Διαφορετικές θεατρικές παραστάσεις, ξεχωριστοί σκηνοθέτες και ιστορίες που έχουν ενδιαφέρον δραματουργικά και ερμηνευτικά εντάσσονται στο πρόγραμμα του Θεάτρου Τέχνης, τοποθετώντας στο κέντρο των εξελίξεων το γυναικείο φύλο.
Παράλληλα, το Θέατρο Τέχνης παρουσιάζει την «Παρεξήγηση» του Albert Camus σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά και το «Στην Οδό Φρυνίχου… Ξανά», μια μουσική συνομιλία του Θοδωρή Βουτσικάκη με τον Νεοκλή Νεοφυτίδη στο πιάνο και τον Βαγγέλη Μαχαίρα στο ούτι και το μαντολίνο, σε μουσικές και τραγούδια που αναδεικνύονται μοναδικά στην υποβλητική ατμόσφαιρα της θεατρικής σκηνής με την καλλιτεχνική επιμέλεια της Λίνας Νικολακοπούλου.
Ελευθερία στη Βρέμη
Μπορεί η ανάγκη για ελευθερία και η αποτίναξη του ζυγού να οδηγήσει σε κατά συρροή δολοφονίες; Ναι, όπως φαίνεται από την ιστορία της Γκεέσε Γκότφριντ, από την οποία ο Rainer Werner Fassbinder πλάθει μια αλληγορία για τον ρόλο της εξουσίας στις διαπροσωπικές σχέσεις και τη θέση της γυναίκας, υμνώντας παράλληλα την ελευθερία που κατακτάται με κάθε τίμημα.
Η Γκεέσε Γκότφριντ, μια θεοσεβής έντιμη αστή και οικογενειάρχης της Βρέμης, οδηγείται στο έγκλημα για να αισθανθεί ελεύθερη, ξεφεύγοντας από την κλειστή αστική κοινωνία του 19ου αιώνα στην οποία νιώθει παγιδευμένη.
Η Μαρία Κεχαγιόγλου στον πρωταγωνιστικό ρόλο, αυτόν μιας γυναίκας εξαρτημένης από την ανδρική φιγούρα, είτε πρόκειται για τον πατέρα, είτε για τον σύζυγο, είτε για οποιονδήποτε άλλον άνδρα στη ζωή της, δημιουργεί ένα προφίλ ανυπότακτο και, εν τέλει, αδυσώπητο, προκειμένου να σπάσει τα δεσμά, γινόμενη από θύμα θύτης με δόσεις υπερβολής.
Κινούμενος σε πλαίσιο ροντό, μονοδιάστατο και γκροτέσκο, ο πολυπράγμων σκηνοθέτης Νίκος Μαστοράκης θέτει στο κέντρο της σκηνής την Γκεέσε και την ιστορία της, δίνοντας κίνηση στην ακινησία της πατριαρχίας και του αυταρχισμού και αναδεικνύοντας σε λιτό, δωρικό φόντο και τον ρόλο που παίζει η θρησκεία στη Βρέμη εκείνης της εποχής.
Η ελευθερία της βούλησης και η διεκδίκηση κάθε μορφής ελευθερίας από τις γυναίκες αντιμετωπιζόταν ως αμάρτημα, ως σφάλμα. Κάθε φόνος για την Γκεέσε είναι μια λύτρωση, ένα βήμα κοντά στην αυτοπραγμάτωση και απελευθέρωση.
Οι Άγης Εμμανουήλ, Διαμαντής Καραναστάσης, Καίτη Μανωλιδάκη, Γιωργής Τσαμπουράκης, Χάρης Τσιτσάκης και Μαριάννα Δημήτριου, που ξεχωρίζει σε έναν μικρότερο, γραφικό αλλά ουσιαστικό ρόλο, είναι συνεπείς στις σκηνοθετικές επιταγές, ακολουθώντας χωρίς αυξομειώσεις τον ρου των δραματικών εξελίξεων, σε έντονο γενικό κλίμα.
• Η παράσταση θα παίζεται έως τις 9 Απριλίου 2023.
Photograph 51
Από το εργαστήρι της Rosalind Franklin στη θεατρική σκηνή του Υπογείου του Κουν, το background της έρευνας για την ελικοειδή δομή του DNA.
Αγέρωχη, αυστηρή, επίμονη και συστηματική ερευνήτρια, συνεπής και απόλυτα ταγμένη στο έργο της, η Franklin γράφει τη δική της ιστορία ως γυναίκα στην επιστήμη, παρουσιάζοντας τα ευρήματα των μελετών της σε κάθε φάση, μαχόμενη ενάντια στον ανήθικο αριβισμό των άλλων ερευνητών που καρπώθηκαν τη δική της επιτυχημένη προσπάθεια φωτογραφικής αποτύπωσης του DNA.
