5 Tαινίες Που Σημαίνουν Καλοκαίρι

Το καλοκαίρι σημαίνει ταυτόχρονα πολλά πράγματα : αρμύρα και άμμος, μυρωδιά αντηλιακού, βασιλικός φυτεμένος σε τενεκέ από φέτα και πλακόστρωτο καλντερίμι, τσίπουρο, καλαμαράκι τηγανητό και παρέες που κουβεντιάζουν τα απογεύματα κάτω απ τις σκιές των δέντρων της πλατείας, ραστώνη και κάψα, σημάδια από μαγιό και βιβλία που μένουν για πάντα στην βαλίτσα. Καλοκαίρι σημαίνει υγρασία στο κατάστρωμα του πλοίου.

Πολλές φορές σημαίνει την απουσία του Άλλου ή την έναρξη ενός σύντομου ειδυλλίου. Είναι μεσοδιάστημα στη σκληρή μας ρουτίνα. Χρόνος εγκιβωτισμένος και σημαντικός. Τόσο σημαντικός που διαμορφώνει το χειμωνιάτικο αφηγηματικό μας πλαίσιο. Η γη της επαγγελίας για τις δυστοπίες ολόκληρου του χρόνου. Η εποχή που όλα μας συμβαίνουν σε βαθμό υπερθετικό. Ας δούμε μερικές ταινίες, όπως μου έμειναν στο μυαλό και διαδραματίζονται μέσα στο καλοκαίρι, άσχετα από τη δράση τους. Πάμε να τις “πιάσουμε” αντίστροφα από το Νο5 ως το Νο1.

5. Vicky Cristina Barcelona 2008

Καλοκαίρι σημαίνει αλλόκοτο. Δύο φίλες περνούν τις καλοκαιρινές τους διακοπές στην Ισπανία και σαγηνεύονται από έναν ζωγράφο. Η Βίκυ προσπαθεί να αποστασιοποιηθεί από την γοητεία του Χουάν Αντόνιο, μένοντας πιστή στον μνηστήρα της. Η Κριστίνα έλκεται αμέσως από την ρομαντική του φύση και το ελεύθερο πνεύμα του και συνάπτει μαζί του δεσμό. Το ειδώλιο τους περιπλέκεται, όταν επανεμφανίζεται η θυελλώδης πρώην σύζυγός του Μαρία – Ελένα. Η ειρωνεία της ζωής και το περίπλοκο των διαπροσωπικών σχέσεων ξεδιπλώνεται με φόντο την καλοκαιρινή Βαρκελώνη. Η μεσογειακή πόλη γίνεται το σκηνικό στο οποίο ο Woody Allen μας δείχνει έναν τρόπο να διασκεδάζουμε τις ενοχές μας, να κάνουμε μακροβούτι εντός τους και γελάμε με αυτές καθώς στεγνώνουμε τα κορμιά μας σε χρωματιστές πετσέτες θαλάσσης.

4. Απόντες 1996

Καλοκαίρι σημαίνει απουσία εγκλωβισμένη σε φωτογραφίες παλιών διακοπών. Σημαίνει επίσης, να βλέπεις μουντιάλ στο καφενείο του χωριού. Η ταινία του Νίκου Γραμματικού ξεκινά με τον εθνικό μας θρίαμβο στο Ευρωμπάσκετ του 1987, τελειώνει με την πικρή μας ήττα το 1994 και στο μεσοδιάστημα μετρά τα στάδια, τους συμβιβασμούς, τις ρήξεις, τις υπαρξιακές νίκες και ήττες μιας παρέας επτά εφηβικών φίλων. Πρόκειται για μια επτάχρονη ιστορία ενηλικίωσης, που πραγματεύεται τη σταδιακή αποστασιοποίηση και την αδράνεια ως σύμπτωμα των ενήλικων διαπροσωπικών σχέσεων, την έννοια της απουσίας και της μνήμης.

3. Swept Away – (ελλ. Η κυρία και ο Ναύτης) 1974

Καλοκαίρι σημαίνει αντιστροφή – ο κόσμος ανάποδα. Σε μα καλοκαιρινή κρουαζιέρα, μία πλουσία κυρία υποτιμά συνεχώς έναν ναύτη. Όταν οι δυο τους ναυαγούν σε ένα έρημο μεσογειακό νησί γράφεται ένα ερωτικό μανιφέστο. Οι όροι κυριαρχίας αντιστρέφονται. Ο εξουασιαστής μετατρέπεται σε εξουσιαζόμενο. Η παντοδυναμία του ερωτισμού μέσα από το κινηματογραφικό βλέμμα της Lina Wertmuller, φαίνεται να αντλεί από εκείνες τις δυνάμεις που εκκινούν την αέναη πάλη μεταξύ των τάξεων.

2. Jaws 1975

Καλοκαίρι σημαίνει διάλειμμα από τον φόβο του θανάτου (και τέτοια πράματα δεν είναι να ξεχνιούνται για πολύ). Τι γίνεται όταν η περίοδος της ανεμελιάς και της χαλάρωσης μετατρέπεται σε αιματηρό εφιάλτη; Ο Steven Spielberg μας μεταφέρει σε ένα ήρεμο τουριστικό νησί τη στιγμή που εμφανίζεται ένας καρχαρίας ο οποίος επιτίθεται σε ανθρώπους. Όταν ο αριθμός θυμάτων αρχίζει να αυξάνεται, ο αρχηγός της αστυνομίας μαζί με έναν ειδικό και έναν έμπειρο καπετάνιο ετοιμάζονται να σκοτώσουν τον καρχαρία.

1. Badlands 1973

Καλοκαίρι σημαίνει έρωτας με τη μορφή μετωπικής με νταλίκα.  Στα τελειώματα ενός καλοκαιριού της δεκαετίας του 1950, ο Κιτ γνωρίζει την Χόλλυ και ξεκινά η ιστορία ενός απαγορευμένου ειδυλλίου με μυθικές διαστάσεις. Ένα καλοκαιρινό ρομάντζο δοσμένο μέσα από την ποιητική και βαθιά ανθρωπιστική ματιά του Terrence Malick που, όπως τα περισσότερα του είδους, είναι καταδικασμένο να φθαρεί με την έλευση του φθινοπώρου.

Γεννήθηκε στη Θάσο το 1995. Σπούδασε Κοινωνική Πολιτική στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Υπήρξε υπεύθυνη του Ανοιχτού Σχολείου Μεταναστών και Προσφύγων (2013-2016). Ακαδημαϊκώς εχει ασχοληθεί με ζητήματα ταυτότητας (εθνικής και σεξουαλικής) καθώς και με το ζήτημα των έμφυλων αναπαραστάσεων στο σινεμά. Έχει δημοσιεύσει σχετικά άρθρα σε περιοδικά φιλοσοφικού περιεχομένου. Τίτλοι άρθρων της: «Η Αγία Αγροτική Οικογένεια : Μύθος και Πραγματικότητα εντός των Βαλκανίων», «The exorcist: η παιδική φιγούρα, η κινηματογραφική αναπαράσταση και ο εξορκισμός της», «Μεγάλη Ιδέα – Μητέρα Πατρίδα : ο εθνικός μας μύθος ως οικογενειακή τραγωδία». Συμμετείχε στην επετειακή επανέκδοση του περ. Κράξιμο (υπό την αιγίδα της Στέγης του Ιδρύματος Ωναση).

ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ

Τα σημαντικότερα νέα της ημέρας, στο inbox σου κάθε μεσημέρι!

ΕΓΓPΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER

+