Ήταν το μακρινό 2005, ενόσω ήμουν ανταποκριτής στο Λονδίνο, όταν ήρθα σε επαφή με τον Δημήτρη Μιχόπουλο στο πλαίσιο του ζητήματος που αντιμετώπιζε η Vodafone και κάποιοι ονόμαζαν «υποκλοπές». Σήμερα, 18 χρόνια μετά, γνωρίζω ότι δεν του αρέσει να ακούει ότι αποτελεί τον πιο επιδραστικό, εξειδικευμένο στην επικοινωνία διαχειριστή κρίσεων και, πάνω από όλα, τον «μαέστρο» που άλλαξε τον χώρο χωρίς να αλλάξει εκείνος. Οπότε δεν θα πω τίποτα από τα παραπάνω.
Μιλάει σπάνια, είναι άοκνος και εφευρετικός, δεν ξεχνά τους συνεργάτες του. Σήμερα μας μιλάει ξεκλέβοντας λίγο χρόνο από τα ταξίδια του για την υποστήριξη των σημαντικότερων CEO σε Ελλάδα, Ηνωμένο Βασίλειο και ΗΠΑ. Και πάντα όσα λέει είναι αυτά που θα συμβούν, όχι αυτά που συμβαίνουν.
Πόσο έχει αλλάξει η ουσία και ο ρόλος της επικοινωνίας σήμερα;
Η επικοινωνία αλλάζει, εξελίσσεται και προσαρμόζεται όπως η ίδια η ζωή. Άλλωστε η επικοινωνία είναι συνυφασμένη με την ύπαρξη της ζωής. Ζωή και επικοινωνία είναι άρρηκτα συνδεδεμένες έννοιες. Η μία συνδράμει στην εξέλιξη της άλλης. Κατά συνέπεια, η επικοινωνία έχει αλλάξει εντυπωσιακά, όπως άλλωστε και η ζωή μας. Και προφανώς, όσο θα προστίθενται καινούργια κανάλια επικοινωνίας κάποια άλλα θα απαξιώνονται, κάποια θα ενδυναμώνονται και κάποια θα κατέχουν ουσιαστικό ή υποστηρικτικό ρόλο σε έναν μόνο χώρο του εγκεφάλου μας.
Στην εποχή της ΑΙ τι χώρος μένει για το thought leadership;
Η τεχνητή νοημοσύνη έχει την τρομακτική ικανότητα να συνθέτει γνώση με απίστευτη ταχύτητα. Έχει αρχίσει ήδη να παράγει και γνώση. Αλλά η δημιουργία γνώσης και σοφίας, που είναι ένα κράμα το οποίο αποτελείται από ενσυναίσθηση, συναισθήματα αποτυχίας, μαθήματα και ένστικτο, είναι ακόμη σε εμβρυακό στάδιο, οπότε χώρος για thought leadership υπάρχει και θα υπάρχει. Και το αποτέλεσμα αυτού του νέου thought leadership θα είναι η πρώτη ύλη για την περαιτέρω εξέλιξη της τεχνητής νοημοσύνης. Και εκτιμώ ότι έτσι θα συνεχίζει να γίνεται. Η συνεχόμενη δημιουργία νέας σοφίας από thought leaders θα βελτιώνει τα εργαλεία και τις εφαρμογές της τεχνητής νοημοσύνης.
To personal branding είναι πολυτέλεια ή ανάγκη;
Το personal branding υπάρχει από τη στιγμή ακόμη που επιλέγεται το όνομα ενός μωρού – όπως παρατηρούμε τα τελευταία χρόνια, οι γονείς έχουν επιδοθεί σε μια επιμελή διαδικασία ανεύρεσης του κατάλληλου ονόματος για το παιδί τους. Έτσι, κάθε όνομα πρεσβεύει κάποιες επικοινωνιακές αξίες με τις οποίες οι γονείς θα ήθελαν να ταυτίζεται το παιδί τους. Οπότε, ανάλογα με τις προσδοκίες, φιλοδοξίες και επιδιώξεις που έχει κάθε άτομο, μεταβάλλεται και η ουσιαστική ανάγκη για personal branding.
