Στη στήλη «Φωτογράφος του Μήνα» αναζητάμε προσωπικές ματιές. Η επιθυμία μας είναι να μοιραστεί μαζί μας αγαπημένες φωτογραφίες του/της, αλλά και να αποκαλύψει τον κόσμο πίσω από τα κλικ της μηχανής του/της. Προσκεκλημένoς φωτογράφος για τον Νοέμβριο του 2024 είναι ο Βασίλης Γεροντάκος.
Ο Βασίλης Γεροντάκος είναι φωτογράφος, επιμελητής και διδάσκει φωτογραφία με έδρα την Αθήνα.
Σπούδασε φλάουτο στο Ωδείo Αthenaeum και μαθηματικά και αστρονομία στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Δούλεψε στο ραδιόφωνο ως παραγωγός και συνέθεσε μουσική για θεατρικές παραστάσεις. Είναι συνεργάτης στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα του Ιδρύματος Καλών Τεχνών και Μουσικής Β. & Μ. Θεοχαράκη από το 2018 και συνιδρυτής της Luminous Eye Gallery.
Έχει παρουσιάσει τη δουλειά του σε 3 ατομικές φωτογραφικές εκθέσεις και σε πλήθος ομαδικών. Έχει εκδώσει 2 βιβλία με τίτλο «Φωτογραφίες» και «Nocturno» αντίστοιχα.
Τι είναι αυτό που θα τραβήξει το βλέμμα και θα σας κάνει να σηκώσετε την κάμερα; Είναι ο φωτογράφος ένας καλλιτέχνης που φιλοσοφεί για μια στιγμή; Για όσο κρατάει ένα κλικ;
Θα μιλήσω για τη δική μου περίπτωση, γιατί κάθε φωτογράφος σκέφτεται διαφορετικά. Οι πληροφορίες του χώρου, με ό,τι σημαίνει αυτό, είναι για τον φωτογράφο η πρώτη ύλη. Επίσης, πρέπει να συνυπολογίσουμε και τον χρόνο, που είναι φορέας συναισθημάτων και όχι μόνο. Χωρίς αυτό το υλικό δεν υπάρχει ο φωτογράφος. Μην κοιτάτε σήμερα που, πατώντας κουμπάκια, μπορείς να φτιάξεις κάτι από το πουθενά. Γι’ αυτή την εικόνα θα άξιζε τον κόπο να βρούμε μια άλλη ονομασία. Ως φωτογράφος αγκιστρώνομαι από τη λάμψη ενός αντικειμένου, από το χρώμα ενός δωματίου ή ό,τι άλλο μπορείτε να φανταστείτε.
Δεν φιλοσοφεί όμως ο φωτογράφος την ώρα που φωτογραφίζει. Έχει πολλά προβλήματα να λύσει. Όλα αυτά που συλλέγει το μάτι της φωτογραφικής μηχανής μοιάζουν με τα υλικά μιας νοικοκυράς. Το θέμα είναι τι φαγητό θέλει να φτιάξει.
«Η φωτογραφία, όπως και ολόκληρη η τέχνη για μένα, είναι ένας τρόπος να μιλήσω για όλα αυτά που με ξεπερνάνε…»
Στο σύνολο των εικόνων του φωτογράφου, αν έχει μια συνέπεια, ανακαλύπτεις έναν κόσμο. Αυτό είναι το βλέμμα του. Και όπου υπάρχει βλέμμα, υπάρχει μια κοσμοθεωρία, μια εν δυνάμει φιλοσοφία, ένας τρόπος να υπάρχεις μέσα στη ζωή.
Θα θέλατε μας συστήσετε τις αγαπημένες σας φωτογραφικές μηχανές;
Καταρχήν θέλω να πω ότι όταν ξεκίνησα, δεν με απασχόλησε με ποια φωτογραφική μηχανή θα ήθελα να φωτογραφίζω. Τυχαία ξεκίνησα με μια Minolta x7 φιλμάτη, που μου έκανε δώρο ο πατέρας μου έπειτα από ένα ταξίδι του στην Αμερική, με ενσωματωμένο μικρό φλας, με επιλογή πολλών προγραμμάτων, με αυτόματη εστίαση και με λειτουργική φιλοσοφία.
Έτσι αγάπησα την εταιρεία Minolta και, όταν ήρθαν οι ψηφιακές, αγόρασα μια Sony που ήταν η εταιρεία που αγόρασε τη Minolta. Έχουν περάσει αρκετές μηχανές από τα χέρια μου, διαφόρων εταιρειών (παλιές αναλογικές και νέου τύπου ψηφιακές), αλλά τα τελευταία 7 χρόνια φωτογραφίζω με τη Sony A7 r2 και με το κινητό μου.
Θέλω να πω όμως ότι τη μηχανή την αγοράζεις πάντα σε σχέση με αυτό που θέλεις να κάνεις και όχι απαραίτητα για την υψηλή ποιότητά της. Το θέμα είναι να σε βολεύει και να αισθάνεσαι άνετα με αυτήν, και κυρίως να σε βοηθά να πραγματώσεις αυτό που έχεις στο μυαλό σου.
