Η Αστυπάλαια είναι ένα νησί με πολλά μυστικά. Πρώτα απ’ολα, φτάνετε στο λιμάνι και δεν βλέπετε τη Χώρα. Όταν μετά από λίγα χιλιόμετρα, σε ένα άδειο από οικισμούς και άνυδρο τοπίο, δεις από μακριά τα σπίτια και το Κάστρο, θα νιώσεις ότι πρόκειται πραγματικά για ένα στολίδι του Αιγαίου.
Αυτή την εικόνα θα την κουβαλάτε μέσα σας όλες τις μέρες που θα είστε στο νησί. Και θα την πάρετε μαζί σας και το χειμώνα. Επιλέξτε να μείνετε σε κάποιο από τα ξενοδοχεία που βλέπουν τη Χώρα από απέναντι. Θα ξυπνάτε λίγο πιο νωρίς το πρωί και θα πίνετε τον καφέ σας με αυτήν την εικόνα.
Η Αστυπάλαια είναι το πιο δυτικό από τα Δωδεκάνησα και γι’ αυτό έχει δεχτεί πολλές επιρροές από τις Κυκλάδες. Συχνά αποκαλείται και “πεταλούδα του Αιγαίου”, λόγω του σχήματος του νησιού. Η Χώρα της Αστυπάλαιας είναι από τις πιο όμορφες και εντυπωσιακές στο Αιγαίο. Εκτείνεται αμφιθεατρικά πάνω σε έναν λόφο με ανεμόμυλους και λευκά σπιτάκια, ενώ το φημισμένο κάστρο δεσπόζει στην κορυφή.
Μπορείτε να περπατήσετε ως το φράγμα, την εκκλησία του Αϊ Γιάννη, τις κοντινές παραλίες, αλλά και να βρείτε ανηφορικά μονοπάτια που οδηγούν σε υπέροχα σημεία με θέα όλο το Αιγαίο. Τα σκαλοπάτια από τον Πέρα Γιαλό για τη Χώρα είναι πολλά, κάθε φορά θα αναρωτιέστε πόσα ακόμη. Είναι κι αυτή μια εμπειρία που αξίζει να τη ζήσετε, καθώς ανεβαίνετε κυριολεκτικά και συμβολικά στην κορυφή όπου θα βρείτε όλα όσα χρειάζεστε. Είναι και εκείνη η υπέροχη σειρά από ανεμόμυλους που φρεσκοβαμμένοι και αγέρωχοι προσφέρουν το καλύτερο φόντο για φωτογραφίες. Στον μόνο ανεμόμυλο που λειτουργεί, άτυπα, ως μουσείο, θα βρείτε παλιές εικόνες του νησιού.
Στο Κάστρο θα νιώσετε τα χρόνια της ιστορίας να περνάνε από μπροστά σας με ταχύτητα. Οι πειρατές, οι Ενετοί, οι Τούρκοι και όλοι όσοι πέρασαν από το νησί ως κατακτητές άφησαν κάτι πίσω τους. Οι περισσότεροι, αν μπορούσαμε να τους ρωτήσουμε, θα ήθελαν να μείνουν εκεί για πάντα. Να αγναντεύουν το πέλαγος και να φιλοσοφούν. Να τσιμπολογούν τις τοπικές νοστιμιές και να δοκιμάζουν τσίπουρο από τους μερακλήδες που κάνουν απόσταξη τα λίγα κιλά σταφύλια που βγαίνουν στην εύφορη πεδιάδα στο Λιβάδι. Το Κάστρο κρύβει μέσα του τόσους θρύλους, έρωτες και πάθη, που είναι πηγή έμπνευσης για λογοτέχνες, κινηματογραφιστές και φωτογράφους.
Στις παρυφές του κάστρου βρίσκεται και η ονομαστή εκκλησία της Παναγίας της Πορταΐτισσας, που γιορτάζει στις 15 Αυγούστου. Στο πανηγύρι της προσφέρεται δωρεάν δείπνο σε όλους, με πρώτο πιάτο τη σπεσιαλιτέ του νησιού, το περίφημο Λαμπριανό, (κατσικάκι γεμιστό με ρύζι και συκωτάκια). Άξιο επίσκεψης είναι επίσης το κάστρο του Αγίου Ιωάννη, καθώς και τα δύο σπήλαια του νησιού, πλούσια σε σταλακτίτες και σταλαγμίτες.
Το νησί έχει υπέροχες παραλίες και θα είναι όλες δικές σας αν βρεθείτε εκεί και εκτός σεζόν. Ο Σεπτέμβριος είναι μία εξαιρετική περίοδος για το νησί. Για να τις απολαύσετε χρειάζεστε μέσο μεταφοράς. Οι αποστάσεις είναι μακρινές, εκτός αν ακολουθήσετε το παράδειγμα του σεφ Αλέξανδρου Παπανδρέου, όπου το καλοκαίρι που κάνει διακοπές τρέχει σε όλο το νησί. Οι επισκέπτες βλέπουν το γνωστό σεφ να ανεβοκατεβαίνει τους χωμάτινους δρόμους για τις Βάτσες ή για τα Καμινάκια – ακόμα και τα συμβατικά αυτοκίνητα δυσκολεύονται να τον περάσουν.
Στις Βάτσες θα κάνετε βουτιές σε έναν υπέροχο βυθό, θα εντυπωσιαστείτε από τα βράχια που δένουν το τοπίο ολόγυρα και θα κάτσετε στο beach bar για τάβλι, τσίπουρο ή μπύρα. Θα χαλαρώσετε και θα θέλετε να τρώτε και να πίνετε όλη τη μέρα. Στα Καμινάκια η θάλασσα σε καλεί συνέχεια να βουτάς. Είναι απίθανη παραλία με γαλαζοπράσινα νερά. Έχει και την ταβέρνα της για να ξαποστάσει ο επισκέπτης.
