Η διατροφή κατέχει εξέχοντα ρόλο στη ζωή μας και πρέπει να είναι ισορροπημένη ώστε να μην επιφέρει συνέπειες στην υγεία μας. Οι γρήγοροι ρυθμοί της καθημερινότητας επιβάλλουν την αύξηση της κατανάλωσης φρούτων και λαχανικών, ώστε να λαμβάνει ο οργανισμός τα πλούσια θρεπτικά συστατικά και τις βιταμίνες που δεν περιέχονται σε άλλες τροφές.
Το ευρωπαϊκό πρόγραμμα EU F & V Consumption, με το δυνατό μήνυμα «Go Greener, Feel Better with European Fruits and Vegetables», προβάλλει δύο αντιπροσωπευτικά προϊόντα από την Ελλάδα, τα σπαράγγια και τα ακτινίδια, για να διεγείρει τις αισθήσεις του καταναλωτικού κοινού και να το ενημερώσει σχετικά με ισορροπημένες και σωστές διατροφικές πρακτικές.
Το Ευρωπαϊκό Ακτινίδιο, Ένα Εξωτικό Φρούτο με Άριστα Θρεπτικά Συστατικά
Η ακτινιδιά, φυτό αυτοφυές στην Κίνα, ταξίδεψε μετά τον 19ο αιώνα στη Βρετανία και το 1906 στη Νέα Ζηλανδία. Με τη σημερινή μορφή του, το ακτινίδιο καλλιεργείται από το 1950. Στην Ελλάδα καλλιεργείται από τα μέσα της δεκαετίας του 1970.
Υπάρχουν πολλά είδη ακτινιδίου, αλλά τα πιο σημαντικά είναι τα Actinidia deliciosa, Actinidia chinensis και Actinidia arguta. Το φυτό της ακτινιδιάς ευδοκιμεί σε γόνιμα και υγρά εδάφη και είναι δίοικο. Υπάρχουν δηλαδή θηλυκά τα οποία παράγουν τους καρπούς και αρσενικά δέντρα, τα οποία χρειάζονται για να γίνει η επικονίαση.
Η φύτευση μπορεί να γίνει πλέον καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου (ανάλογα με την ποικιλία και την ανάπτυξη του φυτωρίου που θα χρησιμοποιηθεί), ενώ η συγκομιδή ξεκινά στα μέσα Οκτωβρίου, ανάλογα με τα ποιοτικά χαρακτηριστικά κάθε ακτινιδιώνα και τον βαθμό ωρίμανσης των φρούτων.
Τα γνωστότερα πράσινα ακτινίδια σε όλο τον κόσμο είναι το είδος Actinidia deliciosa και κυρίως η ποικιλία Hayward. Ο καρπός της ποικιλίας αυτής είναι επιμήκης κυλινδρικός, η επιδερμίδα καφέ με χαρακτηριστικό χνούδι και εσωτερικά η σάρκα έχει πράσινο χρώμα. Ο καρπός, το ακτινίδιο, μπορεί να συντηρηθεί μέχρι και τα τέλη Απριλίου.
Το Πράσινο Ακτινίδιο
Το γνωστό για όλες τις θρεπτικές και ευεργετικές του ιδιότητες παρσινόσαρκο ακτινίδιο, η πρώτη ποικιλία (ποικιλία Hayward) που διαδόθηκε σε όλο τον κόσμο μετά το 1920.
Το Κίτρινο Ακτινίδιο
Υπερέχει τόσο για τα γευστικά όσο και για τα θρεπτικά χαρακτηριστικά του σε σχέση με το πρασινόκαρπο, είναι γλυκό, περιέχει αξιοσημείωτες ποσότητες φυτικών ινών και βιταμίνης C, είναι σφιχτό και ζουμερό, με εξαιρετικά αναζωογονητική γεύση, που το κάνει ιδιαίτερα αγαπητό τόσο στα παιδιά όσο και στους μεγάλους.