«Οι μεγάλες αλλαγές στην εικόνα έρχονται από την αλλαγή των κοινωνικών συνθηκών και την κοσμοθεωρία κάθε κοινωνίας».
Από την αναλογική κάμερα στην πλήρη ψηφιοποίηση. Καθώς αλλάζει ο εξοπλισμός, αλλάζει και ο τρόπος με τον οποίο φωτογραφίζουμε;
Σαφώς. Έτσι είναι. Βγαίνεις σήμερα μια βόλτα για καφέ και γυρνάς με 200 φωτογραφίες. Όταν φωτογραφίζαμε αναλογικά, τα 6 περίπου φιλμ που αντιστοιχούν στις 216 φωτογραφίες ήταν υλικό που ξοδεύαμε πολύ πιο αργά και με περισσότερη σύνεση.
Εμένα πάντως η ψηφιακή με απελευθέρωσε, καθώς είχα πολλά προβλήματα με το χρώμα, που πάντοτε αγαπούσα. Καλύτερη διαχείριση, εξοικονόμηση χρόνου και άλλα πολλά. Το φιλμ πάντως παραμένει κορυφαίο, αρκεί να το χρησιμοποιήσεις σωστά. Η αλήθεια είναι ότι οι μεγάλες αλλαγές στην εικόνα έρχονται από την αλλαγή των κοινωνικών συνθηκών και την κοσμοθεωρία κάθε κοινωνίας.
«Όπου υπάρχει βλέμμα, υπάρχει μια κοσμοθεωρία, μια εν δυνάμει φιλοσοφία, ένας τρόπος να υπάρχεις μέσα στη ζωή».
Επεξεργάζεστε τις φωτογραφίες σας; Η ψηφιακή επεξεργασία είναι απαραίτητη συνθήκη στη φωτογραφία σήμερα;
Δεν ξέρω κανέναν που να μην επεξεργάζεται τις φωτογραφίες του. Αυτό είναι λογικό, αφού άλλο προφίλ έχει η μηχανή, άλλο το πρόγραμμα που βλέπεις τις φωτογραφίες, άλλη η αίσθηση που αντιλαμβάνεσαι την ώρα που φωτογραφίζεις, και άλλο το αποτέλεσμα όταν τυπώνεται.
Απαραίτητη συνθήκη πάντως δεν είναι. Η ποιότητα μιας φωτογραφίας δεν αλλάζει και πολύ με την επεξεργασία. Υπάρχει βέβαια το ενδεχόμενο με βάση μια φωτογραφία ή πολλές να δημιουργήσουμε μια εναλλακτική φωτογραφία. Ένα εικαστικό ενδεχόμενο που υπηρετεί άλλους σκοπούς.
Εκτυπώνετε τις φωτογραφίες σας;
Ναι, εκτυπώνω, όταν έχω χρόνο, αυτές που με ενδιαφέρουν. Το σώμα της φωτογραφίας έχει άλλη αίσθηση. Αυτή η υλικότητα είναι μια σωματική εμπειρία. Άλλο πράγμα.
Σε ποιους φωτογράφους έχετε «αδυναμία»; Θέλετε να αναφέρετε τους αγαπημένους σας;
Είναι πολλοί οι φωτογράφοι που μου αρέσουν και, ως δάσκαλος πια, στην προσπάθειά μου να μεταφέρω τη γνώση, ανακαλύπτω πράγματα που μου είχαν ξεφύγει στην ανάγνωση φωτογραφιών σπουδαίων δημιουργών.
Για να μη νομίζετε ότι αποφεύγω την ερώτηση πάντως, θα σας πω ότι η αιτία που αγάπησα τη φωτογραφία ήταν ο André Kertész και το χρώμα στη φωτογραφία ο Philip-Lorca diCorcia.
Τελικά, τι σημαίνει για εσάς η φωτογραφία; Καταγραφή και αποτύπωση της πραγματικότητας, «μεταμόρφωση» της πραγματικότητας, έκφραση, άσκηση «ύφους»;
Η φωτογραφία, όπως και ολόκληρη η τέχνη για μένα, είναι ένας τρόπος να μιλήσω για όλα αυτά που με ξεπερνάνε, για όλα αυτά που δεν μπορούν να οριστούν με έναν ορισμένο, ακριβή τρόπο. Μπορείς να ορίσεις τον έρωτα, τον θάνατο; Αυτή η αβεβαιότητα είναι η κινητήριος δύναμη της τέχνης.
- Περισσότερες φωτογραφίες του Βασίλη Γεροντάκου μπορείτε να δείτε στο website του και στον προσωπικό του λογαριασμό στο Ιnstagram.
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
Φωτογράφος του Μήνα | Agis Peterson
Φωτογράφος του Μήνα | Δημήτρης Μακρυγιαννάκης
Φωτογράφος του Μήνα | Κατερίνα Καρανίκα
