Μπορεί ο Αύγουστος να μην ήταν ιδιαίτερα πλούσιος κινηματογραφικά -με το «Mamma Mia! Here We Go Again» να μονοπωλεί το ενδιαφέρον των αιθουσών και ελάχιστες αξιόλογες επιλογές, με φωτεινές εξαιρέσεις το «Βιβλιοπωλείο της κας Γκριν», το «Upgrade» και το «Borg VS Mc Enroe», αλλά και τις κλασικές ταινίες που τα καλοκαίρια προβάλλονται σε επανέκδοση- το καλύτερο, όμως, από άποψης διασκέδασης, μας το φύλαγε σίγουρα για το τέλος του, με το «Mission Impossible: Fall Out» να κάνει πρεμιέρα στις 30 του μήνα.
Και μιλάμε για πραγματική διασκέδαση. Αυτή την καθηλωτική, την περιπετειώδη, που σε κάνει να κουνάς χέρια και πόδια μαζί από ενθουσιασμό και αγωνία. Αυτή, που πας τρέμοντας για τα 147 λεπτά της διάρκειάς της – γιατί τι θα κάνεις στην περίπτωση που αποδειχθεί «μάπα το καρπούζι»- αλλά που τελειώνοντας θέλεις κι άλλο. Γιατί αν κάτι δεν πρόκειται εδώ να σου συμβεί, είναι να βαρεθείς. Κι αυτό, γιατί έχουμε να κάνουμε με το -χωρίς υπερβολή- απόλυτο οπτικοακουστικό υπερθέαμα, που είναι τίμιο και ξεκάθαρο εξαρχής με τις προθέσεις του και που ενώ βάζει ψηλά τον πήχη, ανταποκρίνεται και με το παραπάνω.
Το «Fall Out», η 6η κατά σειρά ταινία των «Επικίνδυνων Αποστολών», τα έχει όλα: Έναν καταπληκτικό Tom Cruise, κυνικό, χιουμοριστικό, συγκινητικό ανά στιγμές, που παίρνει όλη την ταινία πάνω του, εκτελώντας όλες τις ριψοκίνδυνες και πραγματικά πολύ εντυπωσιακές σκηνές μόνος του ως συνήθως – εδώ οδηγεί ελικόπτερο, μηχανή με ιλιγγιώδη ταχύτητα, πηδάει σε γκρεμούς κι από κτήριο σε κτήριο! Δεν μπορείς, λοιπόν, παρά να θαυμάσεις αυτόν τον τρελό 56χρονο (!) τύπο, που, παρά τις δεκαετίες που μετρά στο χώρο, αντιμετωπίζει κάθε του δουλειά με τρομερό επαγγελματισμό, ενθουσιασμό και αφοσίωση.
Και αυτό φαίνεται εν προκειμένω και στις επιλογές που έκανε για την ταινία, καθότι και παραγωγός της, δίνοντας έμφαση πρωτίστως στους συντελεστές της. Όλα είναι φροντισμένα στη λεπτομέρεια, τα πάντα λειτουργούν στην εντέλεια.
Εξαιρετική δουλειά έχει κάνει και αυτή τη φορά στην σκηνοθεσία ο συνεργάτης του στο «Mission Impossible: Rogue Nation» και στο «Jack Reacher», Christopher McQuarrie, το ίδιο και ο διευθυντής φωτογραφίας Rob Hardy.
Θεώρησε, επίσης, περισσότερο από δεδομένο ότι θα ξετρελαθείς από τον φρέσκο ήχο και την επική διάσταση που δίνει στο γνώριμο σε όλους μας soundtrack το νέο score που συνέθεσε ο Σκωτσέζος Lorne Balfe. Tο ακούς εδώ:
Κλείνω με το φοβερό cast, το οποίο και δεν θα μπορούσα να μη μνημονεύσω, με την προσθήκη του Henry Cavill -στον πιο απολαυστικό ίσως ρόλο της καριέρας του και όντας ομορφότερος από πότε- να συμπληρώνει ιδανικά την υπερ-ομάδα.
Επειδή, λοιπόν, τα πολλά λόγια είναι φτώχια, απλά δείτε την και θα με θυμηθείτε.
