων, σε πόλεις όπως η Καρδίτσα, η Λάρισα, ο Βόλος, τα Τρίκαλα, αλλά και στην Κομοτηνή και στην Καλαμάτα. Σε όλη την Κρήτη και στο Μεσολλόγι. Ευκαιρία είναι να το υιοθετήσουν και οι υπόλοιποι. Υπάρχουν και οι περίφημες παράπλευρες ωφέλειες σε όλα. Ας είναι η αύξηση της χρήσης του ποδηλάτου, μία από αυτές.
