Τα πρώτα τους 10 μέτρα στο τρέξιμο έκαναν οι θεατές και περαστικοί στους αγώνες του Stoiximan.gr 13oυ Διεθνούς Μαραθωνίου “Μέγας Αλέξανδρος” της Θεσσαλονίκης την Κυριακή των Βαΐων. Ειδικά στην Τσιμισκή, όπου ήθελαν να διασχίσουν το δρόμο από το ένα πεζοδρόμιο στο άλλο.
Κάποιοι έκαναν σπριντ, κάποιοι άλλοι, ντυμένοι με κουστούμια και γραβάτες (μέρα και ώρα εξόδου), έκαναν την κίνηση του δρομέα. Κάποιες μεγάλες κυρίες με τις γνωστές γόβες-τσαρούχια, ξεκινούσαν και σταματούσαν μέχρι να φτάσουν από τη μια άκρη στην άλλη. Παιδάκια που το έβρισκαν παιχνίδι. Διέσχιζαν το δρόμο ενώ κάποιες χιλιάδες άλλοι περπατούσαν ή έτρεχαν. Η ανάγκη της συμμετοχής. Το ευχάριστο σημείο της μίμησης και η επίδραση που έχει ένα τόσο μεγάλο κοινωνικό γεγονός.
Πολλοί παραπονούνταν ότι βιάζονται και ήθελαν να περάσουν, παρόλο που οι εθελοντές τους ενημέρωναν ότι αυτό δεν θα ήταν εφικτό. Όταν τους έδιναν την άδεια, έτρεχαν σα να μην υπάρχει λεπτό για χάσιμο!
Το σημαντικό είναι ότι όλοι προσαρμόστηκαν στην περίσταση. Έκαναν κι εκείνοι την κίνηση να τρέξουν έστω γι’ αυτά τα μέτρα, παρόλο που δεν είχαν σκεφτεί να συμμετέχουν, ούτε να κάνουν καν τους θεατές.
Είναι εύκολο να συμβεί, άλλωστε, όπως έχουμε δει όλοι, τα τελευταία χρόνια ολοένα αυξάνεται το δρομικό κίνημα. Άνθρωποι που ποτέ δεν είχαν κάνει κάποια μορφή αθλητισμού ή δεν είχαν πάει ούτε καν σε γυμναστήριο, ξεκινούν το τρέξιμο.
Μια συνήθεια που πραγματικά μπορεί να αλλάξει τη ζωή του ανθρώπου. Του καθενός από μας. Όλα είναι θέμα ενός βήματος μπροστά. Μιας κίνησης που φαντάζει εύκολη και συνάμα είναι δύσκολη. Αλλά όταν ξεκινήσεις, δεν σταματάς.