Ο Τάκης Τζαμαργιάς διαβάζει ορθώς σκηνικά το έργο της Anna Ziegler και την ιστορία της φωτογραφίας 51, δημιουργώντας συνθήκες εργαστηρίου και δίνοντας με τέμπο –άλλοτε αργό, άλλοτε γρήγορο– την εξέλιξη της ερευνητικής διαδικασίας και τις σχέσεις που διέπουν τους ερευνητές.
Ο ρόλος της Rosalind Franklin ευτυχεί στο πρόσωπο της Λένας Δροσάκη, που ενδύεται πλήρως τον χαρακτήρα και δίνει τον παλμό στη σχέση της με τον Αλέξανδρο Μπουρδούμη, στον ρόλο του Maurice Wilkins. Οι ρόλοι των James Watson και Francis Crick, ο Δημήτρης Πασσάς και ο Δημήτρης Μαγγίνας αντίστοιχα, αποτελούν το αντίπαλον δέος σαν έτερη ερευνητική ομάδα, ως αριβίστες που χρησιμοποιούν τη δουλειά της Franklin.
Ο Μάνος Στεφανάκης κερδίζει την προσοχή του κοινού, υπηρετώντας πιστά τον ρόλο του βοηθού διδακτορικού φοιτητή.
• Η παράσταση θα παίζεται έως τις 4 Απριλίου 2023.
Μοτέλ
Σε ένα μικρό μοτέλ εκτυλίσσεται μια περίπλοκη μυστηριώδης ανατρεπτική ιστορία στα όρια του ψυχολογικού θρίλερ, όπου καθένας από τους πρωταγωνιστές παίζει τον δικό του ρόλο, αναδεικνύοντας τις πτυχές του χαρακτήρα με κλιμάκωση των συναισθημάτων, της έντασης και του σασπένς.
Το «Μοτέλ» αποτελεί ξεκάθαρα ένα συλλογικό έργο, στο οποίο καθένας βάζει το λιθαράκι του για τη διαλεύκανση της δολοφονίας ενός νεαρού κοριτσιού που έλαβε χώρα στο μοτέλ, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν διαβαθμίσεις στις ερμηνείες.
Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου γράφει και σκηνοθετεί ένα έργο που διατηρεί αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή, κρατώντας τον σε εγρήγορση. Το έργο θα μπορούσε να αποτελεί ένα αυτοτελές τηλεοπτικό επεισόδιο από crime series, καθώς ο Βασίλης Μαυρογεωργίου πέτυχε να φτιάξει σε πρώτο επίπεδο μια ιστορία με στοιχεία νουάρ, και παράλληλα με αληθοφάνεια, θίγοντας σε δεύτερο, πιο βαθύ επίπεδο τη βία που οδηγεί σε αποτρόπαια εγκλήματα και τα προβλήματα στις ενδοοικογενειακές και κοινωνικές σχέσεις που επηρεάζουν την ανάπτυξη και την πορεία ενός ατόμου σε όλες της τις μορφές.
Στο κέντρο της δράσης βρίσκεται η Κλέλια Ανδριολάτου, η οποία κάνει μια εντυπωσιακή εμφάνιση σε έναν ρόλο κομμένο και ραμμένο πάνω της, κινούμενη με άνεση και αναδεικνύοντας πλήρως τις συναισθηματικές μεταστροφές κατά την εξέλιξη της πλοκής, όπως και η Ιωάννα Μαυρέα στον ρόλο-κλειδί της επισκέπτριας στο μοτέλ.
Ο Χρήστος Σαπουντζής κάνει μια στέρεα εμφάνιση στον ρόλο της φωνής της λογικής, ερμηνεύοντας τον τεχνικό της αστυνομίας. Σε μικρότερους ρόλους, η Ευγενία Αποστόλου στον ρόλο της προστατευτικής μητέρας και η Ελευθερία Παγκάλου, που ερμηνεύει με φυσική απλότητα τον ρόλο της φίλης της Άννας, ακολουθούν τη σκηνική δράση, ενώ ο Άγγελος Μπούρας στον ρόλο του κατ’ επίφαση υπερπροστατευτικού πατέρα δείχνει σημάδια ενοχής άνευ ιδιαίτερου συναισθηματικού βάθους.
• Οι παραστάσεις ολοκληρώθηκαν στις 7 Μαρτίου 2023.
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
Μια Απολαυστικά Επαναστατική «Νύχτα των Δολοφόνων» στο Θέατρο 104
Θέατρο και Βιωσιμότητα: Ένα Πείραμα σε Έναν Κόσμο που Εξαφανίζεται
Ένα Βράδυ με τον «Ζακ/Zackie Oh!» | «A Queen Story» στο Θέατρο Άβατον
