Η αναγέννηση της άγριας ζωής φαίνεται να είναι μια από τις στρατηγικές που προκρίνουν οι επιστήμονες για την αποκατάσταση των οικολογικών διεργασιών και της λειτουργίας του παγκόσμιου οικοσυστήματος. Η κεντρική ιδέα είναι να αναδημιουργηθεί ένα αυτοσυντηρούμενο οικοσύστημα, στο οποίο οι θηρευτές και τα θηράματα αλληλεπιδρούν με φυσικό τρόπο, οδηγώντας σε ένα υγιέστερο και πιο ανθεκτικό περιβάλλον.
Η προσέγγιση αυτή έχει αποδειχθεί ότι κρύβει πολλά οφέλη, όπως η βελτίωση της βιοποικιλότητας, η προώθηση των φυσικών διεργασιών του οικοσυστήματος και η ενίσχυση της δέσμευσης των εκπομπών άνθρακα.
Όταν ένα οικοσύστημα υποβαθμίζεται, όπως συμβαίνει συχνά σε περιοχές όπου τα είδη έχουν χαθεί ή εξαφανιστεί, η ποσότητα του άνθρακα που δεσμεύεται στο έδαφος και στη βλάστηση μειώνεται. Αυτό συμβαίνει επειδή διαταράσσονται οι φυσικές διεργασίες που επιτρέπουν τη δέσμευση των εκπομπών και έτσι το οικοσύστημα γίνεται λιγότερο αποτελεσματικό.
Με την επανεισαγωγή ζώων, όπως τα αρπακτικά αλλά και τα φυτοφάγα, η τροφική ανασυγκρότηση μπορεί να συμβάλλει στην αποκατάσταση αυτών των φυσικών διεργασιών και να ενισχύσει την ικανότητα του οικοσυστήματος να δεσμεύει άνθρακα.
Ας δούμε ένα παράδειγμα. Στην Πάρνηθα έχουμε τα τελευταία χρόνια την «επανεισαγωγή» μεγάλων θηρευτών, όπως οι λύκοι.
Εκτός από την αύξηση της δέσμευσης του άνθρακα, η φυσική μεν, τεχνητή δε, αναγέννηση μπορεί επίσης να συμβάλλει στον μετριασμό των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής με την προώθηση της βιοποικιλότητας.
Η βιοποικιλότητα είναι σημαντική επειδή συμβάλλει στη διασφάλιση της σταθερότητας και της ανθεκτικότητας των οικοσυστημάτων, καθιστώντας τα ικανότερα να προσαρμόζονται στις μεταβαλλόμενες καιρικές συνθήκες.
Ας δούμε ένα παράδειγμα. Στην Πάρνηθα έχουμε τα τελευταία χρόνια την «επανεισαγωγή» μεγάλων θηρευτών, όπως οι λύκοι. Αυτά τα αρπακτικά παίζουν σημαντικό ρόλο στον έλεγχο του πληθυσμού των φυτοφάγων ζώων, όπως τα ελάφια ή άλλα ζώα, τα οποία διαφορετικά μπορεί να υπερβόσκουν και να βλάπτουν έτσι το οικοσύστημα. Ελέγχοντας τους πληθυσμούς φυτοφάγων, τα αρπακτικά βοηθούν στη δημιουργία ενός πιο ισορροπημένου οικοσυστήματος, το οποίο μπορεί να υποστηρίξει ευρύτερο φάσμα ειδών.
Όλος αυτός ο κύκλος επηρεάζει επίσης τη διατήρηση των φυτών, του εδάφους και φυσικά του νερού. Όταν ένα οικοσύστημα υποβαθμίζεται, οι λειτουργίες αυτές επηρεάζονται, οδηγώντας σε μια σειρά περιβαλλοντικών προβλημάτων, όπως η διάβρωση, η ρύπανση των υδάτων, οι πυρκαγιές και οι πλημμύρες.
Φυσικά, υπάρχουν προκλήσεις για την εφαρμογή αυτής της προσέγγισης, που προϋποθέτει προσεκτικό σχεδιασμό και διαχείριση, αλλά τα οφέλη είναι σαφή και ξεκάθαρα. Με την αποκατάσταση των οικοσυστημάτων στη φυσική τους κατάσταση μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα πιο βιώσιμο και ανθεκτικό περιβάλλον, το οποίο θα μπορεί να προσαρμοστεί καλύτερα στις προκλήσεις ενός μεταβαλλόμενου κλίματος.
Τα άγρια ζώα και οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα είναι δύο αλληλένδετες πτυχές του περιβάλλοντός μας, που επηρεάζουν βαθιά η μία την άλλη. Οι επιπτώσεις των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, όπως η κλιματική αλλαγή, μπορεί να έχουν καταστροφικές συνέπειες για όλους τους… κατοίκους του πλανήτη! Ας μην το μάθουμε με το χειρότερο τρόπο.
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
Ο «Νονός» της Τεχνητής Νοημοσύνης Geoffrey Hinton Ανησυχεί (Μαζί του κι Εμείς)
11.500 Συγγραφείς του Χόλιγουντ Γράφουν το Δικό τους Σενάριο: Απεργία
48 Ώρες στη Βαρκελώνη | Τροφή για Σκέψη Γυρίζοντας στις Πόλεις μας
