“Κλείσε τα μάτια, άνοιξε το μυαλό και θα βρεις μια Βουργουνδία στο ποτήρι σου!” Αυτή θα ήταν η φράση που θα χρησιμοποιούσα για να συνοψίσω το Master Class που παρακολούθησα πριν λίγο καιρό στο ξενοδοχείο Electra Metropolis με τίτλο “Ανατομία Πέντε Σαββατιανών: Μια Σπουδή Πάνω στο Αττικό Terroir, με Όχημα μια Εξαιρετική Ποικιλία”, που διοργάνωσε το Wines of Athens σε συνεργασία με το W.S.P.C. και τον πρόεδρό του, Κωνσταντίνο Λαζαράκη MW.Το Wines of Athens είναι μια μικρή και ευέλικτη ομάδα 5 οινοποιών-φίλων, τους οποίους ένωσε απ’ την αρχή η αγάπη και το πάθος για την ποικιλία Σαββατιανό. Αποφάσισαν λοιπόν να δρουν μαζί, μέσα από έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό, με στόχο να αναδείξουν τη μοναδικότητα και τις δυνατότητες που έχει το Σαββατιανό σαν ποικιλία, αλλά και να προβάλουν τις αρετές και την ιστορία των 4 χιλιάδων χρόνων ζωής του αττικού αμπελώνα.
Μέσα από γευσιγνωσία 20 διαφορετικών κρασιών των πέντε οινοποιείων που αποτελούν την ομάδα “Wines of Athens”, δηλαδή: τους Αμπελώνες Μάρκου, το Κτήμα Γ. Κοκοτού, τα Μικροοινοποιία Μυλωνά, το Οινοποιείο Αναστασίας Φράγκου και το Οινοποιείο Παπαγιαννάκου, βγήκαν κάποια πολύ ενδιαφέροντα συμπεράσματα και πραγματικά είδα με άλλο μάτι αυτή την ποικιλία, αλλά και τους αμπελώνες της Αττικής.
Σύμφωνα με τα λεγόμενα του προέδρου των Wines of Athens Βασίλη Παπαγιαννάκου: “Η αττική γη χαρίζει έναν ιδιαίτερο και διακριτό χαρακτήρα, προσδίδει μια ταυτότητα σε όλα τα παραγόμενα κρασιά, από οποιαδήποτε ποικιλία. Άρα, περήφανα μπορούμε να μιλάμε για το terroir Αττική.”
Ο Κωνσταντίνος Λαζαράκης εξήγησε πως οι μικρές διαφοροποιήσεις της ποικιλίας Σαββατιανό από μέρος σε μέρος μέσα στον Αττικό αμπελώνα αποτυπώνονται στο κρασί, με αποτέλεσμα να αντικατοπτρίζεται στο ποτήρι η κάθε περιοχή. Εύστοχη ήταν η σύγκριση με τη Βουργουνδία, όπου για την παραγωγή των ομώνυμων κρασιών χρησιμοποιείται μια μόνο λευκή ποικιλία, το Chardonnay, η οποία όμως εκδηλώνεται διαφορετικά, ανάλογα με τη συγκεκριμένη τοποθεσία που έχει το κάθε αμπελοτόπι. Παραδείγματος χάριν, τα grand cru κρασιά του Montrachet εκδηλώνουν άλλον χαρακτήρα από εκείνα του Corton-Charlemagne, ενώ και τα δύο προέρχονται από την ίδια περιοχή Côte de Beaune και μ’ αυτό το σκεπτικό προωθούνται στην αγορά.
Η πιο ευχάριστη διαπίστωση ήταν η δυνατότητα παλαίωσης της συγκεκριμένης ποικιλίας, που έχει σαν αποτέλεσμα μια εντυπωσιακή εξέλιξη στο χρόνο. Βέβαια, ο Κωνσταντίνος Λαζαράκης ανέφερε πως όταν δοκιμάζουμε ένα Σαββατιανό που έχει εξελιχθεί στη φιάλη, δοκιμάζουμε ένα κρασί που ο οινοπαραγωγός το έβγαλε στην αγορά, με το σκεπτικό ότι μετά από δώδεκα μήνες δεν θα υπάρχει καμία φιάλη. Σε οινολογικό επίπεδο αυτό είναι κάτι εντελώς διαφορετικό από τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει ο Βουργουνδός οινοπαραγωγός την παραγωγή του κρασιού του, γνωρίζοντας ότι για τα πρώτα 7-8 χρόνια της κυκλοφορίας του, θα ανοιχτούν ελάχιστες φιάλες. Το ευχάριστο είναι ότι ήδη κάποια Σαββατιανά γίνονται μ’ αυτή τη λογική, ελπίζοντας ότι σε 10 χρόνια από τώρα το Σαββατιανό θα έχει απογειωθεί.
Από την γευστική δοκιμή ξεχώρισα το Σαββατιανό από βαρέλι 2017 του οινοποιείου Παπαγιαννάκου, το οποίο δεν έχει ακόμα βγει στην κυκλοφορία, ο έντονος φρουτένιος χαρακτήρας του οποίου εμπλουτίζεται από τα χορταστικά αρώματα του βαρελιού και το Σαββατιανό Μυλωνάς 2012, το οποίο ενώ δεν έχει περάσει από βαρέλι αναδύει απίστευτη αρωματική πολυπλοκότητα και μοναδικό στιλ.
