Ήταν Οκτώβριος του 2023 και είχα έρθει στην Αθήνα για δουλειά. Ήταν από εκείνες τις φορές που ήθελα να τελειώσω γρήγορα, ώστε να προλάβω να επισκεφθώ ακόμη ένα αθηναϊκό εστιατόριο, που μόλις είχε ανοίξει.
Ένα από αυτά τα νέα openings που τα media γαστρονομίας και pop κουλτούρας μας κατακλύζουν σε πληροφορία για τη zero waste αστακομακαρονάδα, πουρέ με miso και –φυσικά– φυσικά κρασιά που δεν πρέπει να χάσεις.
Η κράτηση είχε γίνει εβδομάδες πριν, για ένα δίωρο slot σε τραπέζι-stand στον εξωτερικό χώρο και θέα στο εσωτερικό της ανοιχτής κουζίνας, με τα πιάτα μας να ακουμπούν τη βιτρίνα και τα πόδια μας να τρίβουν με τις μύτες των παπουτσιών μας το επικλινές πεζοδρόμιο.
Τίποτα δεν με ενοχλούσε. «Γιατί έτσι είναι στην Αθήνα!» – μια παραδοχή της κανονικότητας για τις λίγες ώρες που θα έμενα στην πρωτεύουσα. Το εστιατόριο ήταν κρυμμένο σε κύριο δρόμο πίσω από το Καλλιμάρμαρο, όπου τα τραπεζοκαθίσματα είχαν καταλάβει μεγάλο μέρος του πεζοδρομίου. Στην Αθήνα είναι σύνηθες να τρως δίπλα από παρκαρισμένα αυτοκίνητα, μηχανάκια, κάδους μπάζων και απορριμμάτων.
Στο εστιατόριο, που έχαιρε μεγάλης δημοφιλίας εκείνη την περίοδο, άρχισαν να καταφθάνουν οι θαμώνες. Εγώ, ενθουσιασμένη με τη φρέσκια ρίγανη που έτριβε ο μάγειρας στο ζεστό ζυμωτό ψωμί, διαδικασία που μπορούσα να διακρίνω από το τζάμι της βιτρίνας, έπινα λίγο λίγο το κρασί μου, σε ποτήρι, γιατί το budget μου δεν μου επέτρεπε ολόκληρη φιάλη. Οι περισσότεροι σταματούσαν με το αμάξι τους ακριβώς μπροστά στην είσοδο, αποβιβάζονταν και έπαιρναν θέση κατευθείαν σε τραπέζι. Εμείς που είχαμε φτάσει με τα πόδια, καμία δυσκολία, καμία VIP εμπειρία.
«Μα πού παρκάρουν όλοι αυτοί στο Παγκράτι», αναρωτήθηκα. Και εκεί ήταν που ανακάλυψα μια νέα υπηρεσία των χώρων εστίασης στο μεγαλύτερο κέντρο της χώρας. Ένα νέο επάγγελμα: τους παρκαδόρους των εστιατορίων της Αθήνας.
Όταν πληρώνεις 150 ευρώ το άτομο για ένα δίωρο δείπνο στο πυκνοκατοικημένο κέντρο της πόλης, επιθυμείς και κάποια συγκεκριμένη διαχείριση του χρόνου σου. Θέλεις η διάθεσή σου να μη χαλάσει ψάχνοντας ατέλειωτες ώρες parking ή περιμένοντας στην ουρά για τους χώρους στάθμευσης μέχρι να σου πει ο υπεύθυνος πως είναι γεμάτοι. Αν αργήσεις, μπορεί να χάσεις την κράτηση. Κάτι που δεν θα ήθελες ούτε εσύ ούτε ο εστιάτορας. Όμως, κανένας εκνευρισμός. Λύση υπάρχει και την έχουν βρει τα τελευταία χρόνια διάφορα μαγαζιά της παραλιακής και του κέντρου της Αθήνας, όπως, για παράδειγμα, στο πυκνοκατοικημένο Κολωνάκι.
