Το «Θέλμα και Ίρις» μου επιβεβαίωσε ότι τα πιο σοβαρά θέματα μπορείς να τα θίξεις καλύτερα με το χιούμορ. Βέβαια, όταν μου είπαν ότι πρόκειται για ένα ζευγάρι «βρικολακίνων» που σκέφτεται να υιοθετήσει ένα παιδί, ομολογώ ότι αρχικά είπα «όχι αλλά ναι, ας το δούμε» και –μαντέψτε– έκανα καλά!
Συναντάμε τις δύο πρωταγωνίστριες, τη Θέλμα και την Ίριδα, στο σαλόνι τους. Κατανοούμε γρήγορα ότι είναι βρικολακίνες αλλά… ενός επιπέδου! Μορφωμένες, πολιτικοποιημένες, έχουν δώσει μάχες για την ισότητα και την ελευθερία για πάνω από 670 χρόνια. Έχουν, βέβαια, τις διαφορές τους και τις διαφωνίες τους, όπως όλα τα ζευγάρια. Έλα, όμως που οι αιώνες σε μια σχέση είναι πολλοί και η Ίρις επιζητά μια αλλαγή. Η έννοια της γονεϊκότητας μπαίνει από την αρχή στο έργο, κάτι που βρήκα χρήσιμο για την οικονομία της παράστασης, καθώς δεν πλατειάζει.
Πολύ απλά, η Ίρις, έπειτα από ώριμη σκέψη… αιώνων, θέλει ένα παιδί, ενώ η Θέλμα το φιλοσοφεί περισσότερο και προσπαθεί να το αποφύγει. Η μία τα έχει αποφασίσει όλα, ενώ η άλλη μένει σκεπτική μπροστά σε μια τέτοια αλλαγή, μη κατανοώντας τους λόγους. Παράλληλα, όπως οι απλοί άνθρωποι, έτσι και οι βρικολακίνες έχουν μια μαμά που τις πιέζει να γίνουν «μανούλες».
Η Ίρις, όμως, έχει βρει και το υποψήφιο παιδί και τον… τρόπο υιοθεσίας, ένα τόσο δα δαγκωματάκι! Θα μπορέσει να πείσει το έτερον ήμισυ; Θα κάνει το παιδί την επανάστασή του; Σας το αφήνω «φλου» για να πάτε να το δείτε!
Με πολλές, μικρές στιγμές την ώρα που τρέχει η πλοκή μάς θυμίζουν απολαυστικά ότι είναι «βρικολακίνες». Μια γουλιά αίμα να πάνε τα φαρμάκια κάτω… μια σκορδόπιτα δώρο… αναμμένα φώτα… Παράλληλα, δεν παραλείπουν να συμπεριφερθούν όπως όλα τα ζευγάρια, με τις εμμονές του καθενός και της καθεμιάς.
Η Αγγελική Γρηγοροπούλου και η Ίρις Κατσούλα είναι φανερά δεμένες μέσα στο έργο. Οι ατάκες διαδέχονται η μία την άλλη. Το κείμενο της Μαρίας Παπουτσή και της Ειρήνης Γαντερί, που υπογράφει και τη σκηνοθεσία, είναι δομημένο, πυκνό, με έξυπνο χιούμορ. Σε κρατάει στο έργο, περνάει τα μηνύματά του και δεν με πείραξε που ίσως γίνεται λιγάκι διδακτικό σε ένα δυο σημεία.
Σκηνοθετικά θα απολαύσετε διάφορα ευρήματα που έχουν να κάνουν με τον φωτισμό, τη μουσική, αλλά και με κάποιες «παύσεις» που γίνονται όταν στη σκηνή θα μπει η Κατερίνα Αγγελίτσα, το υποψήφιο παιδί. Συνολικά και οι τρεις είναι όμορφα συντονισμένες, δυναμικές στον ρόλο τους και εν τέλει απολαυστικές. Είναι φανερό ότι το έργο γράφτηκε, σκηνοθετήθηκε και πλέον παίζεται με αγάπη.
Ένα κομβικό ζήτημα, αυτό της γονεϊκότητας, αλλά και αυτό των κοινωνικών συμβάσεων θίγεται με καλή αίσθηση του χιούμορ. Γενικά το έργο δεν μένει στο ζήτημα της εννοιολόγησης του ζευγαριού και χάρη στις δύο βρικολακίνες μας ξεβολεύει ως προς το τι είναι συμβατικό και αντισυμβατικό.
Συντελεστές
Κείμενο: Μαρία Παπουτσή, Ειρήνη Γαντερί | Σκηνοθεσία-Σκηνικά-Κοστούμια: Ειρήνη Γαντερί | Φωτισμοί: Αποστόλης Τσατσάκος | Βοηθός ενδυματολόγος: Ιωάννα Παπακωνσταντίνου | Φωτογραφίες παράστασης: Δημήτρης Παρθύμος | Σχεδιασμός αφίσας: Σοφία Μπράιλα | Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη | Παραγωγή: Dune Productions
Ερμηνεύεουν: Κατερίνα Αγγελίτσα, Αγγελική Γρηγοροπούλου, Ίρις Κατσούλα
Πληροφορίες
Εως την Πέμπτη 11 Μαΐου. Τετάρτη – Πέμπτη στις 21:00 | Θέατρο Φούρνος: Μαυρομιχάλη 168, Εξάρχεια, τηλ. 210 6460748
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
«Μπιλ και Λου»: Η πιο Ισχυρή Φιλία της Φετινής Θεατρικής Σεζόν
