Όταν η Οπτική Αντίληψη Συναντά τον Πολιτισμό

Ήξερες ότι ο πολιτισμός επηρεάζει την οπτική αντίληψη του κάθε ατόμου; Ναι, αλλιώς βλέπει και αντιλαμβάνεται μια εικόνα ένας άνθρωπος ο οποίος έχει μεγαλώσει και έχει γαλουχηθεί στον Δυτικό πολιτισμό και αλλιώς κάποιος από την Ανατολή.

Υπάρχουν πολλές έρευνες οι οποίες δείχνουν ότι η διαφορά αυτή οφείλεται στη δομή της κοινωνίας από όπου προέρχεται το άτομο. Για παράδειγμα, κάποιος ο οποίος προέρχεται από μια ατομικιστική κουλτούρα, όπως είναι η Δυτική, η οποία δίνει έμφαση στα θέλω του ατόμου, την αυτονομία και την ανεξαρτησία, επικεντρώνεται στο προσκήνιο της εικόνας και εντοπίζει πιο εύκολα και γρηγορότερα το βασικό αντικείμενο της.

Από την άλλη πλευρά, ένα άτομο το οποίο προέρχεται από μια κολεκτιβιστική κουλτούρα, όπως για παράδειγμα η Ασιατική, και ιδιαίτερα η σινο-ιαπωνική, η οποία επικεντρώνεται στα θέλω και τους στόχους της ομάδας σαν σύνολο και δίνει μεγαλύτερη έμφαση στην ομαδική εργασία και την αρμονία, κατά την παρατήρηση μιας εικόνας επικεντρώνεται περισσότερο στο φόντο της εικόνας, πάρα στο κύριο αντικείμενο. Δηλαδή αντιλαμβάνεται την εικόνα με έναν πιο ολιστικό τρόπο.

Οι διαπολιτισμικές μελέτες απεικόνισης του εγκεφάλου προσπαθούν να διερευνήσουν πώς ο πολιτισμός επηρεάζει την εγκεφαλική δραστηριότητα με βάση τις πολιτισμικές διαφορές των ομάδων.

Μπορεί να φαίνεται παράξενο, αλλά είναι αληθινό. Χαρακτηριστικό είναι το πείραμα των Senzaki, Masuda και Ishii (2014). Ζητήθηκε από Καναδούς και Ιάπωνες φοιτητές να παρατηρήσουν μια συγκεκριμένη βινιέτα με μια υποβρύχια σκηνή, η οποία περιείχε ένα ορατό αντικείμενο. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, ενώ και οι δύο ομάδες παρατήρησαν το ορατό αντικείμενο ομοίως, κατά τη δοκιμή της αφήγησης τα αποτελέσματα υπογράμμισαν τις πολιτισμικές διαφορές στα πρότυπα προσοχής.

Οι Chua, Boland & Nisbett (2005) σε ένα πείραμά τους, έδειξαν ότι όταν Ευρωπαίοι φοιτητές και Κινέζοι φοιτητές παρακολούθησαν εικόνες που περιέχουν ζώα ή οχήματα στο προσκήνιο, οι Ευρωπαίοι φοιτητές παρακολουθούσαν το εστιακό αντικείμενο πιο γρήγορα από τους Κινέζους φοιτητές. Έτσι διερεύνησαν τη σχέση της πολιτισμικής ποικιλομορφίας με την εστίαση και την προσοχή σε ένα συγκεκριμένο σημείο και έδωσαν μερικές από τις σημαντικότερες συνεισφορές στον τομέα, δείχνοντας ότι τα μέλη των πολιτισμών της Ανατολικής Ασίας τείνουν να είναι πιο προσεκτικά στην πληροφόρηση ως προς τα συμφραζόμενα, απ’ ό,τι τα μέλη των βορειοαμερικανικών πολιτισμών.

