Ενώ ο «Elvis», η νέα ταινία του Baz Luhrmann, του Αυστραλού σκηνοθέτη που θα ζει για πάντα στις καρδιές μας χάρη στο αλησμόνητο «Moulin Rouge», στροβιλίζεται στους κινηματογράφους αποσπώντας ποικίλα σχόλια, ένας άλλος μύθος, η Marilyn Monroe, ετοιμάζεται να βγει από την «κρυψώνα» της.
Η ταινία «Blonde» θα συναντηθεί με το κοινό μέσω του Netflix στις 23 Σεπτεμβρίου. Θα προβληθεί στην πλατφόρμα, η οποία είναι και παραγωγός (ενδεχομένως και σε δίκτυο κινηματογραφικών αιθουσών), προσδοκώντας να αποκαταστήσει τη χαμένη της τιμή. Κυριολεκτικά. Η μετοχή του Netflix έπεσε κατά 27% και οι συνδρομητές μειώθηκαν κατά 200.000 το πρώτο τρίμηνο το 2022 κυρίως, όπως λένε οι γνωρίζοντες, λόγω έλλειψης ποιοτικού περιεχομένου.
«Blonde»
Εάν η Marilyn και το «Blonde» θα κάνουν το θαύμα τους στα ταμεία και στο πρεστίζ της διαδικτυακής κινηματογραφικής πλατφόρμας ουδείς μπορεί να γνωρίζει εκ των προτέρων. Αυτό που γνωρίζουμε οι περισσότεροι όμως είναι ότι κάθε φορά που εμφανίζεται αυτό το μυθικό θηλυκό στο προσκήνιο προκαλεί σούσουρο. Και από όσους παραμυθιάζονται με τα φώτα και από εκείνους που ψάχνουν στα σκοτάδια.
Η κυκλοφορία πριν από λίγες ημέρες του trailer του «Blonde» αποτελεί καλό υλικό για να ανατρέξει κανείς στην ιστορία ενός πλάσματος που ακόμη και σήμερα, 60 χρόνια μετά τον θάνατό του, εξακολουθεί –αν μη τι άλλο– να αποτελεί πηγή κινηματογραφικής έμπνευσης.
Το ενός λεπτού trailer δείχνει τη Marilyn να κλαίει μπροστά στον καθρέφτη του καμαρινιού της εκλιπαρώντας κάποιον, άγνωστο προς το παρόν σε εμάς, να μην την εγκαταλείψει, ενώ σε κλάσματα μονταρισμένου δευτερολέπτου τελειοποιεί τη δημόσια εικόνα της: ώμοι γερμένοι μπροστά να κλείνουν προς το στήθος, κεφάλι «ριγμένο» προς τα πίσω για να δείχνει ανεμελιά και το λαμπερότερο χαμόγελο του Χόλιγουντ απλωμένο στο πανέμορφο πρόσωπό της.
Το «Blonde» με την Ana de Armas, μια καστανή στην πραγματικότητα ηθοποιό, με το κουβανοϊσπανικό αίμα της να προσδιορίζει το υποκριτικό ταπεραμέντο της (υποδυόταν την Joi στο remake του κλασικού «Blade Runner», «Blade Runner 2049»), θεωρητικά θα είναι η φεμινιστική εκδοχή της προσωπικότητας της Marilyn Monroe.
Η ταινία, που εξακολουθεί να παίζει στον τίτλο με το ξανθό χρώμα των μαλλιών της χολιγουντιανής σταρ, είναι κατά την πολυγραφότατη και προτεινόμενη για Pulitzer Joyce Carol Oates, στη βιογραφία της οποίας βασίζεται το σενάριο, «εκπληκτική, ευφυής, πολύ ενοχλητική και με μία απόλυτα “φεμινιστική” ερμηνεία… Δεν είμαι σίγουρη ότι κάποιος άλλος άντρας σκηνοθέτης έχει πετύχει κάτι τέτοιο».
Αυστηρώς Ακατάλληλο
Ο άντρας στον οποίο αναφέρεται η Oates είναι o Νεοζηλανδός Andrew Dominik («Σκότωσέ τους Γλυκά», «Η Δολοφονία του Τζέσε Τζέιμς από τον Δειλό Ρόμπερτ Φορντ»), ένας σκηνοθέτης που δεν έχει καταπλήξει μέχρι στιγμής τα πλήθη με τη μαεστρία του, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να το κάνει τώρα.
Προς το παρόν, πάντως, έχει καταφέρει να δημιουργήσει τον απαραίτητο ντόρο, αφού το «Blonde» του χαρακτηρίστηκε αυστηρώς ακατάλληλο για ανηλίκους –πράγμα σπάνιο για προϊόν του Netflix– εξαιτίας του σεξουαλικού του περιεχομένου.
Ωστόσο, «Η Ξανθιά», όπως προφανώς –και δυστυχώς– θα είναι ο ελληνικός τίτλος της ταινίας, δεν θα είναι, σύμφωνα με τις δηλώσεις του σκηνοθέτη της, μια κινηματογραφημένη ιστορία κλειδαρότρυπας, αλλά μια ιστορία που δείχνει πώς ένα παιδικό τραύμα διαμορφώνει καθοριστικά τη ζωή ενός ενήλικα.
Marilyn Monroe Forever
Οι δραματικές περιπέτειες της ζωής της Marilyn Monroe αρχίζουν από τη γέννησή της και τελειώνουν με τον θάνατό της. Ήταν νόθο παιδί –καρπός μας από τις πολλές περιστασιακές σχέσεις της ψυχικά ασταθούς μητέρας της–, έζησε σε ορφανοτροφείο, ποζάρε γυμνή για το περιοδικό «Playboy» προκαλώντας το ηθικοπλαστικό κοινό της εποχής, έπαιξε σε ταινίες που θα μπορούσαν να την αναδείξουν ως υποκριτικό ταλέντο («Η Ζούγκλα της Ασφάλτου» του John Huston και «Όλα για την Εύα» με την Bette Davis) και κατέληξε να γίνει σύμβολο του σεξ –όπως αποκαλούνταν στην προ #MeToo εποχή τα ελκυστικά κορίτσια– όταν αποφάσισε πως «Οι Άνδρες Προτιμούν τις Ξανθιές».
Η γυναίκα που λαχτάρησαν αμέτρητοι άντρες (από τον παίκτη του μπέιζμπολ Joe DiMaggio και τον κορυφαίο θεατρικό συγγραφέα Arthur Miller μέχρι τον Αμερικανό πρόεδρο John F. Kennedy) και λάτρεψαν μέχρι παράνοιας πολλές γυναίκες, στις 5 Αυγούστου 1962 βρέθηκε νεκρή από την οικονόμο της, με πολλούς να μιλάνε για αυτοκτονία με υπνωτικά χάπια και άλλους για δολοφονία με θύτη το προεδρικό περιβάλλον. Ήταν 36 χρόνων.
Παρότι κανείς δεν γνωρίζει πού και πώς θα ζουμάρει ο φακός του Andrew Dominik στο «Blonde», αν και έχουν γυριστεί τουλάχιστον πέντε ταινίες για τη ζωή της, είναι απορίας άξιο εάν η Norma Jeane Mortenson, όπως ήταν το πραγματικό όνομα της Marilyn Monroe, θα αναβαθμιστεί επιτέλους, έστω και ερήμην της, σε χειραφετημένη γυναίκα της οποίας ο καλύτερος φίλος δεν είναι τα διαμάντια.
Περισσότερο σινεμά στην αθηΝΕΑ:
Κινηματογραφικές Ανάσες Ανθρωπιάς: «Μαγνητικά Πεδία»
