Ο θεατρικός λόγος, πριν μετουσιωθεί σε σκηνικό λόγο, μας προσφέρεται στην έντυπη μορφή του. Ψάχνοντας, ως θεατρόφιλοι, για καλές εκδόσεις και προσεγμένα βιβλία, καταλήγουμε στην Κάπα Εκδοτική. Τα τέσσερα βιβλία που επιλέξαμε παίζονται στα θέατρα της πόλης και μάλιστα με αξιόλογες κριτικές.
Γραφή και θέατρο εν τη ενώσει, λοιπόν!
Δανάη Λιοδάκη | Αυτές που δεν Προλάβατε
Τέσσερις παιδικές φίλες ξαναβρίσκονται αναπάντεχα. Χωρίς να ξέρουν τι τις έφερε και πάλι κοντά, αποφασίζουν να αναλάβουν δράση «για να μη μας την πέφτουν τα αφεντικά, να μη μας φτύνουν στον δρόμο, να μη φοβόμαστε να γυρίσουμε το βράδυ σπίτι μας και γενικά, ξέρετε, για όλα αυτά». Βήμα βήμα παρακολουθούμε την πορεία τους προς τη δημιουργία μιας μυστικής φεμινιστικής ομάδας, αλλά και το ξανασμίξιμό τους, τις αμφιβολίες και τα εμπόδια που συναντούν, σε μια ιστορία με χιούμορ και ευαισθησία, που αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στη δράση και την αφήγηση, ανάμεσα στον ρεαλισμό και τη φαντασία.
Το θεατρικό έργο της Δανάης Λιοδάκη προσεγγίζει θέματα όπως η έμφυλη βία, η γυναικεία καταπίεση, η σεξουαλική παρενόχληση, μέσα από το πρίσμα της γυναικείας ενδυνάμωσης και του δεσμού της γυναικείας φιλίας. Με έναν τρόπο σατιρικό, χιουμοριστικό, αλλά και καυστικό, θίγει σύγχρονα κοινωνικά ζητήματα με σκοπό να ευαισθητοποιήσει, να αφυπνίσει, να δραστηριοποιήσει όχι μόνο τις γυναίκες, ως άμεσα εμπλεκόμενες, αλλά το σύνολο της κοινωνίας.
Ευσταθία | Ιζαμπέλ Ρεμπώ, ο Δικός μου Αρθούρος
Τι σημαίνει για κάποιον να μεγαλώνει στη σκιά μιας ιδιοφυΐας; Τι σημαίνει να ζεις αφιερώνοντας τη ζωή σου προκειμένου να «υπάρξει» κάποιος που αγαπάς; Η αδελφή του Αρθούρου Ρεμπώ έζησε μια ζωή αφιερωμένη στην αγάπη για τον αδελφό της. Εκείνη τον στήριξε μέχρι το μαρτυρικό του τέλος, αποδεικνύοντας ότι ο ισχυρός δεν είναι πάντα αυτός που φαίνεται…
«Η κραταιά και άνευ όρων αγάπη της προσπαθεί να ισορροπήσει τη σκληρή, άπονη στάση της μητέρας τους, που μόνο απελπισία έφερνε στον Αρθούρο από τα μικράτα του. […] Η Ιζαμπέλ, η ανεπιτήδευτη και αφιλοσόφητη γυναίκα, κατορθώνει κάτι που πολλοί σπουδαίοι της ιστορίας δεν κατάφεραν: να είναι παρούσα μέσω της αγάπης της», όπως αναφέρει ο Ανδρέας Μαυρογιάννης, ο οποίος υπογράφει και τον πρόλογο της έκδοσης.
Η Ευσταθία μας παρουσιάζει την Ιζαμπέλ Ρεμπώ να διηγείται τη δική της ζωή, που όμως είναι απόλυτα συνυφασμένη με τη ζωή του αδερφού της. Μια γυναίκα που ταλαιπωρήθηκε ψυχικά έχοντας γνωρίσει τον εκφοβισμό του κόσμου, εξαιτίας του κοινωνικά «απόβλητου» αδερφού της, κάνει την υπέρβασή της υπερασπίζοντάς τον με πάθος που συγκινεί. Τον θεατρικό λόγο της Ευσταθίας πλαισιώνουν αποσπάσματα από την ποίηση του Ρεμπώ, από επιστολές, καθώς και αποσπάσματα από το βιβλίο της Ιζαμπέλ Ρεμπώ «Ο αδερφός μου ο Αρθούρος».
