Συμπληρώθηκε μία εβδομάδα από τον διπλό σεισμό που ισοπέδωσε χιλιάδες σπίτια και υποδομές σε Τουρκία και Συρία, ενώ το κόστος σε ανθρώπινες ζωές υπερβαίνει τις 33.000. Οι αντιδράσεις είναι αλυσιδωτές και για τον λόγο αυτό ας δούμε κάποια πεδία που επίσης επηρεάστηκαν από τους σεισμούς ή γέννησαν νέα ερωτήματα.
Με την Τουρκία να οδεύει σε εκλογές στις 14 Μαΐου, ο Recep Tayyip Erdogan βρίσκεται υπό πίεση. Το Σύνταγμα του δίνει το δικαίωμα να μεταθέσει τις εκλογές εφόσον η χώρα κηρυχθεί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Πιθανόν αυτό να τον διευκολύνει, καθώς η οργή ξεχειλίζει, τόσο από την αντιπολίτευση όσο και από τον απλό κόσμο, αν και ο ίδιος και οι υπουργοί του προσπαθούν να «στήσουν» προεκλογική εκστρατεία στα χαλάσματα.
Από την άλλη, η ύβρις των εμπλεκομένων «φιλικών εργολάβων» στην κατασκευή των πολυώροφων πολυκατοικιών που κατέρρευσαν έφερε τη Νέμεση. Στη γειτονική χώρα η εφαρμογή των οικοδομικών κανονισμών γίνεται κατά πώς βολεύει, ενώ ισχύει το εξωφρενικό «πιστοποιητικό οικοδομικής αμνηστίας» που λέει ότι, εάν καταβληθεί το σχετικό πρόστιμο, το κτίριο δεν κατεδαφίζεται, παρόλο που δεν πληροί τις προδιαγραφές των οικοδομικών και αντισεισμικών κανονισμών.
Ένα Ερώτημα που Γεννάται Είναι Γιατί δεν Έφτασε η Βοήθεια από τον Στρατό της Χώρας;
Στον σεισμό του 1999 η παρέμβαση ήταν άμεση. Διαβάζω όμως ότι το 2010 ο Erdogan κατήργησε το πρωτόκολλο EMASYA, τα αρχικά του οποίου σημαίνουν Ασφάλεια – Δημόσια Τάξη – Αλληλεγγύη. Το συγκεκριμένο πρωτόκολλο επέτρεπε στον στρατό να παρεμβαίνει σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, όπως οι φυσικές καταστροφές, σε περιφέρειες και επαρχίες όπου δεν είναι επαρκείς οι τοπικές δυνάμεις, χωρίς κυβερνητική εντολή.
Ο Erdogan, φοβούμενος πιθανώς ότι το πρωτόκολλο που παραχωρούσε αυτή τη δυνατότητα μπορούσε να οδηγήσει πιο εύκολα σε πραξικόπημα, βρήκε την ευκαιρία να αφαιρέσει και τις εναπομείνασες σχετικές αρμοδιότητες από τον στρατό το 2016, μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου.
Και με την Ελλάδα;
Η επίσκεψη Δένδια αλλά και η τρομερή δουλειά των Ελλήνων διασωστών ζέσταναν ξανά τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Η μπλε σημαιούλα με τον σταυρό στα μανίκια τους αρκούσε ως συμβολισμός για να εκφράσει τη διάθεση των Ελλήνων, αλλά και για να υπενθυμίσει πότε βρίσκονται στο πλάι των γειτόνων τους. Όποτε τους έχουν ανάγκη!
Το ίδιο θετικό κλίμα δημιουργήθηκε και με την επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών. Είναι και προς τιμήν της τουρκικής ηγεσίας που έκανε «επίθεση αγάπης» προς τη χώρα μας. Μένει να δούμε στην πράξη αν οι δύο χώρες μπορούν με μια νέα «διπλωματία των σεισμών» να επαναπροσδιορίσουν τη σχέση τους. Συγχωρήστε με, αλλά, αγοράζοντας η κάθε χώρα ένα F-35 λιγότερο, πόσα κτίρια με γερά θεμέλια μπορούμε να χτίσουμε; Πόσα σχολεία, πόσα νοσοκομεία;
Με τη Συρία τι Γίνεται;
Δυστυχώς, φαίνεται ότι εκεί οι άνθρωποι έχουν αφεθεί στο έλεος της φύσης. Αν και υπάρχει καταγραφή, οι δίαυλοι επικοινωνίας είναι λιγοστοί, ενώ η βοήθεια είναι δύσκολο να φτάσει τόσο από τη Δαμασκό όσο και από τη διεθνή κοινότητα.
Αφήνω ένα αισιόδοξο νέο. Χθες οι διασώστες στην Τουρκία ανέσυραν ζωντανό από τα ερείπια κατεστραμμένου κτιρίου στη νότια επαρχία Καχραμανμαράς ένα τρίχρονο αγοράκι. Είχε παραμείνει 158 ώρες κάτω από τα χαλάσματα. Είναι η ζωή, που πρέπει να νικήσει.
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
Τουρκία, 1922-2022: Από τον Κεμαλισμό στον Ερντογανισμό
Χρίστος Δήμας: «Η Ελλάδα το 2040 θα είναι Πράσινη, High-Tech, Δημοκρατική και Βιώσιμη»
