Οι εκλογές συνεχίζονται στις αθλητικές Ομοσπονδίες που διοικούν τον ελληνικό αθλητισμό. Σε κάποιες μάλιστα, οι “νέες” διοικήσεις παίρνουν ποσοστά πάνω από 90%! Αυτά δεν συμβαίνουν πουθενά στον πολιτισμένο κόσμο: εκλογές με νικητές χωρίς αντιπάλους, δεν είναι εκλογές, ειδικά όταν κάποιοι είναι πάνω από 30 χρόνια στις θέσεις τους. Υπάρχει βέβαια μια ανησυχία σχετικά στα ΜΜΕ, κρατάει λίγες μέρες και μετά όλα είναι πάλι υπό τον έλεγχο των ανθρώπων που κρατούν δέσμιο τον ελληνικό αθλητισμό.
Παράλληλο και άκρως ανησυχητικό είναι και το φαινόμενο του ντόπινγκ, με αφορμή την ανακοίνωση για την Πηγή Δεβετζή, από την οποία αφαιρέθηκαν όλα τα μετάλλια από τις 31 Αυγούστου 2007 έως τις 30 Αυγούστου του 2009, και όλα τα ρεκόρ.
Φαίνεται ότι θα ακολουθήσουν κι άλλες τέτοιες ανακοινώσεις, ειδικά όταν η ελληνική Δικαιοσύνη βγάζει αποφάσεις που δικαιώνουν τους αθλητές μετά τις τιμωρίες τους από τις Παγκόσμιες Ομοσπονδίες και τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή. Βρίσκονται Έλληνες αθλητές ντοπαρισμένοι, τιμωρούνται, και μετά στην Ελλάδα δικαιώνονται προκειμένου να μη χάσουν τα προνόμιά τους στα σώματα ασφαλείας και τις οικονομικές τους απολαβές. Είναι μια στρέβλωση που πρέπει να σταματήσει.
Ζούμε όμως σε ένα υποκριτικό περιβάλλον: όλοι ξέρουν υποτίθεται, κάνουν όμως τα στραβά μάτια, έτσι χάνουμε την αξιοπιστία των θεσμών και αποδομούμε εύκολα δικαίους και αδίκους. Με την αιτιολογία δε ότι δεν είναι κάτι σημαντικό μπροστά σε όσα περνάει ο λαός, η χώρα κι ο πλανήτης, επιτρέπουμε καταστάσεις που θα τις βρούμε μπροστά μας στο μέλλον. Τότε όμως θα είναι δύσκολη η αναστροφή του κλίματος. Οι δημοκρατικοί θεσμοί, η διαφάνεια κι η ανάπτυξη του πραγματικού αθλητισμού, πρέπει να επιστρέψουν στις αθλητικές Ομοσπονδίες. Είναι καίριο ζήτημα γιατί αποτελεί κομμάτι πολιτισμού. Στη χώρα που καυχιέται ότι απ’ αυτόν έχει σε μεγάλη ποσότητα.