Dennis Kelly | Girls & Boys
Μία γυναίκα γνωρίζει τυχαία τον μέλλοντα σύζυγό της σ’ ένα αεροδρόμιο. Ένας έντονος, παθιασμένος έρωτας. Σύντομα αρχίζουν να φτιάχνουν την κοινή τους ζωή: αγοράζουν σπίτι, χτίζουν καριέρες, κάνουν παιδιά. Μέχρι που εκείνος αρχίζει να αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα με τη δουλειά του, ενώ εκείνη απολαμβάνει ολοένα και μεγαλύτερη επαγγελματική αναγνώριση. Οι ισορροπίες ανατρέπονται. Τα πάντα αλλάζουν παίρνοντας μια απροσδόκητη και εφιαλτική τροπή…
Ένας συνταρακτικός μονόλογος για τη βία, την εξουσία, τις σχέσεις των δύο φύλων μέσα στη σύγχρονη πατριαρχική κοινωνία. «[…] έχουμε απόλυτη ευθύνη απέναντι σε εμάς και στα παιδιά μας να δούμε κατάματα τα εγκλήματα του πολέμου ανάμεσα στα φύλα, ο οποίος σε καμία περίπτωση δεν έχει πάψει στον σύγχρονο δυτικό πολιτισμό· έχει απλώς αλλάξει μορφή: έχει γίνει υποδόριος αλλά παραμένει εξίσου θανατηφόρος και είμαστε όλοι θύματά του.
«Τα παιδιά, στην υπόθεση του έργου, είναι τα μόνα μέλη της οικογένειας που έχουν όνομα. Οι γονείς θα μπορούσαν να είναι οποιοιδήποτε από εμάς», αναφέρει η μεταφράστρια του έργου Άννα-Μαρία Στεφαδούρου.
Επίμετρο για τη συγκεκριμένη έκδοση έχει γράψει η δρ. Μιχαέλα Αντωνίου (ΕΔΙΠ Τμήματος Θεατρικών Σπουδών ΕΚΠΑ).
Sergio Blanco | Μια Θήβα
Ένας συγγραφέας, ο Σ., επισκέπτεται στη φυλακή με ειδική άδεια έναν νεαρό ισοβίτη. Ο Μαρτίν Σάντος έχει σκοτώσει τον πατέρα του με τρόπο άκρως ειδεχθή. Ο συγγραφέας έχει σκοπό να γράψει ένα θεατρικό έργο με θέμα τη σχέση του Μαρτίν με τον πατέρα του και την ιστορία της πατροκτονίας του, στο οποίο θα πρωταγωνιστεί ο ίδιος ο ισοβίτης.
Οι αρχές όμως, ενώ αρχικά συγκατατίθενται, στη συνέχεια απαγορεύουν στον Μαρτίν να συμμετάσχει στην παράσταση παίζοντας τον εαυτό του – του επιτρέπουν μόνο να παρακολουθήσει μια γενική δοκιμή της, χωρίς τη συμμετοχή κοινού. Έτσι, ο συγγραφέας πρέπει να βρει έναν ηθοποιό-αντικαταστάτη που θα παίξει τον ρόλο του. Το έργο αναπαριστά τις συναντήσεις ανάμεσα στον συγγραφέα και τον Μαρτίν, αφενός, και τον συγγραφέα και τον ηθοποιό, αφετέρου, στο διάστημα που γράφεται το έργο και καθώς σιγά σιγά εξελίσσεται η σχέση του Σ. και με τους δύο.
Ο Μαρτίν είναι ένας σύγχρονος Οιδίποδας; Σκότωσε τον πατέρα του ξέροντας ότι είναι ο πατέρας του, η ζωή του δεν γνώρισε την τραγική πτώση από το μεγαλείο στην καταστροφή, καμιά μοίρα, κανένας θεός δεν σημάδεψε την τύχη του εν αγνοία του. Ζει όμως μια τραγική προσωπική ιστορία στην οποία θέλει να βάλει ένα τέλος σκοτώνοντας τον πατέρα βασανιστή του. Το μόνο κοινό στοιχείο του με τον Οιδίποδα είναι η πατροκτονία, αλλά και σε αυτήν υπάρχουν διαφορές. Μπορεί να χαρακτηριστεί τραγικός ήρωας;
Το έργο, που ανήκει στο είδος της αυτομυθοπλασίας ή μυθοπλασίας του εαυτού, ένα είδος γραφής στο οποίο επιδίδεται με εξαιρετική επιτυχία τα τελευταία χρόνια ο Blanco, έχει κάνει τον γύρο του κόσμου (η αρχική παράσταση του Εθνικού Θεάτρου της Ουρουγουάης που σκηνοθέτησε ο ίδιος ο Blanco έχει προσκληθεί στα μεγαλύτερα φεστιβάλ και στις σημαντικότερες σύγχρονες σκηνές παγκοσμίως), έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από δέκα γλώσσες και έχει ανέβει σε πολλές χώρες με ενθουσιώδη υποδοχή από την κριτική και το κοινό.
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
Συνταγογράφηση… Βιβλιοθηκών: Το Διάβασμα ως Θεραπευτικό Εργαλείο
Διαβάζοντας το «Κατανοώντας και Αλλάζοντας τον Κόσμο» από τις Εκδόσεις Αρμός