Σε κάθε περίπτωση όμως, ο βίος και τα έργα κάθε ατόμου συνθέτουν άτυπα το διαχρονικό personal brand του. Η διαφορά έγκειται στο κατά πόσο η επικοινωνία και τα έργα καθενός χτίζουν μεθοδικά, μεταξύ άλλων, ένα δυνατό και στιβαρό brand ή υποτιμούν και αγνοούν τα έμπρακτα αποτελέσματα της πορείας αυτής. Κατά συνέπεια, καθένας μας κρίνει εάν είναι πολυτέλεια ή ανάγκη, αλλά σε καμία περίπτωση το personal brand δεν χτίζεται με επαγγελματικό τρόπο από κάποιον που δεν είναι επαγγελματίας στο είδος αυτό.
Είναι οι κρίσεις, σε προσωπικό ή εταιρικό επίπεδο, μονόδρομος;
Οι κρίσεις είναι αποτέλεσμα λάθους. Και λάθη θα γίνονται πάντα.
Αν η διαχείριση κρίσης είναι η «θεραπεία», τότε πώς ορίζεται η «πρόληψή» της;
Με τη συστηματική και διαχρονική δημιουργία και εξέλιξη της άρτιας φήμης. Ένας άνθρωπος ή και μια εταιρεία που έχει χτίσει θετική φήμη μπορεί και αντεπεξέρχεται σε μια κρίση. Διότι το λάθος συγχωρείται. Αρκεί να είναι μεμονωμένο και να αφορά κάποιον που έχει δείξει στην πορεία του ότι τα έργα του προσθέτουν αξία στο σύνολο, στην κοινωνία, στους προμηθευτές, στους εργαζόμενούς του κ.λπ. Η καλύτερη πρόληψη είναι η εντιμότητα, η ακεραιότητα, η ανθρωπιά. Και η καλύτερη θεραπεία δίνεται μόνο από τους πιο έμπειρους ειδικούς.
Θέλει φαντασία η επικοινωνία;
Πολύ! Άλλωστε, ο μόνος τρόπος έκφρασης της φαντασίας είναι η επικοινωνία. Η φαντασία απογειώνεται από τον σωστό τρόπο επικοινωνίας και η επικοινωνία που απογειώνει είναι η γεμάτη φαντασία επικοινωνία.
Τι ρόλο παίζει η γνώση στη διαμόρφωση μιας βιώσιμης, παραγωγικής και με θετικό πρόσημο στρατηγικής;
Στρατηγική χωρίς γνώση δεν είναι στρατηγική. Είναι τακτικισμός. Είναι τυχαία ενέργεια ή κίνηση. Στρατηγική σημαίνει πολυεπίπεδη γνώση, ανάλυση δεδομένων, προετοιμασία εναλλακτικών σεναρίων, μελέτη μοντέλων κ.λπ. Το πιο δυνατό όπλο ενός στρατηγού πια είναι η τεχνητή νοημοσύνη.
Μήπως ζούμε σε μια εποχή που τα data καταδυναστεύουν τη δημιουργικότητα;
Δυστυχώς σε μεγάλο βαθμό αυτό ισχύει. Η αποφυγή του ρίσκου κρύβεται στα data. Άρα και η αυθεντική και με σοφία δημιουργικότητα (thought creativity). Προφανώς, η ενδελεχής μελέτη των data είναι απολύτως απαραίτητη. Είναι προϋπόθεση να γνωρίζεις τι λένε τα data σε βάθος και κατόπιν, εάν το ένστικο ή η φαντασία σου υποδεικνύει να τα αγνοήσεις, τότε καλά θα κάνεις να τα αγνοήσεις. Άλλωστε, η ανθρωπότητα εξελίχθηκε και εξελίσσεται διότι υπήρχαν και υπάρχουν άνθρωποι που τους χαρακτηρίζουμε genius & crazy!
