Η Αλεξάνδρα Βαρλά είναι δικηγόρος με πολυετή εμπειρία σε θέματα που αφορούν τη πνευματική ιδιοκτησία, το ηλεκτρονικό εμπόριο και τα προσωπικά δεδομένα, αλλά και ιδρύτρια του «Tailored», μιας πρωτοβουλίας που έχει στόχο να πυροδοτεί συνεχώς, μέσα από συνέδρια, σεμινάρια και workshops, ένα γόνιμο διάλογο μεταξύ της βιομηχανίας της πολυτέλειας και του νομικού επαγγέλματος. Στη συνέντευξη που μας παραχώρησε, διηγείται την προσωπική της πορεία έως σήμερα, αλλά και το πώς συνδύασε την αγάπη της για τη νομική επιστήμη με το πάθος της για το κρασί.
Ποια είναι η σχέση σας με το κρασί;
Τη δική μου σχέση με το κρασί την οφείλω σε ένα ταξίδι που έκανα με την οικογένειά μου το 2008 στην Τοσκάνη. Εκεί συνειδητοποίησα όχι μόνο πόσο αγαπώ το Brunello di Montalcino, αλλά και ότι το κρασί δεν είναι απλώς άκριτη κατανάλωση, αλλά επιστήμη, διαδικασία, κουλτούρα. Κρασί ίσον πολιτισμός.
Επιστρέφοντας από αυτό το ταξίδι, άρχισα να παρατηρώ λίγο περισσότερο τις λίστες κρασιών στα εστιατόρια, να δίνω σημασία στους συνδυασμούς του φαγητού με το κρασί, να ξεχωρίζω κρασιά που μου αρέσουν περισσότερο από άλλα, ακόμη και να αποφεύγω μαγαζιά που ήξερα ότι δεν σέρβιραν «αξιοπρεπές», κατά τη γνώμη μου, κρασί.
Ο στόχος μου μέσα από αυτή την πρωτοβουλία είναι να πυροδοτήσω έναν γόνιμο διάλογο ανάμεσα στο δίκαιο και την επιχειρηματικότητα στις δημιουργικές βιομηχανίες στην Ελλάδα, όπως είναι η μόδα, το κρασί, αλλά και ο ευρύτερος κλάδος της πολυτέλειας (προσιτής ή απρόσιτης).
Πώς προέκυψε αυτό το ενδιαφέρον «πάντρεμα» δικαίου και κρασιού;
Η χαλαρή αυτή ενασχόληση με το κρασί έδωσε τη θέση της σε μια πιο έντονη αναζήτηση οινικών εκδηλώσεων, σεμιναρίων και εκθέσεων – και στην Ελλάδα υπάρχει πια πληθώρα πολύ αξιόλογων δράσεων (θα ξεχωρίσω μεταξύ αυτών το #wineloverseminar του μοναδικού Θοδωρή Λέλεκα, το οποίο ολοκλήρωσα).
Σε ένα εξ αυτών, που διοργάνωσε ο εξαίρετος sommelier -πολύ καλός μου φίλος και πηγή έμπνευσης- Βασίλης Παπαδόπουλος, συνέδεσα για πρώτη φορά το μαγικό κόσμο του κρασιού με το επάγγελμά μου. Αφορμή στάθηκε μια αναφορά στο νομοθετικό πλαίσιο για την Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης (ΠΟΠ) και την Προστατευόμενη Γεωγραφική Ένδειξη (ΠΓΕ).
Συνειδητοποίησα ότι δεν είχα ιδέα τι επί της ουσίας σημαίνει το να φέρει ένα κρασί την ένδειξη ΠΟΠ ή ΠΓΕ. Έτσι, μη γνωρίζοντας για παράδειγμα ότι ένα κρασί για να φέρει μια συγκεκριμένη ονομασία προέλευσης, π.χ. ΠΟΠ Αμύνταιο ή ΠΟΠ Σαντορίνη, θα πρέπει να πληροί συγκεκριμένες προϋποθέσεις (ως προς τις ποικιλίες των σταφυλιών, την περιοχή κ.λπ.), πώς θα μπορούσα να κατανοήσω τη σχετική νομοθεσία; Αντίστοιχα, πώς θα μπορέσω να χειριστώ νομικά ζητήματα που αφορούν σε εμπορία και διανομή οίνου, αν δεν γνωρίζω πώς λειτουργεί στην πράξη η συγκεκριμένη αγορά και η οινοπαραγωγική διαδικασία, από την παραγωγή μέχρι την κατανάλωση;
Σκέφτηκα, λοιπόν, ότι όπως κι εγώ βρέθηκα σε ένα σεμινάριο οινογνωσίας και άρχισα να συνδέω την πράξη με τη νομική θεωρία, γιατί να μην παρακινήσω και άλλους συναδέλφους να κάνουν το ίδιο; Και, τελικά, γιατί να μη δώσω την ευκαιρία στους ανθρώπους της αγοράς του οίνου για το αντίστροφο; Να ακούσουν, δηλαδή, πώς αντιμετωπίζονται οι εμπορικές τους προκλήσεις από τη νομοθεσία και να χρησιμοποιήσουν προς όφελός τους τα νομικά εργαλεία για να δώσουν ώθηση στη δραστηριότητά τους.
