Επιστρέφεις με 3 ºC καταχείμωνο έπειτα από έναν… Δεκαπενταύγουστο στην Εναλλακτική Σκηνή της Λυρικής, συνθήκη που βιώνεις βλέποντας τα «Φτηνά Τσιγάρα», μια γιορτή με μπόλικη φιλοσοφία, άφθονα τσιγάρα και νοσταλγία για τη δεκαετία του ’90. Από αυτή τη μεταφορά του έργου σε μιούζικαλ δεν θα μπορούσε να απουσιάζει ο Ρένος Χαραλαμπίδης, ενορχηστρωτής και πρωταγωνιστής των άλλοτε σινε-«Τσιγάρων».
Με τσιγάρα αναμμένα, με ταμπέλες νέον που αναβοσβήνουν, αισθητική με στοιχεία ποπ αρτ, έναν τηλεφωνικό θάλαμο, παράλληλες δράσεις, ρομάντζο… Κάπως έτσι αναγεννάται καλλιτεχνικά μια ιστορία με τυχαία αρχή, ενδιαφέρουσα πορεία και αναπάντεχο τέλος.
Σκηνικό η νύχτα του Δεκαπενταύγουστου στην Αθήνα που αργεί και ησυχάζει. Ένας συλλέκτης στιγμών περιπλανάται παρατηρώντας ανθρώπους, συμπεριφορές και καταστάσεις, κάνοντας προσωπικές αποτιμήσεις ζωής, συνομιλώντας με τον Πλατωνικό Έρωτα. Σκέψεις που έγιναν λέξεις. Λέξεις που έγιναν προτάσεις.
Προτάσεις που έγιναν δημοφιλή τσιτάτα στα «Φτηνά Τσιγάρα», ένας τίτλος που αναδεικνύει την ύπαρξη των τσιγάρων σε κάθε σεκάνς, που στην πραγματικότητα κάθε άλλο παρά φτηνά είναι. Και εκεί, μέσα στον καπνό, ξεχωρίζουν ατάκες, φιλοσοφίες, ωμές στάσεις και εκφράσεις, αλήθειες, σε μια Αθήνα σαν καζάνι που βράζει, όπου ανακατεύονται όλοι με όλους.
Ο Ρένος Χαραλαμπίδης δημιούργησε μια διαχρονική ταινία, μπροστά για τα δεδομένα της τότε εποχής, μια ωδή στην Αθήνα του ρομαντισμού, των φιλικών διαθέσεων, της ετερότητας, των νυχτερινών αναπάντεχων συναπαντήσεων και των φτηνών τσιγάρων. Αυτό το κλίμα κι αυτά τα πρόσωπα μεταφέρθηκαν στην Εναλλακτική Σκηνή υπό το σκηνοθετικό βλέμμα του Κωνσταντίνου Ρήγου, που δημιούργησε ένα lounge κόσμο γύρω από το κινηματογραφικό ζευγάρι, τοποθετώντας τον δημιουργό-αφηγητή-παρατηρητή στο κέντρο της σκηνής, σε ένα total white χώρο, εν αντιθέσει με το πολύχρωμο περιβάλλον που είχε στοιχεία vintage και χρώματα nineties, ενώ ενέταξε αρμονικά επί σκηνής τους εξαίρετους μουσικούς, κάνοντάς τους μέρος της δράσης.
Το σενάριο του Χαραλαμπίδη, σε συνδυασμό με το λιμπρέτο που υπογράφει ο Πέτρος Βουνισέας και τη μουσική του Παναγιώτη Καλαντζόπουλου, αναβαθμίζουν τα «Φτηνά Τσιγάρα» σε ένα μιούζικαλ διεθνών προδιαγραφών, προβάλλοντας θεατρικά το έργο και απενοχοποιώντας μουσικά τη βωμολοχία.
Περνώντας στο ερμηνευτικό κομμάτι, ο Ρένος Χαραλαμπίδης λάμπει στο άσπρο κοστούμι, δίνει το στίγμα εκείνης της εποχής και γίνεται η σκιά του θεατρικού Νίκου, στον ρόλο του οποίου ο Θάνος Λέκκας κινείται με άνεση και χαλαρότητα στη σκηνή, χωρίς να επισκιάζεται από τον Χαραλαμπίδη. Η Χριστίνα Στεφανίδη στον ρόλο της Σοφίας διατηρεί ένα χαμηλών τόνων προφίλ, αμήχανο σε κάποιες σκηνές, υπηρετώντας το σενάριο και χωρίς να παραφωνεί.
Ο Κωνσταντίνος Μπιμπής και η Σοφία Κουρτίδου ξετυλίγουν το ταλέντο τους σε πρόζα και τραγούδι, κλέβοντας την παράσταση. Κωμικότητα βγάζουν ο Πάρις Θωμόπουλος –το έτερον σκηνικό ήμισυ της Κυρτίδου– και ο τενόρος Δημήτρης Ναλμπάντης με τον Τάκη Βαμβακίδη που, στους ρόλους του Τάκη και του Τέλη, συνθέτουν ένα καλό δίδυμο. Ο Ίαν Στρατής, σε γκροτέσκο ρόλο, προσιδιάζοντας στον Τζιμ Κάρεϊ της «Μάσκας», ερμηνεύοντας μουσικά καθηλώνει, όπως μαγεύει και η Idra Kayne, που σε ταξιδεύει σε τζαζ μουσικές σκηνές τραγουδώντας το «Summertime in Prague». Η παρουσία της Αθηνάς Βρούβα λειτουργεί βοηθητικά, εμπλεκόμενη στο σύνολο.
Σε μια jazz, funky ατμόσφαιρα, τα «Φτηνά Τσιγάρα» διέπονται από μια μποέμικη τελολογική φιλοσοφία, με μοναδικό γνώστη της μοίρας τη ζωή, που ο πρωταγωνιστής ξέρει και εμπιστεύεται. Κι εμείς εμπιστευτήκαμε αυτό το μουσικοθεατρικό ανέβασμα, που δικαίωσε την ταινία έπειτα από δύο χρόνια και μια εικοσαετία.
Συντελεστές
Λιμπρέτο: Πέτρος Βουνισέας, βασισμένο στην ομώνυμη ταινία του Ρένου Χαραλαμπίδη | Στίχοι: Παναγιώτης Καλαντζόπουλος, Πέτρος Βουνισέας, Μιχάλης Γκανάς, Ελένη Ζιώγα | Σκηνοθεσία, κινησιολογία, σκηνικό: Κωνσταντίνος Ρήγος | nationalopera.gr
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
Σωτήρης Μελανός: Η Βία του Πολέμου δεν Μπορεί Παρά να μας Πληγώνει
«Ο Κοτζάμπασης του Καστρόπυργου»: Ήρωες και Αντιήρωες στη Σκηνή του ’21
