Δεν το ακούτε για πρώτη φορά ότι διανύουμε μία από τις πιο καταθλιπτικές περιόδους της εποχής μας. Μέσα σε αυτό το αδιανόητο περιβάλλον που έχει δημιουργήσει κλίμα αβεβαιότητας και φόβου, οι άνθρωποι εκπαιδευτήκαμε άριστα, στο να γινόμαστε όλο και πιο εσωστρεφείς, περισσότερο αδιάφοροι για τους κανόνες και πιο μόνοι από ποτέ.
Έτσι, σιγά σιγά, κατάπιαμε τον καλό μας εαυτό κι αφήσαμε τον λιγότερο ευχάριστο εαυτό μας να γκρινιάζει ανελέητα, ξεχνώντας όμως πως η ζωή είναι εκεί έξω, περνάει κάτω από το παράθυρό μας, φεύγει και δεν την παίρνουμε χαμπάρι, καθώς στρίβει στη γωνία.
Ώρα για Αφύπνιση
Ας ξυπνήσουμε λοιπόν! Αναρωτιέστε πώς; Μα μέσα από τα βιβλία! Όλα είναι εκεί, ειπωμένα στις σελίδες τους. Μένει μονάχα να τα ξετρυπώσουμε για να τα εντάξουμε βαθιά μέσα στη συνείδησή μας. Εμείς οι άνθρωποι, είμαστε από τη φύση μας ελεύθεροι.
Πρέπει να το κατανοήσουμε αυτό. Κι όπως είπε ο Jean-Paul Sartre, “ο άνθρωπος είναι απόλυτα ελεύθερος και γι’ αυτό είναι απόλυτα υπεύθυνος”. Είμαστε απόλυτα υπεύθυνοι για τη ζωή μας και για το πώς μπορούμε να διατηρήσουμε τα χρώματά της, όταν έρχεται κάποιος (διάβαζε κορωνοϊός) και ξηλώνει το ουράνιο τόξο μας.
Τρία υπέροχα βιβλία λοιπόν, που γι’ αυτή την περίοδο μπορούμε να πούμε ότι ίσως και να μας κουνάνε λιγάκι το δάκτυλο, κάτι που μάλλον έχουμε ανάγκη.
Ανθρωπότητα | Rutger Bregman | Εκδόσεις Κλειδάριθμος
Καθώς πλέον είναι επιτακτική η ανάγκη μας να αισιοδοξούμε, προτείνω ανεπιφύλακτα αυτό το βιβλίο. Μέσα του κρύβονται ένα σωρό ιστορίες που αγνοούσαμε και που πρέπει επιτέλους να μάθουμε. Ολόφρεσκο δημιούργημα, καθώς εκδόθηκε στο τέλος του 2020, που αυτοχαρακτηρίζεται κιόλας, ως μια αισιόδοξη ιστορία.
Ο Bregman, παρόλο το χάος που επικρατεί παντού γύρω μας, υποστηρίζει με σθένος πως κάπου στο σύμπαν μας, υπάρχει ριζωμένη η πεποίθηση, πως αριστεροί και δεξιοί, συγγραφείς και ιστορικοί, ψυχολόγοι και φιλόσοφοι, είναι στην ουσία ένα. Όχι αντίπαλοι, αντίθετοι, χωρισμένοι σε στρατόπεδα. Στέκονται ίσοι στο ίδιο βάθρο και συμφωνούν και από πάνω!
Καθώς μεγαλώνουμε, οι άνθρωποι έχουμε την τάση, λες και είναι της μόδας, να γινόμαστε όλο και περισσότερο κυνικοί. Ο Bregman, όμως, καταρρίπτει με το βιβλίο του αυτή την τάση και φέρνει στο τραπέζι ένα νέο επιχείρημα: όλοι οι άνθρωποι ανεξαιρέτως, είμαστε καλοί.
Όλοι επιθυμούμε να συνεργαζόμαστε, δείχνοντας εμπιστοσύνη ο ένας στον άλλον. Δεν είμαστε από τη φύση μας δύσπιστοι. Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά προκύπτουν μάλιστα από το εξελικτικό πλεονέκτημα του ανθρώπου, που δεν είναι άλλο από την κοινωνική υπόστασή του. Ρεαλιστικό; Ναι. Για την “Ανθρωπότητα”, η αισιόδοξη αυτή ματιά είναι ρεαλιστική.
Για τον συγγραφέα, το να αλλάξουμε τρόπο σκέψης είναι κάτι τόσο φυσικό, όπως όταν, για παράδειγμα, αλλάζει η ώρα. Καθώς έχει μελετήσει τα τελευταία 200.000 χρόνια της ιστορίας των ανθρώπων, μας σερβίρει στο πιάτο το συμπέρασμα ότι αν κάνουμε μια προσπάθεια να πιστέψουμε στην ανθρώπινη καλοσύνη, τότε θα πάψει και το μυαλό μας να σκέφτεται έτσι όπως σκέφτεται κι ο κόσμος αυτός. Θα μπορέσει, επιτέλους, να απολαύσει την αληθινή φύση των ανθρώπων, που δεν είναι άλλη, από το καλό.
Να διευκρινίσω πως δεν πρόκειται για βιβλίο επιστημονικής φαντασίας, μα για αποτέλεσμα πολύχρονων ερευνών. Κάθε του κεφάλαιο αποτελεί κι ένα αλλιώτικο θέμα, στοιχειοθετημένο έτσι που να είναι ικανό να αντιπαρατεθεί με ό,τι πιστεύαμε για την “πραγματικότητα” που ζούμε όλα αυτά τα χρόνια. Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, το πείραμα του Στάνφορντ, ένας πασίγνωστος φόνος στη Νέα Υόρκη κι άλλα πολλά, ικανά να μας δώσουν να καταλάβουμε αυτό που είναι ήδη αυτονόητο στον συγγραφέα: οι άνθρωποι στο τέλος βγαίνουμε νικητές. Απλώς, στην πορεία, παραπλανηθήκαμε.
Μια Υπέροχη Ζωή | Frank Martela | Εκδόσεις Κλειδάριθμος
Στον ίδιο τόνο και το “Μια Υπέροχη Ζωή”. Ο τίτλος μάλλον τα λέει όλα. Ο ευφυέστατος Martela, ο οποίος πέρα από φιλόσοφος και ερευνητής ψυχολογίας, έχει ειδίκευση στο… νόημα της ζωής (αλήθεια!), κατάφερε αυτό το υπέροχο εγχειρίδιό του, που αφορά αποκλειστικά τα μεγαλύτερα ερωτήματα της ζωής, να μεταφραστεί σε είκοσι τέσσερις χώρες!
Δεν είναι λίγο, αν το σκεφτείς. Υπέροχα διεισδυτικό στη σύγχρονη ζωή μας και στη ζώνη του παραλογισμού που βιώνουμε, με εύστοχο χιούμορ και πρακτικές συμβουλές, υπερτονίζει μέσα από τις σελίδες του πως σκοπός του ανθρώπου είναι και θα πρέπει μόνο να είναι, η ευτυχία του.
Για τον Martela, δεν υπάρχει λόγος να είμαστε δυσαρεστημένοι με ό,τι ζούμε στο παρόν, γιατί η επαναλαμβανόμενη δυστυχία μας, μας κάνει διαρκώς να επιθυμούμε πράγματα που αφορούν το μέλλον μας κι έτσι καταλήγουμε να ζούμε το “τι θα γίνω όταν μεγαλώσω”, παρά το τι είμαι τώρα, σήμερα.
Για εκείνον, προκειμένου να κατανοήσουμε το νόημα της ζωής, θα πρέπει πρωτίστως να αφεθούμε στο να τη βιώσουμε κι έτσι μόνο θα μπορέσουμε, αν όχι να την απολαύσουμε, τουλάχιστον να τη μάθουμε.
Ένα σαφές ανάγνωσμα με άρτιες ακαδημαϊκές πληροφορίες να παρελαύνουν, διασκεδαστικό στην αφήγηση, χωρίς βαρύγδουπα αποφθέγματα, που μάλλον άργησε να μπει στη βιβλιοθήκη μας.
Είμαστε Αστερόσκονη – Σύμπαν μια Ιστορία Χωρίς Τέλος | Διονύσης Σιμόπουλος | Εκδόσεις Μεταίχμιο
Το βιβλίο αυτό, που εκδόθηκε το 2017, έρχεται για να “ενώσει” την “Ανθρωπότητα” και το “Μια Υπέροχη Ζωή”, πηγαίνοντας το θέμα της Ύπαρξης και της προέλευσής της πολύ πιο βαθιά. Ούτε λίγο, ούτε πολύ, ο συγγραφέας του, ο Διονύσης Σιμόπουλος, επίτιμος διευθυντής του Ευγενίδειου Πλανηταρίου, καταλήγει στο ότι ό,τι αγγίζουμε, γευόμαστε, μυρίζουμε, είναι στην πραγματικότητα ένα άστρο, διότι η Γη, είναι ολόκληρη ένα κομμάτι άστρου. Τόσο απλό!
Ο άνθρωπος λοιπόν, αποτελείται από τρισεκατομμύρια τρισεκατομμυρίων ατόμων, καθώς και από το υδρογόνο, χημικό στοιχείο που χρωστά την προέλευσή του στη γέννηση του σύμπαντος. Ομοίως, πολλά ακόμη χημικά στοιχεία μας γεννήθηκαν μέσα στα άστρα, καθώς εκείνα βίωναν τις επιθανάτιες εκρήξεις τους.
Για να μη μακρηγορώ, ούτε λίγο ούτε πολύ, φαίνεται πως, τελικά, χρωστάμε τη δημιουργία μας στα αστέρια. Κι όταν θα έρθει η ώρα μας να αφήσουμε αυτόν τον κόσμο, τα δικά μας χημικά στοιχεία θα διασκορπιστούν με τη σειρά τους παντού. Και ούτω καθεξής.
Πλέον, εφόσον το μέλλον μας (θα βγούμε από το σπίτι ή μένουμε σπίτι και για πόσο ακόμη παραμένουμε σπίτι) φαντάζει αβέβαιο, το να έρθουμε σε επαφή με το άγνωστο, επιτέλους, δεν μοιάζει να είναι πια και τόσο τρομακτικό.
Ήρθε ο καιρός να μάθουμε πως στο σύμπαν υπάρχουν περίπου ένα τρισεκατομμύριο τρισεκατομμύρια άστρα, όσοι είναι δηλαδή και οι κόκκοι της άμμου όλων αθροιστικά των ωκεανών της Γης. Κι ο άνθρωπος; Πόσο μακριά βρίσκεται από το κέντρο του σύμπαντος; Είναι θέμα προοπτικής να προσδιοριστεί;
Τελικά, μήπως είμαστε όλοι ένας “Μικρός Πρίγκιπας”, κατοικούμε σ’ ένα αστέρι και μια μέρα θα ξαναγυρίσουμε πίσω στα άστρα; Ή, μήπως, θα έπρεπε να μας αποκαλούν αστρανθρώπους, που με τις δικές μας χημικές ουσίες ξαναγεννιέται ένας ολοκαίνουργιος άνθρωπος;
Αυτό το βιβλίο αξίζει να το διαβάσετε, μόνο και μόνο για να νιώσετε πως είστε στ΄ αλήθεια, πιο φωτεινοί, πιο λαμπεροί, να νιώσετε πως είστε αστέρι τέλος πάντων! Τονωτική ένεση αισιοδοξίας!
Κι όπως είπε ο Όμηρος για τους ανθρώπους, ρήση που περιγράφει απολύτως το έργο του Σιμόπουλου,”γιατί ούτε από δρυ, ούτε από πέτρα γεννήθηκες, αλλά από ανθρώπους είσαι γεννημένος”.
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
8 Βιβλία για την Επανάσταση του 1821
