Κορίτσι, γυναίκα, μαμά. Μια γυναίκα σύγχρονη, η οποία ξεχωρίζει για την πολυπλοκότητά της, αλλά και για τις υπέροχες δεξιότητές της που συνεχώς εξελίσσει, ασπάζεται τον ρόλο της μητρότητας μόνο όταν εκείνη το επιλέγει.
Η όρεξη για ζωή, η συνεχής εξερεύνηση, η λάμψη, η ευγένεια, η δημιουργικότητα, η εξωστρέφεια, ο εθελοντισμός, η ενσυναίσθηση, είναι κάποια από τα χαρακτηριστικά που θυμίζουν τη μαμά τόσο του σήμερα όσο και του χθες. Μια γυναίκα που συνεχώς στηρίζει και στηρίζεται κυρίως στις δυνάμεις της.
Η σημαντική φιγούρα της μητέρας μας ακολουθεί ανά τους αιώνες, άλλοτε χαμηλόφωνα κι άλλοτε με ηχηρές πράξεις. Χαράζει την πορεία της θαρραλέα, χωρίς δισταγμούς. Το πρότυπο της μητέρας εντυπώνεται βαθιά μέσα μας, μας τροφοδοτεί με αξίες και συναισθήματα, που θα τα τιμούμε σε κάθε όμορφη ή δύσκολη ήμερα της ζωής μας, όσα χρόνια κι αν περάσουν.
Όλα για τη Μητέρα μου
Για μένα, η έννοια και η αξία της μητρότητας κρύβει κάποια ποιοτικά χαρακτηριστικά όπως η τρυφερότητα, η ανιδιοτέλεια, το νοιάξιμο, η αγωνία, η φροντίδα, η αγάπη, που ενεργοποιούνται σε όλους μας ανεξαρτήτως φύλου. Εύχομαι όλοι να έχουν νιώσει το άγγιγμα και το φιλί της μητέρας, που μεταλλάσσεται σε συναίσθημα και μας ακολουθεί. Είναι «φως», παρέα με τόσα άλλα που λάμπουν στην καθημερινότητά μας.
Όταν θέλουμε να μας ακούσει κάποιος χωρίς δεύτερες σκέψεις είναι πάντα εκεί, για να νιώσουμε και πάλι τη ζεστή της αγκαλιά. Με μια ευγενική κουβέντα ή μια καλή συμβουλή. Είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους πρέπει να την τιμούμε κάθε χρόνο και να την αγκαλιάζουμε λέγοντάς της τόσα «σ’ αγαπώ» όσα και «ευχαριστώ» που μας έφερε σε αυτό τον κόσμο.
Η μητρότητα είναι, αναμφισβήτητα, εμπειρία και ταξίδι μαζί. Εφόσον είναι επιλογή.
Είτε γεννήσεις ένα παιδί παρέα με τον σύντροφό σου είτε μόνη σου, το να αποκτήσεις και να μεγαλώσεις έναν άνθρωπο είναι ένα βίωμα με μεγάλη ευθύνη, ώρες αυτοθυσίας, αλλά και πολλές χαρές.
Ο Δεκάλογος Κάθε Μαμάς
Το κλάμα ως «σήμα κατατεθέν» μιας γέννας και το χαμόγελο ως πρώτη προσπάθεια επικοινωνίας.
Τα πολλαπλά ξενύχτια για το τάισμα του μωρού μέσα στη νύχτα.
Η πρώτη φορά που ακούς να σε λέει μα-μά!
Τα πρώτα βήματα πέφτοντας στην αγκαλιά σου.
Ο πρώτος αποχωρισμός και η προσαρμογή του στον παιδικό σταθμό.
Οι δύσκολες στιγμές, οι αρρώστιες, οι αγωνίες που προσπαθείς να εξισορροπήσεις.
Η αρχή του σχολείου και οι απαιτήσεις που συνεχώς μεγαλώνουν.
Το στήριγμα σε ό,τι θέλει να πετύχει και οι ατελείωτες ώρες συμπαράστασης στις εξετάσεις που δίνει.
Η αγκαλιά σου, που ανοίγει σε κάθε εξομολόγηση.
Η δική του πορεία καθώς ενηλικιώνεται, που βλέπεις και καμαρώνεις.
Mommy, Mom, Mother
Πόσο ξεκάθαρη όμως είναι η ανάγκη του να γίνεις μαμά; Πολλές φορές η στερεοτυπική θεωρία ότι όλες οι γυναίκες «πρέπει» να ζήσουν τη μητρότητα για να είναι ολοκληρωμένες στον κύκλο της ζωής τους προβληματίζει.
Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν γυναίκες που επιθυμούν να βιώσουν τον ρόλο της μητρότητας και, είτε γιατί δεν έχουν κάποια σχέση είτε δεν τους προκύπτει η επιθυμητή κύηση, επιλέγουν να μπουν στη διαδικασία της εξωσωματικής ή της τεκνοθεσίας. Πόση γενναιότητα χρειάζεται, άραγε, για να πάρεις μια τέτοια απόφαση μόνη σου; Πόσο ευέλικτη είναι η ελληνική κοινωνία στις ανάγκες μιας single μαμάς – όταν, μάλιστα, το ταμπού της πυρηνικής οικογένειας εξακολουθεί να είναι ακόμα ισχυρό;
Αλλά και εκείνες οι γυναίκες που ποτέ δεν έχουν ακούσει το βιολογικό τους ρολόι να τους καλεί, δεν σημαίνει πως δεν είναι εξίσου ευαίσθητες, εξίσου πολυδιάστατες, δημιουργικές και θαρραλέες. Η μητρότητα είναι, αναμφισβήτητα, εμπειρία και ταξίδι μαζί. Εφόσον είναι επιλογή.
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
Εγώ, Πότε θα Γίνω Μάνα; Ποτέ! Γιατί Έτσι μ’ Αρέσει
