Ο Αριστοτέλης είπε ότι κάθε άντρας είναι πολιτικό ον και εμείς στη Women Act συμπληρώνουμε και κάθε γυναίκα. Πιστεύουμε ότι το να μην εκπροσωπείται ο μισός πληθυσμός της χώρας ισότιμα σε θέσεις ευθύνης στη δημόσια σφαίρα είναι μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει η Ελλάδα. Χρειαζόμαστε περισσότερες ενεργές παρουσίες στην οικονομική και πολιτική ζωή, που θα αποτελέσουν πρότυπα για τις επόμενες γενιές και θα γκρεμίσουν τα στερεότυπα που ακόμα και σήμερα επικρατούν.
Για να έχει μια γυναίκα αυτή τη δημόσια παρουσία που αναφέρουμε, προφανώς χρειάζεται να γίνει γνωστή η ίδια και οι απόψεις της. Πλέον υπάρχουν πολλά εργαλεία που μπορούν να βοηθήσουν στη προσπάθεια της καθεμιάς να καθιερωθεί. Την εποχή του διαδικτύου, τι πιο εύκολο από το να έχεις φωνή και να ακούγεσαι; Υπάρχει μια δυνατότητα που δεν υπήρχε σε προηγούμενες γενιές, που έπρεπε να έχουν διασυνδέσεις με εφημερίδες και ισχυρούς συμμάχους για να καταφέρουν να έχουν δημόσια παρουσία στα ΜΜΕ της εποχής. Ειδικά για τις νέες γυναίκες που υπολείπονται σε δικτύωση, αυτό τους δίνει ένα βήμα.
Είμαστε πιο ευάλωτες σε ακραία, άσεμνα και προσβλητικά σχόλια όταν έχουμε δημόσια παρουσία.
Στις ακαδημίες ηγεσίας της Women Act έχουμε μια ενότητα για το πώς χτίζει η καθεμία μας το brand της, όπου μιλάμε για το πόσο χρήσιμο είναι για κάθε επαγγελματικό ή πολιτικό βήμα να είναι ενεργές και αναγνωρίσιμες στα social media. Ωστόσο, διαβάζοντας τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα ο οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών UN Women, ότι στην Αμερική 2 στις 10 γυναίκες 18-29 ετών έχουν παρενοχληθεί σεξουαλικά online και 1 στις 2 λένε ότι τους έχουν στείλει άσεμνες εικόνες, δεν είναι το ίδιο για γυναίκες και άντρες. Είμαστε πιο ευάλωτες σε ακραία, άσεμνα και προσβλητικά σχόλια όταν έχουμε δημόσια παρουσία.
Δεν έχουμε στοιχεία για την Ελλάδα, αλλά μια ματιά στα σχόλια των χρηστών κάτω από κάθε άρθρο που φιλοξενεί δηλώσεις ή ειδήσεις που αφορούν γυναίκες πολιτικούς θα πείσει και τον πιο δύσπιστο ότι τα στερεότυπα καλά κρατούν και δοθείσης της ευκαιρίας της ανωνυμίας, τα σχόλια είναι δηλητηριώδη και πολύ προσωπικά. Η εμφάνιση, η προσωπική ζωή και οποία άλλη άσχετη προσωπική λεπτομέρεια, αναφέρονται σε άρθρα χωρίς καμία σχέση με το θέμα της αρχικής ανάρτησης. Οι άντρες βεβαίως πρωτοστατούν σε αυτό το χορό, κάνοντας συχνά χυδαία σχόλια σεξουαλικού περιεχομένου.
Ήταν λοιπόν μια ευχάριστη έκπληξη όταν την προηγούμενη εβδομάδα, άντρες σε ίδιο ποσοστό με γυναίκες καταδίκασαν την εκπομπή του Γιώργου Λιάγκα. Έδειξαν μια ενσυναίσθηση για το τι θα ένιωσε η φοιτήτρια βλέποντας ένα πάνελ εκπομπής να σπάει πλάκα και να κάνει αναπαράσταση της σεξουαλικής επίθεσης που υπέστη. Τολμώ να πω ότι ήταν και η πρώτη στιγμή που το κίνημα του #MeToo ακούμπησε τη χώρα μας, έστω και καθυστερημένα.
Η Women Act, μαζί με άλλες 7 γυναικείες οργανώσεις, καταδίκασε το γεγονός και διαμαρτυρήθηκε. Δείξαμε ότι είμαστε ενωμένες. Το πιο εντυπωσιακό όμως ήταν η συνολική καταδίκη από την κοινή γνώμη, χωρίς αστερίσκους χωρίς “ναι μεν αλλά” και άλλες παραφωνίες. Θέλω να πιστεύω ότι μετά από αυτό το συμβάν, η τηλεόραση τουλάχιστον θα προχωρήσει με το zeitgeist ως προς το τι είναι ανεκτό και τι ξεπερνά τα όρια. Και ίσως και κάποιοι από τους χρήστες του διαδικτύου που εύκολα βρίζουν και καταδικάζουν τις γυναίκες να το ξανασκεφτούν.
Όσο για τις γυναίκες που έχουν δημόσια παρουσία στα ΜΜΕ, αυτές θα ξέρουν ότι δεν είναι μόνες όταν λένε σε όποιον τις βρίζει και τις παρενοχλεί ότι το επόμενο “ραντεβού” τους θα είναι με μια καταγγελία. Ως εδώ!
