Παρότι, συνήθως, τα βιβλία είναι καλύτερα από τις ταινίες, όταν το No 1 best seller του 2019 μεταφέρεται στο σινεμά η προσμονή για το αποτέλεσμα είναι μεγάλη. Όταν δε το μυθιστόρημα είναι επιπέδου «Εκεί που Τραγουδάνε οι Καραβίδες», οι απαιτήσεις είναι ακόμη μεγαλύτερες. Μεγάλη παγίδα…
Εκεί που Τραγουδάνε οι Καραβίδες | Olivia Newman | Daisy Edgar-Jones, Taylor John Smith, Harris Dickinson, David Strathairn
Η υπόθεση του ομότιτλου μυθιστορήματος της Delia Owens, το οποίο παρεμπιπτόντως έχει πουλήσει 15.000.000 αντίτυπα, επικεντρώνεται στη ζωή ενός κοριτσιού που μεγάλωσε ολομόναχο στον βάλτο. Στην ιδιόρρυθμη ιδιοσυγκρασία της Kya Clark και στον βάλτο στον οποίο γεννήθηκε και έζησε μέχρι την τελευταία της πνοή. Στη θαλπωρή που βρήκε από κάθε ζωντανό οργανισμό του βαλτότοπου, αλλά για χρόνια ολόκληρα δεν κατάφερε να συναντήσει στους ανθρώπους.
Το κορίτσι του βάλτου, όπως υποτιμητικά αποκαλούν την Kya Clark οι κάτοικοι του κοντινού Μπάρκλι Κόουβ, ενός ήσυχου ψαροχωριού της Βόρειας Καρολίνας με συντηρητικούς λευκούς πολίτες, όταν ήταν πολύ μικρό εγκαταλείφθηκε από την οικογένειά του. Πρώτα έφυγε η μαμά του, γιατί δεν μπορούσε να αντέξει άλλο τον βίαιο άντρα της. Ακολούθησαν τα αδέλφια της γιατί αδυνατούσαν να υποφέρουν τον βίαιο πατέρα τους. Η μικρή έμεινε μόνη με τον μπαμπά, υπομένοντας τα άγρια ξεσπάσματά του, μέχρις ότου έφυγε κι εκείνος, αφήνοντάς τη να παλεύει να επιβιώσει σε έναν τόπο απομονωμένο και άγριο.
Η Kya τα βγάζει πέρα με την πείνα της πουλώντας μύδια που μαζεύει μονάχη της σε ένα κοντινό μπακαλικάκι, το οποίο ανήκει σε ένα ζευγάρι μαύρων. Τα βγάζει πέρα με τον χλευασμό των ευυπόληπτων ρατσιστών λευκών του χωριού αποφεύγοντας τα μέρη τους περισσότερο κι από όσο οι συνθήκες το επιτρέπουν. Τα βγάζει πέρα με τη μοναξιά της βουτώντας στη γαλήνη του βάλτου, στα πετάγματα των πουλιών και στην αρμονία της φύσης.
Γίνεται μια ευφάνταστη αυτοδίδακτη φυσιοδίφης που λαχταράει να συνδεθεί με τους ανθρώπους. Μέχρι τη στιγμή που ο Chase Andrews, ο περιζήτητος γαμπρός του Μπάρκλι Κόουβ, βρίσκεται νεκρός στον βάλτο.
Το Βιβλίο
Η Delia Owens είναι Αμερικανίδα συγγραφέας, ζωολόγος και οικολόγος. Για την ακρίβεια, είναι ζωολόγος και οικολόγος που έγραψε το πρώτο της μυθιστόρημα, το «Εκεί που Τραγουδάνε οι Καραβίδες», για να καταπλήξει τα πλήθη, αφού κατάφερε όχι μόνο να σπάσει τα ταμεία, αλλά και να γράψει μια ιστορία με απογειωτικό οίστρο.
Εντάσσοντας στο αφήγημά της το σασπένς που δημιουργεί ένας φόνος και πλαισιώνοντας την ιστορία της με τον απεχθή ρατσισμό των «κανονικών» ανθρώπων, μιλάει για την απέραντη μοναξιά των «διαφορετικών», ενώ ταυτόχρονα προσφέρει απλόχερα στον αναγνώστη τις γνώσεις της για τον θαυμαστό κόσμο των ζώων και του βάλτου, ο οποίος στα μάτια της –όπως άλλωστε και στα μάτια της Kya Clark– είναι ολοζώντανος, πολύχρωμος και υπέροχος. Το ακριβώς αντίθετο δηλαδή από τον κόσμο των ανθρώπων, ο οποίος είναι στείρος και τελματώδης.
Η Ταινία
Η Lucy Alibar ανέλαβε να κάνει το μυθιστόρημα της Delia Owens σενάριο. Προσπάθησε –και τα κατάφερε– να χωρέσει τα πάντα. Όλα όσα λέει η ιστορία. Κατόρθωμα; Όχι. Γιατί για να χωρέσει τα πάντα άρχισε να κόβει από δω κι από κει επιμέρους ιστορίες, κομμάτια από συγκλονιστικά γεγονότα, ατμόσφαιρες από ανομολόγητα συναισθήματα, σκηνές ανθρώπινης βιαιότητας, πόνο αγωνιώδους μοναξιάς.
Έφτιαξε ένα σενάριο λίγο απ’ όλα και τελικά κάτι ούτε πολύ ούτε βαθύ. Λίγο δικαστικό δράμα, λίγη ερωτική περιπέτεια, λίγο συναισθηματικό δράμα. Αποτέλεσμα; Το μάτι να μεταφέρεται συχνά πυκνά από την οθόνη στο ρολόι και τούμπαλιν.
Ωστόσο, το κινηματογραφικό «Εκεί που Τραγουδάνε οι Καραβίδες», το οποίο και πάλι παρεμπιπτόντως έχει κάνει εξαιρετικές εισπράξεις έως τώρα, έχει μερικές αξιοσημείωτες αρετές: έξοχο καστ και ένα σκηνοθετικό κατόρθωμα.
Η Olivia Newman, παρότι δεν κατάφερε να δώσει ρυθμό στην ταινία –επηρεασμένη προφανώς από το λίγο απ’ όλα της Lucy Alibar– έδωσε στα καλογυρισμένα πλάνα του βάλτου ρόλο συμπρωταγωνιστή, εντάσσοντας το περιβάλλον στη δράση κι όχι χρησιμοποιώντας το ως απλό background. Ό,τι ακριβώς περιέγραφε και η Owens στο βιβλίο της. Ό,τι ακριβώς χρειάζεται για να συνδεθούμε με τη φύση.
Ακόμη περισσότερο σινεμά στην αθηΝΕΑ:
