Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα ηλεκτρονικά παιχνίδια, σε tablet, υπολογιστές και κονσόλες, αποτελούν κομμάτι της καθημερινότητας πολλών παιδιών. Συχνά, ως γονείς, έχουμε δώσει αψήφιστα την άδεια να παίξουν ή ακόμα τα έχουμε χρησιμοποιήσει ως «καρότο» για να κινητοποιήσουμε τα παιδιά, όταν δεν συνεργάζονται ή ως αφορμή για να ολοκληρώσουν κάτι που έχουν ήδη αρχίσει.
Είναι αρκετές οι φορές που έχουμε πέσει σε αυτή την παγίδα μέχρι που αντιληφθήκαμε πόσο εύκολο είναι να εθιστούν και να κολλήσουν σε αυτήν τη συνήθεια. Βέβαια, υπάρχουν περιπτώσεις που τα παιδιά ενεργοποιούνται γρηγορότερα και αναλαμβάνουν ευθύνες όταν ξέρουν ότι θα πάρουν ως αντάλλαγμα αρκετή ώρα μπροστά στο αγαπημένο τους παιχνίδι.
Συχνό φαινόμενο στην εποχή μας είναι επίσης η εισβολή του κινητού τηλεφώνου στη ζωή τους λόγω αυτών των παιχνιδιών. Κοντά σε αυτό, ας σημειωθεί πως υπάρχουν παιδιά που αποκτούν κινητό τηλέφωνο από πολύ μικρή ηλικία, ενώ το μεγαλύτερο ποσοστό παιδιών 7-15 ετών είναι πολύ εξοικειωμένο σε οποιαδήποτε ηλεκτρονική συσκευή κι αν χρησιμοποιεί.
Προσωπικά, αντιστάθηκα για αρκετό καιρό να δώσω πρόσβαση στα παιδιά μου, όταν ήταν σε μικρότερη ηλικία, αν και έβλεπα ότι θα τα ευχαριστούσε. Ωστόσο, οι περισσότεροι από τους φίλους τους περνούσαν άπειρες ώρες παίζοντας ηλεκτρονικά παιχνίδια στον ελεύθερο χρόνο τους, είτε μέσω κινητού είτε από κάποιον υπολογιστή.
Δεν είναι λίγες οι φορές που μεταξύ των γονιών το θέμα προκαλεί συζητήσεις και μεγάλο προβληματισμό για το πώς μπορεί να περιοριστεί η ενασχόλησή τους με αυτά σε καθημερινή ή όχι βάση.
Τι Μπορεί να Προκαλέσει Όμως η Συχνή Χρήση τους; Οι Θετικές και Αρνητικές Επιδράσεις
Πράγματι, οι απόψεις διαφέρουν, αν θέλουμε να είμαστε απόλυτα αντικειμενικοί. Φίλες μαμάδες λένε συχνά πως η χρήση με μέτρο τέτοιων παιχνιδιών έχει επιφέρει αρκετά θετικά αποτελέσματα στο παιδί τους. Συμβάλλει στη βελτίωση κάποιων γνωστικών δεξιοτήτων τους, όπως η συγκέντρωση της προσοχής ή η παρατηρητικότητα, ή ακόμη και η ομιλία τους. Υποστηρίζουν πως κάποια στοιχεία μπορεί να λειτουργήσουν θετικά και να βοηθήσουν τα παιδιά να αποκτήσουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Είναι, όμως, κομβικό να βάζουμε χρονικά όρια, ώστε να μη γίνεται κατάχρηση και, το πιο βασικό, αυτά τα όρια να τηρούνται.
Κοιτώντας από άλλη οπτική το θέμα, διακρίνουμε όμως πως η χρήση ορισμένων ηλεκτρονικών παιχνιδιών που περιέχουν σκηνές βίας μπορεί να έχουν και αρνητικές επιδράσεις στα παιδιά. Πολλά από αυτά δίνουν τη δυνατότητα στα παιδιά να παίζουν ομαδικά, εντάσσοντάς τα σε ρόλους και χαρίζοντάς τους την ψευδαίσθηση μιας εικονικής δυναμικής παρουσίας σε τόσο έντονο βαθμό που χάνουν την αίσθηση της πραγματικότητας. Μπορούμε εύκολα να διακρίνουμε μια γενικότερη συμπεριφορά εκνευρισμού ή άγχους όταν τελικά «βγουν» από το παιχνίδι.
Βέβαια και εδώ οι γνώμες διίστανται και πολλοί γονείς θεωρούν πως τα παιδιά μπορούν να ξεχωρίζουν το εικονικό με το πραγματικό, όπως ακριβώς και με τα παραμύθια. Έχουν την ικανότητα να βιώνουν ρόλους και να αποστασιοποιούνται από αυτούς, χωρίς να επηρεάζονται. Θα άξιζε να γνωρίζουμε τι λένε οι παιδοψυχολόγοι, φυσικά, επί του θέματος.
Μπορούν τα Ηλεκτρονικά Παιχνίδια να Επηρεάσουν την Κοινωνική Ζωή των Παιδιών ή την Ουσιαστική Επικοινωνία με τους Συνομήλικους τους;
Είναι, ίσως, προφανές ότι οι πολλές ώρες ενασχόλησης με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια μπορεί να αποπροσανατολίσουν εντελώς την κοινωνική ζωή των παιδιών και των εφήβων. Ως γονείς έχουμε παρατηρήσει πως, όταν υπερβαίνουν το μέτρο, αρχίζουν να βαριούνται το ελεύθερο παιχνίδι με φίλους, με πρόφαση ότι είναι κουρασμένοι. Επιλέγοντας αυτόν τον ψηφιακό τρόπο διασκέδασης, το αποτέλεσμα είναι οτιδήποτε άλλο να τους φαίνεται αδιάφορο. Απομακρύνονται από τους φίλους τους και χάνουν την ευκαιρία να κοινωνικοποιηθούν περαιτέρω.
Θα ήταν ωφέλιμο, αναλόγως την ηλικία κάθε παιδιού, να τους εξηγούμε γιατί δεν χρειάζεται να υπερβάλλουμε με τη χρήση των ηλεκτρονικών μέσων. Θα πρέπει να τους δώσουμε τα εφόδια να κατανοήσουν τον χρηστικό τους ρόλο και να αντιληφθούν τις δυνατότητες που μας παρέχει η τεχνολογία, καθώς διευκολύνει σε πολλές περιπτώσεις τη ζωή μας ή μας βγάζει από τη δύσκολη θέση σε στιγμές έκτακτης ανάγκης.
Τέλος, είναι χρήσιμο να υποστηρίζουμε την προσπάθεια κοινωνικοποίησης με τους φίλους και τις φίλες τους, να προτείνουμε συναντήσεις και κοινές δραστηριότητες μεταξύ τους και να εστιάζουμε στην καλή συνεργασία τους με ομαδικό πνεύμα. Ο χώρος του παιχνιδιού είναι χώρος διασκέδασης και όχι μοναξιάς. Μια παιδική χαρά, ένα σπίτι, μια αυλή γεμάτη γέλια και παιχνίδι, ακόμα και με διαφωνίες, είναι προτιμότερη.
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
Οι «Αόρατες» Singles που Ζουν Ανάμεσά μας