Το Κόκκινο Ακτινίδιο
Η πιο καινούργια αλλά και πιο γευστική ποικιλία είναι η κοκκινόσαρκη, η οποία εισήλθε στην καλλιέργεια τα τελευταία χρόνια και κερδίζει συνεχώς την προτίμηση μεγάλης μερίδας του κοινού. Έχει την πιο γλυκιά γεύση, εξωτική για πολλούς, που θυμίζει μάνγκο ή άλλα τροπικά φρούτα, ενώ παράλληλα οι βιταμίνες και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του είναι πολύ πιο υψηλά και από αυτά της κίτρινης, καθώς και πολύ περισσότερα από αυτά της πράσινης ποικιλίας.
Η πλούσια γλυκιά γεύση του και το άρωμά του κερδίζουν την καρδιά όσων το έχουν δοκιμάσει και ιδιαίτερα των παιδιών, που το εντάσσουν με πολύ μεγάλη ευχαρίστηση στην καθημερινή τους διατροφή, τόσο ως σνακ όσο και ως συνοδευτικό σε σαλάτες ή άλλες παρασκευές.
Το Ευρωπαϊκό Σπαράγγι, μια Σπουδαία Υπερτροφή
Το ευρωπαϊκό σπαράγγι, από τα βάθη της αρχαιότητας ως τη σημερινή εποχή, είναι μια τροφή με άριστη διατροφική αξία. Με καταγωγή χιλιάδων χρόνων από τις γόνιμες περιοχές της λεκάνης της Μεσογείου, το σπαράγγι φτάνει στη σύγχρονη εποχή μέσα από ένα μακραίωνο ταξίδι, που κορυφώνεται με τη διατροφική και γευστική αναγνώρισή του από τους σύγχρονους Ευρωπαίους, οι οποίοι το έχουν εντάξει στις γαστριμαργικές τους συνήθειες και το θεωρούν σπουδαία υπερτροφή.
Η καλλιέργεια του ήμερου σπαραγγιού έχει εξαπλωθεί σήμερα σε πολλές χώρες του κόσμου, ενώ καταναλώνεται σε πολύ περισσότερες και με τα δυο είδη του:
Το λευκό σπαράγγι, εύγευστο και τρυφερό.
Το πράσινο σπαράγγι, με εντονότερη γεύση και ελαφρά γλυκάδα στις κορυφές.
Το ευρωπαϊκό σπαράγγι καλλιεργείται σήμερα με όρους αειφόρου αγροτικής ανάπτυξης και συνθήκες παραγωγής, συσκευασίας και διάθεσης που προϋποθέτουν την οικονομία των διαθέσιμων πόρων, την προστασία του περιβάλλοντος και την αειφορία του οικοσυστήματος.
Στην Ελλάδα, το σπαράγγι καλλιεργείται σε περιοχές που παρουσιάζουν κλιματική εύνοια και γονιμότητα εδάφους που συντελούν στη μοναδική υπεροχή του. Στα χωράφια της καλλιέργειάς του διαμορφώνονται γραμμές υπερυψωμένης χωμάτινης μάζας, τα λεγόμενα «σαμάρια». Καθώς οι βλαστοί του λαχανικού αναπτύσσονται μέσα στο χώμα, παράγεται το λευκό χρώμα στο λευκό σπαράγγι, ενώ στη συνέχεια, με την έξοδο του φυτού στο φως του ήλιου και τη διαδικασία της φωτοσύνθεσης, παράγεται το πράσινο χρώμα στο πράσινο σπαράγγι.
• Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του προγράμματος, καθώς και τις σχετικές σελίδες στα Facebook | Instagram | YouTube
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
Εκπαιδεύοντας τους Γευστικούς μας Κάλυκες με τη Βαλεντίνη Κωνσταντινίδου
Σαλάτα Αντίβ με Μάνγκο, Σαγκουίνι, Blue Cheese και Chimichurri
«Go Greener, Feel Better» με Σπαράγγια και Ακτινίδια στο Εστιατόριο Fuga