Τι είναι το thought creativity; Σχετίζεται με το thought leadership;
Το thought creativity είναι ένας όρος που έχω εισαγάγει στον χώρο της επικοινωνίας εδώ και πολλά χρόνια. Είναι ένα απόσταγμα γνώσης από τη διεθνή μου εμπειρία για το πότε η δημιουργικότητα κάνει την ουσιαστική διαφορά. Η εποχή της ατάκας και του ευρήματος ανήκει στο παρελθόν. Ο καταναλωτής πια μαγεύεται μόνο από τη σοφία της δημιουργικότητας. Πόσο καλά «ψαγμένη» είναι. Κατά πόσο βασίζεται στις πιο βαθιές του ανάγκες και κατά πόσο απαντά στις επιθυμίες του, όχι όμως ως κερασάκι στην τούρτα. Αλλά ως το κύριο συστατικό που απαντά και ικανοποιεί την αλήθεια της ανάγκης του.
Αν δεν ήσασταν αυτό που είστε, τι θα θέλατε να είστε;
Αστροναύτης. Για να είμαι μεταξύ αυτών που θα φέρουν τους διαφορετικούς κόσμους κοντά, προς όφελος όλων. Για την αναπτυξη και την εξελιξη όλων.
***
Το συνολικό είναι αυτό που ορίζει το ατομικό. Βαρέθηκα το γκρι στον ουρανό. Αυτούς που φωνάζουν σε μια διαδήλωση. Γιατί φωνάζουν; Δεν παρακολουθώ. Όπως βγαίνω από το Petite Fleur, κατεβαίνω προς την Πανεπιστημίου. Ο δήμαρχος ξανακαταστρέφει τα πεζοδρόμια. Τι μίσος τους έχει άραγε; Βρισκόμαστε στο τέλος της επιφάνειας της επικοινωνίας και εισερχόμαστε βιαίως στον πυρήνα του αποτελέσματος της επικοινωνίας. Που είναι σκληρός, επιθετικός και βίαιος. Που κατασπαράζεται από τα social media. Εκεί όπου υπάρχει η «αλήθεια της ανάγκης του». Δεν είναι η επικοινωνία προϊόν, σκέψη είναι, έννοια και δημιουργία. Και διαχείριση φόβων, ώστε τα λάθη να γίνουν γέφυρα για το καλό. Αλλιώς, η επικοινωνία γίνεται αυτοκτονία.
Μικρό Πορτρέτο
Διεθνώς αναγνωρισμένος σε επίπεδο thought leadership, ο Δημήτρης Μιχόπουλος διακρίνεται για την ικανότητά του να ηγείται κορυφαίων οργανισμών, καθώς και για την προσήλωση και το πάθος του στη δημιουργία διατηρήσιμης υπεραξίας.
Σταθερά προσηλωμένος στην κερδοφόρο ανάπτυξη οργανισμών, τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο τομέα, έχει δημιουργήσει, εμπνεύσει και καθοδηγήσει ομάδες κορυφαίων στελεχών, οι οποίες με τη σειρά τους έχουν επιδείξει εντυπωσιακά αποτελέσματα σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.
Είναι ιδρυτής και CEO της εταιρείας Dimitris Michopoulos Reputation Management Firm. Επίσης, είναι Vice President of Reputation και μέλος στο ΔΣ του CEO Clubs και Founding Partner του Your Directors Club (YDC).
Μέχρι και το 2022 κατείχε τη θέση του προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου στη MullenLowe. Πριν ήταν διευθύνων σύμβουλος στη Weber Shandwick.
Το διάστημα 2012-2014 εργάστηκε ως σύμβουλος διοίκησης στον ΟΠAΠ, επιβλέποντας το Μarketing και την Εταιρική Επικοινωνία του ομίλου, ενώ τα 9 προηγούμενα χρόνια κατείχε τη θέση του Corporate Affairs Director στη Vodafone.
Η επαγγελματική του πορεία ξεκίνησε στη Unilever, όπου παρέμεινε για 5 συναπτά έτη, διευρύνοντας τον πολυδιάστατο ρόλο του. Επίσης, έχει διατελέσει γενικός διευθυντής Επικοινωνίας και Marketing στην Επιτροπή Μεσογειακών Αγώνων.
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
Πέτρος Γκάτζιας: «Γραφιάς Είμαι και Γραφιάς θα Παραμείνω»
Χρίστος Δήμας: «Η Ελλάδα το 2040 θα είναι Πράσινη, High-Tech και Βιώσιμη»
Κώστας Ζαχαριάδης: «Το Πράσινο Μοντέλο Ανάπτυξης Αποτελεί Μονόδρομο»
