Ο «Ματωμένος Γάμος» σε μια πιο σύγχρονη εκδοχή, αλλά ταυτόχρονα και κλασική σκηνοθετικά προσέγγιση, μέσα από το καλλιτεχνικό βλέμμα της Μαρίας Μαγκανάρη. Η κλασικότητα του έργου δεν εμπόδισε τη Μαγκανάρη στο να συγκεράσει την ισπανική κουλτούρα του Federico Garcia Lorca με ένα πιο λιτό σκηνοθετικό προφίλ που να αποδίδει το ερωτικό αδιέξοδο δράμα, επενδύοντας στη μουσικότητα του ποιητικού λόγου του.
Πρόκειται για ένα έργο-ύμνο στον απόλυτο έρωτα και στον μοιραίο θάνατο, στη σημασία της αυτοδιάθεσης και στην αξία της ελευθερίας, που επιτυγχάνει, χάρη στη γραφή του Lorca, μια δραματουργική στιγμή να φυλακίζεται στην αιωνιότητα. Η υπερβατική δύναμη της αγάπης στοιχειώνει τον γάμο, που βάφεται κόκκινος. Η Νύφη και ο Λεονάρντο βιώνουν τον μοιραίο, απόλυτο έρωτα μόνο όταν οι συνθήκες τον απαγορεύουν, ξεπερνώντας τα ηθικά στεγανά σε μια κοινωνία με ακλόνητους δεσμούς –ήθη κι έθιμα–, προ(σ)καλώντας αναπόφευκτα τον Θάνατο, υπό τη σκιά του προπατορικού ερωτικού αμαρτήματος.
Η Νύφη είναι θανάσιμα ελκυστική και ο Λεονάρντο ξεκλειδώνει τον εγωισμό της, σπάει τις άμυνές της, πυροδοτεί το πάθος της και εκρήγνυνται συναισθηματικά συνταράσσοντας τη Φύση κι αφήνοντας έναν ματωμένο γάμο και ένα μαύρο πέπλο να τον σκεπάζει. Παραδίνονται στη δίνη του παθιασμένου έρωτα συμπαρασύροντας θεούς και δαίμονες, αδιαφορώντας για τις συνέπειες.
Στην ανδαλουσιανή αρένα του έρωτα μάχονται θανάσιμα για την απόκτηση της Νύφης, η οποία πνίγεται από τα πάθη της και, παραμερίζοντας τον εγωισμό της, έλκεται από τον σκοτεινό χώρο του ασυνειδήτου της και τυφλώνεται από τη δύναμή του.
Ο Lorca επαναστατεί λυρικά, συνταράσσει τις ψυχές και απενοχοποιεί τον έρωτα, επιβεβαιώνοντας τη ρήση του Εγγονόπουλου για την ύπαρξη μόνο δύο σκοπών: της αγάπης και της ελευθερίας. Εκεί στηρίζεται η σκηνοθετική μεταφορά του «Γάμου» από τη Μαγκανάρη, που σκοπεύει με τη σειρά της στην ανάδειξη της υπερβατικής τόλμης, των ατομικών επιλογών και μαζί του μονόδρομου της μοίρας.
Με φόντο τον ισπανικό κάμπο, ο Lorca προσωποποιεί τον θάνατο και δίνει φωνή στη φύση, αγγίζοντας τα άνθη του κακού και αποδεσμεύοντας τον έρωτα από καθετί υλικό. Οι ευρηματικές σκηνικές αλλαγές με τα υφάσματα δίνουν υλική διάσταση στον σκηνικό χρόνο.
Η έντονη κίνηση των σωμάτων στις σκηνές που συνταντιέται η παράδοση και η γιορτή με την ένταση του πάθους και τις δραματικές κορυφώσεις, σε συνδυασμό με το υπέροχο σπαρακτικό τραγούδι της πλοκής, δίνει ρυθμό στην πλοκή, με την εμφάνιση του φεγγαριού και του θανάτου να κοντράρει τη συνολική εικόνα, καθώς απαιτείται δεξιοτεχνία στην ισορροπία της σηνοθετικής ανάγνωσης της κλασικότητας του Λόρκα, του τότε στο τώρα.
Σε αυτή την εκδοχή του «Ματωμένου Γάμου», Νύφη χρίζεται η Δήμητρα Βλαγκοπούλου. Ερμηνευτικά κινείται χωρίς εξάρσεις, με απλότητα, προσαρμόζοντας τον ρόλο της Νύφης στο δικό της υποκριτικό στιλ. Στον ρόλο της Μάνας του Γαμπρού, η Μαρία Κεχαγιόγλου στέκεται αξιοπρεπώς, ερμηνεύοντας με στιβαρότητα έναν ρόλο-άξονα της ποιητικής του Lorca.
Ως Λεονάρντο, ο Νικόλας Παπαγιάννης βγάζει την τόλμη του παθιασμένου αρσενικού, ενώ μετρημένες είναι οι ερμηνείες του Γαμπρού (Βαγγέλης Αμπατζή), διαίτερα εκφραστικού κινησιολογικά, αλλά χωρίς ένταση στην αγωνιώδη αναζήτηση του παράνομου ζεύγους, και της γυναίκας του Λεονάρντο (Σύρμω Κεκέ), με δυνατή τη σκηνική συνεύρεση με τον Λεονάρντο στον γάμο.
Τυπικοί ο Γιάννης Σαμσιάρης στον ρόλο του Πατέρα της Νύφης και του Φεγγαριού και ο Πέτρος Μάλαμας στον ρόλο του Lorca και του Θανάτου. Στους συμπληρωματικούς ρόλους, η Νόνη Ιωαννίδου, που έχει και τον ρόλο της πεθεράς, η Ευσταθία Λαγιόκαπα και η Μαρία Σκουλά γίνονται εύστοχα συμπρωταγωνίστριες του «λορκικού» δράματος, δίνοντας την αίσθηση της ισπανικής παράδοσης και της χωροχρονικής κυκλικότητας της ιστορίας, διατηρώντας την κλασικότητα του έργου.
Στην υποκριτική, σκηνική και ενδυματολογική λιτότητα, υπό την σκέπη ενός ενιαίου ποιητικού πλαισίου, ο «Ματωμένος Γάμος» δραματοποιείται άνευ θεατρικού κρότου.
Πληροφορίες
Τετάρτη, Κυριακή στις 19:30 – Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 21:00 | Εθνικό Θέατρο: Κτήριο Τσίλλερ, Σκηνή Νίκος Κούρκουλος, τηλ. 210 5288170-171 (ταμείο), 210 5288173 (πληροφορίες) | www.ticketservices.gr
Συντελεστές
Μετάφραση: Έφη Γιαννοπούλου | Σκηνοθεσία: Μαρία Μαγκανάρη | Σκηνικά: Κλειώ Μπομπότη | Κοστούμια: Άγγελος Μέντης | Μουσική: Μάρθα Μαυροειδή | Παίζουν με αλφαβητική σειρά: Βαγγέλης Αμπατζής, Δήμητρα Βλαγκοπούλου, Νόνη Ιωαννίδου, Σύρμω Κεκέ, Μαρία Κεχαγιόγλου, Ευσταθία Λαγιόκαπα, Πέτρος Μάλαμας, Νικόλας Παπαγιάννης, Γιάννης Σιαμσιάρης, Μαρία Σκουλά
Διαβάστε ακόμα στην αθηΝΕΑ:
Είδαμε την «Πανούκλα» στο Θέατρο 104 Χωρίς Ανάσα
Θέατρο Εύπολις-Art: «Μα Πού Πήγε η Ελένη;»
