Η υπόθεση του Joel Le Scouarnec, του 74χρονου Γάλλου συνταξιούχου χειρουργού, τυπικά έκλεισε με τη χθεσινή καταδίκη του από δικαστήριο στη Βαν της Βρετάνης σε 20 χρόνια κάθειρξης.
Ουσιαστικά όμως αυτή η υπόθεση, όπως και όλες οι αντίστοιχες που έχουν αποκαλυφθεί και φτάσει στις δικαστικές αίθουσες σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου, αφήνει αναπάντητα ερωτήματα: το πρώτο, που πηγάζει από το θυμικό, είναι αν τα 20 χρόνια κάθειρξης, η μέγιστη ποινή που μπορεί να επιβληθεί, αρκούν για τέτοια κτηνωδία, και το δεύτερο, και σημαντικότερο, το πόσο σαθρό είναι ένα σύστημα για μην μπορεί να αποτρέψει την επί χρόνια εγκληματική δραστηριότητα ενός επίορκου γιατρού – ή οποιασδήποτε ιδιότητας δράστη;
Η Χειρότερη Υπόθεση Παιδεραστίας στη Γαλλία
Η υπόθεση Scouarnec θεωρείται η χειρότερη με εγκλήματα σε βάρος παιδιών που δικάστηκε στη Γαλλία. Όπως και η υπόθεση Gisèle Pelicot, σοκάρει όχι μόνο τη γαλλική κοινωνία, αλλά και τον κόσμο ολόκληρο, και όχι μόνο για την ασύλληπτη βιαιότητά του, αλλά και για το γεγονός πως ο δράστης βίαζε και κακοποιούσε επί 25 ολόκληρα χρόνια σε ιδιωτικά αλλά και δημόσια νοσοκομεία.
Ο Joel Le Scouarnec κρίθηκε ένοχος για 111 βιασμούς και 189 σεξουαλικές επιθέσεις σε παιδιά με μέσο όρο ηλικίας τα 11 χρόνια, τα οποία κακοποιούσε ενώ βρίσκονταν υπό αναισθησία, μόλις ξυπνούσαν από τη νάρκωση ή κατά τη διάρκεια της νοσηλείας τους. Δρούσε ανενόχλητος από το 1989 έως το 2014 σε 12 νοσοκομεία σε όλη τη Βρετάνη και τη δυτική Γαλλία.
Το 2004, τον είχε καταγγείλει στις γαλλικές αρχές για προβολή εικόνων κακοποίησης παιδιών στο dark web το FBI, ενώ, έναν χρόνο αργότερα, το 2005, όταν δικάστηκε σε γαλλικό δικαστήριο η υπόθεση, του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 4 ετών με αναστολή, χωρίς να του απαγορευτεί να εργάζεται κοντά σε παιδιά. Ο Le Scouarnec εξακολούθησε να εργάζεται σε ιδιωτικά και δημόσια νοσοκομεία έως τη συνταξιοδότησή του, το 2017, ενώ τον Δεκέμβριο του 2020 καταδικάστηκε σε 15 χρόνια φυλάκισης για τη σεξουαλική επίθεση σε βάρος ενός παιδιού γείτονα, καθώς και σε δύο ανίψια του και σε ένα 4χρονο ασθενή.
Αναζήτηση Ευθυνών
Πριν από την ανακοίνωση της χθεσινής δικαστικής απόφασης, είχαν συγκεντρωθεί έξω από το δικαστήριο δεκάδες θύματα και ακτιβιστές για τα ανθρώπινα δικαιώματα, κρατώντας ένα πανό φτιαγμένο από εκατοντάδες λευκά χαρτιά με μαύρες σιλουέτες, μία για κάθε θύμα. Ορισμένα χαρτιά έφεραν ένα μικρό όνομα και ηλικία, ενώ άλλα ανέφεραν το θύμα ως «Ανώνυμο». Στη διαμαρτυρία τους δήλωσαν ότι, εκτός των άλλων, η δίκη έθεσε το ζήτημα των σοβαρών παραλείψεων του κράτους και των αξιωματούχων και είπαν ότι θα πρέπει να υπάρξει πλήρης κυβερνητική αξιολόγηση για το πώς ο χειρουργός μπόρεσε να συνεχίσει να εργάζεται και να κακοποιεί παιδιά για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα.
Ο Γάλλος υπουργός Υγείας Yannick Neuder δήλωσε ότι θα συνεργαστεί με τον υπουργό Δικαιοσύνης για να διασφαλίσει ότι «δεν θα βρεθούμε ποτέ ξανά σε μια κατάσταση όπου ασθενείς και ευάλωτα παιδιά» θα βρεθούν σε κίνδυνο, ενώ η δικαστής Aude Burési, απευθυνόμενη στον ένοχο, είπε: «Οι ενέργειές σας ήταν ένα τυφλό σημείο στον ιατρικό κόσμο, στον βαθμό που οι συνάδελφοί σας, οι ιατρικές αρχές, στάθηκαν ανίκανοι να σταματήσουν τις πράξεις σας».
Στη διάρκεια της τελευταίας πράξης αυτής της εγκληματικής διαδρομής, κατά την τρίμηνη ακροαματική διαδικασία δηλαδή, αποκαλύφθηκε το σαθρό έδαφος πάνω στο οποίο δρούσε όλα αυτά τα χρόνια ο Joel Le Scouarnec. Ενδεικτική είναι η κατάθεση της διευθύντριας του νοσοκομείου Jonzac στη δυτική Γαλλία Michèle Cals, η οποία είπε ότι τον προσέλαβε το 2008 γιατί, όταν ενημερώθηκε από τον ίδιο τον θύτη και όχι από επίσημο κρατικό φορέα, έμαθε πως το δικαστήριο δεν του είχε απαγορεύσει να εργάζεται κοντά σε παιδιά. Κι εμείς, είπε, «χρειαζόμασταν χειρουργούς». Συνεχίζοντας, αν και αναγνώρισε ότι υπήρξε «δυσλειτουργία» εκ μέρους της ίδιας και των ανωτέρων της, δήλωσε ότι τότε το δικαστήριο «δεν έψαξε αρκετά βαθιά» την υπόθεση.
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
