Ο έρωτας αλλάζει μορφή ανά εποχές; Τι σημαίνει για τους έφηβους και τι μορφή έχει για τους ενήλικες; «Χτυπάει» την πόρτα μας περισσότερο τους καλοκαιρινούς μήνες;
Καθώς ήμουν ξαπλωμένη στην παραλία, έτυχε να ακούσω άθελά μου και παρά την ηχώ των τζιτζικιών μια συζήτηση ανάμεσα σε παρέα εφήβων που καθόταν δίπλα μου. Μιλούσαν για τον έρωτα – τι σημαίνει, πώς τον βιώνουν, τι περιμένουν από αυτόν.
Η 17χρονη Νεφέλη καθόταν στην πετσέτα της με ένα μπουκάλι παγωμένο τσάι στο χέρι και τα γόνατα μαζεμένα. Κοίταζε προς την καντίνα, όπου ο Άγγελος εκείνη την στιγμή είχε πάει να πάρει παγωτό. Δεν τον ήξερε καλά. Μόλις προχθές τον είχε γνωρίσει, μέσω φίλων, σε ένα beach party. «Μου έκανε follow στο Insta», είπε στη φίλη της. «Και μου έστειλε ένα “ήσουν πολύ ωραία χτες”». Η φίλη της χαμογέλασε πονηρά. «Ε, τότε πάμε καλά. Ανέβασε κάτι με τη θάλασσα και βάλε το τραγούδι που του αρέσει. Θα το πιάσει». Τα λόγια τους, απλά μα και γεμάτα αλήθεια, με έβαλαν σε σκέψεις. Έτσι γεννήθηκε και αυτό το άρθρο. Ως μια απόπειρα να κατανοήσω πώς ερωτεύονται σήμερα οι νέοι, αλλά και πώς –ή αν– διαφέρει αυτός ο έρωτας από εκείνον των ενηλίκων.
Έρωτας Σημαίνει…
….μια αδιόρατη δύναμη που ξεπερνά τη λογική, μια παρόρμηση της ψυχής που γεννιέται ξαφνικά και φέρνει μαζί της επιθυμία, δέος, προσμονή και φόβο. Είναι η έλξη προς κάποιον που μας αποκαλύπτει έναν νέο εαυτό μέσα από τα μάτια του – ένας καθρέφτης όπου ξαφνικά βλέπουμε όχι μόνο ποιοι είμαστε, αλλά και ποιοι θα μπορούσαμε να γίνουμε. Δεν είναι μόνο ρομαντισμός ή έλξη· είναι η βαθιά ανάγκη να συνδεθούμε, να μας «δει» κάποιος πραγματικά, να μοιραστούμε και να νιώσουμε οικειότητα, ακόμη και μέσα στην αβεβαιότητα. Ο έρωτας είναι ρίσκο, είναι άνοιγμα, είναι τρυφερή τόλμη.
Μα στα μάτια ενός εφήβου είναι και κάτι παραπάνω. Είναι τα πρώτα φτερουγίσματα, οι πρώτες νίκες αλλά και οι πρώτες ήττες της καρδιάς. Πώς όμως ερωτεύεται ένας σημερινός έφηβος;
Οι έφηβοι δεν έχουν ακόμα μάθει να κρύβονται πίσω από αναλύσεις ή λογική. Νιώθουν και το δείχνουν – άτσαλα μεν, αληθινά δε. Πώς όμως διαφέρει –ή δεν διαφέρει– από τον τρόπο τον δικό μας, των ενηλίκων; Και πώς μεταφράζονται οι συμπεριφορές μεταξύ των φύλων σε αυτό το ευαίσθητο, εύθραυστο, αλλά και γεμάτο ορμή στάδιο της ζωής;
Έρωτας με Φίλτρα Instagram
Οι έφηβοι του σήμερα έχουν στα χέρια τους κάτι που η προηγούμενη γενιά δεν είχε καν φανταστεί στην ηλικία τους. Απεριόριστη πρόσβαση στον ψηφιακό κόσμο. Η φράση «μου αρέσει» έχει μετατοπιστεί από την καρδιά στο… εικονίδιο με την καρδούλα. Ένα «like» σε story μπορεί να είναι το νέο «σου χαμογέλασα στο διάλειμμα». Οι έφηβοι ερωτεύονται με emojis, με ανταλλαγές τραγουδιών, με αστεία TikTok που «κρύβουν» συναίσθημα. Το φλερτ συχνά γεννιέται στο inbox πριν καν ειπωθεί μια λέξη από κοντά. Κι όμως, πίσω από την οθόνη οι παλμοί χτυπούν το ίδιο δυνατά.
Οι Ενήλικες Είναι πιο Λογικοί ή Απλώς πιο Κουρασμένοι;
Οι ενήλικες, από την άλλη, έχουν βιώσει αρκετές πτώσεις ώστε να «περπατούν» πιο συγκρατημένα. Ο έρωτας για εκείνους είναι ενδεχομένως λιγότερο αυθόρμητος, περισσότερο «φιλτραρισμένος». Οι εμπειρίες τους μαθαίνουν να προσέχουν, να αξιολογούν, να αναζητούν συμβατότητες. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο ενήλικος έρωτας δεν είναι έντονος· μάλλον είναι πιο «διαπραγματεύσιμος». Η έλξη εκφράζεται συχνά με πράξεις, υπευθυνότητα, ενδιαφέρον για την καθημερινότητα του άλλου – αντί για καρφιτσωμένες καρδούλες κάτω από stories.
Παιχνίδια Ρόλων ή Καθρέφτες Ανασφάλειας;
Οι έφηβοι έχουν την τάση να προσελκύουν με την υπερβολή. Κορίτσια που δείχνουν αδιάφορα για να φανούν πιο «ανεξάρτητα», αγόρια που γίνονται θορυβώδη για να τραβήξουν την προσοχή. Συχνά υιοθετούν στερεοτυπικούς ρόλους – όχι γιατί είναι επιφανειακοί, αλλά γιατί ακόμα προσπαθούν να μάθουν ποιοι πραγματικά είναι. Εκείνο το «μου κάνει τον δύσκολο» μπορεί να είναι άμυνα. Εκείνο το «με ειρωνεύεται» μπορεί να είναι φλερτ ντυμένο με αμηχανία.
Οι αντιδράσεις τους –να απομακρυνθούν ξαφνικά, να στείλουν δέκα μηνύματα μέσα σε ένα βράδυ ή να προσποιηθούν πως δεν ενδιαφέρονται– συχνά δεν είναι τίποτα περισσότερο από καμουφλαρισμένοι φόβοι: απόρριψης, μη αποδοχής, σιωπής. Το ίδιο ισχύει και για τους ενήλικες – απλώς έχουν εκπαιδευτεί να το κρύβουν καλύτερα. Εκεί που ο έφηβος ειρωνεύεται το πρόσωπο που του αρέσει, ο ενήλικας απλώς «εξαφανίζεται». Το συναίσθημα παραμένει το ίδιο∙ μόνο η διαχείρισή του αλλάζει.
Το Κοινό Νόημα Είναι η Ανάγκη του να Ανήκεις;
Παρά τις τεχνολογικές, κοινωνικές ή ηλικιακές διαφορές, ένα πράγμα παραμένει σταθερό. Όλοι, έφηβοι και ενήλικες, ερωτεύονται γιατί θέλουν να τους δει κάποιος, να τους καταλάβει, να τους αγκαλιάσει χωρίς όρους. Η διαφορά ίσως είναι ότι ο έφηβος προσπαθεί να καταλάβει πρώτα ποιος είναι – και ύστερα ποιον θέλει. Ο ενήλικας ίσως έχει ξεχάσει ποιος ήταν και προσπαθεί να θυμηθεί μέσα από τον άλλο. Γι’ αυτό ας είμαστε τρυφεροί όχι μόνο με τους –ηλικιακά– έφηβους, αλλά και με τον έφηβο μέσα μας.
Ίσως, τελικά, το να αγαπάς στην εφηβεία είναι πιο γενναίο από ό,τι δείχνει. Γιατί ερωτεύεσαι χωρίς «πρέπει», χωρίς εμπειρία, με την καρδιά ανοιχτή. Οι ενήλικες, από την άλλη, χρειάζονται πρώτα να πείσουν τον εαυτό τους ότι… επιτρέπεται να νιώσουν.
Κι ίσως το ζητούμενο δεν είναι να διδάξουμε στους εφήβους πώς να ερωτεύονται σωστά, αλλά να τους επιτρέψουμε να το κάνουν λάθος – όπως κάποτε το κάναμε κι εμείς.
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
Ζητείται Παρκαδόρος στο Κέντρο της Αθήνας
