Η περίοδος που διανύουμε είναι γεμάτη ανησυχία και ανασφάλεια για όλους. Ωστόσο, υπάρχει μια ειδική κατηγορία, οι μονογονείς, που αισθάνονται και μεγάλη αγωνία γιατί είναι μόνοι τους με τα παιδιά τους μέσα σε αυτή την καταιγίδα. Παραδοσιακά στην Ελλάδα, είναι οι γιαγιάδες και παππούδες που είναι σε standby αν κάτι τύχει, είτε αυτό είναι ένα επαγγελματικό ταξίδι είτε μια νοσηλεία. Τώρα όμως πρέπει να προστατεύσουμε τους μεγαλύτερούς μας με το να μείνουμε μακριά τους. Τι μπορούμε να κάνουμε ως μονογονείς για να είμαστε όσο πιο καλά προετοιμασμένοι για το μέλλον;
Μερικές απλές συμβουλές:
1. Το χειρότερο σενάριο είναι και αυτό που πρέπει να αντιμετωπιστεί πρώτα: αν αρρωστήσετε πού πάει το παιδί σας; Η κλασική λύση των παππούδων δεν υπάρχει. Ωστόσο, οι μονογονείς μπορούν να έχουν ισχυρούς δεσμούς με τα αδέρφια τους, τους στενούς φίλους, τους νονούς και νονές των παιδιών τους, τους γονείς συμμαθητών, γείτονες και άλλους. Μπορείτε να συζητήσετε το ενδεχόμενο αυτό, βάζοντας 2-3 λύσεις το τραπέζι. Τηλεφωνήστε και οργανώστε πού θα πάει το παιδί σας και ποιος θα αναλάβει τι. Προφανώς, αν υπάρχει στη ζωή, και έχετε έστω και τυπικές σχέσεις με τον άλλο γονέα, αυτή θα ήταν η καλύτερη λύση, αλλά μόνο εφόσον το παιδί τον γνωρίζει και νιώθει άνετα κοντά του.
2. Άλλο σενάριο για το οποίο πρέπει να προετοιμαστείτε είναι αν χρειαστεί να μείνετε στο σπίτι σε καραντίνα μαζί. Καλό είναι στο σπίτι να υπάρχουν έτσι κι αλλιώς φάρμακα και για τους δύο σας. Αντιπυρετικά απαραιτήτως, σιρόπια για τον βήχα και ό,τι άλλο μπορεί να χρειαστεί, ώστε να μη βγείτε ούτε για το φαρμακείο τις μέρες που θα μείνετε σπίτι σας. Οργανώστε από πού μπορείτε να παραγγείλετε τρόφιμα και έχετε μαζί σας και μετρητά σε περίπτωση που χρειάζεται να αφήσετε χρήματα έξω για κάποιον.
3. Ως μονογονείς, δικαιούστε την άδεια ειδικού σκοπού. Συνεννοηθείτε αμέσως με τον εργοδότη σας και οργανώστε την ομαλή μετάβαση από το γραφείο στο σπίτι. Δε θα είναι διακοπές, θα φροντίζετε ένα ή παραπάνω παιδιά, οπότε σκεφτείτε ρεαλιστικά πόσο χρόνο θα έχετε για να κάνετε το καθετί. Εάν έχετε την δική σας δουλειά, χρειάζεστε χρόνο εργασίας στο σπίτι, μιλήστε λοιπόν ανοιχτά με τα παιδιά σας για κάποιες ώρες που θα είστε όλοι μαζί, αλλά εσείς θα δουλεύετε. Για να είναι εφικτό και ευχάριστο για όλους, δώστε ένα προνόμιο για εκείνη την ώρα, π.χ. μια ταινία μπορεί να σας σώσει.
4. Οργανώστε τη μέρα. Ποιες ώρες διδάσκετε τα παιδιά, πότε κάνουν διάλειμμα, πόση ώρα επιτρέπονται τα ηλεκτρονικά, πότε γίνονται τηλεφωνήματα ή βιντεοκλήσεις με συγγενείς και φίλους, ακόμα και πότε πάει βόλτα το κατοικίδιό σας. Τις πρώτες μέρες θα επικρατεί μια ευφορία, αλλά μετά θα επέλθει αναρχία εάν δεν μπουν κανόνες από την αρχή. Μια λύση είναι να έχετε και εσείς πρόγραμμα, ώστε να νιώθουν μια δημοκρατικότητα. Είναι δύσκολο να είστε και γονιός, δάσκαλος και επαγγελματίας, οπότε μην έχετε τις προσδοκίες στο ταβάνι. Είστε ένας άνθρωπος!
Ως μονογονείς δικαιούστε την άδεια ειδικού σκοπού. Συνεννοηθείτε αμέσως με τον εργοδότη σας και οργανώστε την ομαλή μετάβαση από το γραφείο στο σπίτι.
5. Σε αυτό το σημείο, η μόνη συμβουλή είναι να μη διαβάζετε όλες αυτές τις ιδέες για το τι μπορείτε να κάνετε κλεισμένοι στο σπίτι. Στην πραγματικότητα, τα άρθρα αυτά δεν απευθύνονται σε εσάς, εκτός και αν λένε “τι μπορείτε να κάνετε στο σπίτι με ένα παιδί”. Δε θα καταφέρετε ξαφνικά να αλλάξετε το σπίτι σας, ούτε θα κάνετε όλα αυτά τα μαθήματα online, αλλά δεν έχει και καμία σημασία. Το να παραμείνουμε μέσα στο σπίτι και υγιείς είναι το ζητούμενο στην παρούσα φάση. Η ψυχολογία σας είναι πολύ σημαντική, μη βλέπετε όλη μέρα ειδήσεις και διαβάζετε κάθε άρθρο που σας στέλνουν. Βάλτε μια ώρα για την ενημέρωσή σας και τότε εμπιστευτείτε μόνο έγκυρες πηγές. Τα παιδιά χρειάζεται να ξέρουν τα βασικά, όχι πόσα θύματα υπάρχουν ή τις σκληρές εικόνες από την Ιταλία.
6. Τέλος, η καλύτερη συμβουλή είναι να μιλάτε. Με αυτό εννοώ όχι μόνο στο παιδί που φροντίζετε. Αφού κοιμηθεί ή όταν είναι απασχολημένο, τηλεφωνήστε για μια κουβέντα ενηλίκων συγγενείς, φίλους και συναδέλφους. Είμαστε όλη στην ίδια κατάσταση, ανήσυχοι και κλεισμένοι στο σπίτι. Οι γονείς σας ανησυχούν για την υγεία τους, αλλά και πώς τα καταφέρνετε, οι μόνοι φίλοι σας νιώθουν μεγάλη μοναξιά, οι άλλοι γονείς αισθάνονται ότι δεν τα καταφέρνουν και πολλοί άνθρωποι απλά φοβούνται ότι ήρθε το τέλος του κόσμου. Μιλήστε και θα νιώσετε καλύτερα και εσείς και αυτοί.
“It takes a village to raise a child”, όπως λέγεται. Λόγω κορονωϊού, έχει χαθεί αυτή η επιλογή, μπορείτε όμως να το ξεπεράσετε με οργάνωση, ψυχραιμία και τη βοήθεια της τεχνολογίας. Κάθε φορά που σκέφτεστε πόσο δύσκολο είναι, σκεφτείτε ότι ως μονογονείς έχετε περάσει μεγάλες δυσκολίες, τα έχετε καταφέρει και αυτή είναι άλλη μια. Και μετά τηλεφωνήστε σε ένα φίλο.