Κάπως έτσι γεννήθηκε το Wine & the Law, ένα εκπαιδευτικό σεμινάριο που αφορά τα νομικά και εμπορικά ζητήματα στη βιομηχανία του κρασιού. Άλλωστε, τον νόμο πολλοί εμίσησαν, τον οίνο ουδείς.
Τελικά, πέτυχε το στόχο του το Wine and The Law Seminar; Σκοπεύετε να το επαναλάβετε;
Στην πρώτη του διοργάνωση, τον Μάρτιο του 2019, το σεμινάριο προσέλκυσε δικηγόρους, οινοπαραγωγούς, οινολόγους, ανθρώπους από το χώρο του digital marketing. Με χαρά διαπίστωσα ότι πέτυχα τον στόχο μου: όχι μόνο Wine, ούτε μόνο Law, αλλά Wine AND the Law. Όχι μόνο δικηγόρους, ούτε μόνον οινοπαραγωγούς, αλλά κάτι πολύ πιο ενδιαφέρον. Ένα μείγμα από τελείως διαφορετικούς ανθρώπους, με έναν όμως κοινό παρονομαστή: την αγάπη όλων για το κρασί. Με ένα ποτήρι κρασί ανά χείρας, ανανεώσαμε το ραντεβού μας για το επόμενο σεμινάριο, το οποίο προγραμματίζω για φέτος τον Οκτώβριο.
Το συγκεκριμένο σεμινάριο είναι μέρος μιας ευρύτερης ιδέας σας, του «Tailored». Θέλετε να μας εξηγήσετε περί τίνος πρόκειται;
Ομολογώ ότι κόλλησα το μικρόβιο του «παντρέματος» της δικηγορίας με δημιουργικούς κλάδους όσο βρισκόμουν στο Λονδίνο για μεταπτυχιακό. Εκεί διαπίστωσα ότι υπάρχει εξειδίκευση στο Fashion Law (!), κάτι που βεβαίως στην Ελλάδα (της κρίσης) έμοιαζε με επιστημονική φαντασία!
Όταν επέστρεψα στην Ελλάδα, και έχοντας ήδη βαρεθεί την «κλασική» δικηγορία, αποφάσισα, σε πείσμα των οικονομικών συνθηκών και με μια μικρή αφέλεια (και ίσως άγνοια «κινδύνου»!), να φέρω στη χώρα μας λίγη από τη δημιουργικότητα της δικηγορίας όπως εγώ τη γνώρισα στο εξωτερικό.
Έτσι διοργάνωσα το πρώτο μου συνέδριο, με τίτλο «Fashioning the Law: Create-Protect-Mediate», και αντικείμενο το δίκαιο στο χώρο της μόδας. Προς έκπληξή μου, μάζεψα 100 άτομα! Και έτσι ακολούθησε το δεύτερο και το τρίτο, με περισσότερες από 250 συμμετοχές.
Το 2018, όταν μπήκε στον δημιουργικό μου χάρτη και το κρασί, αποφάσισα ότι ήρθε η στιγμή για μια πιο σοβαρή προσπάθεια, που να καλύπτει όχι μόνο τη μόδα, αλλά και άλλους δημιουργικούς χώρους που αναπτύσσονται στην Ελλάδα. Ίδρυσα, λοιπόν, το «Tailored: Law & Business in the Fashion & Luxury Industry».
To Tailored λειτουργεί σαν ένας κόμβος εκπαίδευσης και δικτύωσης, με τη δυνατότητα (όπως μαρτυρά και το όνομά του) να προσαρμόζει τις δράσεις του, αφουγκραζόμενο τις νομικές και επιχειρηματικές ανάγκες όσων δραστηριοποιούνται στη βιομηχανία της μόδας και της πολυτέλειας. Είναι μια πρωτοβουλία που στηρίζει τη δημιουργικότητα και την καινοτομία, φιλοδοξεί να περιορίσει τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις στη βιομηχανία της μόδας και της πολυτέλειας στην Ελλάδα, καθώς και να βοηθήσει εταιρείες και επιχειρηματίες να αποκτήσουν εξειδικευμένες γνώσεις και πρακτικά προσόντα και την ευκαιρία να εξελιχθούν.
Ποιο είναι το όραμα σας;
Ο στόχος μου μέσα από αυτή την πρωτοβουλία είναι να πυροδοτήσω έναν γόνιμο διάλογο ανάμεσα στο δίκαιο και την επιχειρηματικότητα στις δημιουργικές βιομηχανίες στην Ελλάδα, όπως είναι η μόδα, το κρασί, αλλά και ο ευρύτερος κλάδος της πολυτέλειας (προσιτής ή απρόσιτης). Βεβαίως, όπως όλα τα εγχειρήματα, έτσι και αυτό θέλει στόχους, πείσμα, προσπάθεια και μεγάλη υπομονή. Το ίδιο δεν ισχύει όμως και για το καλό κρασί;
