Όνομα: Κίμων Αγγελίδης
Ηλικία: 69 ετών
Επάγγελμα: Επιχειρηματίας
Τόπος Κατοικίας: Κάπου μεταξύ Χιούστον, Τέξας και Αθήνας
Ο Κίμων έχει ιδρύσει στις Ηνωμένες Πολιτείες τέσσερις εταιρείες υγειονομικής περίθαλψης. Η πιο πρόσφατη εταιρεία του, η Vivante Health, δημιουργήθηκε στις αρχές του 2016 για να αντιμετωπίσει τις ανάγκες των ανθρώπων που έχουν στιγματισμένες ασθένειες, οι οποίες έχουν παραμεληθεί από το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης των ΗΠΑ. Πριν από την καριέρα του στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης, ο Κίμων ήταν ο επικεφαλής στρατηγικός διευθυντής της Tanox, η οποία πουλήθηκε στην εταιρία Genentech για 1 δισεκατομμύριο δολάρια. Μεταξύ άλλων έχει υπάρξει Διευθυντής Στρατηγικής Ανάπτυξης στο Ινστιτούτο Καρδιάς του St Luke στο Τέξας, Καθηγητής και Πρόεδρος της Κυτταρικής Βιολογίας και των Βιοϊατρικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Durham στο Ηνωμένο Βασίλειο, Καθηγητής Βιολογίας Κυττάρου, Νευροεπιστήμης, Βιοχημείας και Μοριακής Βιοφυσικής στο Ιατρικό Κολέγιο Baylor και Αναπληρωτής και Επίκουρος Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Φλόριντα και στο Πανεπιστήμιο McGill. Παράλληλα, υπηρέτησε στα Εθνικά Ιατρικά Συμβούλια της Αμερικανικής Εταιρείας Πολλαπλής Σκλήρυνσης κατά Πλάκας, της Ένωσης Μυϊκής Δυστροφίας και των Εθνικών Ιδρυμάτων Υγείας των ΗΠΑ.
Έχει δημοσιεύσει πάνω από 100 επιστημονικές έρευνες και κατέχει περισσότερα από 40 διπλώματα ευρεσιτεχνίας. Έλαβε διδακτορικό δίπλωμα στη Χημεία από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας και έχει πραγματοποιήσει μεταπτυχιακές σπουδές στον τομέα των επιχειρήσεων, της νομικής και της δημόσιας υγείας. Πιστεύει ότι η Ελλάδα έχει πολύ περισσότερες επιχειρηματικές ευκαιρίες απ’ ό,τι η Αμερική, βρίσκει το πάθος, τη νοημοσύνη και την εργατικότητα των Ελλήνων απλά μοναδικά, και αποδεικνύει έμπρακτα πως μπορείς να δημιουργήσεις μια πρώτης τάξεως εταιρεία στην Ελλάδα, που να δραστηριοποιείται διεθνώς, δημιούργησε μάλιστα ο ίδιος παράρτημα της εταιρείας του στην Αθήνα.
Πού γεννήθηκες και μεγάλωσες;
Στην Καλιφόρνια. Ο πατέρας μου είναι Κεφαλλονίτης και η μητέρα μου από την Αίγυπτο, από την Αλεξάνδρεια. Οι γονείς μου ήταν οι τυπικοί μετανάστες, πολύ εργατικοί. Ο πατέρας μου έγινε Αμερικανός πολίτης, πήγε στο Πανεπιστήμιο του Berkeley για σπουδές και στη συνέχεια εντάχθηκε στην αμερικανική αεροπορία. Μαζί με τον αδερφό μου (ο οποίος ασχολήθηκε με την πολιτική και μεταξύ άλλων ήταν California State Treasurer) οι γονείς μας μας μεγάλωσαν να είμαστε υπερήφανοι για την καταγωγή μας και παράλληλα να είμαστε απόλυτα προσαρμοσμένοι στη ζωή και στην κοινωνία της Αμερικής. Στο σπίτι μιλάγαμε ελληνικά, όταν ήμασταν έξω πάντα αγγλικά. Με έστειλαν σε ένα πολύ απαιτητικό οικοτροφείο στα 14, όπου ήμουν το μοναδικό παιδί μεταναστών. Όλοι οι συμμαθητές μου ήταν γόνοι διακεκριμένων οικογενειών της Αμερικής. Ήταν δύσκολα, αλλά και συγχρόνως η εμπειρία αυτή μου έδωσε γερές βάσεις.