Η διαδικασία είναι απλή. Όταν φτάνεις έξω από το μαγαζί, σε περιμένουν στον δρόμο διάφοροι τύποι, χωρίς κάποιο διακριτικό σήμα ή αμφίεση. Τους δίνεις τα κλειδιά και σου εύχονται καλή διασκέδαση. Οι «παρκαδόροι των πεζοδρομίων» είτε κάνουν μερικούς κύκλους στη γειτονιά, μέχρι να βρουν μία νόμιμη θέση parking, είτε παρκάρουν παράνομα, έχοντας όμως την υποχρέωση να είναι σε επιφυλακή ώστε να προλάβουν κάποια όχληση ή επισήμανση παράνομης στάθμευσης, είτε επιστρέφουν στο σημείο από όπου σε παρέλαβαν και… διπλοπαρκάρουν. Η δουλειά τους είναι να μην παρεμποδίζεται όσο γίνεται η κυκλοφορία ενόσω ο ιδιοκτήτης του αυτοκινήτου βρίσκεται σε κάποιο χώρο και διασκεδάζει.
Η προσωρινή λύση στάθμευσης έχει εξυπηρετήσει πολλά μαγαζιά εστίασης που δεν μισθώνουν θέσεις parking ή κάποιο μεγάλο χώρο. Οι παρκαδόροι είναι εκεί όλο το βράδυ, στο πεζοδρόμιο, για να ξεπαρκάρουν, να ξαναπαρκάρουν, να κάνουν μανούβρες ή να διπλοπαρκάρουν με alarm. Αρκεί να γνωρίζουν τη λειτουργία όλων των νέων –γιγάντιων, city-friendly– αυτοκινήτων και να μπορούν να σταθμεύουν με ασφάλεια τα αυτοκίνητα που δεν τους ανήκουν.
Με αφορμή το περιστατικό του Σαββατόβραδου που μας πέρασε, κατά το οποίο ένα αυτοκίνητο έπεσε στα τραπέζια εξωτερικού χώρου καταστήματος εστίασης στο Κολωνάκι και τραυμάτισε 11 άτομα, αναρωτήθηκα ποιανού ευθύνη είναι το ατύχημα που συνέβη και λίγο έλειψε να κοστίσει τις ζωές των ξέγνοιαστων θαμώνων που απολάμβαναν το θερινό ήσυχο βράδυ στην πόλη. Τι προσόντα χρειάζεται κάποιος για να πληροί τις προϋποθέσεις ώστε να μπορεί να χειρίζεται κάθε κατηγορίας αυτοκίνητο: μικρά, μεγάλα, smart, SUV, ηλεκτρικά, υβριδικά, κάποια ίσως και χωρίς τιμόνι. Τι αγγελία εργασίας δημοσιεύει ο ιδιοκτήτης που προσλαμβάνει παρκαδόρους για να διευθετούν παράνομες σταθμεύσεις; Υπάρχει κάποια άτυπη συναίνεση των πελατών ότι παραδίδουν τα αμάξια τους σε ασφαλή χέρια; Πώς μεταβιβάζεται η ευθύνη; Και αυτό δεν συμβαίνει μόνο στα εστιατόρια του κέντρου, αλλά σε πολλά μαγαζιά νυχτερινής διασκέδασης και κοινωνικών εκδηλώσεων.
Το περιστατικό του Σαββάτου μου υπενθύμισε πως τίποτα και ποτέ δεν θα αλλάξει όσο δεν υπάρχει έλεγχος στις διαδικασίες νομιμότητας, στα πρωτόκολλα, στις απλές παραβάσεις του «αστικού θορύβου» που προκαλούν τα αυτοκίνητα στις ελληνικές μεγαλουπόλεις.
Και μπορεί ο νέος ΚΟΚ να έχει αυστηροποιηθεί, οι έλεγχοι για κράνος και αλκοτέστ να έχουν πυκνώσει, ωστόσο είναι πολλά αυτά που αφορούν τα μέσα μετακίνησης που μοιάζουν αυτονόητα, αλλά είναι βαθιά προβληματικά και μπορούν να κοστίσουν τις ζωές ανθρώπων σε μερικά δευτερόλεπτα. Και όλα αυτά για δύο ώρες απόλαυσης μιας fusion κουζίνας, πάνω σε ένα πεζοδρόμιο.
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