Είναι πλέον ευρέως αποδεκτό ότι υπάρχει μια διαφορά στον προτιμώμενο τρόπο επεξεργασίας πληροφοριών μεταξύ ανθρώπων από διαφορετικούς πολιτισμούς, με τους Ανατολικούς Ασιάτες να είναι πιο ολιστικοί και τους Δυτικούς να είναι πιο αναλυτικοί. Οι διαπολιτισμικές μελέτες απεικόνισης του εγκεφάλου προσπαθούν να διερευνήσουν πώς ο πολιτισμός επηρεάζει την εγκεφαλική δραστηριότητα με βάση τις πολιτισμικές διαφορές των ομάδων. Έτσι, και οι μελέτες fMRI έχουν βρει διαφορές στην οπτική αντίληψη μεταξύ των συμμετεχόντων από την Ανατολική Ασία και τη Δύση. Η Λειτουργική Απεικόνιση Μαγνητικού Συντονισμού (fMRI) είναι μία από τις πιο δημοφιλείς μεθόδους στη γνωστική νευροεπιστήμη, η οποία προσφέρει απαράμιλλη πρόσβαση στα πρότυπα της δραστηριότητας του εγκεφάλου που αποτελούν τη βάση της ανθρώπινης αντίληψης, της δράσης καθώς και της μνήμης.

Τελικά οι χίλιες λέξεις, σύμφωνα με την Κινέζικη παροιμία ‘‘μία εικόνα, χίλιες λέξεις’’, είναι οι ίδιες για όλους μας;

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ
ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΣ
Guest Contributor
Guest Contributor

Ο Παναγιώτης Σαμπάνης είναι Κλινικός Νευροψυχολόγος-Ψυχοθεραπευτής και ιδρυτής του κέντρου Νευροανάδρασης και Ψυχοεκπαίδευσης Neurocare στη Χαλκίδα, με επίσημη άδεια ασκήσεως επαγγέλματος του ψυχολόγου. Σπούδασε εφαρμοσμένη ψυχολογία στο City University of Seattle, από το οποίο αποφοίτησε με διάκριση για τις επιδόσεις του. Η ενασχόλησή του με τα τεχνικά νευρωνικά δίκτυα, καθώς το πρώτο του πτυχίο ήταν από το Τμήμα Τεχνολογίας Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών του Ανωτάτου Τεχνολογικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος Ηπείρου, του κέντρισε το ενδιαφέρον για τα βιολογικά νευρωνικά δίκτυα. Έτσι, πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές (MSc) στην Κλινική Νευροψυχολογία στο Bangor University της Ουαλίας. Ακόμη, έχει εξειδικευτεί στην Ιατρική Ψυχολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και στη Συνθετική Ψυχοθεραπεία στον Τεχνοβλαστό του Πανεπιστημίου Κρήτης (Σύγχρονα Αμφιαράεια). Επίσης, μετεκπαιδεύτηκε στην Κλινική Ψυχοπαθολογία στο Αιγινήτειο Νοσοκομείο και στις πρώτες βοήθειες στο κομμάτι της ψυχολογικής υποστήριξης από το Johns Hopkins University. Είναι υποψήφιος διδάκτωρ του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και έχει εξειδικευτεί στη Νευροανάδραση-Βιοανάδραση, έχοντας λάβει πιστοποίηση από την EEGΙnfo και από τη Stens Academy. Ασχολήθηκε με την έρευνα και συμμετείχε ως υπεύθυνος έργου του Κέντρου Ψυχοφυσιολογίας και Εκπαίδευσης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου μελέτησε την εγκεφαλική πλευρίωση κατά τη διαδικασία της γραφής και της ομιλίας. Είναι εξωτερικός συνεργάτης σε διάφορα ερευνητικά προγράμματα στο Ίδρυμα Ιατροβιολογικών Ερευνών, της Ακαδημίας Αθηνών σε σχέση με τα χαρακτηριστικά του ευρύτερου φαινοτύπου του αυτισμού. Έκανε έρευνα σχετικά με την οπτική αντίληψη στο Birmingham City University της Αγγλίας. Ακόμη, στο πλαίσιο της εργασιακής του εμπειρίας, έχει συνεργαστεί με σημαντικές δομές ψυχικής υγείας και επαγγελματίες ψυχικής υγείας. Με γνώμονα τη συνεχή κατάρτιση και εξέλιξή του στο αντικείμενο της νευροψυχολογίας, συνεχίζει την παρακολούθηση εκπαιδευτικών σεμιναρίων σε θέματα ψυχολογίας, ψυχοθεραπείας και νευροψυχολογίας.

ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ

Τα σημαντικότερα νέα της ημέρας, στο inbox σου κάθε μεσημέρι!

ΕΓΓPΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER

+