Στα Τζανάκια πολλοί πηγαίνουν με τα πόδια. Είναι σχετικά εύκολη η πρόσβαση από τη Χώρα ή με το λεωφορείο. Έχει ένα μονοπάτι που καταλήγει σε δύο μικρές παραλίες που παλιότερα ήταν η επιλογή όσων ήθελαν να κάνουν γυμνισμό. Η θέα προς τη Χώρα όταν είσαι στο νερό, αλλά και η ομορφιά του τοπίου σε κάνει να ταξιδεύεις στο χρόνο και να χαίρεσαι που είσαι εκεί μέσα στο νερό.
Οι Πλάκες έχουν ενδιαφέρον για όσους θέλουν να λιαστούν. Να βουτάνε στη θάλασσα, να τους καίει ο ήλιος και να κολυμπάνε συνέχεια. Μία άλλη εκδοχή για να βρεθείς κοντά στη θάλασσα. Έτσι κι αλλιώς στην Αστυπάλαια θέλεις να ζήσεις όσα διαφορετικά σου προσφέρει το νησί.
Παρά το γεγονός ότι νιώθεις ότι βρίσκεσαι σ’ ένα μικρό νησί, διαπιστώνεις ότι έχεις πολλά και διαφορετικά πράγματα να κάνεις. Αν αγαπάτε τη θάλασσα και τις αθλητικές δραστηριότητες, μπορείτε να κάνετε καταδύσεις και θαλάσσιο σκι. Το ποδήλατο είναι επίσης μια καλή πρόταση, καθώς δεν κυκλοφορούν πολλά αυτοκίνητα. Μπορείτε να κάνετε και βόλτες στα απέναντι μικρά νησάκια, τον Κουτσομύτη και τις Κουνούπες.
Μια ξεχωριστή επιλογή διαμονής είναι να ψάξετε να μείνετε σε κάποιο Καστρόσπιτο. Όπως θα τριγυρνάτε στα στενά, λευκοστρωμένα καλντερίμια με τα πολλά σκαλοπάτια, θα δείτε κάποιους Αθηναίους που πρόλαβαν και ανακάλυψαν το νησί πριν από χρόνια. Οι περισσότεροι “ξένοι” βοηθάνε στην εξωστρέφεια του νησιού και στην ήπια ανάπτυξή του. Μεταφέρουν την αγάπη τους σε όσους συναντούν και φροντίζουν να κρατούν τα μυστικά του φυλαγμένα.
Το φαγητό είναι εξαιρετικό. Στη Μαλτεζάνα που είναι το ψαροχώρι του νησιού, θα βρείτε ο,τι ψάρι βγάζουν οι ψαράδες για τα σπίτια τους – άρα ο,τι καλύτερο. Θα το δοκιμάσετε μάλιστα σε πολλές εκδοχές – κάνουν και πεντανόστιμη ψαρόσουπα. Στο Βαθύ, στην ταβέρνα Γαλήνη, θα βρείτε ένα σκηνικό από ταινία του ΄50, όπως και φαγητό όλες τις μέρες και όλες τις ώρες. Βρίσκεται όμως τόσο μακριά από τη Χώρα που συνήθως το καλοκαίρι δεν την επιλέγουν όσοι πάνε για πρώτη φορά στο νησί. Εσείς ως πιο υποψιασμένοι θα πάτε και θα δείτε και το φιορδ. Αν κάτι δεν θα βρείτε το φθινόπωρο αν πάτε είναι την αυτοσχέδια ταβέρνα στο Στενό (φοβερή χωριάτικη, απίθανες πατάτες τηγανητές), διότι ανοίγει μόνο το καλοκαίρι. Θα είναι αυτό που θα αφήσετε για την επόμενη φορά, γιατί αν πάτε μια φορά στην Αστυπάλαια, θα θέλετε να την επισκεφθείτε ξανά και να περάσετε εκεί χρόνο από τη ζωή σας.
Έχει και γλυκά το νησί. Στη Μαλτεζάνα – γλυκατζίδικο ο Μαρίνος – και στη Χώρα το Αρχιπέλαγος.
Τα γλυκά είναι σα να είναι κομμάτι της συνολικής εμπειρίας. Είναι από τις περιπτώσεις που ξέρεις ότι θα έχεις κάθε μέρα μία επίσκεψη γιατί τα γλυκά είναι εκεί και πρέπει να τα γευθείς. Στο Μαρίνο θα πάτε συνήθως μετά από βουτιές στις κοντινές παραλίες. Στο Αρχιπέλαγος μπορείτε να είστε στο δειλινό για να ρεμβάζετε απέναντι το Κάστρο, αλλά και βράδια γιατί είναι και λίγο μπαρ.
Το βασικό στοιχείο της Αστυπάλαιας είναι ότι έχει μια ενέργεια που είναι βγαλμένη από μυθιστόρημα. Παραμυθένια. Οι νεράιδες είναι διάσπαρτες και τη νύχτα κατεβαίνουν στις παραλίες. Στην Αστυπάλαια θα νιώσεις ότι η ζωή μπορεί να γίνει αέρινη. Όχι μόνο από το δυνατό βοριά που πιάνει κάποιες μέρες, αλλά από την ανεμελιά και τη χαλαρότητα που θα σας χαρίσει ο ανοιχτός ορίζοντας – συναισθήματα που αποπνέει και το ίδιο το νησί.
Δείτε επίσης στην αθηΝΕΑ:
