Το Κλειστό γήπεδο μπάσκετ του ΟΑΚΑ ήταν ήσυχο. Μπήκα στο παρκέ μαζί με τα μέλη της Εθνικής Ομάδας Μπάσκετ Γυναικών. Το γήπεδο στέκεται από πάνω σου. Σε καθηλώνει, ακόμα και άδειο. Βρισκόμαστε 4-5 δημοσιογράφοι και όλο το team της Εθνικής μαζί με τους υπεύθυνους τύπου της Ελληνικής Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης.
Το μυαλό μου πάει πίσω στο καλοκαίρι του 2017. Μια συνάδελφος, φανατική με το γυναικείο αθλητισμό, με ρώτησε αν έμαθα τι έγινε με το μπάσκετ. Ξεκινήσαμε να μιλάμε για την ομάδα και καθώς οι μέρες περνάγανε είχαμε την πρόκριση στους 16, μετά στους 8, μετά στην 4άδα. Οι επιτυχίες αυτές έφεραν στο προσκήνιο μοναδικές ιστορίες από τις παίκτριες της Εθνικής. Μάθαμε τη Μάλτση, την Καλτσίδου, τη Σταμάτη, τη Σπανού. Μάθαμε ότι… “δεν καταλαβαίνουν”.
Τελικά, η Γαλλία και το Βέλγιο ήταν εμπόδια αξεπέραστα και η Εθνική για πρώτη φορά στην ιστορία της κατέλαβε την 4η θέση στο Ευρωμπάσκετ της Τσεχίας. Η θέση αυτή ήταν και το εισιτήριο για το παγκόσμιο κύπελλο του 2018. Στις 22 Σεπτεμβρίου θα συναντηθούν στην Τενερίφη οι καλύτερες ομάδες του κόσμου. Αντίπαλοί μας στην πρώτη φάση θα είναι ο Καναδάς, η Γαλλία και η Κορέα.
Πίσω στο ΟΑΚΑ, το media day είναι σε εξέλιξη. Τα κορίτσια παίζουν ένα παιχνίδι δικής τους έμπνευσης, όποια σκοράρει συνεχίζει μέχρι να μείνει μία ή σουτάρουν τρίποντα από τη σέντρα. Ο coach Κώστας Κεραμιδάς σου βγάζει μια ηρεμία, ενώ ταυτόχρονα στο πρόσωπό του διακρίνεις το “νεύρο” του αθλητή. Μου θύμισε προπονητές που δεν μπορείς παρά να τους πάρεις στα σοβαρά, να σκιστείς γι’ αυτούς.
Μιλάω με τη Μαριέλλα Φασούλα. Είναι από τις “μικρές” της Εθνικής, παίζει σέντερ – τα γονίδια των γονιών βλέπετε! Τη ρωτάω για την Αμερική, όπου παίζει και σπουδάζει. “Οι άνθρωποι εκεί παρακολουθούν γυναικείο μπάσκετ και είναι πολύ οργανωμένοι”, μου εξηγεί. Της λέω για το ΟΑΚΑ και πώς ψάρωσα όταν μπήκα. “Είναι εντυπωσιακό, σκέψου να είσαι στις βολές – είσαι εσύ και όλοι αυτοί”. Η συζήτηση, αναπόφευκτα, πάει και στον πατέρα της, Παναγιώτη Φασούλα. “Μου στέκεται, μου μιλάει, αλλά δεν με βαραίνει. Εγώ του ζητάω συμβουλές και θα μου πει για κάποιες κινήσεις στο γήπεδο, ως εκεί”.
Δεν θα μπορούσα να μη μιλήσω στην Εβίνα Μάλτση και περίμενα υπομονετικά τη σειρά μου. Η εμπειρία του “παλιού” φαίνεται και αξίζει πολλά. Είναι η αρχηγός και το έχει κερδίσει. Είναι άλλωστε record woman της Εθνικής, με πάνω από 3.000 πόντους. Έχει τα αντίστοιχα επιτεύγματα του Νίκου Γκάλη. Έχει κερδίσει, για παράδειγμα, τον τίτλο της πρώτης σκόρερ στο Ευρωμπάσκετ, χωρίς να έχει πάρει μετάλλιο, όπως και ο μεγάλος Νικ.
Τη ρωτάω για το μέλλον. “Θα είμαι στο χώρο του μπάσκετ, με κάποιο τρόπο. Μπορεί για coach να μη κάνω, θα δούμε, αλλά το αγαπώ και θα είμαι στο χώρο”. Και οι 3.000 πόντοι; “Έχω ακούσει τρομερά πράγματα. το χαίρομαι και είναι μια ικανοποίηση. Το μπάσκετ μου προσέφερε τόσα και του προσφέρω και εγώ ό,τι μπορώ” .
Στην Εθνική έχουν ενταχθεί και πιο νέα κορίτσια, αναπόφευκτα τη ρωτάω αν όλο αυτό θα έχει συνέχεια. “Βλέπω φως στο τούνελ, οι κορασίδες πάνε καλά, η Λευκάδα θα παίξει στην Ευρώπη, ενώ έχει καλή ομάδα και ο Πανιώνιος, υπάρχουν παιδιά, αλλά πρέπει να τα κρατήσεις.”
Η αίσθηση μου ήταν ότι με όποιον και όποια μίλησα, ήξερε γιατί ήταν εκεί. Τα κορίτσια έφυγαν στα αποδυτήρια για να βάλουν τις φανέλες της φωτογράφισης. Ξαναπιάνω την Εβίνα. “Τι θα κάνουμε στο παγκόσμιο;” “Ψυχή! Πάμε με ψυχή γιατί και τραυματισμούς έχουμε και οι 2 αντίπαλοι είναι δύσκολοι.” Σε αυτό συμφώνησαν όλοι, ότι η ομάδα θα κοιτάξει ένα-ένα τα παιχνίδια.
Σίγουρα χρειάζεται μια ακόμα υπέρβαση, καθώς φέτος οι αντίπαλοι, πλέον, ξέρουν τι να περιμένουν. Οι Καναδές παίζουν στο WNBA ενώ οι Γαλλίδες έχουν μια από τις καλύτερες ομάδες. Τέλος, η Κορέα θεωρείται ότι πάντα κατεβάζει αξιόλογες ομάδες.
Όμως στις 22 Σεπτεμβρίου το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ξεκινά. Αυτό που δίνει ακόμη μεγαλύτερη αξία στην προσπάθειά τους είναι η ώθηση που δίνουν οι επιτυχίες τους στο γυναικείο αθλητισμό.
Είχαμε μείνει λίγο πίσω στα γυναικεία ομαδικά αθλήματα, φαίνεται όμως ότι το κενό σιγά σιγά θα κλείσει. Ό,τι κι αν συμβεί στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, εγώ έχω στο νου μου μια οικογένεια, παίκτριες και προπονητικό επιτελείο που χαίρονταν τις στιγμές, ακόμα και ενός απλού media day. Έπαιζαν μπάσκετ μεταξύ τους και το ευχαριστιόντουσαν πραγματικά.
Καλή επιτυχία!