Γιατί αποφάσισες να ασχοληθείς με την ιατρική;
Άρχισα στο Πανεπιστήμιο να σπουδάζω και παρόλο που είχα πολύ καλή προετοιμασία στο σχολείο, δεν πέτυχα σε κάποια μαθήματα, κι έτσι αποφάσισα να ασχοληθώ με τη ρωσική γλώσσα και τη λογοτεχνία. Στη συνέχεια ασχολήθηκα με την ιατρική. Αλλά κατάλαβα ότι αν ήθελα να ασχοληθώ και με επιχειρήσεις στο χώρο της υγείας, έπρεπε να αποκτήσω κι άλλες γνώσεις, γι’ αυτό και σπούδασα νομική και business, μεταξύ άλλων.
Θέλει να μη φοβάσαι να προσπαθήσεις, να επιμένεις, να εντοπίζεις συνεχώς τα λάθη και να τα βελτιώνεις. Οι άνθρωποι στην Ελλάδα θεωρούν την αποτυχία κακό πράγμα, ενώ δε θα έπρεπε. Η αποτυχία είναι κάτι προσωρινό μέχρι να πετύχεις.
Από τον ακαδημαϊκό χώρο στο επιχειρείν, πώς προέκυψε αυτή η μετάβαση;
Αναγκάστηκα. Μετά από 20 χρόνια στον ακαδημαϊκό χώρο, βρέθηκα άνεργος. Ήμουν 40 ετών και είχα μικρά παιδιά, οικογένεια. Με τη γυναίκα μου είχαμε μια επιχειρηματική ιδέα για τη δημιουργία ενός one-stop-shop για το διαβήτη. Η γυναίκα μου είναι Ελληνίδα από την Πάτρα, είναι μια κλασική Ελληνίδα που έχει αυτή την εσωτερική δύναμη ψυχής των Ελλήνων [σ.σ. η γυναίκα του Κίμωνα είναι γιατρός με PhD από το UCLA). Επένδυσα 5.000 δολάρια στην εταιρεία, ξεκινήσαμε με ένα μικρό μαγαζάκι σε ένα εμπορικό κέντρο, και καταφέραμε να τη μετατρέψουμε σε επιχείρηση 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων μέσα σε μερικά χρόνια, έχοντας 65 κέντρα σε όλη την Αμερική και εξυπηρετώντας πάνω από 1 εκατομμύριο ανθρώπους.
Πρέπει να είναι πολύ δύσκολο ψυχολογικά να μένεις χωρίς δουλειά έχοντας οικογένεια, κάτι που έχουν βιώσει πολλοί Έλληνες εν μέσω κρίσης. Πώς βρήκες τη δύναμη να προχωρήσεις;
Ο Έλληνας έχει μια εγγενή ικανότητα να αντεπεξέρχεται σε δύσκολες καταστάσεις. Πολλοί Έλληνες δεν το εκτιμούν αυτό το στοιχείο που έχουμε σαν λαός, είναι μέρος της ελληνικής ψυχής. Η στήριξη της ελληνικής οικογένειας είναι τόσο σημαντική. Το βλέπω και σήμερα στην ελληνική κοινωνία, όλη αυτή η προσπάθεια των γονιών να μορφώσουν τα παιδιά τους και να τα στηρίξουν είναι αξιοθαύμαστη! Δε γίνεται το ίδιο στις ΗΠΑ. Βέβαια, αυτή η στήριξη καμιά φορά φτάνει στα άκρα στην Ελλάδα [σ.σ. γελάει δυνατά].
Πώς ξέρεις πότε μια ιδέα αξίζει να τη μετατρέψεις σε επιχείρηση;
Υπάρχουν πολλές καλές ιδέες εκεί έξω, το δύσκολο είναι να τις κάνεις πράξη και να επιμείνεις. Εγώ πάντα λέω ότι αν κάτσω και δεν το προσπαθήσω, έχω ήδη αποτύχει. Θέλει να μη φοβάσαι να προσπαθήσεις, να επιμένεις, να εντοπίζεις συνεχώς τα λάθη και να τα βελτιώνεις. Οι άνθρωποι στην Ελλάδα θεωρούν την αποτυχία κακό πράγμα, ενώ δε θα έπρεπε. Η αποτυχία είναι κάτι προσωρινό μέχρι να πετύχεις.
Υπάρχει προοπτική στην Ελλάδα;
Ναι! Ευκαιρίες υπάρχουν πολλές, πολλές περισσότερες από τις ΗΠΑ. Αν προσθέσει σε αυτό κάποιος τον υπέροχο τρόπο ζωής, τη ζεστασιά των Ελλήνων και τον έντονο συναισθηματικό τους κόσμο, τότε η Ελλάδα είναι μοναδική.
Τι λείπει, πιστεύεις, στην Ελλάδα σε σχέση με την Αμερική;
Μια πιο σφαιρική εκπαίδευση. Το πρόβλημα είναι ότι το πανεπιστημιακό σύστημα είναι αρκετά στενά εστιασμένο στον εκάστοτε κλάδο. Βγαίνεις μηχανικός ή χημικός από το ελληνικό Πανεπιστήμιο χωρίς να έχεις μια πιο σφαιρική γνώση άλλων κλάδων που θα σε βοηθήσουν στη ζωή σου ό,τι κι αν κάνεις.
Γιατί αποφάσισες να ανοίξεις παράρτημα της εταιρείας σου (Vivante Health) στην Ελλάδα;
Για το απίστευτο εργατικό δυναμικό που έχει και για τις προοπτικές της χώρας. Κατά καιρούς έχω συνεργαστεί με ανθρώπους από πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Το πάθος, η νοημοσύνη και η εργατικότητα των Ελλήνων είναι απλά μοναδικό. Επίσης, για να αποδείξω ότι WE CAN DO IT. Έχω βαρεθεί να ακούω ότι “α, αυτό στην Ελλάδα δεν γίνεται”. Ε γίνεται, λέω εγώ, και το αποδεικνύω. Κυρίως γι’ αυτό. Ήθελα να δείξω ότι μπορείς να δημιουργήσεις μια πρώτης τάξεως εταιρεία στην Ελλάδα που να δραστηριοποιείται διεθνώς. Επίσης, ήθελα να δείξω στη Βόρεια Αμερική την προοπτική της Ελλάδας. Οι συνάδελφοί μας στις ΗΠΑ έχουν μείνει άφωνοι με το ταλέντο που βλέπουν στο ελληνικό γραφείο.
Πόσο δύσκολο ήταν να στήσεις μια εταιρεία στην Ελλάδα;
Είμαι επίμονος, μου πήρε λίγο καιρό, αλλά το κατάφερα. Η γραφειοκρατία δεν ήταν τόσο τραγική. Το πρόβλημα με την Ελλάδα είναι το νομοθετικό πλαίσιο.
Από τη μέχρι τώρα εμπειρία σου με το ελληνικό επιχειρηματικό οικοσύστημα, τι λείπει από τους Έλληνες ;
Το ότι σκέφτονται μονοδιάστατα με βάση τις σπουδές τους. Λένε, για παράδειγμα, είμαι μηχανικός ή προγραμματιστής και μένουν σε αυτό, δεν πάνε παραπέρα. Πρέπει να σκέφτεσαι πιο σφαιρικά. Με την ομάδα που έχω στην Ελλάδα, όταν τους ωθώ να σκεφτούν πιο σφαιρικά, είναι φανταστικοί! Δεν είναι ότι δεν μπορούν, είναι ότι δεν το έχουν σκεφτεί να το κάνουν. Επίσης, οι νέοι κατά τη διάρκεια της κρίσης έχουν κακοποιηθεί τόσο άσχημα από το εργασιακό περιβάλλον. Είναι τόσο αποθαρρημένοι. Πρέπει να τους αναπτερώνεις το ηθικό και να τους βοηθάς να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση. Στην αρχή, όταν άνοιξα το γραφείο της εταιρείας στην Αθήνα, ήρθαν δυο παιδιά με διδακτορικά από τα καλύτερα Πανεπιστήμια της Αγγλίας και μου είπαν ότι οι προηγούμενοι εργοδότες τους στην αρχή τους είχαν ζητήσει να εργάζονται χωρίς μισθό για μερικούς μήνες, μέχρι να δουν αν τους “κάνουν”. Αυτό είναι εκμετάλλευση! Η Ελλάδα έχει φοβερό εργατικό δυναμικό και χρήζει σεβασμού και στήριξης για να εξελιχθεί.
Αν είχες τη δυνατότητα να κάνεις μια πρόταση στην ελληνική κυβέρνηση, ποια θα ήταν αυτή και γιατί;
Θα πρέπει να διευκολύνουν τους ανθρώπους να έρχονται και να δημιουργούν επιχειρήσεις. Η έννοια των 14 μισθών για παράδειγμα – κανείς ξένος δεν μπορεί να την καταλάβει. Πρέπει το νομοθετικό πλαίσιο να γίνει πιο φιλικό προς τις επιχειρήσεις και, κυρίως, η κυβέρνηση να δημιουργήσει το πλαίσιο για να αλλάξει ο Έλληνας νοοτροπία. ΟΛΑ μπορούν να γίνουν στην Ελλάδα, αρκεί να το πιστέψουμε!
Η συνέντευξη αυτή ανήκει στην εβδομαδιαία στήλη “Hellenic Stories” της αθηΝΕΑς, που παρουσιάζει αυθεντικές, ανθρώπινες, ελληνικές ιστορίες από όλον τον κόσμο.
Ο πρώτος θεματικός κύκλος των Hellenic Stories, με αντικείμενο συνεντεύξεις Ελλήνων του εξωτερικού που δραστηριοποιούνται στον κλάδο της τεχνολογίας, είναι μια ευγενική χορηγία της βιομηχανίας υψηλής τεχνολογίας Raycap.
