Τον Edward Maitland-Makgill-Crichton τον γνωρίζω από παιδί, όταν παραθερίζαμε τα καλοκαίρια στη Σύρο. Ποτέ δεν φανταζόμουν πως θα άφηνε τη Σκωτία και το Λονδίνο για να μετακομίσει με τη σύζυγο και τα παιδιά του μόνιμα στο νησί για να βρουν την “απλή” ζωή. Τολμηρό εγχείρημα και ολίγον δελεαστικό, αφού μου εξομολογείται ότι η ζωή εδώ του αρέσει τελικά καλύτερα. Η συριανή καταγωγή της εικαστικού γυναίκας του, Eileen Botsford-Βελισσαροπούλου, ήταν ένας ακόμη παράγοντας που έπαιξε καθοριστικό ρόλο σε αυτήν την απόφαση.
Ο Edward ξεκίνησε επιχειρηματικά στο χώρο του catering στο Λονδίνο, αλλά τελικά, το κρασί ήταν εκείνο που κέρδισε την καρδιά του. Έτσι αφοσιώθηκε στην ανάδειξη του terroir της Σύρου και των σπάνιων και σχεδόν εξαφανισμένων κυκλαδίτικων ποικιλιών.
Από τους πρώτους ναυσιπλόους του νησιού, τους Φοίνικες, η Σύρος ονομάστηκε “Ousyra” (Σύρα και σήμερα Σύρος) που στα Φοινικικά σημαίνει ευδαιμονία, ευτυχία. Έτσι πήρε το όνομα του το οινοποιείο του Edward, εκπροσωπώντας την ευλογία που νιώθει ο παραγωγός του όταν το φτιάχνει.
Τον πρώτο χρόνο λειτουργίας του, πουλήθηκαν όλα τα 15.000 μπουκάλια και, δεδομένου ότι υπάρχει ζήτηση, η παραγωγή τριπλασιάζεται κάθε χρόνο, με εξασφαλισμένη παρουσία σε γνωστά εστιατόρια, όπως τα Four Seasons Astir Palace, Nolan και Ithaki.
“Το κοινό αναζητά αυθεντικές κυκλαδίτικες ποικιλίες και το στοιχείο της τοπικότητας”, μου λέει ο Edward. “Μας αρέσει να καλλιεργούμε σταφύλια στις Κυκλάδες γιατί επικρατεί η ιδέα του ‘Precision Farming’, δηλαδή η καλλιέργεια ‘της ακρίβειας'”, συνεχίζει. Μέσα από τα χρόνια, οι αγρότες έμαθαν τι ακριβώς χρειάζεται για την καλλιέργεια των αμπελιών τους. Έτσι, μια καλλιέργεια εδώ θα είναι τελείως διαφορετική από μια καλλιέργεια στο βόρειο μέρος του νησιού, ακόμα κι αν πρόκειται για την ίδια ποικιλία.
Από την εμπειρία μου στο οινοποιείο και το wine tasting, συνειδητοποίησα για άλλη μια φορά πόσο προσωπική υπόθεση είναι το κρασί. Πρέπει να γνωρίσεις τον παραγωγό για να αντιληφθείς την αξία του. Αν δεν συναισθανθείς τα κίνητρά του, τις προκλήσεις του, τότε δεν μπορείς να καταλάβεις την πραγματική του αξία.
Με οινολόγο τον Σπύρο Ζουμπούλη (Πύργος Πετρέζα, La Tour Melas), το οινοποιείο Ousyra στα Χρούσσα της Σύρου ξεχωρίζει για την ποιότητα, τις αυθεντικές κυκλαδίτικες ποικιλίες, την οργανική καλλιέργεια που εφαρμόζεται, τον κορυφαίο σύγχρονο εξοπλισμό, την εμπειρία και τις γνώσεις των ανθρώπων του. Ο Edward με ξενάγησε στο χώρο του οινοποιείου, όπου παράγονται οι δύο ποικιλίες, το Σεριφιώτικο (λευκός οίνος) με πιστοποίηση Ποικιλιακού Οίνου και το Φωκιανό (ροζέ) με πιστοποίηση ΠΓΕ.
Το Ναξιώτικο Φωκιανό είναι ένα γοητευτικό ροζέ, με καλοκαιρινά φρούτα, έντονα στη μύτη. Έχει ψηφιστεί ως ένα από τα καλύτερα σε όλη την Ελλάδα, με εγκωμιαστικές κριτικές από τη γνωστή Jansis Robinson (Master of Wine), η οποία το έχει επιλέξει ως ένα από τα αγαπημένα της ροζέ σε όλη την Ευρώπη και τη Νότια Αμερική. Γλυκά και ώριμα φρούτα στο μέτριο σώμα, ισορροπημένη οξύτητα και εντυπωσιακή διάρκεια. Αφήνει ένα τόσο ευχάριστο τελείωμα στον ουρανίσκο, μια μοναδική και πικάντικη επίγευση, που δεν μπορείς να αρνηθείς άλλο ένα ποτήρι. Όλα τα 7.000 μπουκάλια πουλήθηκαν πριν καν μπει το καλοκαίρι!
Το Σεριφιώτικο έχει μοναδικά αρώματα κίτρου και στεγνή, λεμονάτη επίγευση. Θαλασσινή αύρα, αλμύρα και δροσιστική οξύτητα. “Όταν αποφάσισα να καλλιεργήσω αυτήν την ποικιλία, όλοι γελούσαν μαζί μου, αφενός γιατί είναι μια δύσκολη ποικιλία στην οινοποίηση και αφετέρου διότι δεν πίστευαν πως μια τέτοια ποικιλία μπορεί να απογειώσει το κρασί. Και όμως, το Ροδίτικο και το Ασύρτικο είναι πιο ευάλωτα σε αρρώστιες”, μου ομολογεί. Συνιστάται pairing με ψάρι, κοτόπουλο, χοιρινό και τυριά.
Όσο για το νέο του εγχείρημα, λέγεται “Le Contour d’Ousyra” και προκύπτει από τα σταφύλια που περίσσεψαν μετά το πάτημα του Φωκιανού. Πρόκειται για ένα avant de plaisir κρασί, πιο ελαφρύ από το Φωκιανό. Ένα νέο premium “lunch wine”, με παραγωγή μόλις 500 μπουκαλιών, που παράγεται με νέες μεθόδους ζύμωσης από την Ιταλία. Στοίχημα για το μέλλον είναι η αύξηση της ποσότητας, αλλά όχι εις βάρος της ποιότητας, καθώς και ένα δεύτερο οινοποιείο στους αμπελώνες.
Από την εμπειρία μου στο οινοποιείο και το wine tasting, συνειδητοποίησα για άλλη μια φορά πόσο προσωπική υπόθεση είναι το κρασί. Πρέπει να γνωρίσεις τον παραγωγό για να αντιληφθείς την αξία του. Αν δεν συναισθανθείς τα κίνητρά του, τις προκλήσεις του, τότε δεν μπορείς να καταλάβεις την πραγματική του αξία.
